Op 11 oktober, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Lovely one’ van The Jacksons. Het nummer werd geschreven door Michael en Randy Jackson en was de eerste singel van het album ‘Triumph’. De lead vocals werden afgeleverd door Michael Jackson. Het nummer was de opvolger van het heel succesvolle ‘Shake your body’. Intussen was Michael zelf ook aan een triomftocht bezig, want hij kwam in 1979 solo terug met zijn album ‘Off the wall’, zijn eerste plaat die geproduceerd werd door Quincy Jones. Michael had hem voor het eerst ontmoet tijdens de totstandkoming van de soundtrack voor de speelfilm The Wiz. Eerder in 1980 was ‘She’s out of my life’ in Amerika een top tien hit voor Michael. De LP ‘Triumph’ werd overigens niet geproduceerd door Quincy; dat deden The Jacksons zelf. In Amerika behaalde de funk singel ‘Lovely one’ de 12e plaats. In de Nederlandse Top 40 noteerden The Jacksons de 13e positie.
Op 4 oktober, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘My old piano’ van Diana Ross. Het nummer werd geschreven en geproduceerd door Chic-leden Bernard Edwards en Nile Rodgers en afkomstig van Ross’ elfde studioalbum, ‘Diana’. Op deze plaat stond ook haar vorige hit ‘Upside down’ en toekomstige hit ‘I’m coming out’. Dit album was de meest succesvolle uit de carrière van Diana Ross. Het werd o.a. bekroond met platina in Amerika en goud in Engeland en Nederland.
Na haar album ‘The Boss’ uit 1979 wilde Ross een frisser, moderner geluid. Nadat de zangeres het werk van Nile Rodgers van Chic had gehoord in de beroemde discoclub Studio 54 in Manhattan, benaderde zij hem over het maken van een nieuw album met materiaal voor haar waarop stond waar ze zich op dat moment voelde in haar leven en carrière.
Nile Rodgers vertelde, dat het merendeel van de nummers werd gemaakt na directe gesprekken met Ross. Ze had naar verluidt tegen Rodgers en Bernard Edwards gezegd dat ze haar carrière ‘op zijn kop’ wilde zetten en ‘weer plezier wilde hebben’. Als gevolg hiervan schreven Rodgers en Edwards de nummers “Upside Down” en “Have Fun (Again)”. Nadat hij in een club verschillende dragqueens tegenkwam die verkleed waren als Ross, schreef Rodgers “I’m Coming Out”. Alleen “My Old Piano” kwam voort uit hun normale songwriting sessies. De singel ‘My old piano’ was vooral in Europa succesvol. In Engeland behaalde de singel de 5e plaats en de 2e plaats in de Nederlandse Top 40.
Op 27 september, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘What you’re proposing’ van Status Quo. Het nummer werd geschreven door zanger/gitarist Francis Rossi in samenwerking met Bernie Frost. De rock track was te vinden op het album ‘Just Supposin’. Op deze plaat stond o.a. ook de singel ‘Rock ’n roll’. Het nummer ‘What you’re proposing’ werd niet alleen gepromoot als Alarmschijf, maar ook door een muziekblad, waar een speciale actie aan vast zat. De eerste 75.000 exemplaren die verkocht werden, zaten verpakt in een goodiebag. De actie werkte, want ‘What You’re Proposing’ werd een internationale hit. In Engeland kwam de singel tot de tweede positie in de charts. Status Quo behaalde de 7e plaats in de Nederlandse Top 40.
Op 20 september, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Don’t stand so close to me’ van The Police. Frontman Sting schreef het nummer voor de LP ‘Zenyatta Mondatta’ van The Police. De tekst gaat over de gevoelens die een vrouwelijke student en haar docent voor elkaar hebben, en over de ongepastheid die hierbij hoort. De regel “Just like the old man in that book by Nabokov” (Net als die oude man in dat boek van Nabokov) verwijst naar de roman Lolita van Vladimir Nabokov, dat een gelijkwaardig thema heeft.
In een interview uit 1981 vertelde Sting (die voorheen als leerkracht werkte) over “Don’t Stand So Close to Me”: “Ik wilde een nummer schrijven over seksualiteit in het klaslokaal. Ik was aan het oefenen voor leraar op de middelbare school en kende 15-jarige meisjes die mij leuk vonden – en ik vond hen ook leuk! Hoe ik mijn handen van hen af heb kunnen houden weet ik niet… Daarnaast was er mijn liefde voor Lolita, een geweldige roman. Maar ik zocht achttien maanden naar de sleutel, en daar was hij dan. Dat opende de deuren en alles kwam eruit: de docent, de open bladzijde, de maagd, de verkrachting in de auto, ontslagen worden, Nabokov, dat alles.” Veel later, in 2001, ontkende Sting dat de song autobiografisch was.
