Elke dag staan we bij Hitzound stil bij de Treiterschijf. Het was de plaat die wekelijks veel geplugd werd op Radio Noordzee Internationaal en was van 1971 tot 1974 de tegenhanger van de Veronica Alarmschijf. Op 8 december 1973 werd ‘Meer’ van Jan van Veen uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. Het was niet zijn eerste plaatje. Eerder maakte hij, in 1969 met Veronica DJ`s Rob Out en Lex Harding als Los Piratos het nummer ‘Wij zijn piraten’, origineel van Steam. Dat werd uitgeroepen tot Alarmschijf. In 1970 verliet hij met ruzie het zendschip Veronica. Samen met Willem van Kooten presenteerde hij korte tijd programma’s bij Radio Noordzee Internationaal.
Er bestaan twee versies van de single ‘Meer’. In de eerste versie bekritiseert de voormalige programmaleider van Radio veronica het materialisme van mensen en probeert hij duidelijk te maken dat gelukkig zijn en veel bezitten niet per se samen hoeven te gaan.
De andere versie van ‘Meer’ staat bekend als de Radio Noordzeeversie, die over dezelfde orkestband werd ingesproken. Al in 1973 doemde het zwarte scenario op, dat de populaire zeezenders offline moesten van de politiek. Dat trof o.a. Radio Noordzee en Radio Veronica. Nederland was van plan om het Verdrag van Straatsburg te ratificeren. Als dat zou gebeuren, zo liet de tekst van de Noordzeeversie doorschemeren, dan zouden de fans van diskjockeys als Ferry Maat, Tony Berk, Leo van der Goot en hun collega’s hun favoriete programma’s door het verbod op medewerking aan de zee zenders moeten missen. Het nummer ‘Meer’ bereikte de 20e plaats in de Radio Noordzee Top 50.
Na zijn zee zender periode ging Jan aan de slag bij het Nederlands publiek omroepbestel, bij de AVRO, waar hij zijn populaire radio programma Candlelight voortzette. Dit programma maakte hij al bij Radio Veronica. Na de Hilversum 3 periode verhuisde hij met Candelight naar Sky Radio.
‘Story of love’ is de nieuwe single van Bon Jovi. Intussen is de lyric video in première gegaan. Dit nummer schreef de frontman Jon Bon Jovi samen met John Shanks en is afkomstig van het album ‘Bon Jovi: 2020’. Het is een persoonlijk lied dat gaat over het ouderschap, het gezin, de kinderen, de vrouw en de ouders van de zanger. Het nummer is als een reis door het leven, waar, voor je het weet, het kind de ouder wordt en de ouders steeds ouder worden.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we bij Hitzound stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 12 april 1982 viel de keuze van Frits Spits op ‘I specialize in love’ van Sharon Brown. Zij was een nichtje van de allang overleden singer-songwriter Phil Medley, die o.a. ‘Twist & Shout’ schreef (met Bert Russell). O.a. The Isley Brothers en The Beatles namen deze classic op. Sharon had een heuse internationale dance hit te pakken met ‘Specialize in love’. Niet alleen in 1982 maar ook met een remix versie in 1994. Sharon behaalde met deze Steunplaat de 13e plaats in de Nederlandse Top Veertig.
Nieuwe muziek van Amber Kamminga! ‘3AM’ is de titel van haar verse single, dat ze samen heeft geschreven met Dave Neijsen. Van de Noord-Hollandse singer/songwriter kwam in 2017 de debuut EP ‘Star-Crossed Lovers’ uit. Die plaat bracht haar op prachtige plekken zoals Paradiso, De Vorstin, Patronaat, de studio`s van 3FM & Radio 1 én zelfs The Bluebird Cafe in Nashville. Met haar single ‘Name Of Love’ behaalde Amber in 2019 de finale van de International Songwriting Competition in Amerika.
