Trijntje Oosterhuis – Walk Along (ESF Nederland 2015)
Op 6 mei presenteert Hitzound samen met Dragon FM de Eurovison Top 40. Bezoekers van Hitzound en luisteraars van Dragon FM kunnen zelf hun favoriete top 3 samenstellen uit alle songfestival liedjes die vanaf 1956 de (halve) finale van het Songfestival hebben gehaald. De beste veertig hoor je op 6 mei terug op Dragon FM. Heb JIJ al gestemd?
In 2014 was Nederland met The Common Linnets verrassend tweede geworden in de finale van het Eurovisie Songfestival. De lat lag voor 2015 daarom heel hoog. Er ging dan ook een zucht van verlichting het land door, toen Anouk verklaarde een ‘killer song’ te hebben geschreven voor Trijntje Oosterhuis, die in 2015 mocht afreizen naar Wenen, in Oostenrijk. Behalve dat Anouk het nummer ‘Walk along’ had geschreven, zong ze ook mee in het achtergrondkoor. De samenwerking met Anouk ging daarbij al jaren terug, zoals bijvoorbeeld hun samenwerking op Trijntjes album ‘Wrecks we adore’. Volgens songfestivalcommentator Cornald Maas zou het zelfs kunnen winnen. Hoewel Oosterhuis vocaal goed zong, was het nummer zwak en daarbij baarde ze opzien met haar vleermuizen outfit. Het leverde haar uiteindelijk de Barbara Dex Award op, voor de slechtste outfit van alle deelnemende landen. Nederland strandde met Trijntje in de halve finales. ‘Walk along’ behaalde met het predicaat Alarmschijf de 35e plaats in de Nederlandse Top Veertig.
The Vices – At Least That’s What They’re Saying
Afgelopen vrijdag is het tweede studio album ‘Unknown affairs’ van The Vices uitgebracht. Frontman Floris van Luijtelaar zegt over de plaat: “Unknown Affairs gaat voor mij over het vinden van je eigen stem in een wereld met veel smaken en meningen, en het besef dat je eigen stem ook kan veranderen, zowel op muzikaal als op tekstueel vlak. Ik heb meer rust gevonden om na te denken. Ik durf meer te voelen en dit ook te uiten.”
Na ‘For my mind’ heeft de Groningse band tegelijkertijd ook een nieuwe single gedropt: ‘At Least That’s What They’re Saying’. Met hun sound, of die nu strak en explosief of speels en dansbaar is, veroveren The Vices langzamerhand Nederland. Dit voorjaar speelt de band op diverse podia met hun Spit it out tournee. Ook staat een reis naar Amerika gepland, voor een optreden op het SXSW festival. ‘At Least That’s What They’re Saying’ deze hele week de meest gedraaide single op KINK.
The Rolling Stones – The Last Time (Flashback 1965)
Op 20 maart, maar dan in 1965, komt ‘The Last Time’ van The Rolling Stones binnen in de Veronica Top Veertig. Het nummer was geschreven door Mick Jagger en Keith Richards; in Engeland was dit het eerste nummer van hun hand dat op single verscheen. Succesvol zeker ook: het werd daar hun derde nummer 1-hit. Phil Spector is co-producer van deze Stones hit, dat in januari 1965 werd opgenomen in de studio’s van RCA Records in Hollywood.
‘The Last Time’ is geïnspireerd op het spirituele ‘Maybe the Last Time’, een nummer van de Amerikaanse gospelgroep The Staple Singers uit 1955. En deze zanggroep baseerde hun song op een traditional, die toen al meer dan 150 jaar oud was. The Stones voerden het nummer geregeld uit tijdens concerten in de jaren 1965-1967. Daarna verdween het uit hun repertoire, tot ze het opnieuw speelden tijdens de promotie tournee voor het album Bridges to Babylon in 1997 en 1998.
In een statement zegt Keith Richards over ‘The last time’: “We didn’t find it difficult to write pop songs, but it was VERY difficult – and I think Mick will agree – to write one for the Stones. It seemed to us it took months and months and in the end we came up with The Last Time, which was basically re-adapting a traditional gospel song that had been sung by the Staple Singers, but luckily the song itself goes back into the mists of time. I think I was trying to learn it on the guitar just to get the chords, sitting there playing along with the record, no gigs, nothing else to do. At least we put our own stamp on it, as the Staple Singers had done, and as many other people have before and since: they’re still singing it in churches today. It gave us something to build on to create the first song that we felt we could decently present to the band to play… The Last Time was kind of a bridge into thinking about writing for the Stones. It gave us a level of confidence; a pathway of how to do it. And once we had done that we were in the game. There was no mercy, because then we had to come up with the next one. We had entered a race without even knowing it.”
