Herinner jij je derze nog? Op 8 juni, maar dan in 1985, kwam Orchestral Manoeuvres in the Dark (OMD) binnen in de Nationale Hitparade met ‘So in love’. Deze song werd geschreven door Andy McCluskey & Paul Humphreys én Stephen Hague. Het werd de eerste single van hun album ‘Crush’, en was trouwens het laatst geschreven nummer voor die plaat. OMD werd in 1978 opgericht door Andy McCluskey en Paul Humphreys. Het tweetal uit Liverpool speelde al jaren samen in talloze obscure bandjes (met illustere namen als VCL XI, Hitlerz Underpantz en The Id) en allebei waren ze gefascineerd door de elektronische muziek van onder andere Kraftwerk en Tangerine Dream. Het duo tekende in 1978 een contract met het eigenzinnige Engelse Factory-label en bracht midden 1978 hun eerste single “Electricity” uit. De single werd een culthit en de twee lijfden Malcolm Holmes (die de drummachine moest vervangen) en keyboardspeler Dave Hughes in bij OMD.
De opvolger ‘Messages’ haalde in Nederland een notering in de Tipparade. Maar de samenstellers van de Nederlandse Top 40 hadden een blackout, toen de daarop volgende single, ‘Enola gay’, niet eens de Tipparade wist te halen. In veel Europese landen een grote hit met “Enola Gay”, een nummer over de bommenwerper Enola Gay die op 6 augustus 1945 de atoombom op Hiroshima wierp. In een aantal landen werd deze single zelfs een nummer één hit.
In Nederland werd ‘Souvenir (1981) de eerste hit van OMD. De allergrootste hit voor de groep volgde een jaar later: Maid of Orleans’(The Waltz Joan Of Arc), die de eerste plaats bereikte. Ook ‘So in love’ was succesvol. Het nummer werd zowel Steunplaat als Alarmschijf en bereikte de 12e plaats in de Nationale Hitparade. In de Nederlandse Top 40 nog een stukje hoger met een nummer 7 notering.
Going back in time! Terug naar 22 mei, maar dan in 1971! Op deze dag kwam de debuutsingle van de Canadese band Ocean binnen in de Veronica Top 40 met ‘Put Your Hand In The Hand’. Een verrassende binnenkomer, want het nummer was oorspronkelijk geen typische pophit, maar een gospelcompositie van Gene MacLellan. Deze singer-songwriter had eerder succes als auteur van ‘Snowbird’, de grote doorbraak van Anne Murray. Zij was ook de eerste die ‘Put Your Hand In The Hand’ opnam voor haar album ‘Honey, Wheat and Laughter’ uit 1970, maar het nummer bleef toen onder de radar.
Dat veranderde compleet toen Ocean, een spiritueel georiënteerde softrockband uit Toronto, het een jaar later stevig onder handen nam. Hun versie, met aanstekelijke koortjes en een pakkende pianoriff, resoneerde wereldwijd. In Amerika schopte het nummer het tot nummer 2 in de Billboard Hot 100, slechts achtergehouden door Three Dog Night’s ‘Joy to the World’. Ook in Nederland maakte het indruk: in de Veronica Top 40 bereikte het nummer de 3e plek.
De tekst van het nummer — “Put your hand in the hand of the man who stilled the water” — verwees naar Jezus, en sloeg aan in een tijd van maatschappelijke onrust, waarbij velen houvast zochten in spiritualiteit. Opvallend: de leden van Ocean waren geen professionele muzikanten maar vooral actief in het Canadese gospelcircuit.
In Nederland ontstond er rond dezelfde tijd een alternatieve versie van de groep Himalaya, met niemand minder dan Patricia Paay als zangeres. Hoewel deze versie de Tipparade niet wist te ontstijgen, werd het in Zweden een top 10-hit. De versie van Ocean bleef echter internationaal het meest succesvol, met hoge noteringen in onder meer Duitsland, Australië en Zuid-Afrika. In Amerika bereikte Ocean de 2e plaats en in de Veronica Top 40 noteerde ‘Put your hand in the hand’ als hoogste op nummer 3.
