Vandaag viert Vanessa haar 71e verjaardag. Gefeliciteerd! In 1972 nam ze onder de naam Connie Zulver een Nederlandstalig liedje op: ‘Ieder Meisje Droomt Van Liefde’. Ze was al op haar 18e getrouwd en vertrok met haar kersverse echtgenoot naar Amerika, waar ze een carrière opbouwde als fotomodel. Connie schopte het tot stand-in voor de actrices van de populaire televisieserie Charlie’s Angels. Als haar huwelijk strand t en haar oudere zus ernstig ziek blijkt te zijn, keert Connie terug naar Nederland om voor haar te zorgen tot haar overlijden.
Conny begint opnieuw aan een carrière als fotomodel. Min of meer door toeval belandt ze in de muziek. Een kennis vraagt haar eens een demo in te zingen. De demo belandt op de tafel bij platenmaatschappij Dureco; en zij vallen voor haar hese stem en looks. Ze krijgt een platencontract. Haar eerste single komt uit in 1981. ‘In The Heat Of The Night’ wordt een hit, de eerste onder de naam Vanessa.
In 1982 valt Nederland voor Vanessa. Met ‘Upside Down’ scoort ze een nummer 2 hit in de Nederlandse Top Veertig. Grote mannen achter haar succes zijn producers en componisten Piet Souer en Martin Duiser. Deze twee waren o.a. ook de drijvende krachten achter populaire artiesten zoals Anita Meyer, Lee Towers en Spargo. Vanessa cultiveert haar imago van sexy stoeipoes maar komt ook over als een sympathieke en bescheiden dame.
In de zomer van 1982 had zij haar tweede top 10-hit met ‘Dynamite’ en ook het nummer ‘Cheerio’ groeide uit tot een hit. In datzelfde jaar was Vanessa samen met André van Duin te zien in de film De Boezemvriend. ‘La Di Da’ (1983) en ‘Obsession’ (1984) werden ook top 10-hits. In 1987 trouwt Vanessa met Hans Breukhoven, destijds de eigenaar van de Free Record Shop.
Na ongeveer een decennium lang uptempo disconummers uitgebracht te hebben, richtte zij zich op het serieuzere vlak. Enkele ballads waren het resultaat. Naast duetten met onder anderen David McWilliams (Can I get there by candlelight) en Michael Robinson (Softly come moonlight) nam zij enkele persoonlijke nummers op. Een hiervan is ‘Lidia’, dat zij schreef voor haar aan kanker overleden zus, en I’m here for you, dat zij als moeder schreef voor haar vijf geadopteerde kinderen. Haar laatste album was ‘Just Conny’, een plaat met georkestreerde jazzy ballads. Het leverde haar een uitnodiging op voor een optreden tijdens The Hague Jazz.
K.S.I. en Tom Grennan zijn hard aan het trainen voor de video van wat hun gezamenlijke single gaat worden: ‘Not over yet’. De Britse YouTuber en rapper tekende afgelopen voorjaar een platendeal met Atlantic Records. K.S.I. was dit jaar genomineerd voor een Brit Award (Song of the Year) voor ‘Don’t play’ met Anne-Marie. Tom Grennan hoeven we jou niet voor te stellen; hij heeft al enkele hits op zak. ‘All these nights’ is zijn laatste single, en werd twee weken terug uitgeroepen tot Hitzound Smash.
Terug naar 24 juli, precies veertig jaar geleden! Op deze datum, in 1982, komt ‘Shy boy’ van Bananarama binnen in de Nederlandse Top Veertig. De single werd geschreven geproduceerd door Steve Jolley en Tony Swain. Het was pas de vierde single van het trio, dat te vinden was op hun debuut LP ‘Deep Sea Skiving’. ‘Shy Boy’ wordt als tweede single van de plaat uitgebracht. Het nummer van de vriendinnen Sara Dallin, Siobhan Fahey en Keren Woodward was een cover van de Amerikaanse metalband Talas, ook uit 1982.
De groepsnaam Bananarama was ontstaan uit de titel ‘Pyjamarama’, een nummer van Roxy Music. Met hun eerste single ‘Aie-a-mwana’ (1981), die volledig was gezongen in het Swahili, scoorden ze een bescheiden succes in Engeland. Maar het was de aanzet tot iets groters: de single werd opgemerkt door Terry Hall van de Fun Boy Three, waarop Hall de drie groepsleden vroeg om mee te zingen in het nummer ‘It ain’t what you do’ (it’s the way that you do it). De single werd een internationaal succes. In Nederland bereikte de single de top 3. Op de opvolger ‘Really saying something’ was de Fun Boy Three te gast. Wederom top tien in Engeland, maar in Nederland net niet.