Op 31 januari 1970 komt Shocking Blue binnen in de Daverende Dertig met ‘Venus’. Dat was overigens een re-entry, want het nummer kwam voor het eerst binnen op 12 juli 1969. Toen bereikte ‘Venus’ de 3e plaats. De reden van de hernieuwde belangstelling was het succes van het liedje in Amerika. ‘Venus’ komt onder de aandacht van Jerry Ross, directeur van het nieuwe Amerikaanse platenlabel Colossus, die het meteen uitbrengt. Op 13 december `69 kwam Shocking blue binnen om binnen 10 weken tijd naar de eerste plaats te stijgen in de Billboard Hot 100. Dat had geen enkele andere Nederlandse act tot dan toe voor elkaar gekregen!
‘Venus’ was de vierde hitsingle van de band met Mariska Veres als zangeres. Het nummer was gebaseerd op ‘The Banjo Song’ uit 1963 van The Big 3. Robbie van Leeuwen, die in 1967 de Haagse beatgroep The Motions verliet en Shocking Blue oprichtte, heeft het nummer overgenomen en er ‘Venus’ van gemaakt. Vreemd genoeg bereikte de single in Nederland nooit de eerste plaats. Veel scheelde het niet, want ditmaal bereikte ‘Venus’ de 2e plaats in de Daverende Dertig. Door het succes van ‘Venus’ besluit het Amerikaanse platenlabel meer Nederlandse producties uit te brengen. Zo halen Tee Set (‘Ma belle amie’) en George Baker (‘Little green bag’) ook in Amerika een hoge Billboard Hot 100 notering.
‘Venus’ werd o.a. succesvol gecoverd door Bananarama en Sandra van Nieuwland. Als onderdeel van de ‘Stars On 45’ medley zou het opnieuw een nummer 1 hit worden in Amerika.
Frankrijk zendt Barbara Pravi naar het Eurovisie Songfestival, dat in mei, hoe dan ook, in Rotterdam zal plaatsvinden. Daarmee kiest het land voor een andere kandidaat dan vorig jaar. Dat was Tom Leeb , die dit jaar overigens weer mee mocht doen, maar hij bedankte voor de eer. Pravi is een zangeres met Frans/ Servische roots en werd tijdens de nationale finale verkozen boven 11 andere kandidaten: zowel van de vakjury als het publiek. In die vakjury zat o.a. Duncan Laurence. Het winnende liedje heet ‘Voila’ en is een heus Frans chanson. Met haar rollende ‘r’ doet ze mij een beetje denken aan Edith Piaff of Mireille Matthieu. Deze 27-jarige Barbara Pravi brak in Frankrijk door in 2017 met haar single ‘Pas grandir’. Intussen maakt ze ook naam als songwriter; zo schreef ze o.a. muziek voor Yannick Noah. Ook schreef ze mee aan de Franse inzendingen van het Junior Songfestival in 2019 en 2020, en: vorig jaar won Frankrijk! Met het nummer ‘Voila’ staat Frankrijk op de 2e plaats bij de bookmakers, achter Litouwen. Frankrijk treedt aan op de finale van zaterdag 22 mei in Rotterdam.
Hilton Valentine is op 77-jarige leeftijd overleden. De Britse gitarist Valentine was één van de oprichters van The Animals, waar ook Eric Burdon, Alan Price, Chas Chandler en John Steel deel van uitmaakten. Hilton was vooral beroemd vanwege een van de bekendste gitaarriffjes uit de muziekgeschiedenis: die van The House of the Rising Sun. Begin jaren zestig maakte folkzanger Dave Van Ronk het nummer bekend. Later coverden o.a. Bob Dylan en Joan Baez de song ook. Zo ook The Animals in 1964, waarmee ze o.a. de eerste plaats behaalden in Amerika en Engeland.
