Vandaag verrijken we de Kluis van de Flops met een plaatje van Sly & The Family Stone. ‘Dance to the music’ was het eerste commerciële succes van de groep na het debuut ‘A whole new thing’. De singel ‘Dance tot he music’ was de titelsong van hun 2e LP en werd geschreven door frontman Sly Stone. Aanvankelijk was geen van de bandleden enthousiast over ‘Dance to the Music’, toen het voor het eerst werd opgenomen en uitgebracht. De bandleden vinden dit nummer zelf veel te commercieel, saxofonist Jerry Martini noemt het “glorified Motown beats” en “unhip”. Het had waarschijnlijk ook te maken met het feit dat Clive Davis, directeur van CBS Records, de band opdroeg met een meer commerciëler plaat te komen na hun flop met ‘A whole new thing’. Sly & The Family Stone hadden na hun debuut juist getekend bij CBS Records. Dit label was vastbesloten een succes te willen maken van Sly & The Family Stone.
“Dance to the Music” deed echter wat het moest doen: het lanceerde Sly and the Family Stone in de Amerikaanse Billboard Hot 100, waar het de top 10 bereikte. Het geluid van de band verraste veel muziekfans en collega-artiesten volledig. Drummer Greg Erroco: “It had some unusual elements in it. You had the groove, but it was very intricate when it came to the voices. You had Freddie, Larry and Sly all taking verses, and addressing everybody in the band. Then you had this breakdown, when it was just the vocals doing this three-part counter-harmonic vocal interlude which court your ear. Then it comes back in with the drum lead, and ‘Dance to the music!’ I mean you could not turn away from it. It had everything.” Ook in Engeland bereikte ‘Dance tot he music’ de top tien. In Nederland deed het nummer helemaal niets.
Terug naar 6 oktober 1977! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘Strawberry letter #23’ van The Brothers Johnson. Het nummer werd in 1971 geschreven én opgenomen door de 17-jarige soulzanger Shuggie Otis. Het stond op zijn LP ‘Freedom flight’. Het nummer gaat over een verliefd jong stel dat elkaar eerder al 22 liefdesbrieven heeft geschreven. ‘Strawberry Letter 23’ is dus de 23ste brief. Veel mensen denken dat ‘strawberry’ zou slaan op de geur van de brieven. Dat klopt niet! Shuggie: “What I pictured when I was writing that song, was a girl handing a guy a pink envelope.” Strawberry slaat dus op de kleur.
George Johnson, één van The Brothers Johnson, hoorde het nummer voor het eerst toen hij aan het daten was met een nicht van Shuggie. De band was gelijk verkocht en maakten er een meer dansbare versie van. Niemand minder dan Quincy Jones werd ingevlogen als producer. ‘Strawberry letter #23 was te vinden op hun album ‘Right On Time’ (1977). Het werd in deze uitvoering een internationaal succes. Zo bereikte de singel de 5e plaats in Amerika. De band kwam naar Nederland voor een optreden in de studio van Top Pop. Of dat echt hielp? In de Nederlandse Top Veertig kwamen The Brothers Johnson niet verder dan nummer 29. Jammer!
Op 6 juli, maar dan in 1974 kwam ‘Rock the boat’ van Hues Corporation binnen in de Veronica Top Veertig. Twee weken eerder werd het tot Alarmschijf uitgeroepen, maar kwam dus niet gelijk de week er op binnen in de lijst. Deze song werd geschreven door Waldo Holmes. ‘Rock the boat’ was afkomstig van het album ‘Freedom from the stallion’ van Hues Corporation. Aanvankelijk wilde het trio zich Children of Howard Hughes noemen, naar de Amerikaanse miljardair met dezelfde naam. Maar de excentrieke Hughes liet het door de rechter verbieden. Zo werd het Hues Corporation!
In eerste instantie was ‘Rock the boat’ bedoeld als afsluiter van de LP. Bij het grote publiek sloeg het nummer zo aan, dat een jaar later ‘Rock the boat’ toch als singel werd uitgebracht. Het was een ondeugend nummer over sex: “They’ve sailed through every storm” with “a cargo full of love and devotion.” Maar: je kunt beter niet te veel wiebelen (nou, dan weet je het wel) op de boot: “don’t rock the boat, baby’………..
Het nummer was al enige tijd verkrijgbaar voordat het een hit werd. Men vermoedde eerst dat het een flop werd. Echter toen New Yorkse discotheken het plaatje begonnen te draaien, sloop het via de Amerikaanse Billboard discohitlijst door naar de Billboard Hot 100. Het haalde op 6 juli 1974 de eerste plaats aldaar. Bandlid St. Clair Lee vertelt” “It was a song that you could do anything on. You could cuddle or you could get crazy if you wanted to. It was a love song without being a love song. But, it was a disco hit and it happened because of the discos.” In Amerika bereikte de singel de eerste plaats. In de Nederlandse Top Veertig behaalde Hues Corporation de 6e plaats.