Hun eerste LP genaamd ‘Deep sea skiving’ leverde de hit ‘Shy boy’ op. Ditmaal zonder Fun Boy Three. Die hadden Sara, Siobhan en Keren ook niet meer nodig, om de internationale charts te halen. In de Nederlandse Top Veertig bereikte ‘Shy boy’ de 12e plaats.
Zomerse vibes van Secret Rendezvous! ‘Feels So Good (Don’t It)’, zo heet hun nieuwe zonnige single. De track is afkomstig van een nieuwe EP die begin volgend jaar uitkomt. De bezetting van Secret Rendezvous, opgericht in 2011, bestaat uit Sietske Morsch (zang, piano, synthesizer) en Remi Lauw (basgitaar, gitaar, percussie, synthesizer, zang). Eerder bracht Secret Rendezvous ook een remix van High Hoops uit van hun nummer ‘Back In The Day’, die inmiddels al meer dan éen miljoen streams heeft binnen weten te slepen.
Vandaag viert Colin Blunstone zijn 77e verjaardag. Gefeliciteerd! De Britse zanger brak door met de band The Zombies. Hij vormde de groep in 1964 met toetsenist Rod Argent, gitarist Paul Atkinson, bassist Chris White en drummer Hugh Grundy. Samen scoorden ze een behoorlijk aantal hits, waaronder ‘She`s Not There’ (later succesvol gecoverd door Santana) en natuurlijk “Time Of The Season’, een vette Veronica Top Veertig hit.
Als in 1968 er geen muziek meer zit in The Zombies, valt de band uit elkaar. Aanvankelijk is Colin Blunstone ook helemaal zat van de muziek business en neemt hij een baan aan bij een verzekeringsbedrijf. “Het was een grote teleurstelling. Ik moest echt de muziekbusiness uit. Ik meldde me bij een uitzendbureau. Anoniem werken op een groot kantoor sprak me aan”, aldus Blunstone.
Maar dit werk bleek gelukkig een bevlieging. In 1969 maakte Colin een start met zijn solocarrière in de muziek. Eerst onder de naam Neil McArthur. Zo kreeg ‘She`s Not There’ een tweede leven en werd het opnieuw een hit, ook! ‘It’s Not Easy’ en ‘Never My Love’ waren enkele van zijn succesvolle tracks onder deze naam. In 1971 brengt Blunstone zijn eerste soloalbum ‘One Year’ uit, met o.a. ‘Caroline Goodbye’. Dit nummer ging over zijn verbroken relatie met fotomodel en actrice Caroline Munro). Van zijn tweede plaat ‘Ennismore’ worden ‘Andorra’, ‘I Don’t Believe In Miracles’ en ‘Wonderful’(1973) hits in de Nederlandse Top Veertig.
Blunstone werkte ook samen met diverse artiesten. Zo werkte hij als zanger bij The Alan Parsons Project mee aan de platen ‘Pyramid’ (1978), ‘Eye in the Sky’ (1982), ‘Ammonia Avenue’ (1984), ‘Vulture Culture’ (1985), en’ Gaudi’ (1987). Zo was ‘Old and Wise’ met The Alan Parsons Project een grote hit in de Nederlandse Top Veertig. Colin zong deze classic. “Still got that hunger” uit 2015 was zijn laatst verschenen album.
Macklemore is terug! ‘Chant’ heet zijn eerste single van 2022, waarvoor hij de hulp inriep van de Australische Tones and I. De track is de voorbode van zijn derde album. Macklemore is vooral bekend van zijn samenwerking met Ryan Lewis, met wie hij tot en met 2017 een duo vormde. ‘Can`t hold us’ (2011) en ‘Thriftshop’ (2012) waren twee top tien hits die ze samen maakten. Lewis is ook betrokken als producer bij Macklemore’s aankomende album.
“This song is a bit of a rebirth,” aldus Macklemore tegenover Rolling Stone. “I wanted to challenge myself, get through moments of writer’s block, and capture the spirit of what it’s like to overcome something, push through it, and get up the next day and do it again.”
Terug naar 7 februari 1976! Op deze dag ging de Troetelschijf naar ‘Walk away from love’ van David Ruffin. Het soulnummer werd geschreven door Charles Kipps en Van McCoy was de producer. Deze McCoy was niet alleen een succesvol producer, maar had zelf ook internationale hits met o.a. ‘The hustl’ en ‘Soul cha cha’. Ruffin maakte eerder, tussen 1964-1968, deel uit van The Temptations. Zo had Ruffin bijvoorbeeld de leadvocals in ‘My Girl’ en ‘Ain’t Too Proud to Beg’.
