Op 15 december, maar dan in 1979, komt The Kelly Family binnen in de Nederlandse Top Veertig met sfeervolle ‘David’s song’. De Amerikaans/ Ierse familie Kelly nam een cover up van het nummer. Origineel was het een instrumentaal nummer van de Franse musicus Vladimir Cosma. Deze instrumentale versie werd ook gebruikt voor de Duitse TV miniserie Die Abenteuer des David Balfour uit 1978. The Kelly Family nam het nummer ‘David’s song’ op voor hun album ‘Lieder der Welt’. Drie jaar eerder had de familie een contract getekend bij een Duitse platenmaatschappij en streek de groep neer in Nederland. Eind jaren 70 woonde de familie Kelly o.a. in Volendam en Amsterdam (Panamakade).
Dan Kelly, de vader van de familie Kelly, schreef een Engelstalige tekst bij het instrumentale nummer. Het werd de toen twaalfjarige John Kelly, die het nummer mocht inzingen. Het stuk parlando wordt ingesproken door Dan Kelly. Vooral in Nederland en België blijkt ‘David’s song’ een commercieel succes te worden. Het nummer bereikt de 2e plaats in de Nederlandse Top Veertig. In Duitsland bleef The Kelly Family steken op nummer 15. Toch is de groep juist daar, anno 2022, nog steeds erg populair.
Sigala dropt 6 januari een nieuwe single! Best een bezig baasje, deze Britse DJ en producer. Want vorige maand nog kwam ‘Rely on me’ uit, samen met Gabry Ponte en Alex Gaudino. De nieuwe schijf heet ‘Radio’, waarvoor Sigala de hulp inroept van MNEK. Beide tracks ga je terugvinden op zijn 2e album ‘Every cloud’, waar maar liefst 20 songs op te vinden zijn. Zoals zijn huidige hit ‘All by myself’ met Alok en Ellie Goulding. Aan de plaat werken o.a. ook James Arthur, David Guetta, Sam Ryder en Becky Hill Mee. In 2018 bracht Sigala zijn debuutalbum ‘Brighter Days’ uit. Inmiddels heeft de Britse DJ en producer meer dan 3,5 miljard streams en meer dan een miljoen views op zijn naam staan. Het album ‘Every cloud’ staat gepland voor release op 3 maart 2023.
Dave Clark viert vandaag zijn 83e verjaardag. Gefeliciteerd! Hij was de oprichter, drummer en zanger van The Dave Clark Five. Het was één van de populairste Britse bands uit de sixties. Brits of niet: vooral Amerika valt als een blok voor Denis Payton, Dave Clark, Mike Smith, Rick Huxley en Lenny Davidson. Dave Clark Five werd na The Beatles de tweede groep van de British Invasion die mocht optreden in The Ed Sullivan Show.
De groep begon in 1957 in de Noord-Londense wijk Tottenham als The Dave Clark Quintet. In 1958 ging de groep samenwerken met de zanger en saxofonist Stan Saxon. Ze noemden zich nu ‘Dave Clark Five with Stan Saxon’. Toen Saxon in 1962 vertrok, bleef The Dave Clark Five over. Mike Smith was in 1960 tot de groep toegetreden. Na twee jaar jazz en dansmuziek koos Dave Clark Five in 1962 voor de pas ontdekte stroming popmuziek.
Anders dan de meeste andere popgroepen uit die tijd, schreven The Dave Clark Five het leeuwendeel van hun nummers zelf. De meeste nummers staan op naam van Dave Clark en Mike Smith. “Glad All Over’, hun derde single, wordt in Engeland hun eerste nummer 1 hit. In de jaren 1963-1970 haalden 19 singles van The Dave Clark Five de Engelse en 17 singles de Amerikaanse (Billboard) Top-40. Ook in de Veronica Top Veertig was Dave Clark en zijn band een graag geziene gast. Naast ‘Glad All Over’ en ‘Over and Over’ waren ook ‘Bits and Pieces’ (1964), ‘Can’t You See That She’s Mine’ (1964), ‘Because’ (1964), ‘Anyway You Want It’ (1964), ‘I Like It Like That’ (1965), ‘Catch Us If You Can’ (1965) en ‘You Got What It Takes’ (1967) grote hits.