De band werd in 1962 opgericht in het Britse New Castle. Aanvankelijk als het Alan Price Rhythm and Blues Combo. Een naam van niks, natuurlijk. De groep werd al snel aangevuld met zanger Eric Burdon. Net als The Beatles waren The Animals ook een tijdje te vinden in Hamburg, in de Star Club. De groep tekende een platendeal bij het EMI label Columbia en scoorden met hun debuutsingle ‘Baby Let Me Take You Home’ een Top 20 hit in Engeland. Twee maanden later volgde hun bewerking van de traditional ‘House of the rising sun’. Daarna volgden vele hits zoals ‘Don`t Let Me Be Misunderstood’, ‘Bring It On Home To Me’ en We’ve Gotta Get Out Of This Place.
Valentine bleef tot het uiteenvallen van The Animals in 1966 bij de band. Later zou hij ook betrokken zijn bij een aantal reünies. De laatste jaren was de 77-jarige gitarist vooral bekend als skifflemuzikant. Daarnaast toerde hij met Eric Burdon. Deze plaatste op Instagram zijn laatste groet aan Hilton Valentine: “Het openingsstuk van Rising Sun zal nooit meer hetzelfde klinken! Je speelde het niet alleen, je beleefde het. We hebben leuke tijden beleefd samen. Rock in Peace.”
‘Rainbow ashes’ is de nieuwe single van Nina June. Een sfeervol nummer van de Amsterdamse, vol met soundscapes en natuurlijke geluidseffecten. Dat heeft alles te maken met componist Sally Herbert (London Grammar, Radiohead, Björk) en producer Duncan Mills. (Florence + The Machine, The Vaccines, Jake Bugg) Het liedje is de voorbode van haar nieuwe album, later dit jaar. “Het werd een metafoor voor de staat waarin we ons op dit moment bevinden waarin wij niet goed zorgen voor ‘onze woning’. Op een persoonlijk niveau is het wat er gebeurt als je niet goed voor jezelf zorgt en je leven vult met dingen die je op de lange termijn ‘ziek’ maken. Ik heb geprobeerd een omhulsel van uiterlijke schoonheid te creëren, maar de pijn en het verdriet dat aan de binnenkant sluimert, te laten doorschijnen, aldus June.
“Je wacht eeuwig op iemand van wie je zoveel houdt om terug te komen. Het is de pijn om iets moois voor je ogen te zien verdwijnen. Een liefde die lang heeft geduurd en toen op de een of andere manier is verbroken. Uiteindelijk geef je jezelf de schuld; je hebt het niet voor altijd goed gemaakt. Het is de harde leerschool van het leven: leren dat niet alles voor de eeuwig is.”
Op 30 januari 1965 komt Adamo binnen in de Top 10 van Tijd voor Teenagers met ‘Les filles du bord de mer’. Deze lijst, de voorloper van o.a. de Daverende Dertig, Nationale Hitparade en Mega Top 50 werd vanaf november 1963 samengesteld op basis van onderzoek naar de verkoopcijfers van singles. De Belgische zanger van Italiaans-Siciliaanse afkomst was voornamelijk in de eerste helft van de sixties erg populair.
In maart 1964 trad hij met zijn hele familie op bij Willem Duys in het programma Voor de vuist weg met het liedje ‘Vous permettez, monsieur?’. Daarbij zongen zijn veel jongere zusjes en broer het refrein luidkeels mee. Vertederend! Daarmee werd Adamo vervolgens het gesprek van de dag en leverde het hem zijn eerste grote hit in Nederland op. Hij stond er 11 weken op de eerste plaats in de Top 10 van Tijd voor Teenagers en daarmee de grootste hit van 1964. ‘Les filles du bord de mer’ was één van de opvolgers en verscheen op de albums ‘Adamo Volume 2’ (1965) en op het album ‘Le Bal des gens bien’ (2008). Het nummer werd o.a. gecoverd door Arno. (1992)
Sam Feldt bundelt zijn krachten met niemand minder dan Kesha! De nieuwe single heet ‘Stronger’ en gaat over het overwinnen van de laatste obstakels die nog voor ons liggen voor het leven weer beter wordt maar vooral ook over groei. De groei die we als samenleving doormaken, zodat we gezamenlijk aan een nieuw hoofdstuk kunnen beginnen. Kesha verzorgt niet alleen de vocals, maar schreef ook mee aan het nummer.