📀 Hitzound Retro Review: Orchestral Manoeuvres in the Dark (OMD)
Going back in time! Op 5 mei , maar dan in 1984, maakte Orchestral Manoeuvres in the Dark (kortweg OMD) hun rentree in de Nederlandse Top 40 met de single ‘Locomotion’. Het nummer stoomde door naar een fraaie 5e plaats, waarmee het hun grootste hit werd sinds ‘Maid of Orleans’ (1982), dat zelfs de eerste plek wist te bereiken. Gordian Troeller schreef het samen met de twee mannen van OMD: Andy McCluskey en Paul Humphreys.
‘Locomotion’ was afkomstig van het album ‘Junk Culture’, dat voor OMD een stijlbreuk betekende. Na het meer experimentele ‘Dazzle Ships’ (1983), dat commercieel tegenviel, keerde de band met ‘Junk Culture’ terug naar een toegankelijker popgeluid. ‘Locomotion’ was daar hét schoolvoorbeeld van: zonnige synthpop met een zomers Caribisch tintje, opvallende blazers en een aanstekelijk refrein.
Frontman Andy McCluskey vertelde later over het ontstaan: “We hadden het gevoel dat we opnieuw moesten beginnen. ‘Locomotion’ voelde als de perfecte mix van onze melodieën met een frisse, dansbare sound.” De track werd geproduced door de band zelf, samen met producer Brian Tench.
In de Britse Singles Chart haalde ‘Locomotion’ de 5e plaats, maar in de Amerikaanse Billboard Hot 100 bereikte het helaas geen notering, al genoot OMD daar vooral succes met hun latere hit ‘If You Leave’ uit 1986.
✍️ Hitzound Retro Review: The O’Jays – I Love Music
Welkom bij de Kluis van de Flops, waar we onterecht geflopte pareltjes afstoffen! Vandaag duiken we in het jaar 1975 met een onweerstaanbare dansvloerklassieker: “I Love Music” van The O’Jays. Ondanks dat het nummer in Amerika en Engeland dikke hitscores behaalde, kwam het in Nederland niet verder dan zes weken Tipparade. Zonde, want dit is pure Philly soul op zijn best!
“I Love Music” was een liefdesverklaring aan muziek in al haar vormen. De track was een uitbundige viering van ritme, groove en levenslust, gedreven door een funky baslijn, strakke blazers en de kenmerkende harmonieën van het trio uit Ohio.
De single ‘I love music’ werd zowel geschreven als geproduceerd door het legendarische duo Kenny Gamble & Leon Huff, de godfathers van de Philadelphia Sound. Met “I Love Music” wisten ze hun soulvolle stijl naadloos te mengen met de opkomende discotrend. Het resultaat? Een dansvloerknaller met een strakke productie die zijn tijd ver vooruit was.
The O’Jays behaalden de 5e plaats in de Billboard Hot 100 en ook in Engeland was het succesvol met een 13e plek in de Britse charts. Maar in Nederland? Slechts zes weken in de Tipparade… Misschien te funky voor de Hollandse oren?
OneRepublic goes anime! Met “Invincible” levert de Amerikaanse band hun tweede bijdrage aan de populaire Japanse serie Kaiju No. 8. Waar “Nobody” nog het eerste seizoen slot sierde, gaat de nieuwe singel “Invincible” een stap verder — bombastisch, filmisch en met een extra laagje emotionele lading.
Frontman Ryan Tedder schreef de bridge pas een uur voordat de band het nummer live uitvoerde in Tokio voor de videoclipopname. Spontaan, maar doeltreffend: het nummer ademt urgentie en vechtlust, perfect passend bij het superheldenthema van de anime. De track doet denken aan eerdere stadionknallers als “Love Runs Out” en “Secrets”, maar met een vleugje oosterse melodie die het Japanse karakter eer aandoet.
Met een krachtige opbouw, een refrein dat je meeschreeuwt na één luisterbeurt en Tedder’s karakteristieke vocalen, is “Invincible” zowel een anthem voor de serie als een standalone pophit. De productie is – zoals we gewend zijn van OneRepublic – strak en groots, en sluit naadloos aan bij het epische karakter van Kaiju No. 8: Mission Recon, waarin het nummer als creditsong gebruikt wordt.
De release is perfect getimed. Met seizoen 2 van Kaiju No. 8 dat deze zomer uitkomt, en de internationale vertoningen van de film in volle gang, is de kans groot dat “Invincible” niet alleen in de animewereld een impact maakt.