Wat de groep hun populariteit uiteindelijk kostte, was dat hun sound teveel bleef leunen op die doorbraak hit. Er ontstond een zekere sleur. In 1970 gaat de groep officieel uit elkaar. Dave Clark en Mike Smith probeerden het nog een korte tijd met de groep Dave Clark and Friends, maar in 1972 was dat avontuur ook voorbij.
Op 10 maart 2008 werd The Dave Clark Five opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame. De drie toen nog levende leden van de groep: Dave Clark, Lenny Davidson, en Rick Huxley, waren bij de plechtigheid aanwezig.
De nieuwste en meest hit potente tracks voor de TOP 40 van Hitzound zijn gebundeld in de TIP 40. Hét alternatief voor de Tipparade! Elke woensdag wordt de nieuwe lijst onafhankelijk samengesteld. Platen in de TIP 40 maken grote kans op een hit notering voor de TOP 40, die elke vrijdag wordt gepubliceerd. Tracks die woensdag binnen komen in de TIP 40, kunnen op vrijdag al binnenkomen in de TOP 40. Ook zonder een tip notering kan een artiest rechtstreeks binnenkomen in de hitparade.
Vijf singles uit de TIP 40 zijn doorgestroomd naar de TOP 40. Dat zijn deze week: Chris Rea, S10 (Hoor je mij), Metro Boomin & The Weeknd (Creepin’), Wham en Lewis Capaldi met de ex-Hitzound Smash ‘Pointless’. Niet alle platen bereiken de drempel van de TOP 40. Vandaag floppen opnieuw negen nummers. Bij de binnenkomers check je o.a. de nieuwe singles van The Weeknd, The Academic, ABBA, Davina Michelle, SZA, Tom Grennan en Flemming. De complete nieuwe TIP 40 check je hier op www.hitzound.com.
Week: 50 / 14 december 2022
01
08
WAT WIL JE VAN MIJ – Metejoor & Hannah Mae 🔔
5
02
02
LOSE YOU – Afrojack ft. James Arthur
6
03
05
KERSTCADEAU – Nielson
7
04
NW
HERO – Martin Garrix ft. JVKE
1
05
07
FAMILY TIES – Bastille
5
06
14
SEEING STRAIGHT – Mitch Santiago
3
07
38
LOST LOVE – Thomas Nicholas
2
08
NW
HAPPY NEW YEAR – ABBA
1
09
15
MESSY IN HEAVEN – Venbee & Goddard
3
10
NW
JANUARY WITHOUT YOU – Davina Michelle
1
11
22
TIME IS A PARASITE – K’S Choice
2
12
23
THIS WILL BE OUR YEAR – Teskey Brothers
4
13
17
LIONS ROAR – Lucas & Steve
4
14
18
ACID EYES – Paolo Nutini
4
15
19
I’M NOT SORRY – The Jordan
4
16
20
LAST CHANCE – Soft Cell
4
17
21
NIGHT BEFORE CHRISTMAS – Sam Smith
4
18
28
CAN’T STOP ME – EUT
3
19
29
ZILVER – Pommelien Thijs
3
20
30
AVOND – Meau
3
21
31
SEROTONIN MOONBEAMS – Blessed Madonna
2
22
32
BROKEN HOME – The Overslept
2
23
NW
NOTHING IS LOST (YOU GIVE ME STRENGTH) – The Weeknd
Terug naar 25 februari 1978! Op deze dag ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘Piece of the action’ van The Babys. Het is afkomstig van hun album ‘Broken heart’. Ook de single ‘Isn’t it time’ stond op dit tweede album van The Babys. ‘Piece of the action’ is niet door de bandleden zelf geschreven maar door Mikel Japp en Chas Sandford. Japp heeft ooit in Marmalade gespeeld en zou later voor Kiss en diens zanger en slaggitarist Paul Stanley schrijven. Chas Sandford schreef onder meer voor Chicago en was producent (ook voor die band). ‘Piece of the action’ bereikte de 12e plaats in de Nationale Hitparade.