Sam Feldt: “Voor mij gaat ‘Stronger’ over een nieuw begin – over een sterker persoon worden in moeilijke tijden. Zo heb ik zelf bijvoorbeeld een pauze ingelast op mijn social media sinds de start van dit nieuwe jaar. Hierdoor kon ik me concentreren op het volgende hoofdstuk dat ik met mijn muziek wil schrijven. Ik denk dat deze samenwerking met popicoon Kesha de toon perfect zet. Ik kan niet wachten om de wereld te laten zien wat ik in petto heb voor 2021 – dit jaar wordt heel speciaal.”
Elke dag staan we bij Hitzound stil bij de Treiterschijf. Het was de plaat die wekelijks veel geplugd werd op Radio Noordzee Internationaal en was van 1971 tot 1974 de tegenhanger van de Veronica Alarmschijf. Op 1 december 1973 werd ‘Let me try again’ van Frank Sinatra uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. Het nummer was afkomstig van zijn album ‘Ol’ Blue Eyes Is Back’. Het liedje was niet van hemzelf, maar van Romuald & Caravelli. Het heette ‘Laisse moi le temps’, waarvan Frank de Engelstalige versie zong. Hoewel Sinatra tot de meest invloedrijke en belangrijkste muziekhelden uit de 20ste eeuw behoort, heeft hij maar negen singles de Nederlandse hitlijsten ingezongen. Daarbij behoort ook ‘Let me try again’, al reikte het nummer niet hoger dan de 21e plaats in de Radio Noordzee Top 50.
Het zojuist verschenen ‘I Hope You Know’ is een samenwerking tussen ‘onze’ Mike Williams en de drieëntwintigjarige Noorse DJ / producer Jonas Aden. Hoe komt zo’n internationale samenwerking tot stand? Onder normale omstandigheden kan het voorkomen dat je elkaar met enige regelmaat tegenkomt op festivals of tijdens grote shows in het internationale clubcircuit. Dat was in het verleden ook het geval tussen Mike en Jonas, die beiden ook met Tiësto samenwerkten. Ze onderhielden altijd goed contact en toen de coronacrisis toesloeg, was er ineens tijd om een samenwerking aan te gaan. Hiermee volgt Mike een andere samenwerking op, want samen met Justin Mylo en Sara Sangfelt bracht hij in oktober van 2020 nog de single ‘Face Up To The Sun’ uit.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we bij Hitzound stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 12 april 1982 viel de keuze van Frits Spits op ‘Ain`t no pleasing you’ van Chas & Dave. Het nummer was afkomstig van hun album ‘Mustn’t grumble’. De ene helft van het duo, Chas Hodges, schreef het nummer. Het waren zijn broer en schoonzus, die hem inspireerden voor het schrijven van het liedje.
De wijze waarop zijn broer de gordijnen ophing in de kamer, kon niet rekenen op de goedkeuring van zijn vrouw; daar klopte niet veel van. De broer van Chas gromde wanhopig: “There ain’t no fucking pleasing you, is there?” ‘Ain`t no pleasing you’ was de grootste hit van het duo, dat in Engeland negen hits wist te scoren. In Nederland bleek deze voormalige Steunplaat hun enige hit. Het bereikte de 20e plaats in de Nederlandse Top veertig. ‘Rabbit’ (1981) en ‘Wish I could write a love song’ (1983) bleven steken in de Tipparade.