Ruffin raakte echter verslaafd aan cocaïne en begon repetities en optredens te missen. Ook wilde hij (en zijn vriendin Tammi Terrell, niet meer samen reizen met de andere Temptations. Het tweetal verkoos een aangepaste limousine (met de afbeelding van zijn kenmerkende zwarte bril op de deur geschilderd). Nadat de naam van de Supremes begin 1967 was veranderd in Diana Ross & the Supremes, vond Ruffin dat hij het middelpunt van de Temptations moest worden, net zoals Diana Ross dat was voor haar groep. De spanningen binnen de groep stegen. Uiteindelijk werd Ruffin op 27 juni 1968 ontslagen bij The Temptations.
Ruffin ging solo en ‘My Whole World Ended’ (The Moment You Left Me) was in 1969 zijn eerste solo single. Het kwam net als van The Temptaions, uit bij het Motown label en leverde een 9e plaats op in de Billboard Hot 100. ‘Walk away from love’ werd zijn tweede en laatste Amerikaanse top tien hit. Het nummer stond op zijn solo album ‘Who I am’. Hoewel een millionseller in Amerika, behaalde David Ruffin geen notering in de Nationale Hitparade met ‘Walk away from love’.
Sam Ryder kondigt zijn nieuwe single aan! De zanger, die namens Engeland deelnam met ‘Spaceman’ aan het Eurovisie Songfestival, lanceert op 19 augustus de opvolger: ‘Somebody’. Ryder werd door de BBC intern gekozen om Engeland te vertegenwoordigen in Turijn en dat leverde hem een tweede plaats op. Het TikTok fenomeen werkt daarnaast samen met Kalush Orchestra, de winnaar van het Eurovisie Songfestival, aan een collab. Sam komt dit najaar naar Nederland. Op woensdag 26 oktober staat hij op het podium van de Melkweg.
Op 6 februari 1976 ging de Alarmschijf van de Stichting Nederlandse Top Veertig naar ; Baby Face’ van WPFDC. Die afkorting staat voor Wing & A Prayer Five Drum Corps. Het nummer (werd gepend door B. Davis & H. Akst. ‘Baby Face’ was een cover en veel eerder uitgebracht door Jan Garber in 1926 en Art Mooney in 1948. Wing & A Prayer Five Drum Corps had als groep maar een kort bestaan: 1975 tot 1978. Harold Wheeler richtte de groep op en naast hem bestond WPFDC uit de zangeressen Linda November, Vivian Cherry, Arlene Martell en Helen Miles. ‘Babyface’ was de titelsong van hun eerste album. Zowel in Engeland behaalde de disco single met phillysound invloeden de 12e plaats. In Amerika behaalde het liedje de 14e plaats.
Kerstmis valt wel heel vroeg dit jaar, als je The Kelly Family mag geloven. In hartje zomer lanceert de Iers-Amerikaanse familie de single ‘Peace on earth’. Compleet met klokken en koor! The Kelly Family brak in Nederland door in 1979 met ‘David’s song’, maar vierde vooral in de nineties successen met hits als ‘I Can’t Help Myself (I Love You, I Want You)’. “Vrede op aarde is een boodschap die waarschijnlijk nog nooit zo urgent is geweest als nu: oorlog, honger, haat, sociale verdeeldheid en vervolging zijn aan de orde van de dag”, aldus de Kelly’s over hun hunkering naar vrede en harmonie, naar wederzijds respect, tolerantie, liefde en begrip. “Peace On Earth” is geschreven door Jimmy Kelly en Johan Daansen en is de voorbode van het album “Christmas Party”, dat op 21 oktober 2022 uitkomt.
Vandaag viert Martin Lee Gore zijn 61e verjaardag. Gefeliciteerd! Hij is één van de oprichters van de groep Depeche Mode. Toen Vince Clarke in 1981, een jaar na de oprichting van de band, uit Depeche Mode opstapte, werd Gore de belangrijkste songwriter van de band. Gore zingt ook in vele nummers, en meestal in deze die omschreven kunnen worden als de ‘zachtere’ ballades. Zijn zachte tenorstem geeft hierbij een duidelijk contrast met de baritonstem van Dave Gahan. Gore zong zelden de eerste stem, een van de uitzonderingen daarop was ‘Somebody’.