Deze Stones single behaalde de 9e plaats in Amerika en was in Engeland een nummer 1 hit. In de Veronica Top Veertig bereikte ‘The last time’ de 2e plaats.
The 1975 – Oh Caroline
Credits: Jasminewallis24, Wikipedia
Deze week nieuw op de playlist van BBC Radio 1 is ‘Oh Caroline’ van The 1975. Het nummer van Matty Healy, Adam Hann, Ross MacDonald en drummer George Daniel is afkomstig van hun laatste album ‘Being Funny In A Foreign Language’. Van deze plaat verscheen eerder o.a. de single ‘I’m in love with you’. Over het album ‘Being funny in a foreign language’ zegt frontman Healy tegenover Rolling Stone UK: “The songs were written, and we went to a studio, and we produced them, and we recorded them. We’ve essentially not done that before, apart from the first album …. I’ve always wanted to make something very, very intimate and something that allows you to be witness to a moment.”
ABBA – Fernando (Flashback 1976)
Op 13 maart, maar dan in 1976, komt ‘Fernando’ van ABBA binnen in de Nederlandse Top Veertig. Het nummer werd geschreven door Björn Ulvaeus & Benny Andersson en Stig Anderson en was oorspronkelijk bedoeld voor het solo album ‘Ensam’ van Frida. ‘Fernando’ belandde dan ook als openingsnummer op haar LP uit 1975. In de Zweedse album chart was deze soloplaat van Frida goed voor een nummer 1 positie. De Zweedse versie van Frida werd zo`n doorslaand succes in Scandinavië (1975), dat ABBA besloot het ook als groep uit te brengen in het Engels.
De oorspronkelijke werktitel was ‘Tango’. Maar nadat ABBA een populaire club bezocht in Stockholm, waar een barman werkte met die naam, inspireerde dat de jongens om ‘Tango’ te wijzigen in ‘Fernando’. De hoofdrol op de single was weggelegd voor Anni-Frid Lyngstad. De originele Zweedse teksten worden geschreven door ABBA’s manager Stig Anderson en verschilden nogal van de Engelse versie. In het Zweeds probeert de verteller Fernando met zijn gebroken hart te troosten, omdat hij zijn grote liefde is verloren. ‘Fernando’ was de eerste single van de Zweden, die niet afkomstig was van een album. ‘Fernando’ verscheen wel op het in 1976 opnieuw uitgebrachte The Best of ABBA en op een dubbelverzamelalbum uit 1976 met de naam The Very Best of ABBA. In Australië en Nieuw-Zeeland stond het op het album Arrival.
De Engelse versie werd herschreven door Björn Ulvaeus. In deze versie roept ‘Fernando’ een nostalgisch beeld op van twee veteranen die terugdenken aan vroeger, aan een vrijheidsoorlog waarin ze beiden meestreden toen ze jonger waren. Ze refereren aan de Rio Grande, wat de oorlog waarschijnlijk de Mexicaanse Revolutie maakt.
‘Fernando’ werd één van de grootste hits van ABBA. In de Nederlandse Top Veertig bereikte het nummer de eerste plaats. In Amerika haalde ‘Fernando’ een dertiende positie, waarmee het de hoogste notering tot dan toe werd sinds ‘Waterloo’. 1976 werd een top jaar voor ABBA, want ‘Dancing queen’ en ‘Money, money, money’ zouden ook de nummer 1 positie in Nederland (en internationaal) bereiken.
Goldband – Rommel (Teaser)
Goldband lanceert binnenkort een nieuwe single! Karel Gerlach, Boaz Kok en Milo Driessen probeerden het nummer al uit tijdens hun drie stijf uitverkochte shows in AFAS Live. Het Scheveningse trio had net zo makkelijk drie maal Ziggo Dome weten te vullen, zo populair zijn ze intussen. ‘Noodgeval’, ‘Witte was’, ‘Psycho’ of ‘Stiekem’: ze worden luidkeels meegezongen. Ook de nieuwe single wordt ontvangen alsof het al een megaknaller is: ‘Rommel’. De tekst als ‘Ik kan niet stoppen / Nee ik kan niet stoppen / Met het nemen van die rommel’ – is een verwijzing naar Milo’s veelbesproken drugs-escapade van eerder dit jaar. De ophef die Goldband daarbij ten deel viel, wordt hiermee niet uit de weg gegaan.
Bobbysocks – La det swinge (ESF Noorwegen 1985)
Dragon FM en Hitzound organiseren dit jaar een Eurovisie Top 40. Daarvoor hebben we jullie hulp nodig! Breng hier jouw stem uit op je favoriete Eurovisie nummers aller tijden. Dit mogen winnende acts zijn, maar ook acts die in de halve finale van het Songfestival bleven steken. Heb JIJ al gestemd?
