Terug naar 17 juli 1976! Op deze dag ging de Troetelschijf naar ‘Looking Out for Nº 1’ van Bachman-Turner Overdrive. Het nummer is geschreven door Randy Bachman. Deze Canadese zanger, gitarist en songwriter maakte eerder ook deel uit van The Guess Who en Ironhorse. De afkorting BTO staat voor Bachman-Turner Overdrive en bestond uit de broers Randy, Robbie en Tim Bachman plus Fred Turner, Blair Thornton en Jim Clench. De voorganger van BTO was de band Brave Belt, in 1970 opgericht door The Guess Who-leden Randy Bachman en Chad Allan samen met Robbie Bachman en Fred Turner. De boys wilden ook Keith Emerson van The Nice erbij, maar deze moest wegens ziekte afhaken. Na twee albums werd Allen vervangen door Tim Bachman en veranderde de band zijn naam in Bachman-Turner Overdrive.
BTO bracht hun eerste twee albums in 1973 uit. Van Bachman-Turner Overdrive II is “Takin’ care of business” afkomstig, één van hun grootste hits. In 1974 werd Tim Bachman vervangen door Blair Thornton. Het derde album van de band, ‘Not fragile’, leverde de grote hit ‘You ain’t seen nothin’ yet’ op. In Nederland zijn ze vooral van deze rocktrack bekend. De single bereikte de 3e plaats in de Nederlandse Top Veertig. In Amerika werd het een nummer 1 hit.
De jaren erna bracht de band nog enkele succesvolle albums uit. De singles ‘Roll on down the highway’ en ‘Hey you’ werden vooral grote hits in Amerika en Canada. In 1976 scoorde de band met het nummer “Lookin’ out for # 1” een bescheiden hit in Nederland. De ballad gaat over het feit dat je alleen iets zult bereiken als je naar de top streeft. Die eerste plaats hebben de mannen in de charts nooit weten te halen. In de Nationale Hitparade bleef de single steken op nummer 14 en was het hun laatste hit.
De Groningse band The Vices zijn terug met een fijne nieuwe single. Frontman Floris van Luijtelaar zegt dat ‘I Had A Name’ gaat over eerlijk zijn tegen jezelf en je omgeving. “Ik had het gevoel dat ik een tijdje een schaduw van mezelf achtervolgde. Ik rende mezelf de grond in en vond het gemakkelijk om een masker op te zetten. Kom anders over dan je werkelijk bent. Liedjes doen me vaak dingen over mezelf beseffen en ze helpen me ermee om te gaan. ‘I Had A Name’ deed me beseffen dat er geen scheiding hoeft te zijn tussen wie je werkelijk bent en hoe je jezelf presenteert. Wees eerlijk, wees open en vooral wees jezelf. Dan kun je zo snel rennen als je wilt. Het gaat nooit te snel.”
Op 16 juli 1976 ging de Alarmschijf van de Stichting Nederlandse Top Veertig naar ‘Kiss and say goodbye’ van The Manhattans. Het nummer werd geschreven door de zanger van de groep, Winfred Lovett, en was afkomstig van hun LP ‘The Manhattans’. De melodie en tekst borrelden bij hem op, diep in de nacht toen hij niet kon slapen: “Everything was there. I got up about three o’clock in the morning and jotted down the things I wanted to say. I just put the words together on my tape recorder and little piano. I’ve always thought that when you write slow songs, they have to have meaning. In this case, it’s the love triangle situation we’ve all been through. I figured anyone who’s been in love could relate to it. And it seemed to touch home for a lot of folks.”
Toch had Winfred voor het nummer aanvankelijk niet The Manhattans in gedachten. Winfred Lovett: “Back then I was into listening a lot to country things. Lionel Richie jumped the gun on me, but I had been listening for three or four years. I liked a lot of things Glen Campbell was doing… and Charley Pride.” Gelukkig bedacht hij zich, en namen The Manhattans het zelf op. Het betekende, veertien jaar nadat de groep werd opgericht, hun eerste hit in Nederland. De single bereikte de eerste plaats in de Nederlandse Top Veertig. De opvolger ‘Hurt’ kwam zo ver niet. Grappig genoeg was dit liedje de voorloper van ‘Kiss and say goodbye’ en in 1975 een hit in o.a. Amerika, Engeland en Australië.