She’s got the moves, the looks, the voice en is klaar om aan Nederland te laten zien wat ze muzikaal in haar mars heeft met haar debuutsingle ‘Hoor Je Mij’. AMBER legt de lat gelijk lekker hoog. Zo heeft ze schrijf- en studiosessies met niemand minder dan Maan de Steenwinkel, Niels Zuiderhoek en Alain Clark en werkt ze samen met top producers als Clifford Goilo, Julian Vahle en Avedon a.k.a. Vincent van den Ende. Die droomsamenwerkingen resulteren in een stapel Nederlandstalige tracks gegoten in een poppy sound met een vleugje dance. ‘Hoor Je Mij’ is het eerste wapenfeit.
Vandaag viert Phil Collins zijn 70e verjaardag. De Londenaar zag in 1951 het levenslicht op 30 januari. Op jonge leeftijd bezocht hij de theaterschool en verwierf zo rollen in onder meer de musical ‘Oliver’. Maar musical was toch niet echt zijn ding en toen z’n oog viel op een advertentie in het Engelse muziekblad Melody Maker, waarin werd gevraagd om een drummer, bedacht de 19-jarige Collins zich niet voor lang en greep zijn kans.
Achter die bewuste advertentie school de toenmalige manager van Genesis, met Peter Gabriel als leadzanger. Tijdens de auditie werden verscheidene drummers beluisterd, maar er was er niet één die zoveel indruk maakt als de jonge Collins. Hij baarde opzien door zijn technische manier van spelen, of zoals Tony Banks, Genesis’ toetsenist, ooit in een interview zei: “Toen Phil bij de band kwam, was hij de beste muzikant in de band”.
In 1975 besloot Peter Gabriel de band te verlaten en nam Phil, na een vruchteloze intensieve speurtocht naar een nieuwe zanger, zelf die rol van leadzanger op zich. Niet zonder succes! ‘A Trick of the Tail’, van het eerste album met Phil als zanger (en drummer) werden meer exemplaren verkocht dan van alle andere vroegere Genesis-albums samen. ‘Follow You, Follow Me’ (1978) werd hun eerste wereldhit. Gevolg door classics als ‘Mama’, ‘No Son Of Mine’ en de nummer 1 hit ‘I Can`t Dance’.
In 1993 koos Phil Collins definitief voor een solo carrière. In 1981 trapte hij zijn solocarrière overigens al af met het album ‘Face Value’ en de single ‘In The Air Tonight’, dat naar de 1e plaats steeg van de Nederlandse Top Veertig. Solo zou Phil al met al meer dan 100 miljoen platen verkopen. Hij werkte o.a. samen met ABBA`s Frida, Philip Bailey en Marilyn Martin. In 2011 kondigde hij zijn afscheid aan, maar muziek bleef kriebelen: zo`n twee jaar terug deed hij nog een wereldtour.
Lang leve TikTok! Het is één van de belangrijkste platformen voor jongeren en dé plek waar tegenwoordig regelmatig hits worden geboren. De wens om geinige filmpjes te kunnen maken en te delen weegt zo zwaar, dat de jeugd gemakshalve vergeet, dat de kans groot is dat er door een buitenlandse overheid zou kunnen worden meegekeken. TikTok is namelijk in handen van een Chinees bedrijf, waardoor ook gegevens makkelijker in handen zouden kunnen komen van de Chinese overheid. Het zal de Schotse zanger Nathan Evans worst zijn, want vooralsnog heeft hij er veel profijt van. Dankzij TikTok is zijn 220 Kid x Billen Ted remix van ‘Wellerman’ razend populair.
Best een beetje gek, dat Shanty ineens weer populair is onder jongeren, want dit genre is vooral populair bij de doelgroep van oudere mannen. ‘Wellerman’ is een heel oud zeemansliedje (Soon May The Wellerman Come) uit Nieuw-Zeeland. De 26-jarige postbode nam pal na de afgelopen Kerst een eigen versie op en maakte voor TikTok een filmpje waarop de kijker kon zien hoe hij laagje voor laagje het nummer bewerkte. Al meer dan 60 miljoen mensen bekeken zijn filmpje en dat wekte de belangstelling van het platenlabel Universal Music. Daar sleepte hij onlangs een contract voor drie albums binnen. Plus de Alarmschijf van deze week bij Q-Music.