In 1976 begonnen Vince Clarke en Andrew Fletcher een bandje genaamd No Romance in China. Ondertussen was Gore op school deel van een groepje dat Norman & the Worms heette. In 1979 besloot Clarke een nieuwe band op te richten met Gore onder de naam French Look. Toen Fletcher zich bij hen aansloot, veranderde de naam in Composition of Sound. Leuk, maar het was het niet helemaal. In 1980 werd ook Dave Gahan lid, waarna de band de naam van de groep veranderde naar Depeche Mode. Gore vertelde dat de naam werd gekozen na het zien van een Frans tijdschrift Depeche Mode wat hij goed vond klinken.
Met hun eerste single ‘Dreaming of me’ wist Depeche Mode in 1981 hun eerste bescheiden hit te scoren. Maar het grote succes liet niet lang op zich wachten. Na ‘New life’ werd ‘Just can’t get enough’ in datzelfde jaar uitgebracht. Die laatste werd bekroond met platina in Engeland. Aanvankelijk viel dit nummer niet op in Nederland. Het haalde in 1981 niet eens de Tipparade. Dat lukte met de opvolger ‘See you’, dat in Engeland ook de top 10 haalde. In 1983 bleef ‘Everything count’ ook steken in de Tipparade, maar in 1984 was het voor Depeche Mode dan ook raak in Nederland met ‘People are people’. Daarna volgden vele successen, zoals de live uitvoering van ‘Just Can’t Get Enough’, ‘Strange love’ en ‘Enjoy the Silence’. De band verkocht wereldwijd meer dan 100 miljoen albums en is de best verkopende synthpopact aller tijden. Vooral in Duitsland is Depeche Mode nog zeer populair.
Big2 en Antoon slaan de handen ineen voor een nieuwe single! Het nummer heet ‘Echo’ en is een knipoog naar de sound van de eighties. Beter gezegd: het nummer grijpt terug naar Doe Maar en de ska muziek. In de videoclip voor ‘Echo’ is dit gevoel in beeld gebracht met behulp van Poekie, de kat van Antoon. Big 2 en Antoon hebben al eerder succesvol samengewerkt op de track ‘Leuk’ in 2020. In dat jaar tekende Antoon ook bij het label Dreamteam Music van . . . . Big2.
Vandaag viert David Essex zijn 75e verjaardag. Gefeliciteerd! Hoewel hij als kind een duidelijk voetbaltalent is (hij speelde in de jeugdopleiding van West Ham United) ontwikkelt David ook al jong een passie voor muziek. Vanaf 1963 speelde hij als drummer in de band The Everons. In datzelfde jaar verscheen ook de eerste single liedje ‘And The Tears Came Tumblin’ Down’. Vanaf 1964 trad hij op als David Essex. Met het nummer ‘Can’t Nobody Love You’ sleept hij in 1965 voor het eerst een hit binnen in de Engelse hitparade. Een jaar later lukt dat ook met ‘Thigh High’.
In 1970 probeert Essex het als acteur en na een aantal bijrolletjes kreeg hij in de musical Godspell zijn eerste grote rol. In 1973 speelde hij vervolgens samen met Ringo Starr, Keith Moon en Billy Fury in That’ll Be the Day. Voor deze film schreef Essex het nummer ‘Rock On’, wat zijn grote doorbraak is gaan betekenen. De single behaalde de 3e plaats in Engeland en in de Amerikaanse Billboard Hot 100 sleepte ‘Rock on’ de 5e plaats binnen. Hier kennen we Essex vooral van de single ‘Gonna make you a star’ (1975), dat in de Nederlandse Top Veertig een 12e plaats bereikte.
De single ‘Stardust’ deed hier niets (In Engeland nummer 7 in de charts). Het was afkomstig van de tweede Jim MacLaine-film, waarin Essex samen met Adam Faith, Keith Moon, Dave Edmunds en Larry Hagman speelde. De single ‘Hold Me Close’ werd in de herfst van 1975 zijn volgende nummer 1-hit in Engeland. In Nederland ging dat nummer aan ons voorbij. Maar Essex was in Nederland wel succesvol met het nummer ‘Oh what a circus’. Het nummer kwam uit de musical Evita van Tim Rice en Andrew Lloyd Webber, waar Essex de rol van Che Guevara speelde.
Ook had hij een aandeel aan het album ‘Jeff Wayne’s Musical Version of The War of the Worlds’. De door Tim Rice en Mike Batt geschreven song ‘A Winter’s Tale’ verscheen in 1982 en kwam tot de 2e plaats in de Britse charts. In meer recente jaren speelde hij in de musical Footloose. In 1999 werd David Essex geridderd door de Britse Koningin Elizabeth II als erkenning voor zowel zijn carrière op het gebied van film, theater en zang als voor zijn liefdadigheidswerk. Zijn autobiografie A Charmed Life verschijnt in 2002 en werd een bestseller.