In Nederland is de Ierse singer-songwriter Cian Ducrot nog redelijk onbekend, maar misschien komt daar verandering in, nu hij zijn nieuwe single ‘I’ll be waiting’ heeft uitgebracht. In Engeland had hij eerder al succes met het nummer ‘All for you’, dat de top 20 bereikte in de Britse charts. ‘I’ll be waiting’ is een mooie ballad, mét koor. Ducrot zegt over zijn zelf geschreven nieuwe nummer: “It’s a story of waiting for someone you love to show up, but they tend to not show up when you need them.” Met ‘I’ll be waiting’ debuteert Cian Ducrot vandaag in de Nederlandse editie van de Spotify chart.
Op 25 februari 1978 ging de Alarmschijf van de Stichting Nederlandse Top Veertig naar ‘Winter in America’ van Doug Ashdown. De Australische zanger schreef het nummer samen met Jimmy Stewart zo tussen 1972 en 1974 tijdens een koude winter in Nashville. Het nummer heette aanvankelijk ‘Leave love enough alone’ en werd zo ook door Ashdown in 1974 uitgebracht in Australië. De single werd geen succes. Enkele jaren later werd de re-release alsnog goed ontvangen in Australië, Nederland en België.
Ashdown begon zijn muziek carrière op 17-jarige leeftijd, toen hij besloot te verhuizen van Adelaide (Australië) naar Engeland. Daar speelde hij in een rockband. Eenmaal terug in Australië (1961) speelde hij in een band bij Bobby Bright. Enkele jaren later besloot hij solo te gaan en was de LP “This Is Doug Ashdown” (1965) het resultaat. In eigen land had hij in de sixties enkele bescheiden successen met “Something Strange” (1968) en “Whole Lotta Shakin’ Goin On”.
In 1970 werd hij mede-eigenaar van het label Sweet Peach en legde zo contact met Jim Stewart. Met ‘The saddest song of all’ scoorde Doug een bescheiden hit in Australië. Ashdown en Stewart verhuisden daarna naar Nashville in Amerika. Hier schreven ze onder meer ‘Leave love enough alone’ dat Ashdown eenmaal terug in Sydney aanvankelijk zonder succes uitbracht. In 1978 bereikte Doug Ashdown met ‘Winter in America’ de 13e plaats. O.a. Rene Froger, Gerard Cox en The Kik namen het liedje later op.
Sam Ryder heeft vandaag zijn langverwachte debuutalbum ‘There’s Nothing But Space, Man!’ uitgebracht. De plaat wordt gekenmerkt door de aanstekelijke popenergie, Sam’s bijzondere stemgeluid en de meeslepende songteksten. Ook is de plaat het bewijs van Sam zijn creativiteit en veelzijdigheid door de afwisseling tussen powerballads, akoestische nummers en het gebruik van de piano. Eerder bracht de zanger al de single ‘All The Way Over’ uit. In dit nummer laat hij zich van een kwetsbare kant horen. Zo zingt hij over rouw en een gebroken hart. Ook ‘SPACE MAN’ staat op het album. Met dit nummer behaalde Sam de tweede plaats tijdens het Eurovisie Songfestival van dit jaar.
Kan je een hit scoren met een tekst van maar 6 woordjes? Jazeker kan dat! Silver Convention bewees dat op 13 december, maar dan in 1975. Het trio komt dan nieuw binnen in Nederlandse Top Veertig met ‘Fly Robin fly’. Het was de derde single van hun album ‘Save me’ en een vette internationale hit. Silver Convention werd opgericht in het Duitse München door producers en liedjesschrijvers Sylvester Levay en Michael Kunze. In 1974 hadden de twee producers met een studiogroep een hit weten te scoren in Engeland met ‘Save me’. Na dat succes werden er daarom zangeressen bij gezocht en dat werden Linda G. Thompson (Linda Übelherr), Penny McLean (Gertrude Wirshinger) en Ramona Wulf (Ramona Kraft).