Best een beetje gek, dat Shanty ineens weer populair is onder jongeren, want dit genre is vooral populair bij de doelgroep van oudere mannen. ‘Wellerman’ is een heel oud zeemansliedje (Soon May The Wellerman Come) uit Nieuw-Zeeland. De 26-jarige postbode nam pal na de afgelopen Kerst een eigen versie op en maakte voor TikTok een filmpje waarop de kijker kon zien hoe hij laagje voor laagje het nummer bewerkte. Al meer dan 60 miljoen mensen bekeken zijn filmpje en dat wekte de belangstelling van het platenlabel Universal Music. Daar sleepte hij onlangs een contract voor drie albums binnen. Plus de Alarmschijf van deze week bij Q-Music.
Elke dag staan we bij Hitzound stil bij de Treiterschijf. Het was de plaat die wekelijks veel geplugd werd op Radio Noordzee Internationaal en was van 1971 tot 1974 de tegenhanger van de Veronica Alarmschijf. Op 24 november 1973 werd ‘We May Never Pass This Way (Again)’ van Seals & Crofts uitgeroepen tot Treiterschijf op Radio Noordzee Internationaal. Jim Seals en Darrell Crofts maakten al in 1958 gezamenlijk muziek, maar dan bij de band The Champs, die net een grote hit hadden gescoord met ‘Tequila’. In 1966 werd deze groep ontbonden en gingen Crofts en Seals ieder weer hun eigen weg. Jim formeerde de band The Dawnbreakers, maar succesvol waren ze niet.
Begin jaren 70 besloten Seals en Crofts het als duo te proberen en in het najaar van 1972 was het raak met ‘Summer Breeze’. Het werd een top tien notering in Amerika en werd in 1974 succesvol gecoverd door de Isley Brothers. Na de opvolger ‘Hummingbird’ volgde weer een top tien succes voor Seals & Crofts met ‘Diamond girl’. Het was de titelsong van hun vijfde studio album. De tweede single van de LP was ‘We May Never Pass This Way (Again)’. Een behoorlijk hit in de Billboard Hot 100 (nummer 21), maar in Nederland viel het succes wat tegen. Seals & Crofts bereikten met hun close harmony song de 42e plaats in de Radio Noordzee Top 50.
De nieuwe Hitzound Smash van deze week wordt uitgedeeld aan Rolf Sanchez. Had hij vorig jaar nog een joekel van een hit met ‘Mas, mas, mas’, ditmaal doet hij het nog eens dunnetjes over met ‘Ven, ven’. Het klinkt als een sappige zomerhit in wording (al is hij wel een beetje vroeg). Rolf schreef het nummertje zelf. ‘Dit liedje gaat over het feit dat je iemand pijn hebt gedaan en er eigenlijk alles aan doet om weer terug te komen bij die persoon. Je leeft maar één keer, dus geniet ervan. Een foutje kan gemaakt worden’, aldus de zanger. Spreekt hij uit eigen ervaring? Sanchez beweerd van niet: het gaat over de relatie van iemand uit zijn omgeving. Ja, ja.
De populairste tracks van Hitzound zie je hier op een rij in de wekelijkse editie van de TOP 40. Harry Styles houdt stand op nummer 1, maar kan hij Olivia Rodrigo weerstaan? Zij stijgt naar nummer 2 met ‘Drivers license’. De Duitse disco plaat van Purple Disco Machine staat stationair op nummer 3. Deze week zijn er vier superstippen te vinden in de TOP 40. Ze worden uitgereikt aan SZA (‘Good days’), HAEVN (‘Throw me a line’), Son Mieux (‘1992’) en Celeste (‘Love is back’).
