Terug naar 3 december 1977! Op deze dag ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘78th Avenue’ van Earth and Fire. Het nummer werd geschreven door de bandleden Chris en Gerard Koerts, Theo Hurts en Hans Ziech. ‘78th Avenue’ was te vinden op de vijfde LP ‘Gate to Infinity’, dat werd opgenomen in de Frans Peters Studio’s in Hilversum en werd geproduceerd door Jaap Eggermont. De backing vocals voor het album werden verzorgd door Anita Meyer, Dianne Marchal, Martha Hollestelle, Hans Vermeulen en Okkie Huijsdens.
Het titelnummer ‘Gate to Infinity’ bestond uit maar liefst 5 delen met een totale lengte van 17:44 minuten, is symfonische pop/rock met klassieke, wereldmuziek en jazzrock-invloeden. Enkel ‘78th Avenue’ verscheen op single en bereikte de 14e plaats in de Nationale Hitparade. Daarna zou het twee jaar duren voor er weer een nieuw album zou verschijnen. In 1978 vertrekken Ton van der Kley en Theo Hurts. Zij worden vervangen door respectievelijk Ab Tamboer (drums) en Bert Ruiter (bas, ex-Focus). Earth & Fire maakt in deze periode enkele demo’s (met daaronder het nummer ‘Weekend’), die dan afgekeurd worden door Polydor.
Terug naar 19 november 1977! Op deze dag ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘How deep is your love’ van Bee Gees. Het nummer is grotendeels geschreven door Barry, Robin en Maurice Gibb, in het Franse Château d’Hérouville. In deze studio had o.a. Elton John eerder drie albums opgenomen. Barry werkte met keyboardspeler Blue Weaver aan de melodie van het nummer, maar deze kreeg geen officiële vermelding als co-auteur. Het nummer ‘How deep is your love’ was eigenlijk geschreven voor een nieuw studioalbum van de Bees. Maar op een gegeven moment belde Robert Stigwood met het verzoek of ze wilden meewerken aan een soundtrack voor de film Saturday Night Fever.
Bee Gees stemden in en schreven vijf nummers, waaronder ‘How Deep Is Your Love’. Er was nog even het plan om het nummer aan Yvonne Elliman te geven, maar Stigwood moedigde de broertjes Gibb aan, dit nummer niet aan iemand anders te geven. Een gouden tip, die de heren aannamen! Barry vertelde over de tekst van het nummer: “Veel van de structuur die je hoort in het nummer werden later toegevoegd. We hadden geen teksten veranderd, maar de manier waarop we het opnamen was iets anders dan de manier waarop we het schreven. Iets anders, maar ik denk dat het wel beter was, we vonden dat de titel ‘How Deep Is Your Love’ perfect was vanwege alle connotaties die in die zin zitten, en dat was gewoon dat.”
Elliman zong uiteindelijk het nummer ‘If I Can’t Have You’ voor de film; ook geschreven door de Bee Gees. De soundtrack voor ‘Saturday Night Fever’ voerde maar liefst 24 weken de Nederlandse album lijst aan. De single ‘How deep is your love’ behaalde de 1e plaats in Amerika. In de Nationale Hitparade bereikten de Bee Gees de 8e positie.
Terug naar 12 november 1977! Op deze dag ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Virginia Plain’ van Roxy Music. Het nummer werd geschreven door Bryan Ferry en was al eerder uitgebracht in 1973. Het was toen de eerste hit van de Britse band. Voordat de Bryan Ferry bekend werd als de frontman van rockband Roxy Music, werkte hij als docent kunst op een meisjesschool in Londen. Daarnaast kluste hij ook bij als restaurateur! In 1971 richtte hij samen met Brian Eno en Graham Simpson, de band Roxy Music op.
‘Virginia Plain’ was oorspronkelijk niet afkomstig van een van de studioalbums van Roxy Music. Na het succes van zowel album en single in de hitparades werd het op diverse albumversies van debuutalbum ‘Roxy Music’ alsnog mee geperst. De titel ‘Virginia plain’ was gebaseerd op een door Ferry gemaakt schilderij in 1964. Hij maakte deze in de tijd dat hij nog een kunststudent was. Het schilderij is van een pakje sigaretten (Virginia Slims) met Baby Jane Holzer (een vriendin van Andy Warhol). De single was met name succesvol in het Verenigd Koninkrijk. Bij de eerste uitgave in 1972 bereikte Roxy Music de 26e plaats in de Hilversum 3 Top 30. In 1977 behaalde ‘Virginia plain’ de 24e positie.