Hoe dan ook: de singel was zeer succesvol en ‘Don’t stand so close to me’ bereikte in Engeland de eerste plaats. In Amerika behaalde The Police nipt de top tien. In Nederland sleepte The Police een Alarmschijf binnen met het nummer, dat uiteindelijk de derde plaats behaalde in de Nederlandse Top 40.
Op 13 september, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘The wanderer’ van Donna Summer. De Amerikaanse zangeres schreef het nummer samen met Giorgio Moroder en het was de titelsong van haar achtste album. ‘The wanderer’ was de eerste LP, die Donna uitbracht bij Geffen Records. Daarvoor had Summer een contract bij het Casablanca Records label. Maar de zangeres bleef ondanks de wijziging van label samen blijven werken met Giorgio Moroder en Pete Bellotte, die eind jaren zeventig het merendeel van haar hits hadden geproduceerd. ‘The wanderer’ markeerde echter een stijlverandering voor The Queen of Disco, met meer nadruk op synthriffs in new wave-stijl naast de vertrouwde discobeat. De singel deed het heel goed in Amerika, waar ‘The wanderer’ de derde plaats bereikte in de Billboard chart. O.a. ook in Canada, Australië, Italië, Zweden en Spanje stond Donna Summer in de top 10. In de Nederlandse Top 40 kwam de singel niet verder dan nummer 26.
Op 30 augustus, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Another one bites thedust’ van Queen. Het zou internationaal gezien tot één van Queen`s meest succesvolle singels uitgroeien. Het nummer, geschreven door John Deacon, bereikte o.a. de eerste plaats in Amerika, Canada, Spanje en Israël. Alleen al in Amerika vlogen er meer dan vier miljoen platen over de toonbank.
Hier viel het succes nogal tegen, want het bleef steken op de 14e plaats van de Nederlandse Top 40. De bashook in ‘Another one bites the dust’ is geïnspireerd op ‘Good Times’, een nummer van Chic. ‘Another one bites the dust’ stond op het Queen album ‘The Game’. Het oorspronkelijke idee van Deacon was een lied met een cowboy thema, maar na wijzigingen aan onder meer de songtekst was het resultaat een heuse funk track. De opnames vonden plaats in de Musicland Studios in München, met Queen-producer Reinhold Mack. De meeste instrumenten zijn door Deacon zelf ingespeeld (bas, piano, gitaar en percussie op drum). Daarna bracht Freddie Mercury zijn ideeën in.
Roger Taylor voegde een drumloop toe en Brian May leverde bijdragen met zijn gitaar én met een Eventide harmonizer. De speciale effecten werden gemaakt door opnames van de piano- en gitaarlijnen achterstevoren af te spelen en door veel gebruik van de harmonizer. Aanvankelijk wilde Queen het niet op singel uitbrengen, maar Michael Jackson prees het nummer aan na één van zijn concerten en dat bracht Queen op andere ideeën. Gelukkig!
Op 23 augustus, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Dreamin’ van Cliff Richard. Het nummer werd geschreven door Alan Tarney en Leo Sayer en opgenomen in de Riverside Studios in Londen. Cliff Richard was vooraf een beetje bang dat het nummer te hoog was voor zijn bereik, qua stem. Maar Alan Tarney overtuigde hem het te proberen: “It was fantastic and I asked [him] to try to sing it in this key”. Deze singel stond op de LP ‘I’m no hero’, waar Tarney trouwens op meespeelde (gitaar en backing vocals). Het was ook de meest succesvolle nummer van dit 23e (!) album van Cliff: het bereikte zowel de top tien in Engeland en Amerika. In de Nederlandse Top 40 behaalde Cliff de 12e plaats.
