Enkele malen per week staan we stil bij de Alarmschijf. Op chronologische volgorde bespreken we vanaf 1967 bij Hitzound de keuzes. We zijn aanbeland bij 16 april, maar dan in 1983! Op deze dag ging de Alarmschijf naar Class Action met ‘Weekend’. De track schopte het tot een 21e plaats in de Nederlandse Top 40. De wortels van deze hit gaan een paar jaar terug in de tijd. ‘Weekend’ werd oorspronkelijk geschreven door James Calloway en Leroy Burgess, twee sleutelfiguren in de New Yorkse disco- en funk scene.
Het nummer werd voor het eerst opgenomen door Phreek, een studioproject rond Patrick Adams, met onder andere Christine Wiltshire op zang. Phreek’s versie verscheen in 1978 op Atlantic Records, maar bleef een underground classic omdat het nauwelijks commercieel werd uitgebracht.
Toch sloeg ‘Weekend’ in als een bom in de legendarische New Yorkse club Paradise Garage, waar housepionier Larry Levan de track grijs draaide. Toen Sleeping Bag Records in het begin van de jaren tachtig een heropname voorstelde, werd Levan direct betrokken. De nieuwe versie van Class Action, wederom met Christine Wiltshire, werd geproduceerd door Bob en Lola Blank, en geremixt door John Morales & Sergio Munzibai (M&M) én Larry Levan zelf. ‘Weekend’ van Class Action haalde ook de Britse Single Chart en de Amerikaanse Dance chart (nummer 9).
Enkele malen per week staan we stil bij de Alarmschijf. Op chronologische volgorde bespreken we vanaf 1967 bij Hitzound de keuzes. We zijn aanbeland bij 9 april, maar dan in 1983! Op deze dag ging de Alarmschijf naar UB40 met Food for Thought (Live). Een politiek geladen protestlied in reggaejasje dat door wist te dringen tot de hitlijsten? UB40 bewees met het door henzelf geschreven ‘Food for Thought’ dat het kon. En in 1983 deden ze dat met een vurige liveversie van het nummer die uitgroeide tot hun eerste echte Top 10-hit in Nederland.
Oorspronkelijk verscheen ‘Food for Thought’ op het debuutalbum Signing Off (1980), en werd het uitgebracht als dubbele A-kant met ‘King’ – een hommage aan Martin Luther King. Toch was het vooral ‘Food for Thought’ dat de aandacht trok, met zijn scherpe aanklacht tegen de hypocrisie rond Kerstmis. Gitarist Robin Campbell vatte het kernachtig samen: “Het feit dat er mensen in Afrika sterven terwijl wij hier allemaal ons kerstdiner zitten te eten en de Heer prijzen.” Food for Thought was in 1980 de eerste UB 40 hit en haalde de 4e plaats in de Britse chart.
Maar de studio-uitvoering in 1980 van ‘Food for thought’ bleef steken in de Nederlandse Tipparade. In 1983 nam UB40 ‘revanche’. Opgenomen tijdens hun tournee in Ierland, openden ze hun eerste livealbum UB40 Live (februari 1983) met een zinderende versie van ‘Food for Thought’. Toen deze in april als single verscheen, sloeg het wél aan. Het nummer bereikte ditmaal de 4e plaats in de Nederlandse Top 40. Een klinkend succes voor de band die met hun DIY-aanpak ooit begonnen bij het onafhankelijke Graduate Records in Birmingham.
Enkele malen per week staan we stil bij de Alarmschijf. Op chronologische volgorde bespreken we vanaf 1967 bij Hitzound de keuzes. We zijn aanbeland bij 2 april, maar dan in 1983! Op deze dag ging de Alarmschijf naar Duran Duran met ‘Is There Something I Should Know?’. Daarmee kreeg Duran Duran voor het eerst écht voet aan de grond in Nederland: de single kreeg airplay bij Veronica en groeide zo uit tot hun eerste Top 40-hit in Nederland. Let wel: het was hun 8e single!
