Vandaag openen we de Kluis van de Flops. Je vindt er plaatjes, die op single zijn uitgebracht, maar nooit de Veronica- of Nederlandse Top Veertig hebben gehaald. Maar ze hebben de tand des tijds doorstaan en in veel gevallen zelfs uitgegroeid tot classics. De kluis openen we in alfabetische volgorde van de titel van de plaat uit de periode 1964 – 2022. Alle platen checken? Op naar de Spotify playlist!
In de Kluis van de Flops zijn we nog steeds bezig met de letter C. Na ‘Chocolate’ van Snow Patrol, vinden we vandaag hier opgeborgen het nummer ‘Circle of one’. Het werd uitgebracht door Oleta Adams in 1990. De Amerikaanse zangeres schreef het nummer voor haar gelijknamige derde album. De producer van de plaat waren Dave Bascombe en Roland Orzabal. Dat waren twee grote namen. Bascombe werkte met Tears For Fears, ABC, Human League, The Verve, ERasure, Peter Gabriel en Depeche Mode. Orzabol maakt deel uit van Tears for Fears.
Oleta Adams had haar internationale doorbraak aan Tears For Fears te danken. Zij begon haar zangcarrière begin jaren 80 met twee zelf gefinancierde albums, die weinig succesvol waren. In 1985 werd ze echter ontdekt door Roland Orzabal en Curt Smith (Tears for Fears) tijdens een optreden in een bar in Kansas, die haar uitnodigden om samen met hen te zingen als derde bandlid. Zo zong ze op ‘Woman in chains’ (en Phil Collins op drums) van het Tears for Fears album ‘The seeds of love’.
Hoewel ‘Circle of one’ bleef steken in de Tipparade, werden twee andere nummers van haar LP wel een hit: ‘Rhythm of live’ en ‘Get here’ (een cover van Brenda Russell). Het album van Oleta werd in Engeland en Amerika met goud bekroond.
Terug naar 7 juli 1977! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘Devil’s gun’ van C.J. & Company. Het nummer werd geschreven door Ron Roker, Gerry Shury en Barry Green. Die laatst genoemde songwriter was zelf ook al succesvol geweest als zanger. Als Barry Blue scoorde hij in de seventies een aantal hits, waaronder ‘Dancing on a Saturday night’. Barry schreef o.a. ook voor Andrea Bocelli, Diana Ross, Celine Dion, The Saturdays, The Wanted en Pixie Lott.
C.J. & Co., zoals ze ook wel werden genoemd, was een disco band uit Detroit, die met producers Mike Theodore en Dennis Coffey werkten. ‘Devil’s gun’ was de titelsong van hun album uit 1977 en de titelsong werd een internationaal succes. In de Billboard disco/ dance chart stond de track weken op nummer 1. Leuk weetje: ‘Devil’s gun’ was de eerste single ooit gedraaid(DJ Richie Kaczor) bij de opening van de wereldberoemde Studio 54 (Broadway, NewYork). In de Nederlandse Top Veertig behaalde ‘Devil’s gun’ de 22e plaats.
Terug naar 16 juni 1977! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘See You When I Get There’ van Lou Rawls. Het nummer werd zowel geschreven als geproduceerd door Kenneth Gamble & Leon Huff. Dit beroemde schrijversduo werkte o.a. ook samen met O’Jays, Harold Melvin & Blue Notes, Billy Paul, Dusty Springfield en MFSB. De single ‘See you when I get there’ was te vinden op de LP ‘Unmistakably Lou’. De plaat werd opgenomen in de Sigma geluidsstudio in Philadelphia.
In 1962 tekende Rawls een contract met platenlabel Capital Records en maakte hij zijn eerste plaat, een jazz album. ‘Three o’clock in the morning’ uit 1965 was de eerste single van Lou die de Billboard Hot 100 haalde. In 1966 had hij in Amerika veel succes met ‘Love is a hurting thing’. In Nederland zou het succes van Lou Raws beperkt blijven tot drie hits: ‘You’ll Never Find Another Love Like Mine’ (1976), ‘Fine brown frame’ (1989) en ‘See you when I get there’. Met dit nummer bereikte Lou Rawls de 19e plaats in de Nederlandse Top Veertig.
Terug naar 2 juni 1977! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘As’ van Tony Sherman. Het nummer werd geschreven door Stevie Wonder en was te vinden op zijn beroemde LP ‘Songs in the key of life’. Daar stonden vele hits op, zoals ‘I wish’, ‘Sir Duke’, ‘Isn’t she lovely’ en de albumtrack ‘Pastime paradise’, dat later als ‘Gangsta’s paradise’ een nummer 1 hit zou worden voor Coolio.