The National en Bon Iver werken samen op een nieuwe single! Vandaag verschijnt ‘Weird goodbyes’, waar ook het London Contemporary Orchestra op te horen is. The National’s Matt Berninger zegt in een statement over ‘Weird Goodbyes’: “It’s about letting go of the past and moving on, then later being overwhelmed by second thoughts.” Aaron Dessner van The National vult aan: “Weird Goodbyes” was one of the first new songs we made. I was misusing drum machines, as usual, and stumbled onto this beat that got stuck in my head — it felt like something only Bryan [Devendorf] could naturally play. We built the song around the beat. Matt’s melody and words felt so elegant and moving from the beginning — mourning a loss of innocence and motivation, holding onto memories and feelings that inevitably slip away and the grief we all suffer in weird goodbyes.” Het nummer wordt de eerste voorbode van het 9e studioalbum, dat volgend jaar wordt verwacht. In 2023 volgt ook een wereldwijde tour van The National.
Op 22 augustus, maar dan in 1970, komt Earth & Fire binnen in de Veronica Top Veertig met ‘Wild and exiting’. Het nummer werd geschreven door de broers Chris en Gerard Koerts en stond op hun debuut LP ‘Earth and fire’. De eerste personeelswisseling is dan al een feit. Cees Kalis, drummer van het eerste uur, wilde liever geen leven in de muziek en schoof daarom vriend Ton van der Kleij naar voren als zijn opvolger. Inmiddels zijn de broers Gerard en Chris Koerts dan al zelf aan het componeren geslagen. Was ‘Seasons’ nog gepend door George Kooymans (Golden Earring), de opvolger ‘Ruby is the one’ en deze derde single ‘Wild and exiting’ zijn door de broertjes Koerts geschreven. In deze fase van hun carrière maakt Earth & Fire veelvuldig gebruik van de mellotron. ‘Wild and exiting’ werd de derde top tien hit van de groep afkomstig uit Voorschoten, Voorburg en Leidschendam. Het nummer, geproduceerd door Freddy Haayen, sleept een Alarmschijf binnen en bereikte de 5e plaats in de Veronica Top Veertig.
Eén van de hoogtepunten van Lowlands dit jaar is Goldband. De atypische boyband uit Den Haag wist met hun retrovibes het publiek massaal voor zich te winnen en . . . naar het schijnt ook Maan. Net als Sophie Straat sprong zij als verrassing het podium op om een stukje mee te zingen met Goldband: tijdens het nummer ‘Ik Haat Je’. De chemie spatte er van af, zeker bij Karel Gerlach die later aan de ANP verklaarde verliefd op haar te zijn geworden. Hoe dan ook: de drie ex-stukadoors van Goldband staan op het punt van een nationale doorbraak! Waarschijnlijk met de single ‘Noodgeval’, die rap klimt in de Spotify Top 200.
Vandaag viert Jan Tuijp zijn 74e verjaardag. Gefeliciteerd! Tuijp was medeoprichter van de Volendamse band BZN en is het enige bandlid dat tijdens de hele bestaansperiode van de band actief was. (1965 – 2007) Naast basgitarist bij BZN is hij ook een werktuigbouwkundig ingenieur, vlieginstructeur en fotograaf.
De muzikale carrière van Tuijp begint wanneer hij in de zomer van 1965 met de vrienden Evert Woestenburg, Gerrit Woestenburg en Cees Tol een band begint. Omdat de nog naamloze groep een basgitarist miste, bouwt Tuijp met zijn vader en zijn oom samen zijn eerste basgitaar. Uiteindelijk bedenken de groepsleden de naam BZN, simpelweg de afkorting van Band Zonder Naam. Met BZN scoort hij 55 top 40 hits en 88 gouden en platina platen uit binnen- en buitenland. Ook ontvangt hij talloze andere onderscheidingen waaronder de koninklijke onderscheiding Ridder in de Orde van Oranje Nassau voor zijn verdiensten in de Nederlandse muziekgeschiedenis, een Edison voor het gehele oeuvre en een Gouden Harp.