“Is There Something I Should Know?” werd geschreven door de voltallige band: Simon Le Bon, Nick Rhodes, John Taylor, Roger Taylor en Andy Taylor. De track verscheen niet op een oorspronkelijk studioalbum, maar werd later toegevoegd aan heruitgaven van het debuutalbum Duran Duran (voor de Amerikaanse markt) en aan compilaties.
De productie was in handen van Ian Little, met aanvullende mixing van onder andere Alex Sadkin en Phil Thornalley in de RAK Studios in Londen. Het opnameproces was allesbehalve eenvoudig: meerdere mixen werden gemaakt in verschillende studio’s, waaronder die van Bob Clearmountain in New York. Uiteindelijk werd gekozen voor een steviger geluid, met behulp van drum samples en delay-effecten. De typerende synthklanken kwamen uit de Roland Jupiter-8 en de Prophet-5 – het handelsmerk van toetsenist Nick Rhodes.
De single ‘Is There Something I Should Know? stond meteen nieuw op nummer 1 in de Britse charts – destijds een unicum voor Duran Duran, die daarmee hun eerste Britse nummer 1-hit te pakken hadden. In Amerika bereikte de single op 6 augustus 1983 een indrukwekkende nummer 4-positie in de Billboard Hot 100 en verkocht er meer dan een miljoen exemplaren. In de Nederlandse Top 40 behaalde Duran Duran de 14e plaats.
Enkele malen per week staan we stil bij de Alarmschijf. Op chronologische volgorde bespreken we vanaf 1967 bij Hitzound de keuzes. We zijn aanbeland bij 26 maart, maar dan in 1983! Op deze dag ging de Alarmschijf naar Time Bandits met ‘Listen to the Man with the Golden Voice’. Deze tweede single van het album ‘Tracks’ bracht de Nederlandse band Time Bandits opnieuw in de spotlights, na het succes van ‘I’m Specialized in You’.
De track werd geschreven door Alides Hidding en geproduceerd door Pim Koopman (Kayak), die zijn sporen als hitmaker al had verdiend. Met een zwoele groove, funk-invloeden en een soulvolle hook leverde de band een onweerstaanbare dansvloertrack af.
Hoewel Hidding veelvuldig hoorde dat het nummer een ode aan David Bowie zou zijn, wees hij dat hardnekkige gerucht resoluut van de hand: het ging over de verleidingen van het nachtleven — “de duivel die je lokt.” De single piekte op #7 in de Nederlandse Top 40. Ook in België werd het een hit, met een #7 notering in de Radio 2 Top 30.
Enkele malen per week staan we stil bij de Alarmschijf. Op chronologische volgorde bespreken we vanaf 1967 bij Hitzound de keuzes. We zijn aanbeland bij 19 maart, maar dan in 1983! Op deze dag ging de Alarmschijf naar David Bowie met ‘Let’s Dance’. Hij gooide met deze plaat zijn imago om met een groove die de dansvloeren wereldwijd veroverde. “Let’s Dance” was geen obscure glamrocktrip, maar een dampende pop/funk/soul-explosie, geproduceerd door niemand minder dan Nile Rodgers (Chic!). Het nummer verscheen op het gelijknamige album ‘Let’s Dance’ en betekende Bowie’s definitieve entree in het MTV-tijdperk.
Met gitaarwerk van een jonge Stevie Ray Vaughan (!) kreeg het nummer extra pit. Stevie was op dat moment nog niet beroemd als blues gitarist: hij was vooral te vinden op de weg als vrachtwagenchauffeur en werkte tussendoor aan zijn eerste plaat. Rodgers transformeerde Bowie’s ruwe demo in een dansvloervriendelijke megahit – Bowie wilde namelijk “hits maken waar mensen op konden dansen”. Missie geslaagd. De videoclip werd opgenomen in Australië en bevat een subtiele sociale kritiek op het racisme tegen Aboriginals – Bowie was altijd meer dan glitter en glamour.