In totaal noteren we vijf nieuwelingen en één re-entry. De ex-Megahit van Froukje debuteert op #40 met ‘Onbezonnen’. Gevolgd op #37 door Sara Kays met ‘Remember that night’. Het nummer ‘Your love’(9PM) wordt nieuw leven ingeblazen door ATB. Ditmaal samen met Topic en a7s. (#33) De re-entry gaat naar The Weeknd, die terug in de TOP 40 is met ‘Save your tears’. Hij staat nieuw op nummer 30. De voormalige Hitzound Smash van Sheppard (‘Learning to fly’ komt binnen op #28. De klapper van de week is voor de ex-Alarmschijf van Jason de Rulo. Samen met Adam Levine debuteert hij op #27 met ‘Lifestyle’. De complete nieuwe TOP 40 check je hier.
Op 24 juli 1978 ging de Steunplaat van Frits Spits van start. Elke dag staan we bij Hitzound stil bij alle opeenvolgende keuzes van de DJ, dat met De Avond Spits één van de meest legendarische radioprogramma`s was op de Nederlandse radio. Niet alleen dankzij de wekelijkse Steunplaat, maar ook met populaire rubrieken als “Kruip in de huid van…” en bovenal “De Poplimerick”. Op 5 april 1982 viel de keuze van Frits Spits op ‘I Ran’ van A Flock of Seagulls. In 1979 richtte Mike Score, de man met zijn extravagante kapsel, samen met zijn broer Ali de band A Flock of Seagulls op. Die groep bestond verder uit Frank Maudsley.
In 1981 brachten ze op het onafhankelijke label Cocteau Records de eerste single uit, ‘It’s not me talking’. Het nummer trok niet de aandacht van het platen kopend publiek, maar toch bleek dat dit nummer later een new wave-icoon werd. ‘Telecommunication’ trok echter wel de aandacht. Mike Howlett van Jive Records bezorgde A Flock of Seagulls een nieuw platencontract . Datzelfde jaar volgde de eerste langspeelplaat, simpelweg ‘A Flock of Seagulls’ getiteld, die door Bill Nelson geproducet werd. Deze plaat sloeg aan in het alternatieve circuit. Van het album werd ‘I ran’ een hit, vooral in Amerika. De bijbehorende videoclip is een hommage aan de albumcover van “No Pussyfooting” van Brian Eno en Robert Fripp, waarop de twee in een glazen kubus vol spiegels zitten. Het nummer struikelde in de Tipparade, helaas.
‘Sorry’ is de nieuwe track van Alan Walker, die hij opnam met de Noorse band ISÁK. Deze week plaatste Alan een aantal teasers op zijn socials, waarmee hij – tot grote vreugde van zijn fans – de release van Sorry aankondigde. De video bij de track is opgenomen tijdens de Aviation World Tour van de Noors-Britse dj en producer. De video bevat indrukwekkende beelden van momenten van saamhorigheid die we in 2020 zo hebben gemist, maar waar we in 2021 hopelijk weer naar uit kunnen kijken.
Op 29 januari 1972 komt ‘It must be love’ van Labi Siffre binnen in de Daverende Dertig. Deze toffe single schreef de Brits-Nigeriaanse zanger zelf en het werd zijn eerste hit in Nederland. Dat was mede te danken aan Radio Noordzee, waar het liedje eerder die maand werd uitgeroepen tot Treiterschijf en daarmee veelvuldig schalde door de transistor radio`s. In het najaar van 1972 deed Siffre het nog eens dunnetjes over met de release van ‘Watch me’, dat ook een hit werd. Daarna zou het vijftien jaar duren alvorens hij terug te vinden is in de Nederlandse hitlijst. Met ‘So strong’ zal hij in 1987 zijn allergrootste hit scoren. Dit nummer, geschreven tegen de Apartheid, bereikt de 3e plaats in Nederland. Dat lukte niet met ‘It must be love’. Met deze single scoorde Labi Siffre de 21e plaats in de Veronica Top Veertig. Madness zou het nummer later succesvol coveren.