Tuijp speelde niet basgitaar bij BZN, maar schreef ook nummers voor de groep. Hij doet dat, deels samen, met Cees Tol en Jan Keizer. In 1996 ontdekt Tuijp samen met BZN-collega’s Jan Keizer en Jack Veerman de Volendamse zanger en presentator Jan Smit. Gezamenlijk schrijft en produceert dit trio, als JJJ Productions, de eerste 5 jaar van Smits carrière zijn grote hits en Nederlands- en Duitstalige albums. Met dit werk verdienen Tuijp, Keizer en Veerman in 2001 de Buma Exportprijs. Zij zijn op dit moment nog steeds eigenaar van al het materiaal van Jan Smit dat in de periode van 1996 tot 2002 is opgenomen. Later (2012) speelt hij nog in de gelegenheidsband Rock & R’All Stars, samen met Marga Bult (zang), Dany Lademacher (gitaar), Ton op ’t Hof (drums), Jacques Kloes (zang), Jan Kooper (saxofoon) en Albert Deinum (gitaar). Tegenwoordig is hij vooral actief met fotograferen en daar is hij goed in: zo won hij de National Geographic Photo Award in de categorie Landschappen met een halo-foto van de zon in het zuidpoolgebied (2010).
Aankomende vrijdag dropt David Guetta zijn zoveelste nieuwe single van dit jaar. Helemaal nieuw is ‘I’m good’(Blue) niet, want in 1999 werd deze track van Eiffel 65 een nummer 1 hit in Nederland. Gianfranco Randone, Massimo Gabutti en Maurizio Lobina schreven ‘Blue’(Da ba dee) voor het trio, waar o.a. ook Gabry Ponte deel van uitmaakte. Guetta premierde zijn remake tijdens het Ultra Music Festival in 2017. Hij maakte er verschillende versies van, o.a. met Brooks. Maar de versie met Bebe Rexha verschijnt op 26 augustus op single.
Terug naar 10 juli 1976! Op deze dag ging de Troetelschijf naar ‘Man from Manhattan’ van Eddie Howell. De Britse zanger schreef het nummer zelf. Het was niet zijn eerste plaatje. In 1969 bracht hij al ‘Easy street’ uit, gevolgd in 1975 door ‘Can’t get over you’ en ‘Along story’. Het werden geen hits: ‘Man from Manhattan’ wel! Dit nummer van Howell heeft een duidelijke connectie met Queen. Beluister dit pareltje uit de seventies maar eens goed. Het gitaarspel is namelijk van Brian May en Freddie Mercury bespeelde de piano. Bovendien zijn Brian en Freddie te horen als achtergrondzangers op het nummer. ‘Man from Manhattan’ werd ook nog eens geproduceerd door Mercury. De connectie tussen Queen en Eddie scheen te maken hebben met David Minns. Hij was de manager van Eddie Howell. Maar: ook de eerste serieuze vriend van Freddie Mercury! ‘Man from Manhattan’ behaalde de 10e plaats in de Nationale Hitparade.
Met ‘Heaven takes you home’ scoorde Connie Constance (met Swedish House Mafia) eerder dit jaar een grote hit in Nederland. Intussen heeft ze een nieuwe single uit: ‘Till the world’s awake’. Met deze fijne indie track heeft ze zich deze week genesteld in de nieuwe playlist van BBC Radio 1. Geen wonder, want ‘Till the world’s awake’ werd er al verkozen tot Hottest Record of the World. Het nummer straalt positieve empowerment uit en is de voorbode van haar tweede plaat ‘Miss Power’, dat op 4 november zal verschijnen.
Op 9 juli 1976 ging de Alarmschijf van de Stichting Nederlandse Top Veertig naar ‘Standing on the inside’ van Full House. Het liedje werd geschreven door Neil Sedaka en hij bracht het ook zelf uit op single in 1973. Het was te vinden op zijn LP ‘The tra-la days are over’. Op zowel single als album werd Neil Sedaka begeleid door 10cc. In Nederland bleef deze single onopgemerkt, maar in Engeland stond het 9 weken in de chart.