Terug naar 5 november 1977! Op deze dag ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘1941’ van Pandemonium. Het nummer werd geschreven door Harry Nilsson. ‘1941’ was de enige hit van deze Amsterdamse band en helaas niet zo`n grote ook. De twee leden achter deze band waren Jaap de Groot en Ador Otting. Beiden waren afkomstig uit ZZ & De Maskers. Deze groep, met o.a. Bob Bouber in de gelederen, werd beschouwd als een van de pioniers in de Nederlandse popcultuur. Hun bekendste hits waren ‘Ik heb genoeg van jou’ (1964) en hun versie van ‘Goldfinger’ (1965). Jaap de Groot was ook kortstondig succesvol als Mike Rondell (‘I’m sorry, sir’).
Het Amsterdamse Pandemonium kwam slechts tot twee singles. De single ‘1941’, een cover van een nummer van Harry Nilsson uit 1967, behaalde de 27e plaats in de Nationale Hitparade. Deze productie van Shell Schellekens hield het jammer genoeg maar 3 weken vol in de lijst. In 1978 bracht Pandemonium nog het nummer ‘Blackberry way’ uit, maar zonder succes. De groep ging dat jaar ook ter ziele. Een one hit wonder dus!
De Amerikaans soulzangeres verwierf al in de vroege jaren zestig faam met haar band The Pips. Maar de grootste successen komen, wanneer de soullegende tekent bij Motown. Tot de Amerikaanse hits van de groep behoorden ‘I Heard It Through the Grapevine’, ‘If I Were Your Woman’ en ‘Neither One of Us’. De overstap naar Buddah Records bracht het succes voor Gladys ook naar Nederland.
In het midden van de jaren zeventig piekte de populariteit van de groep met o.a. met hits in de Nederlandse Top Veertig als ‘Midnight Train to Georgia’, ‘Baby, Don`t Change Your Mind’ en ‘Home is where the heart is’. Die laatste bereikte de 17e plaats in de Nationale Hitparade.
Van 1978 tot 1980 was de groep overigens niet meer “still together”. In die periode mochten Gladys Knight en The Pips geen gezamenlijke platen opnemen, vanwege problemen met contracten. Ze mochten echter wel samen optreden. In deze periode bracht Gladys Knight twee soloplaten uit en verschenen er ook twee albums van The Pips. In 1980 mocht de groep weer samen platen opnemen en tekenden ze bij Columbia Records.
Terug naar 22 oktober 1977! Op deze dag ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘The name of the game’ van ABBA. Het nummer werd geschreven door Björn Ulvaeus en Benny Andersson van ABBA. Ook Stig Anderson pende mee aan deze song, die te vinden was op ‘The album’. Aan de opname werd begonnen op de laatste dag van mei in 1977 in de Marcus Music Studio. Een groot deel van de LP, die bekroond zou worden met platina, zou in deze studio worden opgenomen. De allereerste opname werd ‘A bit of myself’, de werktitel van wat ‘The name of the game’ zou worden. Het was Stig Anderson, die de uiteindelijke titel bedacht. Op 19 juli was de opname afgerond.
De openingsmelodie is gebaseerd op het nummer ‘I Wish’ van Stevie Wonder (1976). Zowel Andersson als Ulvaeus heeft later toegegeven zich te hebben laten inspireren door Stevie Wonder’s muziek tijdens hun ABBA-tijd. Een versie van ‘The Name of the Game’ werd verwerkt in de film ABBA: The Movie uit 1977. Het nummer was toen nog niet af, maar werd om deze reden uitgegeven als eerste single van het album in oktober 1977. Oorspronkelijk stond het nummer ‘Hole in Your Soul’ gepland als eerste singlerelease, maar deze plannen werden veranderd. Uiteindelijk werd dit nummer niet op single uitgebracht. In Nederland werd ‘The name of the game’ afgehouden van de eerste plaats door ‘Het smurfenlied’ van Vader Abraham. ABBA stond drie weken genoteerd op nummer 2 in de Nationale Hitparade. In o.a. Engeland bereikte ABBA wel de eerste plaats.
