Hitzound geeft een alfabetisch overzicht van de meest succesvolle Nederpop acts. Met de meest populaire Nederlandse zangers, zangeressen, bands en rappers vanaf 1965 tot nu. We vervolgen het Nederpop hit ABC archief na Critical Mass met:
Cuby & Blizzards
In het Nederpop Hit ABC Dossier richten we vandaag de spotlights op Cuby & Blizzards. Harry Muskee, de zanger van de Drentse bluesband Cuby + Blizzards richtte met Eelco Gelling de band op in 1963. Muskee had daarvoor zijn muzikale ervaring opgedaan door te spelen in jazz, dixieland en rock`n roll bandjes. De eerste songs van Muskee lieten een garageachtige sound horen. Toen de band in 1964 het American Folk & Blues Festival bijwoonde in Den Haag lag de muzikale toekomst vast: het werd de blues!
Met het debuutalbum ‘Desolation’ sleepten Cuby & Blizzards al direct een Edison binnen. De band scoorde in 1966 hun eerste Top 40 hit met de singel ‘Back Home’. Een jaartje later ontvingen Cuby & Blizzards een gouden plaat voor ‘Groeten uit Grolloo’. Andere hits van de band in de Veronica Top 40 werden ‘Another Day, Another Road’(1967) en ‘Appleknockers Flophouse’(1969). Het nummer ‘Window Of My Eyes’ zou hun grootste hit worden en bereikte de top tien. Elk jaar staat deze classic hoog genoteerd in de TOP 2000 van NPO Radio 2. ‘Window of my Eyes’ werd door Anton Corbijn in 2010 gebruikt bij de aftiteling van zijn film The American, en de band kreeg voor het nummer een Edison.
Cuby & Blizzards werd in 1972 opgeheven, maar hierna nog verschillende keren nieuw leven ingeblazen. Zo trad Muskee trad na 1972 onder meer op onder de namen Harry Muskee Band en later Muskee. Hhalverwege de jaren negentig trad de band weer op onder de naam Cuby and the Blizzards en maakten oud-leden als Helmig van der Vegt, Herman Deinum en Hans Lafaille weer deel uit van de groep. Harry Muskee overleed in 2011 op 70-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Hij ligt begraven achter de Jacobuskerk in Rolde.
Meest succesvol in de Nederlandse Top 40:
01
WINDOW OF MY EYES
1968
10 wk. – 10
02
APPLEKNOCKERS FLOPHOUSE
1969
09 wk. – 12
03
ANOTHER DAY, ANOTHER ROAD
1967
07 wk. – 20
04
DISTANT SMILE
1967
06 wk. – 20
05
THURSDAY NIGHT
1970
04 wk. – 27
De meest gestreamde song van Cuby & Blizzards is ‘Window of my eyes’ met ruim 6.700.000 streams. Dat is zo’n 4.500.000 streams meer dan de nummer 2, te weten ‘Somebody will know someday’.
De Belgische blues trots Guy Verlinde is terug met een nieuw blues album: ‘Promised Land Blues’ . Dit akoestische bluesalbum heeft Verlinde samen met Tom Eylenbosch opgenomen. Door de jaren heen hebben zij met hun verhalende bluesnummers een uniek geluid ontwikkeld, dat diep resoneert bij het bluespubliek in België en daarbuiten. In 2024 werden zij hiervoor bekroond met de Belgian Blues Award voor Beste Duo. Van het album is ‘Do that boogie’ uitgebracht als hun nieuwe singel.
‘Do That Boogie’ is een van de opvallende tracks op het album. Het nummer is een energieke boogie die de luisteraar uitnodigt om mee te bewegen op het ritme. Het combineert traditionele blues invloeden met een moderne twist, kenmerkend voor Guy Verlinde’s stijl.
Guy Verlinde domineert al meer dan een decennium de Belgische blues- en rootsscene. Hij toerde intensief door Europa, nam 16 albums op in 15 jaar en trad op in prestigieuze clubs en internationale festivals, waar hij het podium deelde met grootheden als B.B. King, John Fogerty en Santana.