De Nederlandse versie van gelegenheidsformatie Full House doet het hier heel wat beter en bereikt de tweede plaats in de Nederlandse Top Veertig. In het blaadje van deze hitlijst van die week, die je toentertijd gratis kon halen bij de platenboer, schreef journalist Robert Briel: “Frank Kramer, de rappe linksbuiten van de voetbalclub Telstar, slaat met Full House zijn vleugels uit. Al enige tijd loopt hij rond met het idee om voor de aardigheid een groepje op te richten. Hij heeft een aantal vrienden (Anette Molenaar, Bob Cohen, Wilma de Nijs en Carry Schomper) om zich heen verzameld en stapt naar de platenmaatschappij CBS. Na overleg met producer Albert Hol wordt het liedje Standing On The Inside van Neil Sedaka uitgekozen.”
Of de bandleden écht kon zingen werd betwijfeld. In de Nationale Hitparadekrant van 30 juli 1976 stond geschreven dat waarschijnlijk niet één van de leden van Full House daadwerkelijk zingt op Standing On The Inside. O.a. Wanda Stellaard, Titia Dekker, Bonnie St. Claire, Sandra Reemer en/ of José Hoebee zouden de vocalen voor hun rekening hebben genomen. De gelegenheidsformatie werd overigens niet bedacht door Frank Kramer, maar door Ron Brandsteder, die in deze tijd werkte als plugger van het platenlabel CBS.
Nick & Simon zijn terug met een nieuwe single: ‘Leef de dag’. De zomerse oorwurm kwam tot stand dankzij het SBS6 TV programma I Want your song, waarin vijf songwriters hun lied pitchen aan een bekende artiest. In de laatste aflevering waren Nick & Simon aan de beurt. Rob van Zuilen schreef het liedje, dat door het duo werd uitgekozen. Hij schreef eerder o.a. mee aan ‘Ik ga zwemmen’ van Mart Hoogkamer. ‘Leef de dag’ kon wel eens de laatste single zijn van Nick & Simon. Er gonzen allerlei geruchten over het gedrag van Simon Keizer. Tina Nijkamp, een tv-deskundige, analyseerde tijdens de uitzending de lichaamstaal van Nick & Simon. “Het viel me heeeeeel erg op dat Nick en Simon elkaar in I Want Your Song geen enkele keer aankeken. Zelfs niet in de clip”, zegt ze.
Op 20 augustus, maar dan in 1966, komen The Beatles binnen in de Veronica Top Veertig met ‘Yellow Submarine’. Het nummer staat, zoals de meeste Beatles-songs, te boek als een Lennon-McCartney compositie. McCartney beweert echter dat het lied grotendeels zijn idee was. McCartney beschrijft dat hij het idee voor het lied kreeg terwijl hij in zijn bed lag in het huis van de familie Asher in Londen om te gaan slapen: “Ik herinner me dat ik bedacht dat een kinderlied wel een goed idee zou zijn en ik dacht aan beelden en toen kwam ik op de kleur geel, en toen op een onderzeeboot.”
McCartney had ook Ringo Starr in gedachten als zanger voor het nummer en paste de melodie op hem aan. Volgens McCartney hielp John Lennon wel mee met sommige delen van de tekst, maar zijn het refrein en de melodie van zijn hand. Ook Starr hielp een handje met de liedtekst: hij veranderde ‘Everyone of us has all he needs’ in ‘Everyone of us has all we need’. ‘Yellow submarine’ was de enige Beatles-single, waar Ringo Starr de leadvocals kreeg. Het nummer, titelsong voor de soundtrack Yellow Submarine voor de gelijknamige film, heeft een hoog meezing gehalte.
De opnames in de Abbey Studios in Londen was een ware happening met toeters, bellen, ratels, rinkelend glas, rammelende emmers, geluiden van een kassa en nog veel meer geluidseffecten. Wim Kan maakte in zijn oudejaarsconference dankbaar gebruik van het liedje. Hij maakte er ‘Jelle zal wel zien’ van. Een heuse carnavalskraker. ‘Yellow submarine’ had een flipside om je vingers mee af te likken: ‘Eleanor rigby’. Feitelijk praten we over een single met een dubbele A-kant. De single bereikte de eerste plaats in de Veronica Top Veertig.