Zin in een rock party? Grijp dan naar de nieuwe single van Ozzy Osbourne: ‘Degradation Rules’. Hij nam het nummer op met niemand minder dan gitarist Tony Iommi van Black Sabbath. Op 9 september verschijnt het dertiende studioalbum van The Prince Of Darkness: Patient Number 9. Vorige maand verscheen daarvan al de titeltrack. Op het album maakt een uitgebreide sterrencast zijn opwachting: naast Iommi zijn onder meer Eric Clapton, Josh Homme (Queens of The Stone Age), Chad Smith (Red Hot Chili Peppers) en Jeff Beck (The Yardbirds) zijn te horen. Op Patiënt Number 9 staat ook de laatste opname van de in maart overleden Taylor Hawkins (Foo Fighters).
Dit weekend wordt op de beroemde stripbeurs Comic-Con in San Diego een Ozzy-stripboek en een alternatieve albumhoes gepresenteerd, gemaakt door de Canadese striptekenaar Todd McFarlane (onder meer bekend van The Amazing Spider-Man). McFarlane maakte ook de video bij Patiënt Number 9.
Terug naar 24 januari 1976! Op deze dag ging de Troetelschijf naar ‘King Kong’ van The Jimmy Castor Bunch. Een gimmick plaatje, die James Walter Castor samen schreef met John Pruitt. Castor begon zijn muzikale carrière als een doo-wop zanger in New York. In 1956 schreef en produceerde hij zijn eerste nummer: ‘I Promise to Remember.’ In 1960 maakte Castor de overstap naar saxofoon. Zes jaar later, in 1966, had hij zijn eerste Amerikaanse hit te pakken met ‘Hey Leroy, Your Mama’s Callin’ You’.
In 1972 richtte hij vervolgens de Jimmy Castor Bunch op, welke onder contract stond bij RCA Records. In 1972 wist de groep een behoorlijke hit te scoren in Nederland met ‘Troglodyte’ (Cave Man). In Amerika belandde deze single, afkomstig van de LP ‘It’s Just Begun’, op de zesde plaats in de Billboard Hot 100. Het werd uiteindelijk een million seller. Dat smaakte naar meer. “Because I’d had a hit with Troglodyte, the record company wanted me to repeat the success, so I had no choice but to make answer records, hence King Kong… ,” aldus Castor. “King Kong came about when I was walking with the president of Atlantic Records Jerry Greenberg past the Empire State Building and suddenly I’m making gorilla noises, I had the song come to me right there.”
Een millionseller werd‘King kong’ niet, maar een behoorlijke hit werd het wel in Nederland. De single van The Jimmy Castor Bunch bereikte de 5e plaats in de Nationale Hitparade.
Dat de TOP 40 er heel anders kan uitzien, bewijst deze lijst van Hitzound. Dit zijn de beste tracks van dit moment in de wekelijkse editie van onze TOP 40. De lijst wordt wekelijks samengesteld aan de hand van de meest populairste singles op Hitzound. Welke nummers worden hier het meest bekeken en beluisterd? Kate Bush houdt maar vol: intussen al acht weken op nummer 1!
De TOP 40 telt voor deze week zes binnenkomers: Alok ft. Ella Eyre, A-ha, Ellie Goulding & Big Sean, P!nk, Tom Grennan en LF System. Slechts één superstip deze week. Deze gaat naar Imagine Dragons met ‘Sharks’. Uit de lijst verdwenen zijn Nona (39), Ida Breimo (34), George Ezra (33), Lady Gaga (32), Calvin Harris ft. Dua Lipa (31) en Sam Ryder (30). De compleet nieuwe TOP 40 check je op www.hitzound.com.
Schijven voor week 30:
Hitzound Smash (Hitzound)
BETTER ALONE – Benson Boone
Alarmschijf (Q-Music)
DEEP DOWN – Alok x Ella Eyre
Dance Smash (Radio 538)
DEEP DOWN – Alok x Ella Eyre
538 Favourite (Radio 538)
STAY WITH ME – Calvin Harris ft. Justin Timberlake
Megahit (3FM)
ALRIGHT – Sam Fender
Top Song (Radio 2)
STAY WITH ME – Calvin Harris ft. Justin Timberlake
Grandslam (SLAM!)
BAD MEMORIES – Meduza ft. Elley Duhé
MixMarathon Track o/t Week (SLAM!)
