Tino Martin & Re-Play bundelen krachten op ‘1 Dag’

Tino Martin en Re-Play slaan de handen ineen voor 1 Dag, een ontroerende ballad die op 14 november uitkomt. Het nummer, geschreven door Mark Dakriet en Hansen Tomas, is geïnspireerd op Marks persoonlijke verhaal na het beëindigen van een relatie van 27 jaar. Het resultaat is een warm, emotioneel lied over verlangen, liefde en gemis — de wens om nog één dag terug te mogen naar iemand die je dierbaar is.

“Iedereen heeft wel iemand met wie hij of zij nog één dag zou willen doorbrengen,” vertelt Mark Dakriet. “Het liedje gaat over dat gevoel — of het nu een relatie is die stuk is gegaan, een vriendschap die voorbij is, of simpelweg het gemis van een bijzonder iemand.”

Tino Martin sluit daarbij aan: “Vanaf het eerste moment dat ik het nummer hoorde, wist ik dat het iets bijzonders had. De emotie in de tekst en de herkenbaarheid van het thema raakten me direct.”   De videoclip is opgenomen in het bekende Hotel Huis ter Duin. Check de teaser!

Copyright © 2025, Hitzound, All rights reserved

@tino.martin

NIEUWE MUZIEK ONDERWEG!🔥 ‘1 Dag’ samen met Re-Play komt vrijdag 14 november uit! Hoe vinden jullie ‘m?👀 #newmusic #1Dag

♬ origineel geluid – Tino Martin

Richard Darbyshire (Living In A Box) overleden (65)

Credits : Chrysalis

Richard Darbyshire, de charismatische zanger van de Britse band Living In A Box, is op 10 november overleden. Hij werd 65 jaar. De groep werd in 1987 gevormd in Sheffield en brak wereldwijd door met hun debuutsingle Living In A Box.  Met dit nummer trad de band in Nederland o.a. op bij het popprogramma Countdown. Deze single behaalde de 10e plaats in ons land. In Nederland en o.a. Engeland volgden meer hits, waaronder Room In Your Heart (top 10)en Blow The House Down — dat mede dankzij Brian May van Queen een energieke popklassieker werd.

Darbyshire’s warme, soulvolle stem gaf de band een uniek geluid binnen het synthpop-tijdperk van de jaren tachtig. Na zijn vertrek in 1989 bracht hij een soloalbum uit (Better To Have Lost, 1994) en schreef hij nummers voor artiesten als Lisa Stansfield, Jennifer Rush en Level 42.

De zanger werd geboren in Stockport en studeerde Engelse literatuur in Oxford voordat hij zijn muzikale carrière begon. De familie liet weten “zeer bedroefd” te zijn, maar benadrukte dat “zijn herinnering en liedjes zullen voortleven.”

Copyright © 2025, Hitzound, All rights reserved

Paul McCartney lanceert nieuwe versie van WINGS (DeLuxe)

Credits : UMG Recordings

Paul McCartney opent opnieuw de vleugels van zijn legendarische jaren zeventig band met WINGS (DeLuxe) – een gloednieuwe anthologie die de essentie van Wings vangt in 32 tijdloze tracks. Van Band on the Run tot Live and Let Die, Jet , My love en Let ’Em In: deze verzameling brengt de gloriedagen van McCartney’s post-Beatlesperiode tot leven, allemaal persoonlijk samengesteld door Paul zelf.

De collectie is verschenen via Capitol/UMe in diverse formaten: van een 3LP limited edition op gekleurd vinyl tot een exclusieve Blu-ray Audio met Dolby Atmos-mixen door Giles Martin en Steve Orchard – een primeur voor Wings in dit formaat. Naast klassiekers bevat de set ook non-album singles als Hi Hi Hi, Mull of Kintyre en Goodnight Tonight, plus de zeldzame liveversie van Soily uit One Hand Clapping.

De vormgeving is opnieuw in handen van Aubrey ‘Po’ Powell van Hipgnosis, die destijds al verantwoordelijk was voor iconische Wings-hoezen. De uitgebreide boekjes met foto’s, artwork en anekdotes maken WINGS tot een visuele én muzikale tijdcapsule. Een liefdevol vormgegeven hommage aan een band die de soundtrack van de seventies schreef.

Copyright © 2025, Hitzound, All rights reserved

Chef’ Special teast nieuwe single If Not Now Then When

Credits : Sony Music

Na de zomerse popvibe van Love Of My Life (die de 13e plek haalde in de Hitzound 40), slaat Chef’Special met hun aankomende single If Not Now Then When een ingetogener toon aan. De preview laat een stemmige ballad horen waarin Joshua Nolet’s herkenbare, breekbare stem centraal staat — perfect voor de donkere decemberdagen. De track ademt melancholie, maar tegelijk urgentie: een oproep om niet te wachten op morgen. Met vaste waarden Guido Joseph en Jasper Zuidervaart in de productie klinkt het geheel warm en organisch, met subtiele toetsen en een sobere gitaarsound. Chef’Special bewijst opnieuw dat ze moeiteloos kunnen schakelen tussen dansbare energie en pure emotie. Na een drukke Europese tournee in 2025 lijkt deze single een nieuwe hit in wording! Vrijdag komt If Not Now Then When uit. Check de teaser!