Voor deze songfestival tip gaan we terug naar de Noorse inzending uit 1985. Ken je die nog? Bobbysocks, was een Noors popduo, bestaande uit de zangeressen Hanne Krogh en Elisabeth Andreassen. Het tweetal ontmoette elkaar voor het eerst in 1983 in België. Het verhaal gaat dat een helderziende aan Krogh verteld had dat ze groot succes zou oogsten als duo, samen met een andere Noorse artiest. Krogh dacht aan Anita Skorgan, die al verscheidene malen aan het Eurovisiesongfestival had meegedaan, maar begon te twijfelen toen ze Andreassen ontmoette.
Andreassen was in Zweden geboren, maar beschikte ook over een Noors paspoort. Samen richtten zij de groep Bobbysocks op. Het duo won in 1985 de Melodi Grand Prix, de Noorse voorronde voor het Eurovisiesongfestival met de retro bijdrage ‘La det swinge’. Beide dames hadden al een keer aan het songfestival meegedaan: Krogh weinig succesvol op piepjonge leeftijd in 1971 en Andreassen in 1982 toen ze als lid van de groep Chips een achtste plaats in de wacht sleepte voor Zweden. Bobbysocks zorgden met hun inzending voor de allereerste Noorse overwinning op het songfestival. ‘La det swinge’ of ‘Let it swing’, bereikte de 1e plaats in Noorwegen en België en deed het ook in de rest van Europa goed. In de Nederlandse Top Veertig behaalden Bobbysocks de 13e plaats.
HAEVN – Trade It For The Night
‘Trade it for the night’ is de nieuwe single van HAEVN. De track van de Nederlandse groep rond Jorrit Kleijnen is vandaag de hoogste in de Verrukkelijke Vijftien van NPO Radio 2.Het nummer is afkomstig van de EP ‘Holy ground’. Het nummer ’Trade it for the night’ gaat letterlijk over “je overbodige zorgen voor de toekomst verruilen voor het beste halen uit het hier en nu”, aldus Marijn en Jorrit.
“Het leven is te kort om in het verleden te leven of je zorgen te maken over de toekomst. Omarm het huidige moment met ons nieuwste nummer, een muzikale viering van het leven in het nu. Met een aanstekelijke beat en opbeurende teksten, laat dit nummer je dansen en zingen mee terwijl je spijt en angsten loslaat. De boodschap is duidelijk: focus op het hier en nu en haal het beste uit elk moment. Dus zet het volume hoger, druk op play op Spotify en laat je meeslepen door de vreugde en opwinding van het leven in het moment. Wacht niet, begin in het nu te leven!”
Terry Hall (The Specials): 19 maart 1959 was zijn geboortedatum
19 maart 1959 was de geboortedatum van Terry Hall, de frontman van The Specials. Hij zou vandaag 64 jaar worden, maar overleed op 18 december 2022 na een kort ziekbed aan alvleesklierkanker. Terry was niet alleen de zanger van deze Britse skagroep, want hij was eerder ook de zanger van bijvoorbeeld Fun Boy Three en The Colourfield. Hall begon zijn muzikale loopbaan eind jaren zeventig bij de punkband Squad. Toen Terry het voor gezien hield bij Squad ging hij verder met een eigen groep, The Coventry Automatics, die later hun naam veranderden in The Specials.
Deze groep legde zich toe op ska. Ze werd ontdekt door BBC Radio 1 DJ John Peel, die onder de indruk raakte van hun single “Gangsters”. Peel gaf het nummer airplay, waarmee de naam van de band gevestigd werd. Ook de tweede single, “A Message To You, Rudy”, werd een hit.
In 1980 verscheen de opvolger More Specials; van dit tweede, experimentele album, sloeg het nummer “Rat Race” aan. In 1981 hadden The Specials hun grootste hit in Nederland met “Ghost Town”, maar met de ska-rage ging het in dat jaar bergafwaarts. Onderlinge spanningen binnen de band zorgden ervoor dat Hall, Golding en Staple zich afsplitsen, omdat ze zich geremd voelden in hun creativiteit. Na hun vertrek midden 1981 gingen de overige groepsleden van The Specials door als The Special AKA, maar het succes van een jaar eerder werd nooit meer overtroffen.
Samen met Golding en Staple ging Hall verder als Fun Boy Three. Deze groep richtte zich meer op popmuziek en minder op ska, maar met behoud van de sociaal-politieke boodschap. In 1982 had Fun Boy Three twee hits samen met Bananarama, een meidengroep die in opkomst was. Het nummer “It Ain’t What You Do (It’s The Way That You Do It)” prijkte hoog in de Europese hitlijsten. Het ander nummer heette “Really Sayin’ Something”.