Terug naar 15 oktober 1977! Op deze dag ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Say it ain’t so Joe’ van Roger Daltrey. Het nummer werd geschreven door Murrayhead en ook door hemzelf uitgebracht. Het was de titelsong van zijn tweede album. Hij schreef het nummer over gevallen helden. “Say It Ain’t So, Joe” was provoked by a seventies documentary on Richard Nixon prior to his resignation. The presenter was asking the editor of a small town newspaper outside Washington, how, in the face of conclusive evidence and proof, his readers could still show such undying support for the president they elected. The editor likens the situation to a scandal in the twenties, when Joe Jackson, the famous baseball player, was rumoured to have taken a bribe to sink his team in the final of the World series. His fans hung around the stadium chanting “Say it ain’t so Joe”, aldus Murrayhead.
‘Say it ain’t no’ van Roger Daltrey stond op zijn LP ‘One Of The Boys’. The Who bandlid Keith Moon verzorgde de drums op ´Say It Ain’t So Joe´.
Terug naar 8 oktober 1977! Op deze dag ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Home on monday’ van Little River Band. Het nummer werd geschreven door zanger Glenn Shorrock en gitarist Beeb Birtles en verscheen op hun album ‘Diamantina Cocktail’. Op deze LP stond ook hun hit ‘Help is on it’s way’. De Australische popgroep werd in 1975 opgericht. De naam van de band is door Shorrock en Birtles ontleend aan een verkeersbord richting de gemeente Little River, dicht bij de stad Geelong, daar de Australische fans een Amerikaanse naam niets vonden.
Shorrock vertelde over de inspiratie voor het nummer ‘Hom on Monday’: “De oorspronkelijke tekst kwam uit een telefoongesprek naar mijn vrouw die thuis zat, die vroeg, ‘wanneer kom je thuis?’ Ik was al vier of vijf maanden op tournee, en ik antwoordde, ‘Word niet boos, ik kom op een maandag thuis, ergens rond het middaguur, ofzo.’ Mijn kamergenoot zei tegen mij dat het als een liedje klinkt, dus ik ging ermee aan de slag. Ik kwam samen met Beeb, die de shuffle in het middenstuk schreef, wat nodig was. Ik ben erg trots op dat nummer.”
Birtles voegde hieraan toe: “Dat is een klassiek Glenn Shorrock-lied. Hij schreef alle woorden in dat nummer, en het enige dat ik deed schreef was de akkoorden voor de brug. Hij vond dat erg goed en schreef hier vervolgens een tekst bij. ‘Home on Monday’ bereikte de 12e plaats in de Nationale Hitparade.
Terug naar 1 oktober 1977! Op deze dag ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Starlight dancer’ van Kayak. Het nummer werd geschreven én geproduceerd door frontman Ton Scherpenzeel. Het nummer was de opvolger van ‘Chance for a lifetime’, dat in 1975 werd uitgebracht. Tegenover Leo Blokhuis legde Ton uit, dat ‘Starlight dancer’ in wezen gaat over het scheppen van iets. Hij vergeleek het in dat gesprek met beeldhouwen. De beeldhouwer hakt of beitelt vanuit het blok steeds meer weg totdat het beeld er is. Scherpenzeel moest uit al de ideetjes die hij voor dit nummer had steeds meer weglaten totdat het lied er was. Basis voor het nummer ontstond tijdens een Britse tournee, waarbij Kayak en Jan Akkerman in Liverpool waren aangekomen. Volgens Ton zitten er autobiografische elementen (zoals in al zijn liedjes) in de tekst, maar het een autobiografisch nummer noemen ging hem te ver. De single was de titelsong van het album ‘Starlight dancer’. De single bereikte de 15e plaats in de Nationale Hitparade. De B-kant van de single werd gevormd door het instrumentale ‘Irene’, een lofzang op Ton’s vrouw Irene Linders.
Terug naar 10 september 1977! Op deze dag ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘If I have to go away’ van Jigsaw. Dit nummer werd geschreven door Marci Sutin & Tetsuji Hayashi. De groep werd in 1966 geformeerd in het Britse West Midlands, en had tot dusver in Nederland één hit weten te scoren. Dat was met ‘Sky high’ in 1975. Het werd wereldwijd een hit. Zo bereikte het de 3e plaats in de Amerikaanse Billboard Hot 100. Ook in o.a. Engeland, Australië en Japan was het een top tien succes. Toch hadden Clive Scott & Des Dyer van Jigsaw in 1974 ook al internationaal gescoord, maar dan als songwriters. Zij schreven namelijk het nummer ‘Who do you think you are’ voor Candlewick Green. ‘If I have to go away’ werd de tweede en laatste hit voor Jogswa. De ballad behaalde de 22e plaats in de Nationale Hitparade.