Copyright © 2025, Hitzound, All rights reserved

Kluis van de Flops: Slade – In For A Penny (1975)

Credits : Polydor

Soms is een liedje zó mooi dat je je afvraagt: hoe kon dit géén hit worden in Nederland? Vandaag openen we de Kluis voor Slade met In for a penny.  In 1975 probeerde Slade het roer om te gooien. De band, beroemd om hun luidruchtige glamrockhits als Gudbuy t’Jane en Cum On Feel The Noize, mikte op Amerika en koos voor een zachtere, meer gepolijste sound. In For A Penny, geschreven door Noddy Holder en Jim Lea, was het eerste resultaat van die koerswijziging: melodieus, Beatles-achtig en met een opvallend lange gitaarsolo van Dave Hill.

In Engeland werkte deze aanpak nog prima – de single haalde een 11e plaats in de Britse Singles Chart en stond acht weken genoteerd. Maar in Nederland viel het kwartje niet. De fans die Slade kenden van hun stampende glamrock vonden dit ineens té netjes, té braaf misschien. Ondanks airplay bleef de single in december 1975 steken in de Tipparade.

En dat is precies waarom In For A Penny thuishoort in De Kluis van de Flops: een goede plaat die simpelweg niet aansloeg in Nederland: een notering in de Nederlandse Top 40 bleef uit. In for a penny vind je vers toegevoegd in de Kluis van de Flops.

Copyright © 2025, Hitzound, All rights reserved

Charli XCX & John Cale – House

Credits : Atlantic Recording

De Brat Summer mag dan voorbij zijn, Charli XCX duikt met “House” een totaal andere wereld in – die van de donkere, mistige Moors van Wuthering Heights. Het is niet Kate Bush, die is gevraagd voor de soundtrack, maar Charli. De Britse poprebelse werkte voor de soundtrack van Emerald Fennells nieuwe filmversie samen met niemand minder dan John Cale, de legendarische medeoprichter van The Velvet Underground.

“Elegant and brutal” – zo omschreef Cale ooit de essentie van zijn muziek, en precies dat vormt de kern van “House”. De track opent met zijn raspende stem, een bijna spookachtige voordracht die langzaam plaatsmaakt voor Charli’s ijle zang en dramatische strijkers. Geen beat, geen synths, geen glitterpop – maar een onheilspellend crescendo dat je naar de keel grijpt. “I think I’m gonna die in this house,” herhalen ze, en het voelt tegelijk dreigend én betoverend.

“House” is meer klankgedicht dan popsong, een duister duet waarin Cale de ziel en Charli de emotie levert. Een gewaagde koers! De soundtrack van Wuthering Heights (met Margot Robbie en Jacob Elordi) verschijnt op 11 februari.

Copyright © 2025, Hitzound, All rights reserved

The Shirts – Laugh and walk away  (Flashback 1979)

Credits : Harvest

Going back in time! Op 9 november, maar dan in 1979, kwamen The Shirts binnen in de Nationale Hitparade met ‘Laugh and Walk Away’. Het nummer werd geschreven door Arthur La Monica en Robert Racioppo en stond op het album ‘Street Light Shine’, waar ook hun grootste hit ‘Tell Me Your Plans’ vanaf kwam.

The Shirts was een band uit New York, opgericht in 1975, met als opvallend gezicht de altijd kauwgomkauwende zangeres Annie Golden. De groep werd vaak tot de punk- en new wave-scene gerekend en maakte in 1976 hun platendebuut met drie nummers op het legendarische verzamelalbum ‘Live at CBGB’.

De doorbraak kwam toen Annie Golden een rol kreeg in de musical Hair, waarna de band in 1978 een platencontract tekende bij Capitol Records. Met ‘Tell Me Your Plans’ scoorden The Shirts datzelfde jaar een hit in de Lage Landen: in Nederland bereikte de single de 8e plaats in de Nationale Hitparade. Zo ver kwam ‘Laugh and Walk Away’ echter niet — die bleef steken op nummer 10. Beide nummers kwamen van hun tweede album ‘Street Light Shine’.

Na het minder succesvolle derde album ‘Inner Sleeve’ (1981) viel de band uiteen. In 2003 volgde een doorstart in gewijzigde bezetting, zonder Annie Golden — inmiddels een gevierd Broadway-actrice — maar met Caren Messing en Kathy McCloskey op zang en toetsen. Hun laatste album, ‘The Tiger Must Jump’, verscheen in 2010.