✍️ De nieuwe singel van Orange Skyline heet I Don’t Dance. Het idee voor de track kwam van Niels, vertelt hij. “Ik was bij een concert waar iedereen om me heen stond te dansen, ook de andere bandleden. Ik danste niet, ik genoot gewoon van de muziek. Maar de hele tijd vroegen mensen of ik het wel leuk vond, waarop ik iedere keer antwoordde: ‘Ja, natuurlijk!’. Toen ik thuiskwam, kreeg ik het idee voor de nieuwe singel. Ik wilde een party track maken over mensen die niet dansen. Ik stuurde het idee naar de band en iedereen was het erover eens: I Don’t Dance is de ultieme party track voor introverte mensen.”
‘I Don’t Dance’ is de eerste nieuwe muziek van de Nederlandse band sinds ze in 2022 hun album ‘Orange Skyline’ uitbrachten. Daarop staan onder meer de singels ‘Shine On’, ‘Keep It Together’, ‘Sunny Days’, ‘Modern Times en A Fire’, dat het NOS-anthem was van de Olympische Winterspelen van 2022.
Orange Skyline gaat dit najaar weer op clubtour. Op 27 september staat de zeskoppige band in het Patronaat in Haarlem, op 3 oktober in Rotown in Rotterdam, op 4 oktober in de Oosterpoort in Groningen, op 1 november in de Victorie in Alkmaar en op 8 november in Hedon in Zwolle.
Vandaag openen we de Kluis van de Flops voor Olivia Newton John met haar singel ‘I honestly love you’ uit 1974. Het nummer werd geschreven door Peter Allen (Australische singer-songwriter) en Jeff Barry (een bekende Amerikaanse songwriter en producer, die ook werkte met The Ronettes en The Monkees). Peter Allen schreef het nummer oorspronkelijk als een melancholische liefdesverklaring die draaide om een onvervulde liefde—iemand die van een ander houdt, maar weet dat de liefde geen toekomst heeft.
Olivia’s platenlabel MCA Records koos het uit voor haar album If You Love Me, Let Me Know (1974) en bracht het als singel uit. Eerder dat jaar nam Olivia namens Engeland deel aan het Eurovisie Songfestival, waar ze op een gedeelde vierde plaats eindigde (samen met Monaco en Luxemburg) met het nummer ‘Long live love’. Dit werd in verschillende landen een behoorlijke hit en was de titelsong van haar LP uit 1974. Op deze plaat stond ook ‘I honestly love you’.
Met deze singel behaalde Olivia wereldwijd succes. Zo behaalde de zangeres er de eerste plaats mee in de Amerikaanse Billboard Hot 100. Ook in haar thuisland Australië prijkte ‘I honestly love you’ op nummer 1 in de charts. En in Nederland? In tegenstelling tot het enorme succes in Amerika, Australië No.1, Zweden No.1 en Canada No. 1), flopte het nummer in de Nederlandse Top 40. Olivia haalde niet eens de Tipparade met ‘I honestly love you’. Wat een schande! In 1975 won Olivia Newton John twee Grammy Awards in 1975 voor ‘I honestly love you’. Met het nummer won de zangeres de 🏆 Record of the Year en tevens in de categorie🏆 Best Female Pop Vocal Performance.
Heldeep-labelbaas Oliver Heldens heeft zijn eerste release van het jaar, ‘Let You Go’ uitgebracht. Een gedurfde evolutie van Heldens’ geluid, waarin hij nostalgische Eurodance combineert met een krachtige, energieke old-school trance-uitstraling. De verwachtingen voor deze singel bouwen op naar het veelbesproken headline-optreden van de artiest op 1 maart in de O2 Academy Brixton in Londen – een show die je niet mag missen!
Heldens heeft zelf de vocalen geschreven en opgenomen van ‘Let you go’. De track draagt het gewicht van loslaten, terwijl het tegelijkertijd vooruit duwt naar iets groters. Het contrast voedt de intensiteit: rauwe, melancholische emoties worden gecombineerd met een niet te stoppen drive. Met “Let You Go” betreedt Heldens nieuw terrein en levert hij een krachtige mix van gevoel en energie.