De Curaçaos-Nederlands soulzanger uit Haarlem begon zijn muziekloopbaan bij de The Young Lovers. In 1967 behaalde Renold K. Shearman (Tony Sherman) de tweede plaats tijdens een jeugdcompetitie in het Apollo Theater in Manhattan. Enkele jaren later, in 1970, verhuisde hij naar Amsterdam, waar hij later zijn solo carrière startte. ‘Tonight’ werd in 1974 zo zijn allereerste solo succes, dat werd gevolgd door ‘I wrote you a letter’ (1974), ‘Sing with me’ (1975) en ‘Smile baby smile’. Die laatste maakte hij dan wel samen met The Sherman Brothers. In 1981 maakt Tony samen met Julia Loko een hit van ‘Too big for words’. In 1982 deed Sherman mee aan het project Stars on 45. Hij zong de zangpartijen op Stars on Stevie, waarvoor hij samen met Jaap Eggermont, en Martin Duiser de Exportprijs ontving. ‘As’ werd opmerkelijk genoeg geen hit voor Stevie Wonder in Nederland. Wel in de versie van Tony Sherman, die er de 13e plaats mee bereikt in de Nederlandse Top Veertig. De meest succesvolle cover van ‘As’ is echter van George Michael en Mary J. Blige uit 1999. Deze versie behaalt de 7e plaats in diezelfde hitlijst.
Vandaag openen we de Kluis van de Flops. Je vindt er plaatjes, die op single zijn uitgebracht, maar nooit de Veronica- of Nederlandse Top Veertig hebben gehaald. Maar ze hebben de tand des tijds doorstaan en in veel gevallen zelfs uitgegroeid tot classics. De kluis openen we in alfabetische volgorde van de titel van de plaat uit de periode 1964 – 2022. Alle platen checken? Op naar de Spotify playlist!
In mijn herinnering was dit een hele grote hit in Nederland, maar niets is minder waar! ‘Chain Reaction’ van Diana Ross haalde alleen de Tipparade. Vandaar dat we deze single, die overigens wel een radiohit werd, gaan koesteren in de Kluis van de Flops! Het nummer werd geschreven door de Bee Gees, en Barry Gibb is ook te horen als achtergrondzanger. Volgens de biografie van de Gibbs hadden de broers aanvankelijk hun bedenkingen toen ze Ross het nummer aanboden, omdat het “te Motown-achtig” voor haar zou zijn. Diana was er echter heel blij mee en maakte er een passense video bij met een knipoog naar haar Motown tijd! ‘Chain reaction’ werd een nummer 1 hit in o.a. Engeland en Australië. Het nummer was de tweede single van haar zestiende studioalbum ‘Eaten Alive’. Met ‘Chain reaction’ stond Diana Ross éénmaal in de TOP 2000. Steps maakte er o.a. een succesvolle cover van.
Op 25 mei, maar dan in 1974, komt Hot Chocolate binnen in de Veronica Top Veertig met ‘Emma’. Het nummer werd geschreven door twee bandleden, namelijk Errol Brown en Tony Wilson en stond hun LP ‘Cicero Park’. Een dramatisch lied, dat gaat over Emma, de echtgenote van een (niet met naam genoemde) zanger, die haar al kende vanaf de kleuterschool en met haar trouwde toen ze 17 waren. Emma had de ambitie om filmster te worden, maar slaagde daar niet in. Ze werd depressief en pleegde uiteindelijk zelfmoord. Haar echtgenoot vond haar dood op haar bed, en op de vloer naast het bed vond hij een afscheidsbrief waarin Emma aangaf dat ze niet kon leven van dromen alleen. In Nederland was het hun eerste hit, maar Hot Chocolate had eerder al enkele singles uitgebracht, zoals ‘Brother Louie’ uit 1973, die behoorlijk wat airplay kreeg op de radio. ‘Emma’ behaalde de 3e plaats in de Veronica Top Veertig.
Terug naar 21 april 1977! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘Sir duke’ van Stevie Wonder. Het nummer werd geschreven en uitgebracht op single door Stevie Wonder. Het stond op zijn dubbelalbum “Songs in the Key of Life” uit 1976. De song was een ode aan orkestleider en componist Duke Ellington (‘Sir Duke’), maar de tekst verwijst ook naar andere jazz-grootheden: Ella Fitzgerald, Count Basie , Glenn Miller en Louis Armstrong. Ellington had een grote invloed op Stevie Wonder. Toen de bandleider in 1974 overleed, wilde hij een lied schrijven waarin hij musici eert die hem beïnvloed hadden. “Ik wist meteen wat de titel zou worden. Ik wilde iets doen voor de artiesten die iets voor ons hebben betekend”, vertelt Wonder. “Ze zijn zo snel vergeten. Ik wilde mijn waardering geven.”