Herinnert u zich deze nog? We gaan terug naar 24 december, maar dan in 1988! Op deze dag verscheen “Lovin’ Whiskey” van Rory Block in de Nederlandse Top 40. Deze autobiografische song, geschreven en geproduceerd door de Amerikaanse zangeres zelf, maakte deel uit van haar album I’ve Got a Rock in My Sock uit 1986. Twee jaar later besloot haar platenlabel het nummer alsnog uit te brengen op singel om het verzamelalbum Best Blues and Originals te promoten. In Nederland werd het uitgebracht via Munich Records.
De inspiratie voor “Lovin’ Whiskey” kwam voort uit een diep persoonlijke ervaring. Rory Block schreef het nummer over haar toenmalige geliefde, een man die worstelde met een alcoholverslaving. Hij was onbetrouwbaar, loog vaak over waar hij was, en weigerde toe te geven dat hij een probleem had. Op een avond had Block er genoeg van en belde een hulplijn. Daar kreeg ze het advies dat ze hem niet kon redden en dat hij haar mee de afgrond in zou sleuren als ze bij hem bleef – een gedachte die direct terugkwam in de songtekst. Rory kon niet anders dan het advies van de hulplijn op te volgen: met pijn in haar hart verliet ze hem.
De songtekst van “Lovin’ Whiskey” begon eigenlijk als een brief aan haar ex. Het was nooit Block’s bedoeling om een lied te schrijven over deze pijnlijke episode. Maar toen een instrumentale track al was opgenomen, besloot ze de tekst van de brief als basis te gebruiken. Ze zong haar woorden over de melodie, en zo ontstond het autobiografische nummer.
Het lied kreeg in Nederland veel aandacht. Zo gaf ze een live optreden in 1988 bij de 2 Meter Sessies. De KRO riep ‘Lovin’ whiskey’ uit tot “Speciale Aanbieding,” en hoewel de singel niet hoger kwam dan de 17e plek in de Top 40, leverde het Rory Block wel een gouden plaat op. “Lovin’ Whiskey” werd een klassieker en een van haar meest bekende nummers.
Gizbey is in zijn Peaky Blinders look een zeer opvallende verschijning, met een geheel eigen en unieke sound; Nederlandstalig met een blues tintje. Met zijn voorkomen en stemgeluid wordt hij door kenners vergeleken met Teddy Swims (Maar ook staat zijn geluid niet ver van Andre Hazes af). Nu is het tijd voor de debuut singel: ‘Wat Had Jij Van Mij Verwacht’.
Achter Gizbey gaat zanger en entertainer Antonio Giesbers schuil. Hij timmert al jaren hard aan de weg. Dit najaar was het tijd voor een nieuwe stap en tekende Antonio een contract bij Berk Music en gaat nu verder onder de naam Gizbey.
Beth Hart, de Grammy-genomineerde zangeres, heeft haar langverwachte album ‘You Still Got Me’ uitgebracht via Provogue / Mascot Label Group. Ter gelegenheid hiervan heeft ze ook een videoclip gedeeld van de openingstrack ‘Savior With A Razor’, met een bijzondere samenwerking met Slash, de gitarist van Guns N’ Roses.
De singel is een krachtige rocktrack waarin Beth’s rauwe stem centraal staat, aangevuld met het kenmerkende gitaarspel van Slash. Samen leveren ze een intense uitvoering af die de sterke band tussen de twee artiesten laat zien.
Beth zegt over de samenwerking: “Slash is a real team player. I’ve met some pretty incredible people in this business that are high profilers, and that dude is the best team player I’ve ever come across. He’s just a badass with zero ego and knows a lot about the razor’s edge. I got really lucky. I reached out and said, ‘Hey man, would you be at all interested?’, and he was absolutely down. He was totally into it, and I was just shocked.”
Afgelopen maandag is de Britse muzikant John Mayall overleden. Hij kampte al geruime tijd met gezondheidsproblemen, aldus de familie. De muzikant overleed “vredig” en “omringd door zijn liefhebbende familie”. “Gezondheidsproblemen die John dwongen zijn epische tourcarrière te beëindigen, hebben uiteindelijk geleid tot vrede voor een van ’s werelds grootste reizigers.”
John Mayall was de ongekroonde koning van de Britse blues. De Britse gitarist, toetsenist en componist was één van de mensen die de bluesmuziek in de jaren zestig van de twintigste eeuw immens populair maakten. In de invloedrijke, door hem opgerichte band John Mayall’s Bluesbreakers, hebben muzikanten gespeeld als Eric Clapton, Jack Bruce, Peter Green, John McVie, Mick Fleetwood, Mick Taylor en Walter Trout. De bekendste singel van John Mayall is zijn zelfgeschreven ‘Room to Move’, afkomstig van zijn akoestische album ‘The Turning Point’(1969).