ONE MORE TIME – Armin van Buuren & Maia Wright
KinkXL (Kink)
TAKE IT BACK – Jawny & Beck
Oorkonde (Veronica)
UNTIL I FOUND YOU – Stephen Sanchez
Week : 30 / 23 april 2022
Pos
VW
Titel – Artiest
Wk
01
01
RUNNING UP THAT HILL – Kate Bush ▲
08
02
04
LAAT ME LOS – S10 ft. BLØF ▲
02
03
02
DON’T YOU WORRY – Black Eyed Peas & Shakira
06
04
03
LOVE MYSELF – Rondé
17
05
05
OLIVIA – Antoon ▲
07
06
06
LATE NIGHT TALKING – Harry Styles
09
07
08
MULTICOLOR – Son Mieux
15
08
18
SHARKS – Imagine Dragons
04
09
09
AS IT WAS – Harry Styles ▲
16
10
10
BREAK MY SOUL – Beyoncé ▲
04
11
12
PURPLE ZONE – Soft Cell & Pet Shop Boys
18
12
13
THROUGH THE LOOKING GLASS – Di-Rect
14
13
15
HOLDING ON TO YOU – Tight Fit
08
14
16
LIBRE – Angele
04
15
17
THESE ARE THE DAYS – Inhaler
07
16
07
GLIMPSE OF US – Joji ▲
05
17
11
SUPERMAN – Chef Special
07
18
21
HOT IN IT – Tiësto & Charli XCX ▲
03
19
22
SEPERATE WAYS (BRYCE MILLER REMIX) – Journey
03
20
23
BIUTYFUL – Coldplay
03
21
14
MAYBE YOU’RE THE PROBLEM – Ava Max ▲
12
22
26
WEST SIDE JET – Young Gun Silver Fox
05
23
27
VISION THING – Simpleminds
04
24
19
HOLD ME CLOSER – Cornelia Jacobs
13
25
20
HEAVEN TAKE YOU HOME – Swedish House Mafia ▲
14
26
29
NAAR DE MAAN – Maan & Jeugd van Tegenwoordig
03
27
35
DANS M’N OGEN DICHT – Meau & Racoon
04
28
36
THROUGH THE ECHOES – Paolo Nutini
02
29
37
ETERNITY (XXV) – Robbie Williams
02
30
38
SNAP – Rosa Lynn
02
31
24
ADEM – Miss Montreal ▲
09
32
25
DE DIEPTE – S10 ▲
20
33
28
I AIN’T WORRIED – OneRepublic
08
34
NW
AFRAID TO FEEL – LF System
01
35
40
STAY WITH ME – Calvin harris ft. Justin Timberlake
Op 30 januari 1976 ging de Alarmschijf van de Stichting Nederlandse Top Veertig naar (Elle Voulait Qu’on L’appelle) ‘Venise’ van Julien Clerc. De tekst van ‘Venise’ werd geschreven door Etienne Roda-Gil, terwijl de muziek is geschreven door Clerc. Het liedje stond op zijn LP ‘No.7’. Opvallend: (Elle voulait qu’on l’appelle) ‘Venise’ werd alleen in Nederland en België als single uitgebracht. In Frankrijk stond het daarentegen op de B-kant van de single ‘This Melody’. Deze zou in Nederland daarna op single verschijnen en een nummer 1 succes worden. ‘Venise’ was vooral een radiohit. Clerc behaalde de 14e plaats in de Nederlandse Top Veertig.
Vandaag heeft Gavin James zijn nieuwe album The Sweetest Part uitgebracht. Het is het derde studioalbum van de Ierse singer-songwriter, die inmiddels bijna 2 miljard streams op zijn naam heeft staan. Tegelijk met het album, waarop Gavin “the highs and lows of love and relationships” bezingt, verschijnt ook de single Novocaine. Eerder verschenen van The Sweetest Part al de singles Circles, Greatest Hits en de titeltrack.
Begin 2022 ging Gavin met James Blunt mee op arenatour door de UK. Later dit jaar gaat Gavin met zijn eigen tour de wereld over. Op donderdag 22 september staat hij in het Amsterdamse Bostheater. Vorige week vierde Gavin de release van The Sweetest Part met een exclusieve showcase bij Sony Music HQ in Amsterdam.
Op 22 juli 1972 komt ‘Wait For The Sun’ van Bolland & Bolland nieuw binnen in de Daverende Dertig. De broers, Rob en Ferdi Bolland, schreven het nummer zelf en het was te vinden op de LP ‘Florida’. Voor de productie tekende Eddy Ouwens. Van het ‘Florida’ album werden in 1972 drie singles uitgebracht die allen de hitlijst bereikten : naast ‘Wait for the Sun’ verschenen ‘Summer of ‘71’ en de titelsong ‘Florida’. Rob en Ferdi begonnen in 1971 als duo onder de naam Bolland & Bolland. Daarvoor vormden ze nog met hun broer Ton de rockband The Swingkickers.