‘Let’s Dance’ van Bowie wist zowel in Engeland als in Amerika de eerste plaats van de hitlijsten te bereiken. Ook in de Nederlandse Top 40 behaalde David Bowie de top positie! Het album ‘Let`s dance’ ging wereldwijd bijna elf miljoen keer over de toonbank en werd het meest verkochte album uit Bowies oeuvre. De plaat werd in 1984 genomineerd voor een Grammy Award voor het beste album, maar Michael Jacksons ‘Thriller’ sleepte -terecht- de Grammy binnen.
Enkele malen per week staan we stil bij de Alarmschijf. Op chronologische volgorde bespreken we vanaf 1967 bij Hitzound de keuzes. We zijn aanbeland bij 12 maart, maar dan in 1983! Op deze dag ging de Alarmschijf naar Peter Schilling met ‘Major Tom’ (völlig losgelöst). De Duitse zanger katapulteerde zichzelf naar de sterren én de hitlijsten met een song die duidelijk geïnspireerd was op David Bowie’s iconische astronaut. Maar dit werd geen kopie: Schilling gaf zijn eigen draai aan het verhaal van Major Tom.
De track werd geschreven door Peter Schilling zelf, samen met Armin Sabol. Ze werkten aan een Duits én Engels versie van het nummer – slim, want zo scoorde Schilling internationaal. In Nederland behaalde Major Tom de 2e plaats in de Top 40, en werd het zijn grootste hit. De productie lag in handen van Peter Schilling en Armin Sabol, die samen ook het bijbehorende album ‘Fehler im System’ (1982) vormgaven. Dat album, een mix van sciencefiction en Koude Oorlog-angst, past perfect in de vroege jaren 80, waar technologie en dreiging hand in hand gingen.
Met zijn pulserende synths, robotische drums en onheilspellende tekst (“völlig losgelöst von der Erde”) creëerde Schilling een sound die zowel futuristisch als dansbaar was. Een new wave-klassieker die de tijd heeft doorstaan – net als Major Tom zelf, zwevend in de ruimte. De Engelstalige versie “Major Tom (Coming Home)” scoorde later ook in de Amerikaanse Billboard Hot 100, waar het de 14e plek bereikte.
🚨Enkele malen per week staan we stil bij de Alarmschijf. Op chronologische volgorde bespreken we vanaf 1967 bij Hitzound de keuzes. We zijn aanbeland bij 5 maart, maar dan in 1983! Op deze dag ging de Alarmschijf naar BZN met ‘Just an Illusion’. Het nummer werd geschreven door Thomas Tol, Jan Tuijp en Cees Tol en was te vinden op de LP verzamelaar ’28 Golden Hits’ van BZN. Het nummer ‘Just an illusion’ was de op een na laatste single die Anny Schilder opnam met de band. De tekst van het lied leek haar op het lijf te zijn geschreven, omdat zijzelf in deze periode worstelde met het combineren van het leven als zangeres in de spotlights en het moederschap. Annie Schilder stopte om deze reden in 1984 met BZN en werd vervangen door Carola Smit. In het nummer was zanger Jan Keizer samen met Jack Veerman te horen op de drums, wat een dubbele drumsound te horen gaf. ‘Just an illusion’ behaalde de 3e plaats in de Nederlandse Top 40. BZN stond 9 jaar genoteerd in de Top 2000 met deze ex-Alarmschijf.
🚨Enkele malen per week staan we stil bij de Alarmschijf. Op chronologische volgorde bespreken we vanaf 1967 bij Hitzound de keuzes. We zijn aanbeland bij 26 februari, maar dan in 1983! Op deze dag ging de Alarmschijf naar Wham! Met de ‘Wham Rap!’. Het duo, bestaande uit George Michael en Andrew Ridgely schreven het nummer zelf. Het was de eerste single van Wham. Twaalf jaar waren Andrew en George, toen ze elkaar leerden kennen. “Vlak voor het doornemen van de presentielijst stelde de juf een nieuwe jongen voor. Toen ze vroeg wie hem de komende weken een beetje wegwijs wilde maken op school, was ik de enige die zijn vinger opstak. Georgios Panayiotou heette hij. Een veel te moeilijke naam. Georgios werd al snel Yoghurt. En Yoghurt werd Yog, zoals ik hem altijd ben blijven noeme,” aldus Andrew.