Nog niet zo lang geleden belandden Sophie and the Giants, samen met Purple Disco Machine, in de hitlijsten met het nummer ‘Hypnotized’ (2020). De samenwerking beviel zo goed, dat ze begin dit jaar het nummer ‘In the dark’ met Purple Disco Machine uitbrachten. Nu probeert de de Britse indie pop band rondom Sophie Scott het op eigen kracht. Het resultaat is de disco single ‘We own the night’, een nummer die de groep zelf heeft geschreven.
Op 20 augustus 1977 komt ‘Give a little bit’ van Supertramp binnen in de Nederlandse Top Veertig. Het nummer is afkomstig van hun album ‘Even in the Quietest Moments….’ Supertramp was toen al langer bekend in Nederland, maar de verkoop van de singles wilde voor die tijd hier niet echt vlotten. ‘Dreamer’ werd eerder uitgegeven, maar werd later pas een hit, ‘Lady’ verkocht eigenlijk nergens goed en ‘School’, een van hun bekendste nummers, was (nog) niet op single uitgebracht. Het meest commercieel succesvol tot dat moment was de LP ‘Crisis? What crisis?’.
Toen in 1977 ‘Even in the quietest moments’ verscheen, verwachtte niemand dat het album zeer goed zou verkopen, maar dat gebeurde wel: de plaat bereikte de eerste plaats in de Nederlandse album chart. De single ‘Give a Little Bit’ van het album bleek een schot in de roos. Het werd de eerste succesvolle single in Nederland. Het bereikte de 2e plek in de Nationale Hitparade.
Het nummer is geschreven door Roger Hodgson, hoewel op het album behalve hem ook Rick Davies staat vermeld. Davies en Hodgson deelden naar buiten toe alle composities gedurende een lange tijd, maar schreven vaak apart van elkaar. Aan ‘Give a little bit’ schreef Roger schreef al in zijn tiener tijd. Hij zegt er over: “I think it’s a great song. I didn’t realize it was when I first wrote it. It actually took me six years before I even brought it to the band. But I wrote it I think around 1970.” Het nummer werd de grootste hit, die Supertramp scoorde in de Nederlandse Top Veertig. Het behaalde de 2e plaats.
Deze week vers in de nieuwste editie van de TOP 40 van Hitzound is Cannons met de single ‘Hurricane’. De groep is afkomstig uit Amerika en bestaat behalve de blonde frontvrouw Michelle Joy uit de twee schoolvrienden Ryan Clapham en Paul Davis. In 2013 plaatste Joy een advertentie op Craigslist op zoek naar een band die op zoek was naar een zangeres. Clapham en Davis reageerden en er was een klik. Intussen heeft Cannons drie albums uitgebracht, waarvan ‘Fever dream’ dit voorjaar de nieuwste is. Op dit album staat de electric pop track ‘Hurricane’, die o.a. gedraaid wordt NPO Radio 2.
20 augustus 1949 was de geboortedag van Phil Lynott. Hij was bekend als de frontman van de Ierse rockband Thin Lizzy. Samen met Eric Bell, Brian Downey en Eric Wrixon richtte Lynott in 1969 de hardrockband op, waarmee hij in 1973 een grote hit had met ‘Whiskey in the jar’. Dit nummer vond zijn oorsprong al in de 17e eeuw. Het werd geschreven als een traditioneel Iers volksliedje. ‘Whiskey in the Jar’ gaat over een bedrogen rover en was te vinden op het album ‘Vagabonds Of the Western World’. Deze single stond zeventien weken op de nummer 1-positie in de Ierse hitlijsten en bereikte de 6e positie in Engeland.