In hun eerste jaar wagen Bolland & Bolland de gok en sturen een tape met eigen werk naar platenmaatschappij Negram. Met succes: ze krijgen een contract aangeboden. Hun eerste single ‘Summer of ‘71’ komt in 1972 uit. De Bollands komen het nummer spelen in het populaire televisieprogramma Voor De Vuist Weg van Willem Duys. Het resultaat is een hit. Niet veel later volgt de nog grotere hit ‘Wait For The Sun’. De single bereikt de 9e plaats in de Nationale Hitparade. Met twee hits op zak namen de broers datzelfde jaar deel aan het World Popular Song Festival in Tokio, waar ze de finale bereikten en een prijs kregen voor de compositie.
Rising star Benson Boone heeft vandaag zijn nieuwe single ‘Better Alone’ uitgebracht. Het nummer toont Benson’s vermogen om hartverscheurende emoties om te zetten in betoverende melodieën met zijn krachtige zang. ‘Better Alone’ volgt na het grote succes van de wereldwijde hit ‘In The Stars’ en is een onderdeel van zijn aankomende debuut EP Walk Me Home…, die op 29 juli verschijnt. Benson Boone over het nummer, dat deze week is uitgeroepen tot Hitzound Smash: “I wrote this song about people who have relationship struggles, we all experience it from time to time. Sometimes when things aren’t working out it truly is better to be alone. Loving someone is so important, but being independent and loving yourself is equally important. “
Voor deze gouden terugblik gaan we terug naar de summer of love! Deze plaat van Scott McKenzie is onlosmakelijk verbonden met die periode. Op 22 juli 1967 komt hij binnen in de Parool Top 20 met ‘San Francisco’ (Be Sure To Wear Flowers In Your Hair). Het nummer werd geschreven door John Phillips ( van de The Mamas and the Papas) en geproduceerd door Phillips en Lou Adler. Zij organiseerden in juni 1967 het Monterey Pop Festival en werden daarbij geholpen door McKenzie, die Phillips aanspoorde om ter promotie van het evenement een liedje te schrijven. Ongelofelijk: maar In een half uur schreef hij het liedje! ‘San Francisco’ werd zo gelanceerd als het promotie lied voor het festival.
De muziek werd in een nachtelijke sessie opgenomen in The Sound Factory in Los Angeles. Met “San Francisco” werd de luisteraar opgeroepen in vrede naar San Francisco te komen, om de hippiecultuur en flowerpower te proeven. Het Amerikaanse muziekblad Billboard voorspelde reeds twee weken na de uitgave dat “San Francisco” een klassieker in het genre zou worden. De single bleek een zeer groot succes. Er werden in totaal meer dan dertien miljoen exemplaren van verkocht. In de Parool Top 20 bereikte McKenzie de eerste plaats. In Amerika bleef ‘San Francisco’ steken op #4. In 1968 werd ‘San Francisco’ dé vrijheidsanthem van de Praagse lente.
The Kooks hebben vandaag hun 6e album uitgebracht: ’10 Tracks to echo in the dark’. Naast de plaat komt ook de video uit van ‘Cold heart’, hun laatste single. De clip is geregisseerd door Polocho en geschoten in Londen. In de video zie je The Kooks in een space station, waar aliens experimenten met de bandleden doen. De video is een hommage aan 2001: A Space Odyssey. Het album is opgenomen in Berlijn. Frontman Luke Pritchard, die pas getrouwd is en voor het eerst vader gaat worden, vertelt: “I started going to Berlin for three or four days at a time. I was really affected by Brexit and I wanted to make a bit of a statement by creating a European record. We’re a European band, we practically lived out there and have so much love for Europe, so we wanted to keep that connection.”
“I really hope that sense of inner peace comes across,” aldus Pritchard, over het optimistische album. “I really want to have fun with my life at this point. But also – it’s kinda a reflection of what I was feeling in real-time in a pre-and-post COVID world. I was reading a lot of sci-fi – like Philip K. Dick, Azimov and surreal stuff like Boris Vian – which is obviously really distracting from what’s going on in the world, but helped me be imaginative with the songs.”
Luke concludeert, “In the pandemic I had a good amount of time to look over our albums and feel proper proud and lucky. This album is a real thank you to our fans for sticking by us for so long, we hope you love it”.