Terug naar 8 september 1977! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘Another star’ van Stevie Wonder. Het nummer schreef Stevie voor zijn meest succesvolle album ooit: ‘Songs In The Key Of Life’, uit 1976. George Benson speelt op het nummer gitaar (en backing vocals) en jazzmuzikant Bobbi Humphrey bespeelt de fluit. . Het Motown album zou uitgroeien tot een all time classic en won later een Grammy Award voor Album of the Year. Kathy Sledge nam o.a. een cover op van ‘Another star’. Het nummer werd door de BBC ingezet als het thema song voor de verslaggeving van het WK 2014 in Brazilië. Het nummer behaalde de 13e plaats in de Nederlandse Top Veertig. Een stuk hoger, dan in Amerika en Engeland.
Elke dag staan we bij Hitzound stil bij de Alarmschijf. Het was de plaat die in 1969 officieel werd geïntroduceerd door Radio Veronica en werd wekelijks gekozen en veel gedraaid. (na het hele uur) Vanaf 1 november 1969 startte Radio Veronica officieel met de Alarmschijf. Daarmee is het de oudste, nog altijd gekozen hit tip van de Nederlandse radio. Voordat de DJ`s van het eerste uur de Tipparade gingen samenstellen was er al een voorlopige Tipparade in het leven geroepen bij de zee zender. Deze werd gestart door Rob Out en uitgezonden na de Veronica Top Veertig vanaf 15 juli 1967.
Op 29 september 1979 ging de Alarmschijf van de Stichting Nederlandse Top Veertig naar ‘You can do it’ van Al Hudson & Partners. Het nummer werd geschreven door Alicia Meyers en Kevin McCord. Beiden maakten deel uit van de Amerikaanse R&B en funk band. Alica was zangeres van de groep en Kevin was bassist van Al Hudson & Partners. De groep begon midden jaren zeventig als Al Hudson & The Soul Partners. Ze namen diverse singles op voor Atco Records, voordat ze overgingen naar ABC Records en daar hun debuut maakten met de LP ‘Especially for You’ (1977). In hetzelfde jaar namen ze nog twee albums op, die in Nederland niet succesvol waren. ABC Records werd vervolgens overgenomen door MCA Records én: Alicia Myers voegde zich bij de band. Ze brachten het album ‘Happy Feet’ uit als Al Hudson & the Partners in 1979, met daar op het succesvolle ‘You Can Do It’. De single bereikte de 10e plaats in de Billboard Dance chart en werd een top 15 hit in Engeland. In de Nederlandse Top Veertig bereikten Al Hudson & Partners de 11e plaats.
Terug naar 11 augustus 1977! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘Goodnight my love’ van Tavares. Ik moet bekennen: dit plaatje kende ik niet meer. En jij? Toch mochten de Amerikaanse broers afreizen naar de Top Pop studio om hun single te presenteren voor de Nederlandse muziekliefhebbers. De ballad werd geschreven door George Louis Motola en John S. Marascalco. ‘Goodnight my love’ was te vinden op de LP ‘Love storm’. Daar stond ook ‘Whodunit’ op, dat veel succesvoller was in Nederland. De vijf broers waren een jaar eerder doorgebroken in ons land met ‘Heaven must be missing an angel’, dat de eerste plaats behaalde in de Nederlandse Top Veertig. Ook de opvolgers ‘Don’t take away the music’ en ‘Whodunit’ behaalden hier de top tien. Zo niet ‘Goodnight my love’, die niet eens de Tipparade wist te halen.
Op 22 september 1979 ging de Alarmschijf van de Stichting Nederlandse Top Veertig naar ‘Don’t stop till you get enough’ van Michael Jackson. Het nummer, dat hij zelf schreef, betekende zijn muzikale comeback als solo zanger. Quincy Jones produceerde deze verbluffende dancetrack voor het album ‘Off the wall’. Niet Motown mocht het album uitbrengen, maar Epic Records. In ‘Don’t stop till you get enough’ slaakt Michael voor het eerst zijn typische gilletjes. Michael’s broer Randy neemt op de single de percussie voor zijn rekening.
In 1977 stond Jackson overigens ook in de Nederlandse Top Veertig, maar dan als één van de artiesten die de Wizz Stars vormden. In dat jaar kreeg Michael namelijk een rol in de muzikale film The Wiz, waarin hij de rol van vogelverschrikker vertolkte. Hier ontmoette hij ook producent/componist Quincy Jones en zangeres Diana Ross. Het leverde hem een nummer 1 hit op, maar dan als onderdeel van de Wizz Stars: ‘A Brand New Day’. Als onderdeel van The Jacksons had Michael in de tweede helft van de seventies ook successen gevierd met o.a. ‘Show you the way to go’ (1977), ‘Blame in on the boogie’ (1978) en ‘Shake your body’ (1979).