‘‘Let You Go’ is een nummer dat ik schreef over afscheid nemen, een geliefde loslaten en verdergaan,’ vertelt Heldens. ‘Het ontstond in april vorig jaar na een optreden in Tokio; de liefde en energie van de Japanse fans waren overweldigend op een positieve manier. Ik was behoorlijk opgewonden na de show en door de jetlag kon ik niet slapen. Uiteindelijk besloot ik te mediteren, maar in plaats van dat ik daar rustiger van werd, bracht het me juist in een soort extatische maar ook melancholische stemming. Direct daarna, onder de douche, begon ik melodieën in mijn hoofd te riffen, deels geïnspireerd door een van mijn favoriete trance-tracks aller tijden, ‘Saltwater’ van Chicane. Uiteindelijk bleef een van die melodieën echt hangen, dus nam ik een spraakmemo op in mijn telefoon.
De volgende dag werkte ik dit uit tot de eerste versie: de instrumentale track van ‘Let You Go’, die toen nog de titel ‘Tokyo Shower Trance’ had. Een paar maanden later, na een HI-LO-optreden in Chili, bedacht ik tijdens mijn reis naar Lima, Peru, de songtekst. Een paar dagen later nam ik de vocalen op in mijn hotelkamer in Vancouver, gewoon op mijn telefoon. Terug in Amsterdam heb ik ze opnieuw opgenomen en na veel aanpassingen en het toevoegen van vocoders en synthesizers, groeide het nummer al snel uit tot een van mijn favoriete tracks die ik in de afgelopen jaren heb gemaakt.” De nieuwe singel van Heldens is o.a. opgepikt door SLAM.
Ken jij de Outliers? Misschien nog niet, maar dankzij TikTok gaat daar misschien verandering in komen. De Outliers is een duo, bestaande Falco en Pete, die voor hun lol een nieuwe versie maakten van het nummer Have You Ever Seen the Rain van Creedence Clearwater Revival (CCR). De track gaat viraal op TikTok en duikt op in verschillende landen in de Daily Viral Chart. Zo staat Have you ever seen the rain van Outliers ft. CCR in de top 10 van Duitsland en Australië.
Inmiddels ziijn Falco en Pete getekend bij B1 Recordings / Sony Music en geven ze klassiekers een frisse, moderne twist. Pete is een gerenommeerde producer die heeft samengewerkt met grote namen in de pop- en dancescene, terwijl Falco, een van de 20 meest gestreamde artiesten in Nederland, heeft opgetreden op Tomorrowland, in Ibiza en tijdens de tour van David Guetta.
Samen als Outliers combineren ze nostalgie met innovatieve dance sounds en blazen ze nieuw leven in tijdloze hits. Daar is Have You Ever Seen The Rain een duidelijk voorbeeld van! “Wij waren in de studio aan het experimenteren en bladerden door oude platen toen we toevallig op deze klassieke track stuitten, waarmee we allebei zijn opgegroeid. Er was iets aan dit nummer dat ons op een bijzondere manier raakte,” vertellen de twee mannen achter Outliers. De originele song werd geschreven door John Fogerty en uitgebracht in 1971 op het CCR album ‘Pendulum’.
Dit nummer werd geschreven in een periode van interne spanningen binnen CCR. John Fogerty schreef het toen zijn broer, Tom Fogerty, op het punt stond de band te verlaten. In een interview met Rolling Stone in 1993 verklaarde John dat het nummer gaat over het dreigende uiteenvallen van de band. De regel “Have you ever seen the rain coming down on a sunny day?” verwees naar het vertrek van Tom terwijl CCR juist op het hoogtepunt van hun succes was.
Nieuwe muziek van Only the Poets! De nieuwe singel van de Britse band heet ‘I keep on messing it up’. Het nummer gaat over een break-up en het proces van leren de gebroken stukken achter te laten. Tommy Longhurst schreef de song. De zanger legt uit dat het nummer draait om jezelf onbedoeld tegenwerken en patronen in mislukte relaties. Het schrijven van het lied was moeilijk, omdat het pijnlijk is toe te geven dat je dingen blijft verprutsen. Toch zit er een bijzondere tegenstrijdigheid in: terwijl de tekst donker is, klinkt de muziek juist opgewekt en hoopvol. Op woensdag 2 april komt het Britse viertal Only The Poets naar Nijmegen voor een show in Doornroosje. Een dag later zie je Only the Poets in De Oosterpoort (Groningen).