Andrew Ridgeley droomde van een eigen carrière als popmuzikant, het kostte enige overredingskracht ook George Michael enthousiast te krijgen voor die droom. “Ik zeg niet dat ik hem er aan de haren heb moeten bijslepen, maar echt warm liep hij niet voor het idee van een eigen band.” Het lukte uiteindelijk wel: hun eerste bandje heette The Executive, en ze speelden ska. Je zult op het internet vergeefs zoeken naar die groep.
Met een demo van ‘Wham Rap!’, dat opgenomen werd met Paul Mex, een lokale muziek producer, samen met demo’s van ‘Club Tropicana’ & ‘Careless Whisper’ onder de arm, ging het drietal naar het label Intervision Records. Een platencontract werd snel beklonken.
Aanvankelijk deed ‘Wham rap’ niet veel voor het jonge popduo. Het nummer bereikte niet eens de de Britse charts. Idem dito gold dat voor Nederland. Pas nadat de opvolger ‘Young Guns’ een top tien hit werd in Engeland en o.a. ook in Nederland, besloot het platenlabel ‘Wham rap’ een nieuwe kans te geven. Met ditmaal een nummer 8 notering in Engeland en in de Nederlandse Top 40 behaalde Wham de 9e plaats.
🚨Enkele malen per week staan we stil bij de Alarmschijf. Op chronologische volgorde bespreken we vanaf 1967 bij Hitzound de keuzes. We zijn aanbeland bij 12 februari, maar dan in 1983! Op deze dag ging de Alarmschijf naar UB40 met ‘I’ve got mine’. Het nummer werd zowel geschreven als geproduceerd door de Britse band uit Birmingham. Deze singel stond trouwens niet op een studioalbum van UB40. Pas in 2015 verscheen het nummer als een extended versie, te vinden op de deluxe editie van het album ‘Labour of love’.
De bandnaam UB40 was vernoemd naar het Britse werkloosheidsformulier ‘Unemployment Benefit, Form 40’ en de groep zou bekend komen te staan om hun geëngageerde teksten en politieke inslag. Maar de tekst van ‘I’ve got mine’ was niet echt maatschappijkritisch. In ons land was dit nummer pas de tweede hit van UB40, na ‘Love is all is allright’ uit 1982. In Engeland kwam ‘I’ve got mine’ niet verder dan de 45e plaats in de charts. In de Nederlandse Top 40 behaalde deze UB40 singel de 14e positie. Niet zo’n indrukwekkende prestatie, maar in het voorjaar van 1983 zou de opvolger ‘Food for thought’ (live) in Nederland de top tien halen en daarna bereikte in de nazomer van 1983 de singel ‘Red red wine’ zelfs de eerste plaats in Nederland.
🚨🔥Enkele malen per week staan we stil bij de Alarmschijf. Op chronologische volgorde bespreken we vanaf 1967 bij Hitzound de keuzes. We zijn aanbeland bij 5 februari, maar dan in 1983! Op deze dag ging de Alarmschijf naar Indeep met ‘Last Night a D.J. Saved My Life’. Wie begin jaren 80 z’n dansschoenen versleet op de discovloer, móet dit pareltje kennen: “Last Night A DJ Saved My Life” van Indeep. Het was de enige échte hit van het Amerikaanse trio, waarmee ze zich onsterfelijk maakten in de categorie one-hit wonders – maar dan wel eentje van goud.
Het nummer is een onweerstaanbare blend van post-disco, electro-funk en early hiphop, geschreven én deels geproducet door Michael Cleveland, die ook de man achter Indeep was. De catchy hook “There’s not a problem that I can’t fix, ‘cause I can do it in the mix” is inmiddels legendarisch en groeide uit tot een van de meest geciteerde zinnen in DJ-cultuur.
De track werd gezongen door Réjane Magloire en Rose Marie Ramsey, met een opvallende gesproken monoloog aan het begin – iets wat in die tijd vrij ongewoon was voor een discohit. De singel haalde de 13de plaats in de Britse charts. In de Nederlandse Top 40 noteerde Indeep de 2e positie. 🚨🔥