Later zou hij ook een ode brengen met “Master Blaster” (opgedragen aan Bob Marley). Sir Duke was een ode aan Edward Kennedy Ellington. Ellington krijgt op latere leeftijd de bijnaam ‘Duke’ toebedeeld, wat staat voor hertog. Op zijn zevende begint hij al met pianolessen en op zijn vijftiende schrijft hij zijn eerste compositie. Toen hij zeventien jaar oud was, ging hij van school en wijdde zich aan de muziek. En met succes, want hij groeit uit tot één van de grootste componisten die Amerika ooit heeft gekend.
Het nummer ‘Sir Duke’ van Stevie behaalde de eerste plaats in de Billboard Hot 100, en bereikte in Engeland de tweede plaats. Bij ons bleef het succes beperkt tot de 21e plaats in de Nederlandse Top Veertig.
Nieuwe muziek van Berget Lewis! Tien jaar na haar laatste LP lanceert de lady of soul haar nieuwe single ‘We are one’. Lewis was er helemaal klaar voor: “Na al die jaren eindelijk weer eigen muziek! Alles op eigen kracht.. ..samen met een team die in mij gelooft. WE ARE ONE is een boodschap, vond het mooi om hiermee te beginnen…we need this.” De boodschap achter de nieuwe single is om toleranter te zijn naar elkaar toe en dat het niet moet uitmaken wie je bent en waar je vandaan komt. ‘We Are One’ wordt de titelsong van haar nieuwe album.
Vandaag openen we de Kluis van de Flops. Je vindt er plaatjes, die op single zijn uitgebracht, maar nooit de Veronica- of Nederlandse Top Veertig hebben gehaald. Maar ze hebben de tand des tijds doorstaan en in veel gevallen zelfs uitgegroeid tot classics. De kluis openen we in alfabetische volgorde van de titel van de plaat uit de periode 1964 – 2022. Alle platen checken? Op naar de Spotify playlist!
Een heuse dance classic, maar in Nederland nooit terug te vinden geweest in de Veronica Top Veertig! Het gaat hierbij om ‘California soul’ van Marvin Gaye en Tammi Terrell. Vijf weken Tipparade; meer zat er voor het duo niet in. Het is daardoor wel de reden om de poorten van de Kluis van de Tops te openen, want daar hoort dit pareltje thuis! Het nummer ‘California soul’ werd geschreven door het duo Ashford & Simpson, die later zelf als duo in Nederland zouden weten te scoren met ‘Solid’. ‘California soul’ werd voor het eerst opgenomen door The Messengers. Ook de versies van 5th Dimension en Marlena Shaw hadden succes. De versie van Marvin Gaye en Tammi Terrell verscheen in 1967, maar behaalde in 1970 pas de Tipparade in Nederland. Tammi Terrell was toen net overleden aan de gevolgen van kanker.
Op 23 april, maar dan in 1983, komt Michael Jackson binnen in de Nederlandse Top Veertig met ‘Beat it’. Michael schreef het nummer voor zijn legendarische LP ‘Thriller’ en Quincy Jones was de producer van de song. Met ‘Beat It’ won Michael Jackson twee Grammy Awards: één voor Record of the Year en één voor Best Male Rock Vocal Performance. Het nummer was ook genomineerd voor Song of the Year, maar deze prijs ging uiteindelijk naar Willie Nelson met het nummer ‘Always on My Mind’.
Voor ‘Beat it’ haalden Michael en Quincy inspiratie uit een ander succesvol nummer: ‘My Sharona’ van The Knack. Michael’s nummer begint met een herkenbare gong, die overgaat in een snelle drumbeat, gevolgd door de gitaar. Tijdens het instrumentale intermezzo (door Steve Lukather van de band Toto) van het nummer speelt Eddie van Halen (van de groep Van Halen) een elektrische gitaarsolo. Quincy Jones vertelde dat toen men de gitarist voor de eerste maal benaderde, Van Halen niet kon geloven dat hij Jones aan de lijn had. Van Halen vroeg niet eens loon voor zijn optreden. Hij was vereerd gevraagd te zijn! Van Halen nam zijn deel van ‘Beat it’ op, terwijl Michael Jackson in een andere studio het nummer ‘Billie Jean’ stond op te nemen.
Voor de video had de platenmaatschappij aanvankelijk een cast aangetrokken, die bestond uit echte bendeleden. Nadat de politie had moeten ingrijpen tijdens de clip shoot, werd besloten om de clip met acteurs op te nemen. ‘Beat it’ bereikte de eerste plaats in de Nederlandse Top Veertig.