Ook ‘The boys are back in town’ was een succesvol. In 1980 kwam zijn eerste soloalbum uit: ‘Solo In Soho’, waarvan ‘King’s Call’ een bescheiden hitje werd. In 1982 verschijnt ‘The Phil Lynott Album’, met daarop de hit ‘Old Town’. In 1983 ging Thin Lizzy uit elkaar en de laatste jaren van Lynotts leven kenmerkten zich door drugsproblemen. Maar in 1985 scoorde hij samen met zijn oude bandmaat Gary Moore nog een hit met ‘Out in the Fields’. Nog datzelfde jaar, op 1e Kerstdag, werd Lynott opgenomen in het ziekenhuis in zijn woonplaats Salisbury. Hij overleed daar op 4 januari 1986 aan hartfalen en longontsteking, veroorzaakt door het jarenlange gebruik van drugs, met name heroïne.
Vorige week bracht nieuwkomer KATNUF zijn single ‘Van Mij Zijn’ uit. Nog vóór de release haalde hij met previews van de track al meer dan 60 miljoen views op TikTok. Reden voor de 21-jarige Anas Kasmi om eerder terug te keren van zijn vakantie in Marokko, om het nummer zo snel mogelijk af te maken en uit te brengen. Slim besluit, want een week na release staat ‘Van Mij Zijn’ op nummer 1 op Spotify. Het nummer is niet KATNUF’s eerste viral: in juni scoorde hij met Jinho 9, Jeriel Thunder en Bizzy een TikTok-hit met Interessant. Anas’ ouders waren overigens niet erg onder de indruk van zijn razendsnelle hitnotering: toen hij het hen vertelde, was hun reactie: “Leuk schat, maar heb je de afwas al gedaan?”
Terug naar 3 juli 1976! Op deze dag ging de Troetelschijf naar ‘You to me are everything’ van The Real Thing. Deze single werd geschreven door Ken Gold en Michael Denne en stond op hun debuut album ‘Real thing’. In 1972 tekende de groep bij het platenlabel EMI, maar het duurde toch nog enkele jaren voor de hits kwamen. In die tussentijd toerden ze met David Essex en namen deel aan de TV talenten show Opportunity Knocks. Omdat hits uitbleven, moest de band goed nadenken over hun toekomst. Een contract met platenlabel PYE bleek succesvol. De leden van de groep vonden dat de eerste single van The real Thing’s eerste LP een iets commerciëler geluid moest hebben, zodat het op de radio gedraaid kon worden. Dat bleek een juiste beslissing, want ‘You to me are everything’ bereikte de nummer 1-positie in Engeland. In de Nationale Hitparade bereikte de groep de 4e plaats.
Dat de TOP 40 er heel anders kan uitzien, bewijst deze lijst van Hitzound. Dit zijn de beste tracks van dit moment in de wekelijkse editie van onze TOP 40. De lijst wordt wekelijks samengesteld aan de hand van de meest populairste singles op Hitzound. Welke nummers worden hier het meest bekeken en beluisterd? Son Mieux houdt stand op nummer 1 in de TOP 40 met ‘Multicolour’.
De TOP 40 telt voor deze week telt niet minder dan zes binnenkomers: Sam Ryder, Sophie Ellis Bextor, Cannons, Personal Trainer, Nathan Dawe & Ella Henderson en Hailee Steinfeld & Anderson . Paak. Er zijn maar liefst 6 superstippen te vinden in de TOP 40. Deze worden uitgedeeld aan Hailee Steinfeld, Jessie Ware, Gintronix, Duncan Laurence, Di-rect en Charli XCX & Tiësto. Uit de lijst verdwenen zijn Haevn, Benson Boone, Meau & Racoon, Maan & De Jeugd, Olivia Newton-John & John Travolta en Journey. De compleet nieuwe TOP 40 check je op www.hitzound.com.
Schijven voor week 34:
Hitzound Smash (Hitzound)
HUMANKIND – Coldplay
Alarmschijf (Q-Music)
HUMANKIND – Coldplay
Dance Smash (Radio 538)
SUN WIL SHINE – Robin Schulz ft. Tom Walker
538 Favourite (Radio 538)
ME, MYSELF & I – 5 Seconds Of Summer
Megahit (3FM)
COAST – Hailee Steinfeld ft. Anderson . Paak
Top Song (Radio 2)
ELECTRIC LIFE – Duncan Laurence
Grandslam (SLAM!)