Met Jones produceerde Jackson zijn vijfde soloalbum, getiteld ‘Off the Wall’. De plaat kwam uit in 1979 en bestond voornamelijk uit opzwepende discopop, vlotte melodieën, en weelderige, sentimentele popballades. ‘Off the Wall’ bleek een wereldwijd succes en maakte van Jackson een wereldster. Van het album waren tot juni 2006 ongeveer 20 miljoen exemplaren verkocht. Het nummer ‘Don’t Stop ’til You Get Enough’ had in Nederland het meeste succes, en kwam tot nummer 2 in de Nederlandse Top Veertig.
Na een opmerkelijke carrière als 1/4 van band Little Mix, brengt zangeres Leigh-Anne haar debuutsingle ‘Don’t Say Love’ uit. Als eerste blik op Leigh-Anne als soloartiest laat de zangeres een kant van zichzelf zien die ze nu eindelijk kan delen. Het nummer is geproduceerd door Jon Bellion en Pete Nappi en mede geschreven door Aldae. Het combineert haar soepele zang met een high-energy, garage-infused beat en referentie naar Black Music.
Ook krijgt de track een officiële videoclip. De videoclip is geregisseerd door Emil Nava en volgt Leigh-Anne’s fascinerende reis. Terwijl ze door de levendige straten navigeert, worden we meegezogen in haar interne strijd waarin ze flikkert tussen werkelijkheid en fantasie en de complexiteit van de liefde verkent. Naarmate elke scène zich ontvouwt, wordt Leigh-Anne’s zoektocht om zichzelf te vinden steeds prominenter.
Vandaag openen we de Kluis van de Flops. Je vindt er plaatjes, die op single zijn uitgebracht, maar nooit de Veronica- of Nederlandse Top Veertig hebben gehaald. Maar ze hebben de tand des tijds doorstaan en in veel gevallen zelfs uitgegroeid tot classics. De kluis openen we in alfabetische volgorde van de titel van de plaat uit de periode 1964 – 2022. Alle platen checken? Op naar de Spotify playlist!
In de Kluis van de Flops zijn we nog steeds bezig met de letter C. Na ‘Chocolate’ van Snow Patrol, vinden we vandaag hier opgeborgen het nummer ‘Circle of one’. Het werd uitgebracht door Oleta Adams in 1990. De Amerikaanse zangeres schreef het nummer voor haar gelijknamige derde album. De producer van de plaat waren Dave Bascombe en Roland Orzabal. Dat waren twee grote namen. Bascombe werkte met Tears For Fears, ABC, Human League, The Verve, ERasure, Peter Gabriel en Depeche Mode. Orzabol maakt deel uit van Tears for Fears.
Oleta Adams had haar internationale doorbraak aan Tears For Fears te danken. Zij begon haar zangcarrière begin jaren 80 met twee zelf gefinancierde albums, die weinig succesvol waren. In 1985 werd ze echter ontdekt door Roland Orzabal en Curt Smith (Tears for Fears) tijdens een optreden in een bar in Kansas, die haar uitnodigden om samen met hen te zingen als derde bandlid. Zo zong ze op ‘Woman in chains’ (en Phil Collins op drums) van het Tears for Fears album ‘The seeds of love’.
Hoewel ‘Circle of one’ bleef steken in de Tipparade, werden twee andere nummers van haar LP wel een hit: ‘Rhythm of live’ en ‘Get here’ (een cover van Brenda Russell). Het album van Oleta werd in Engeland en Amerika met goud bekroond.
Terug naar 7 juli 1977! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘Devil’s gun’ van C.J. & Company. Het nummer werd geschreven door Ron Roker, Gerry Shury en Barry Green. Die laatst genoemde songwriter was zelf ook al succesvol geweest als zanger. Als Barry Blue scoorde hij in de seventies een aantal hits, waaronder ‘Dancing on a Saturday night’. Barry schreef o.a. ook voor Andrea Bocelli, Diana Ross, Celine Dion, The Saturdays, The Wanted en Pixie Lott.
C.J. & Co., zoals ze ook wel werden genoemd, was een disco band uit Detroit, die met producers Mike Theodore en Dennis Coffey werkten. ‘Devil’s gun’ was de titelsong van hun album uit 1977 en de titelsong werd een internationaal succes. In de Billboard disco/ dance chart stond de track weken op nummer 1. Leuk weetje: ‘Devil’s gun’ was de eerste single ooit gedraaid(DJ Richie Kaczor) bij de opening van de wereldberoemde Studio 54 (Broadway, NewYork). In de Nederlandse Top Veertig behaalde ‘Devil’s gun’ de 22e plaats.