Copyright © 2025, Hitzound, All rights reserved

Lois Lane duikt opnieuw de grachten in: This is Amsterdamned

Credits: Gaby Kooijman

Loïs Lane duikt opnieuw de grachten in! De zussen Monique en Suzanne Klemann brengen vrijdag hun single This Is Amsterdamned uit, een gloednieuw nummer geschreven voor Amsterdamned II, het vervolg op Dick Maas’ legendarische thriller uit 1988. De film, waarin opnieuw Huub Stapel te zien is, ditmaal naast Holly Mae Brood, verschijnt in december in de bioscoop.

Voor Loïs Lane voelt dit als een stijlvolle cirkel die rond is. Hun echte kennismaking met het Nederlandse publiek kwam in 1987 met Break It Up, een radiohit die hun frisse, soulvolle popgeluid introduceerde. Een jaar later volgde hun grote doorbraak met de titelsong Amsterdamned, waarna hits als It’s the First Time en Fortune Fairytales hun status als popiconen van de late jaren tachtig bevestigden.

Met This Is Amsterdamned brengen de Klemann-zussen hun filmische roots opnieuw tot leven — mysterieus, modern en met dezelfde flair waarmee ze destijds de Nederlandse popmuziek opschudden. De grachtengordel wordt opnieuw gevaarlijk… en onweerstaanbaar Loïs Lane.

Copyright © 2025, Hitzound, All rights reserved

Nederpop Hit ABC :  Ellen ten Damme

Credits : Artist & Company

In het Nederpop Hit ABC Dossier richten we vandaag na de E van EliZe de spotlights op de E van Ellen ten Damme.  Deze artieste is moeilijk in één hokje te stoppen, want Ellen is zowel zangeres, actrice, muzikante en acrobate! Ze beweegt zich met gemak tussen theater, pop en chanson. Opgegroeid in Roden en opgeleid aan de Kleinkunstacademie, vond ze al vroeg haar vrijheid in expressie — eerst rebels, later geraffineerd en theatraal.

Na haar filmdebuut in De tranen van Maria Machita (1991) brak ze door als actrice in Pleidooi en All Stars. Naast rollen in films als De kleine blonde dood en series als Pleidooi, bouwde Ten Damme ook een indrukwekkende muzikale carrière op.  Maar . . .  haar muzikale hart klopte minstens zo hard. Van rock tot chanson, van Marlene Dietrich tot Nina Hagen – Ten Damme zingt, speelt en leeft elk genre.

Ze bracht albums uit als Kill Your Darlings, Durf jij? (goud in 2010) en Alles draait (2015). Van dat laatste album komt het meeslepende Ik geloof niet… dat ik ergens spijt van heb. In 2010 scoorde Ellen een hele grote hit met de 3JS: Wat is dromen. Het duet behaalde de 17e plaats in de Nederlandse Top 40 en stond zelfs op nummer 1 in de Single Top 100 – een prachtige erkenning voor haar veelzijdige talent.  Of ze nu rockt, fluistert of zweeft aan een trapeze: Ellen ten Damme blijft een fenomeen dat grenzen tussen muziek, theater en performance moeiteloos doet vervagen.

Meest succesvol in de Nederlandse Top 40:

01Wat is dromen?  ( & 3JS)201013 wk. –   17

De meest gestreamde song van Ellen ten Damme is Wat is dromen met zo’n 4.500.000 streams op Spotify.

Copyright © 2025, Hitzound, All rights reserved

Benson Boone – Mr Electric Blue

Credits : Warner Records

Benson Boone kiest ditmaal voor pure rockenergie met “Mr Electric Blue”, dat deze week nieuw binnenkomt op #13 in de TIP 40 én werd verkozen tot Topschijf bij Qmusic België! De single is afkomstig van zijn tweede album American Heart, dat op 20 juni 2025 verscheen via Night Street en Warner Records. Boone schreef het nummer samen met zijn vaste kompaan Jack Lafrantz en producer Evan Blair, die ook verantwoordelijk was voor de instrumentatie (bas, gitaar, toetsen en drums) en productie. De song is o.a. de opvolger van de Hitzound nummer 1 hit “Beautiful things”.

Muzikaal grijpt “Mr Electric Blue” terug op de grootse sound van Electric Light Orchestra, vol warme harmonieën, koortjes en een energieke glamrockfeel. Tekstueel is het een eerbetoon aan Boone’s vader – “a good hardworking American / but he ain’t the guy you want to fight” – waarmee hij zijn idool bezingt als een alledaagse held. Critici vergeleken het nummer met “Bennie and the Jets” (Elton John) en “Ziggy Stardust” (David Bowie), dankzij de licht theatrale toon en het kleurrijke karakter.

De videoclip, geregisseerd door Matt Eastin, speelt slim in op de publieke kritiek na het megasucces van “Beautiful Things”: Boone draagt een “one-hit wonder”-shirt en vecht op humoristische wijze tegen het label “industry plant”.  Een zelfbewuste, melodieuze rocktrack waarmee Boone bewijst dat zijn ster pas echt aan het gloeien is.

Copyright © 2025, Hitzound, All rights reserved




NL Top 200

Google ad

Latest Tweets




Translate »
Share This