Op 16 augustus, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘All over the world’ van Electric Light Orchestra. Het nummer werd zowel geschreven als geproduceerd door ELO frontman Jeff Lynne en stond op de soundtrack voor de speelfilm ‘Xanadu’. De film, met in de hoofdrollen Olivia Newton-John, Gene Kelly en Michael Beck, was commercieel geen succes, maar de soundtrack was dat wel In Nederland stond de LP ‘Xanadu’ bijvoorbeeld 8 weken op nummer 1 in de album chart. Het album leverde 5 succesvolle singels op, zoals de titelsong en nummer 1 hit ‘Xanadu’ met Olivia Newton John, ‘Magic’ (Olivia Newton John), ‘I’m alive’ (ELO), ‘Suddenly’ (Olivia Newton John & Cliff Richard) en ‘All over the world’ van ELO. Deze singel behaalde o.a. de dertiende positie in Amerika en de elfde plaats in de Nederlandse Top 40.
Op 9 augustus, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Hela di ladi lo’ van de Dolly Dots. Het nummer werd geschreven door Peter van Asten en Richard Debois, en stond op hun 2e album ‘American dream’. Peter van Asten en Richard de Bois hadden in 1978 het idee een meidengroep te formeren en vroegen Angéla Kramers als eerste. Kramers was actief in het TROS Top 50-ballet en haar mededanseressen Anita Heilker, Esther Oosterbeek (eerder in The Surfers met de hit “Windsurfin” in 1978) en Patty Zomer werden ook aangetrokken. Hoewel de vier enthousiast waren, hadden ze geen zangervaring. Van Asten en De Bois benaderden Angela Groothuizen (The Howling Hurricanes) om de leadzangeres te worden.
Groothuizen had hier aanvankelijk geen trek in, maar droeg Ria Brieffies (The Vips) aan. Brieffies vond dit een goed idee. Ze maakte kennis met de andere vier leden. Groothuizen ging mee met Brieffies, zonder het voornemen zich aan te sluiten. Het klikte echter tussen de zes jonge meiden, waarna Groothuizen besloot toch mee te doen. Zes leden vonden de producers eigenlijk te veel, maar onder druk van de zes stonden ze het toe. De Dolly Dots waren geboren. De eerste singel (Tell it alla bout) ‘Boys’ sloeg onmiddellijk aan en bereikte in Nederland de top tien. De opvolger ‘Radio’ haalde in Nederland de top tien net niet, maar werd een internationaal succes. Tot aan Japan toe!
Daarna volgden ‘Rollerskating’ en ‘We believe in love’. Het nummer ‘Hela di ladi lo’ was de 5e singel en de meest succesvolle tot dan toe van de Dolly Dots, want het nummer bereikte de 6e plaats in de Nederlandse Top 40.
Op 26 juli, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘The winner takes it all’ van ABBA. Benny Andersson en Björn Ulvaeus schreven deze song. ‘The winner takes it all’ was de opvolger van de nummer 1 hit ‘I have a dream’ en was de eerste singel van de LP ‘Super trouper’. Agnetha Faltskog neemt de vocalen van ‘The Winner Takes It All’ voor haar rekening. De tekst van het nummer lijkt te slaan op de scheiding tussen Ulvaeus en Fältskog in 1979. Dit werd echter stellig ontkend door beiden. Ulvaeus zegt hierover dat de basis van het nummer “de ervaring van een scheiding is, maar wel een fictieve. In ons geval was er geen winnaar of verliezer. Veel mensen denken dat het nummer realiteit is, maar dat is niet het geval”.
Hij vervolgt: “Ik had een beeld voor me van een man, die voor de laatste keer door een leeg huis liep. Alle meubels waren inmiddels weg uit het huis en ik beschreef wat het beeld was.” Agnetha liet in verschillende interviews weten, dat ‘The winner takes it all’ haar meest favoriete ABBA nummer is. In de beginfase van het maken van het nummer was ‘The story of my life’ de werktitel. De definitieve tekst zou Björn `s nachts in een kwartier hebben geschreven in een beschonken toestand. “Normaal is het geen goed idee om te schrijven als je dronken bent maar op dat moment kwam het er allemaal uit. Tegen de tijd dat ik “The Gods may throw their dice” schreef, was de fles (brandy) leeg”, aldus Björn in een interview tegenover The London Times.
De video voor ‘The winner takes it all’ werd opgenomen op het Zweedse eiland Marstrand. Dat gebeurde twee weken, nadat de scheiding van Björn en Agnetha was rond was. De singel groeide uit tot één van de grootste ABBA hits. O.a. nummer 1 in de Billboard Adult Contemporary chart (nr. 8 Billboard Top 100) en nummer 1 in Engeland. Bij ons bereikte ‘The winner takes it all’ ook de eerste plaats in de Nederlandse Top 40.