Mayall richtte eerder de Bluesbreakers op, waar grote muzikanten als Eric Clapton, Peter Green, John McVie, Mick Fleetwood, Mick Taylor en Walter Trout in hebben gespeeld. Na Clapton werd Mick Taylor aangetrokken als gitarist, maar toen die in 1969 naar The Rolling Stones vertrok, was het voor Mayall tijd voor iets nieuws. Drums en elektrische gitaren werden aan de kant geschoven en ‘low volume music’ werd het motto. Met bassist Steve Thompson (jazz geschoold) in de band ging de groep naar Amerika voor het Newport Jazz Festival. In New York werd het concert in Filmore East vastgelegd voor de LP “The Turning Point”. Daarop o.a. de 5 minuten durende versie van ‘Room to move’ met Mayal manisch op de mondharmonica. De singel bereikte de 5e plaats in de Veronica Top 40. John Mayall werd 90 jaar.
Hitzound geeft een alfabetisch overzicht van de meest succesvolle Nederpop acts. Met de meest populaire Nederlandse zangers, zangeressen, bands en rappers vanaf 1965 tot nu. We vervolgen het Nederpop hit ABC archief na Bingo Players met:
Bintangs
In het Nederpop Hit ABC Dossier werpen we vandaag de spotlights op Bintangs. De groep werd in 1961 in Beverwijk opgericht door Frank (basgitaar, zang) en Arti Kraaijeveld (gitaar, zang) en Mijne Fernhout. De mannen speelden indorock maar gingen vanaf 1963 met het creëren van hun eigen stijl: de zogeheten hoogoven sound, een ruige en rauwe rhythm & blues sound. De naam van de band betekent ‘sterren’ in het Maleis.
De Bintangs spelen live hun mannetje en bouwen zo een sterke reputatie op. In 1966 worden ze gevraagd om op te treden als voorprogramma van het Rolling Stones-concert in Den Bosch. Ook speelden ze in het voorprogramma van The Kinks. In deze periode brengen de Bintangs hun allereerste singels uit. Begin 1966 kwam de eerst single uit op het label van het blad Muziek Expres: You can’t judge a book by the cover van Bo Diddley. Er volgen er meer, maar deze halen geen notering in de Veronica Top 40.
Wanneer de Bintangs onder de hoede komt van Phonogram-producer Tony Vos (destijds de man van Veronica DJ Tineke), krijgen ze meer succes. Met de singel ‘Ridin’ On The L & N’ scoren de Bintangs hun eerste hit in de Veronica Top 40. Met de opvolger, het eigen nummer ‘Travelling In The U.S.A.’ behaalde de groep zelfs de top tien in Nederland. In 1971 wisten de Bintangs ook met ‘I’m on my own again’ te scoren in de Veronica Top 40.
De Bintangs kregen te maken met veel personeelswisselingen tijdens hun carrière. In 1970 stappen Frank en Arti uit de groep en richtten de band Kraaijeveld op (hun achternaam). Met de singel ‘Mona Lisa’ had Kraaijeveld een bescheiden succes. Maar in 1974 zou Frank weer toetreden tot de Bintangs. Samen met Gus Pleines, drummer Harry Schierbeek en gitarist Jack van Schie vormen de Bintangs een line-up die min of meer zo’n tien jaar wist stand te houden.
In 1975 was de groep succesvol met het in Engeland opgenomen album ‘Genuine Bull’. Het was hun enige LP die een hitnotering in de Nederlandse Album chart wist te scoren. In 1985 vindt de band het tijd voor een sabatical. Er wordt een legendarisch ‘afscheidsconcert’ gegeven in Paradiso Amsterdam. Vier jaar later werd er een reünie gehouden en gaf de band twaalf concerten, één in elke provincie.