DAY N NIGHT – Afrojack ft. Muni Long
MixMarathon Track o/t Week (SLAM!)
SATISFACTION – David Guetta & Benni Benassi
KinkXL (Kink)
TIPPA MY TONGUE – Red Hot Chili Peppers
Oorkonde (Veronica)
BLACK HEART – Inge Lamboo
Week : 34 / 20 augustus 2022
Pos
VW
Titel – Artiest
Wk
01
01
MULTICOLOR – Son Mieux
19
02
08
HOT IN IT – Tiësto & Charli XCX ▲
07
03
09
THROUGH THE LOOKING GLASS – Di-Rect
18
04
04
DON’T YOU WORRY – Black Eyed Peas & Shakira
10
05
05
LOVE MYSELF – Rondé
21
06
06
THESE ARE THE DAYS – Inhaler
11
07
02
RUNNING UP THAT HILL – Kate Bush ▲
12
08
03
LAAT ME LOS – S10 ft. BLØF ▲
06
09
14
ELECTRIC LIFE – Duncan Laurence ▲
02
10
18
23 BOOGIE – Gintronix
04
11
11
EASY LOVER – Ellie Goulding & Big Sean
05
12
13
SNAP – Rosa Lynn
06
13
10
LATE NIGHT TALKING – Harry Styles
13
14
15
ALL THESE NIGHTS – Tom Grennan ▲
05
15
12
AS IT WAS – Harry Styles ▲
20
16
07
SHARKS – Imagine Dragons
08
17
27
FREE YOURSELF – Jessie Ware
03
18
16
THROUGH THE ECHOES – Paolo Nutini
06
19
17
CALM DOWN – Rema
04
20
26
LOST – Robbie Williams
02
21
19
PURPLE ZONE – Soft Cell & Pet Shop Boys
22
22
23
STAY WITH ME – Calvin Harris ft. Justin Timberlake
Op 2 juli 1976 ging de Alarmschijf van de Stichting Nederlandse Top Veertig naar ‘Dokter Bernard’ van Bonnie St. Claire. Het nummer werd geschreven door Peter Yellowstone en Roberto Danova en vertaald door Peter Koelewijn. Oorspronkelijk heette het liedje ‘Sister Mary’ en werd het gezongen door Joe Dolan. Voor Bonnie was ‘Dokter Bernard’ haar derde Nederlandstalige solo single. De eerste was ‘Rocky’ (met Don Mercedes) en ‘Een heel gelukkig kerstfeest (met vele nationale artiesten). Ze werden allebei in 1975 uitgebracht.
In het nummer ‘Dokter Bernard’ zingt Bonnie St. Claire over een ongeruste vrouw van wie haar man in het ziekenhuis ligt en met wie het uiteindelijk slecht zal aflopen. Met dokter Bernhard (Ron Brandsteder) heeft ze contact over de gesteldheid van haar man. Dokter Bernhard verwijst naar Christiaan Barnard, de eerste arts ter wereld die een harttransplantatie uitvoerde (1967). ‘Dokter Bernard’ was één van de eerste TROS Paradeplaten. Bonnie st. Claire bereikt de 7e plaats in de Nederlandse Top Veertig.
Na zijn gigantische succes op het Eurovisie Songfestival met ‘Spaceman’ zet Sam Ryder voet op aarde met ‘Somebody’. In het nummer ontdekt Ryder het euforische gevoel van het hebben van een zomerliefde. Afgelopen voorjaar eindigde Sam verrassend op de tweede plaats in Turijn en het aankomende jaar mag Engeland het festival gaan organiseren. Beide nummers staan op het debuutalbum ‘There’s nothing but space, man’, dat verschijnt op 14 oktober. Sam komt dit najaar naar Nederland. Op woensdag 26 oktober staat hij op het podium van de Melkweg.