Hoor je de naam Paul Stanley, dan zie je in je gedachten vrijwel automatisch zijn alterego ‘Starchild’ voor je. Het wit geschminkte gezicht met rode lippenstift en een zwarte ster op een oog. Zo verwierf hij zijn roem en een plek in de Rock & Roll Hall Of Fame met de band waarmee hij beroemd werd: Kiss! Toch is er in het leven van Stanley ook ruimte voor een ander geluid dan dat van de vermaarde rockband. Met Paul Stanley’s Soul Station eert hij de R&B en Soul uit de sixties en seventies en met succes. De vijftienkoppige band heeft inmiddels getoerd door Amerika en Japan en brengt op 5 maart ook een album uit: ‘Now And Then’. Hierop zijn veertien soul classics te horen, met het nummer ‘O-O-H Child’ van The Five Stairsteps als eerste single.
Vijf van de liedjes op het album zijn compleet nieuwe nummers, geschreven door Stanley zelf: “Between us doing some great Soul Station shows and starting the album I started to think that neither the band or the music we love should depend only on the past so I started writing with the goal of seamlessly taking songs into the present. From what a lot of people I respect have told me, that mission was accomplished,” vertelt de uit New York afkomstige zanger, die eerder deze maand zijn negenenzestigste verjaardag vierde.
Op 29 januari 1972 komen Seemon & Marijke binnen in de Daverende Dertig met de voormalige Alarmschijf ‘I saw you’. Achter het tweetal gaan Simon Posthuma en Marijke Koger schuil. Simon maakte deel uit van het kunstenaarscollectief The Fool; vernoemd naar een Tarot kaart. De andere leden waren Josje Leeger en de Brit Barry Finch. Ze werden ontdekt in 1966 door een fotograaf tijdens een verblijf in een commune op Ibiza. De foto’s van die kleding werden gepubliceerd in The Times en dat was de start van een ontwerp-studio in London. Hun ontwerpen waren zeer psychedelisch, onder meer beïnvloed door de vele reizen in het Midden- en Verre Oosten. Het maakte The Fool hot in de internationale popscene.
De opdrachten waren niet aan te slepen! Zo waren ze bijvoorbeeld verantwoordelijk voor de kleurrijke kleding van The Hollies op hun album ‘Evolution’, de kleding en hoesontwerp van The Move’s debuutalbum, maar ook de kleding voor de mannen van Cream en Procol Harum. Ook ontwierpen ze posters, o.a. voor Bob Dylan.
Maar het beroemdst zijn ze toch wel vanwege de kleding, ontwerpen en decoraties voor The Beatles in 1966 en 1967. Samen maakten ze twee elpees; eentje als The Fool en eentje als duo Seemon & Marijke. Als duo leverden ze het album ‘Son Of America’ af, dat geproduceerd werd door Graham Nash met gastbijdragen van Rita Coolidge, Joni Mitchell en Booker T. Jones. Van deze plaat werd ‘I saw you’ een joekel van een hit. Het nummer bereikte de 3e plaats in de Daverende Dertig. Wist je trouwens dat Simon Posthuma de vader van Douwe Bob was?
Op 12 maart komt het nieuwe album ‘Revelación’ uit van Selena Gomez uit. Een Spaanstalige ditmaal. Niet zo vreemd, want de zangeres is half Mexicaans. Van de plaat ken je het nummer ‘De Una Vez’ al. Zo verrassend als dat nummer was, zo vrij voorspelbaar is de opvolger ‘Baila conmigo’. Een zomerse reggaeton track waar de autotune de toon voert: het soort muziek waarmee de internationale markt wordt overspoeld. Dit nummer maakte ze met de Puerto Ricaanse rapper Rauw Alejandro.