De reünie tour beviel zo goed, dat de band live blijft spelen en ook weer platen opneemt, zoals ‘Dynamite Night ‘(1996), die live werd opgenomen tijdens hun vijf uur durende concert in een uitverkocht Paradiso. Wanneer de Bintangs 45 jaar bestaan, brengen ze het album ‘Doc’ (2006) uit. In 2019 werden de Bintangs opgenomen in de Dutch Blues Hall of Fame. Bintangs bestaat vandaag de dag uit Frank Kraaijeveld (bas en zang), Dagomar Jansen (zang, gitaar en mondharp), Burt van der Meij (drums) en Marco Nicola (gitaar, slide gitaar).
Meest succesvol in de Nederlandse Top 40:
01
TRAVELLIN’ IN THE USA
1970
09 wk. – 09
02
RIDIN’ ON THE L & N
1969
09 wk. – 12
03
I’M ON MY OWN AGAIN
1971
04 wk. – 32
04
HE DIDN’T WANNA GO HOME
1970
02 wk. – 35
De meest gestreamde song van Bintangs is ‘Travellin’ in the USA’ met zo’n 430.000 streams. Dat is zo’n 130.000 streams meer dan de nummer 2, te weten ‘Ridin’ on the L & N.
Fans van Johnny Cash kunnen hun hart ophalen, want op 28 juni verschijnt een album met elf oude opnames, die zijn afgemaakt. De demo’s komen uit 1993 en zijn afgerond met de hulp van verschillende muzikanten. Het album krijgt ‘Songwriter’ als titel, zo meldt The Guardian. Eén van de nummers, ‘Well alright’, is nu uitgebracht op singel. Cash schreef de songs in een periode, toen hij geen platencontract had. De demo’s belandden uiteindelijk op de plank, toen Cash zich met andere projecten ging bezighouden.
Verschillende artiesten op de plaat werkten eerder samen met Cash. “Ze kenden zijn energie en zijn bewegingen, en ze lieten zich door hem gidsen”, aldus John Carter Cash, de zoon van de in 2003 overleden countryzanger. “Voor hen was het alsof ze weer samen met Johnny speelden.” Zo werken o.a. countryzanger Vince Gill, gitarist Marty Stuart en drummer Pete Abbott mee aan de plaat.
Op 1 maart, maar dan in 1969, komt Brainbox binnen in de Veronica Top 40 met ‘Down man’. Het was hun debuut singel! Bandleden Jan Akkerman en Kaz Lux schreven de song, die oorspronkelijk niet op het debuutalbum ‘Brainbox’ stond, maar op de heruitgave van het album in 1996 werd het opgenomen als bonustrack. ‘Down man’ werd onder leiding van muziekproducent Tim Griek, dan drummer bij Ekseption, op tape gezet.
Brainbox werd opgericht in 1968, in Amsterdam. Met een puike bezetting. Ga maar na: Pierre van der Linden op drums (eerder After Tea), gitarist Jan Akkerman (The Hunters, later Focus), zang van Kaz Lux (later Flavium) en André Reijnen op bas.
‘Down Man’ werd zelfs in Amerika een bescheiden hit. In 1969 staat Brainbox nog twee keer in de Nederlandse hitlijsten: in mei met ‘Sea of Delight’ en in de herfst met de Gershwin-klassieker ‘Summertime’. Ondanks de successen verlaat Akkerman eind 1969 Brainbox om met Thijs van Leer de progressieve rockformatie Focus te formeren. In 1970 stapt ook Pierre van der Linden over naar Focus. Gitaristen Rudy de Queljoe (ex-Dragonfly) en Herman Meyer (ex-Fullhouse).
Het nummer ‘Down man’ werd door regisseur Anton Corbijn gebruikt in zijn film A Most Wanted Man. De singel van Brainbox behaalde de 13e plaats in de Veronica Top 40.
De geruchten waren waar! The Black Keys zijn terug met een nieuwe singel: ‘Beautiful People (Stay High)!’ Op deze track van Dan Auerbach en Patrick Carney werkt ook Beck mee. Het nummer, deze week de KINK XL op KINK radio, is de voorbode van het twaalfde studioalbum ‘Ohio people’. Hier staan meer samenwerkingen op, zoals met Noel Gallagher, Greg Kurstin en Dan Nakamura. Over de nieuwe singel zeggen The Black Keys: “We had this epiphany: ‘We can call our friends to help us make music. No matter who we work with, it never feels like we’re sacrificing who we are. It only feels like it adds some special flavor … But when it came time to finish the album, it was just Pat and me.”