Op 19 augustus, maar dan in 1967, komen The Tremeloes binnen in de Veronica Top Veertig met ‘Even the bad times are good’. De schrijvers van het nummer waren Peter Callander en Mitch Murray. Het liedje was te vinden op hun LP ‘Here come the Tremeloes’. In 1961 begon de band zijn opmars, toen nog onder de naam Brian Poole & The Tremeloes. Met ‘Do you love me’ hadden ze in 1963 een nummer 1 hit in Engeland. Omdat het niet meer boterde tussen de zanger en de rest van de band ging twee jaar later uit elkaar. Poole wist het succes solo niet vast te houden. Hoe anders was dat voor The Tremeloes! In Nederland bereikten ze 11 maal de Veronica Top Veertig. Hun grootste hits werden ‘Silence is golden’ (1967) en ‘My little lady’ (1968). Maar ‘Even the bad times’ deed het ook goed: de single bereikte de 7e plaats in de Veronica Top Veertig.
Met de nieuwe single ‘Tippa My Tongue’ zet Red Hot Chili Peppers de toon voor hun aankomende album, ‘Return of the Dream Canteen’, welke op 14 oktober 2022 uitkomt. Het nummer, met bijbehorende videoclip, laat horen waar de Red Hot Chili Peppers zo goed in zijn; het maken van funk met een catchy basgitaar. ‘Return of the Dream Canteen’ is het tweede album dat de band dit jaar uitbrengt. In april verscheen Unlimited Love. Net als die plaat, is ook Return of the Dream Canteen geproduceerd door Rick Rubin. ‘Tippa my tongue’ is deze week vers in de nieuwste editie van de TIP 40 van Hitzound.
Vandaag viert John Deacon zijn 71e verjaardag. Gefeliciteerd! Hij was de bassist van de legendarische rockband Queen. Naast de basgitaar bespeelde hij bij enkele nummers ook gitaar of piano. Daarnaast schreef hij ook nummers van Queen. Zo was hij verantwoordelijk voor ‘Another One Bites The Dust’ en ‘I Want to Break Free’, twee van de grootste hits uit de geschiedenis van de band. Ook pende hij nummers al ‘You’re My Best Friend’ (over zijn vrouw) en ‘Spread Your Wings’. Maar Deacon is ook het enige lid van Queen dat nooit de lead-vocals zong. Hij baalde ervan dat hij geen goede zangstem had: “It’s the one thing I wish I could do, sing. Because it makes song writing much easier.”
Deacons leven kreeg een ingrijpende wending toen hij in 1971 lid werd van de rockband Queen. Deacon had in die tijd een relatie met een schoolvriendinnetje en zij was weer bevriend met de toenmalige vriendin van gitarist Brian May, die op dat moment naarstig op zoek was naar een nieuwe bassist. Na zo’n zes of zeven tijdelijke basgitaristen, werd de jonge student Natuurkunde en Elektrotechniek, John Richard Deacon gevraagd om auditie te doen en hij maakte daar een nogal vreemde indruk: hij zei nauwelijks iets tegen de andere bandleden en begon meteen te spelen. Deacon speelde anderhalf uur lang een strakke en ingewikkelde bassline die hij zelf had bedacht, hierbij viel hij geen moment uit zijn ritme.
Deacon had in het begin zelf nog z’n twijfels over de band. Hij dacht dat de band geen lang leven was beschoren en hij deed z’n baan als bassist aanvankelijk alleen voor het geld. Pas bij het album Sheer Heart Attack raakte Deacon onder de indruk en werd Queen ook voor hem een passie.
John Deacon bleef na het overlijden van zanger Freddie Mercury nog een tijd bij Queen, samen met Brian May en Roger Taylor. De toekomst van de band was in die tijd onzeker. In 1992 trad Deacon nog op bij het Freddie Mercury Tribute Concert. Queen maakte daarna nog een laatste album van oude studio-opnames met Mercury, getiteld ‘Made In Heaven’ (1995). Daarna kwam er nog een live versie van ‘The Show Must Go On’ met de overgebleven bandleden van Queen en Elton John. In 1997 volgde het laatste Queen-nummer waar Deacon in meegespeeld heeft, ‘No-One But You’ (Only The Good Die Young), en kort daarna verliet Deacon de band voorgoed.