Na het uiteenvallen van Fun Boy Three richtte Hall in 1984 The Colourfield op. Na twee LP’s viel Colourfield echter al uit elkaar. In 1992 maakte Terry Hall een album met Dave Stewart van de Eurythmics onder de naam Vegas. Ook werkte hij samen met Gorillaz. Er kwam nog een reünie met The Specials. In 2019 brachten de Specials, aan de vooravond van hun 40-jarig jubileum het album ‘Encore’ uit.
Sheppard scoort Hoogvlieger met zomerse Good Time
Terwijl maart hier nog enorm maart is, schijnt de Australische zon als vanzelf, wanneer je de nieuwe single van Sheppard beluistert. Hun opgewekte zomerse geluid keert ook weer terug op ‘Good Time’, dat deze week is uitgeroepen tot Hoogvlieger op DragonFM. Het nummer is afkomstig van het aankomende vierde studioalbum van de band, die bestaat uit de zusjes Amy en Emma en broer George.
Voor ‘Good Time’ werkten ze samen met de Zweedse producer Robin Stjernberg, die ook nu weer een goed meezingbaar koortje in het zomerse liedje wist te verwerken. Een kenmerkend element voor veel liedjes van Sheppard, een pakkende oorwurm die je nog dagenlang meezingt.
Ondanks dat ze de hele wereld overreizen voor hun muziek, blijkt het geluk toch niet te zitten in de avonturen die ze beleven, maar in de mensen met wie ze hun tijd doorbrengen. “This is a song about the fact that no matter where you are, it’s not the same unless you’re with the people you love,” vertelt George. “Some people find that happiness with family, friends, their cat, or better yet – in themselves! At the end of the day, after everything we and the rest of the world have been going through over the last little while, we just wanted to write a feel- good, singalong pop song about having a good time with the people that you love.”
Pet Shop Boys – Being Boring (Kluis van de Flops)
Vandaag openen we de Kluis van de Flops. Je vindt er plaatjes, die op single zijn uitgebracht, maar nooit de Veronica- of Nederlandse Top Veertig hebben gehaald. Maar ze hebben de tand des tijds doorstaan en in veel gevallen zelfs uitgegroeid tot classics. De kluis openen we in alfabetische volgorde van de titel van de plaat uit de periode 1964 – 2022. Alle platen checken? Op naar de Spotify playlist!
Het Britse duo Pet Shop Boys hebben een indrukwekkende rij hits op hun naam gebracht in Nederland, maar niet alle singles sloegen aan. Zo negeerde Nederland, of liever gezegd de Nederlandse Top Veertig, de single ‘Being boring’ uit 1990. Het nummer, geschreven door Neil Tennant en Chris Lowe, stond op hun vierde LP ‘Behaviour’. De demo werd opgenomen in een studio in Glasgow en later in handen gegeven van Harold Faltermeyer (zelf succesvol met ‘Axel F’), die het als producer in Munich onder handen nam. De single bereikte o.a. de top tien in Italië en Finland en was ook in Engeland succesvol. In Nederland haalde deze single niet eens de Tipparade!
In een interview in 1993, omschreef Neil Tennant ‘Being Boring’ als “one of the best songs that we’ve written”, en zei: “For me it is a personal song because it’s about a friend of mine who died of AIDS, and so it’s about our lives when we were teenagers and how we moved to London, and I suppose me becoming successful and him becoming ill.”
Regard, Ella Henderson – No Sleep
Regard en Ella Henderson bundelen hun krachten op de nieuwe single ‘No sleep’. De laatste twee jaar is de Britse zangeres erg succesvol gebleken in Nederland. Zo werden ‘Hurricane’ (met Ofenbach in 2021) en ‘Crazy What Love Can Do (met David Guetta en Becky Hill in 2022) dikke top tien hits. De 27-jarige Regard kennen we vooral v zijn top tien hit ‘Ride’ uit 2019. Over zijn nieuwe track ‘No Sleep’ zegt Regard in een statement: “Ik begon afgelopen zomer met het creëren van het begin van wat No Sleep zou worden. Ik was zo in beslag genomen door het maken van de track, dat ik me niet realiseerde dat het aan het einde van mijn sessie ochtend was. Ik heb me de hele nacht doorgewerkt aan dit nummer. Ironisch genoeg werd het pas No Sleep, toen Ella zich ermee ging bemoeien. Haar stem maakt dit nummer.” Met ‘No sleep’ slepen Regard en Ella Henderson deze week de Dance Smash binnen.
Week : 11
WELCOME TO THE DCC – Nothing But Thieves
NL Top 200