Vandaag viert Don Henley zijn 75e verjaardag. Gefeliciteerd! De rockmuzikant is vooral bekend als drummer en één van de leadzangers van de Amerikaanse band Eagles, waar hij speelde vanaf 1971 tot 1980. (Toen nam de band –tijdelijk- afscheid) Don Henley zong veel Eagles-klassiekers, waaronder: ‘Hotel California’, ‘Witchy Woman’, ‘One of These Nights’, ‘Desperado’, ‘Life in the Fast Lane’ en ‘The Long Run’. Stuk voor stuk grote hits in de Nederlandse Top Veertig en allemaal uitgegroeid tot rock classics.
Don Henley verhuisde in 1970 van Texas naar Los Angeles, om een album met zijn vroegere band Shiloh op te nemen. Kort daarna ontmoette Henley er Glenn Frey. Beiden werden leden van de begeleidingsband van Linda Ronstadt en richtten in 1971 Eagles op. Het eerste album van Eagles, met daarop de hit ‘Take It Easy’ kwam uit in 1972. Die band stopt in 1980, maar kwam vanaf 1994 weer bij elkaar.
Na het uiteengaan van Eagles in 1980 begon Henley een succesvolle solocarrière. Zijn eerste soloalbum verscheen in 1982. Niet echt een commercieel succes, maar twee jaar later volgde al het album Building the Perfect Beast, dat opviel door het gebruik van synthesizers en zich daardoor enigszins distantieerde van de countryrock-klank van Eagles. Op deze LP stond de single ‘The Boys of Summer’, dat de eerste plaats bereikte in de Billboard Hot 100. Het daaropvolgende album, The End of the Innocence, kwam uit in 1989. Voor de daarvan afkomstige titeltrack (geschreven met Bruce Hornsby) ontvangt hij een Grammy Award. Don verkocht solo wereldwijd meer dan 10 miljoen albums en behalve ‘The boys of summer’ en ‘The end of innocence’ werden ook ‘Dirty Laundry’ en ‘New York Minute’ internationale successen. In 2015 verscheen Henleys laatste single: ‘Take a picture of this’. Het nummer stond op zijn album ‘Cass County’, wat verwijst naar de regio waar hij opgroeide.
Met de Eagles heeft Henley wereldwijd meer dan 150 miljoen albums verkocht en zes Grammy Awards gewonnen, naast de drie Grammy’s die Henley voor zijn solowerk heeft ontvangen.
Drie jaar geleden brak Meduza wereldwijd door met de dance track ‘Piece of your heart’. Het leverde Meduza meer dan 20 platina platen op plus een Grammy nominatie. Het Italiaanse DJ trio, bestaande uit Mattia Vitale, Simone Giani en Luca De Gregorio, brengen vandaag hun nieuwste single uit. Voor ‘Bad memories’ werkt Meduza samen met de Amerikaanse James Carter, Elley Duhe en het Berlijnse duo Fastboy. In de videoclip, geregisseerd door Elliott Gonzo, tussen surrealistische kleuren en epische landschappen, ontsnapt een groep jonge jongens – verloren zielen, uit een surrealistische wereld.
Elliot Gonzo is de regisseur van de clip en vertelt: “‘Bad Memories’ is a coming of age story, following a group of Vietnamese teenagers as they embark on a journey of discovery and self-realisation. By reconnecting with Vietnamese folklore and mythology, the narrative culminates in the discovery of a crumbling stone dragon statue set deep within a mystic jungle.”
Terug naar 24 januari 1976! Op deze dag ging de Troetelschijf naar ‘Theme from Mahogany’ van Diana Ross. Het nummer werd al in 1973 geschreven door Michael Masser en Gerry Goffin. Het werd in datzelfde jaar opgenomen door Thelma Houston onder de titel “Do You Know Where You’re Going To”. Zij bracht het enkel in Nieuw-Zeeland uit als single en wist hier de hitlijsten niet mee te halen. In 1975 werd het gecoverd door Diana Ross op de soundtrack van de film Mahogany. Deze romantische speelfilm werd geregisseerd door Motown baas Berry Gordy.
Diana Ross speelde in de film de rol van een studente fashion design, die met vallen en opstaan uitgroeit tot een succesvolle modeontwerpster in Rome. Voor Diana was het haar tweede grote filmrol, na The lady Sings The Blues (1972). In 1974 stond Diana voor het laatst genoteerd in de Nationale Hitparade met Marvin Gaye (“You are everything’). Met ‘Theme from Mahogany’ behaalde Diana Ross haar eerste solo top tien hit: het nummer bereikte de 4e plaats in de Nationale Hitparade.
