Op 16 juli 1976 ging de Alarmschijf van de Stichting Nederlandse Top Veertig naar ‘Kiss and say goodbye’ van The Manhattans. Het nummer werd geschreven door de zanger van de groep, Winfred Lovett, en was afkomstig van hun LP ‘The Manhattans’. De melodie en tekst borrelden bij hem op, diep in de nacht toen hij niet kon slapen: “Everything was there. I got up about three o’clock in the morning and jotted down the things I wanted to say. I just put the words together on my tape recorder and little piano. I’ve always thought that when you write slow songs, they have to have meaning. In this case, it’s the love triangle situation we’ve all been through. I figured anyone who’s been in love could relate to it. And it seemed to touch home for a lot of folks.”
Toch had Winfred voor het nummer aanvankelijk niet The Manhattans in gedachten. Winfred Lovett: “Back then I was into listening a lot to country things. Lionel Richie jumped the gun on me, but I had been listening for three or four years. I liked a lot of things Glen Campbell was doing… and Charley Pride.” Gelukkig bedacht hij zich, en namen The Manhattans het zelf op. Het betekende, veertien jaar nadat de groep werd opgericht, hun eerste hit in Nederland. De single bereikte de eerste plaats in de Nederlandse Top Veertig. De opvolger ‘Hurt’ kwam zo ver niet. Grappig genoeg was dit liedje de voorloper van ‘Kiss and say goodbye’ en in 1975 een hit in o.a. Amerika, Engeland en Australië.