In het voorjaar van 1975 werd ‘Save me’ ook een grote hit in Nederland, gevolgd door ‘Always another girl’. Daarna volgde de disco kneiter ‘Fly Robin fly’. Met dit nummer lieten ze in Amerika alle concurrentie achter zich en piekten doodleuk op nummer 1. Het leverde het Duitse trio ook nog eens een Grammy op in de categorie Beste Instrumentale R&B Uitvoering. In De Daverende Dertig bereikte dit liedje de 5e plaats.
De dames brachten tegelijkertijd ook solowerk uit. McLean had in deze periode een hit met ‘Lady Bump’ en Thompson met ‘Ooh what a night’. In 1977 mocht Silver Convention hun land vertegenwoordigen met ‘Telegram’, dat de 8e plaats in de finale behaalde.
Adam Lambert is terug! De Amerikaanse zanger en acteur brengt op 24 februari zijn nieuwe album ‘High drama’ uit. Het wordt een album, gevuld met 11 covers. Opvallend genoeg koos hij voor het album niet voor een song van Queen, met wie Lambert veelvuldig heeft opgetreden. Maar wel van o.a. Culture Club (‘Do you really want to hurt me’) en Bonnie Tyler (Holding out for a hero). De eerste single van het aankomende album is ‘Ordinary world’ , een voormalige grote hit van Duran Duran.
Over de plaat ‘High drama’ zegt Lambert in een statement: “The idea came up to do an album of covers, and I haven’t done that before. I’ve done that on Idol, obviously – and Queen is essentially sort of a covers situation, even though I’m in the band. It was like a real nice challenge to go, ‘OK, let’s find songs’ – some are obscure, some are new, some are really well-known – ‘that we think are cool, and flip them and make them sound entirely different if we can.’”
Op 13 december, maar dan in 1980, komt Kool & Gang binnen in de Nederlandse Top Veertig met ‘Celebration’. De Amerikaanse groep schreef het nummer voor de LP ‘Celebrate’. Ronald Bell, de saxofonist van de band, gaf in een interview in 2014 aan, dat hij verantwoordelijk was voor het refrein van het lied. Hij schreef het nummer in een tijd dat hij zich bezighield met de studie van de Koran. Hij vertelde hier zelf over: “Ik was een passage aan het lezen waarin God Adam schiep. De engelen vierden dit en zongen met lof over deze gebeurtenis. Dat inspireerde me om de tekst ‘Everyone around the world, come on, celebration’ te schrijven.” De boodschap van het nummer kwam aan: in Amerika bereikte Kool & Gang de 1e plaats in de Billboard Hot 100. In de Nederlandse Top Veertig behaalde de groep de 2e plaats.
Davina Michelle heeft de video gelanceerd van haar nieuwe single ‘January without you’. Het nummer is de opvolger van ‘I love me more’, dat een bescheiden hit werd in Nederland. Haar nieuwe single dient een goed doel, aldus Davina Michelle. “Ik schreef dit lied voor het ‘Prinses Máxima Centrum’ voor kinderoncologie. Ik hoop dat het ondersteuning biedt aan iedereen die het nodig heeft♥”, zegt ze hierover. Davina Michelle treedt in het voorjaar van 2023 op tijdens Paaspop in Schijndel. Daar zingt ze ongetwijfeld deze mooie ballad: ‘January without you’.
Op 13 december, maar dan in 1969, vinden we The Cats nieuw binnen in de Veronica Top Veertig met ‘Marian’. Deze ballad werd geschreven door Arnold Mühren, de bassist van de Volendamse groep. Een songwriter van formaat, want ook de nummer 1 hits ‘Lea’ en ‘Why’ waren van zijn hand. The Cats hadden intussen van de term ‘palingsound’ een begrip weten te maken in Nederland en ver daarbuiten. Het nummer ‘Marian’ was afkomstig van de LP ‘Color me gold’. Deze plaat was trouwens de allereerste nummer 1 in de in 1970 pas begonnen LP Top 20 van Veronica.
‘Marian’ was eerder uitgeroepen tot Alarmschijf en was de opvolger van ‘Why’, wat was uitgegroeid tot een enorme hit. Dat zou ook gebeuren met ‘Marian’. Ondanks het succes van The Cats bleef het dorp Volendam nuchter onder het succes van hun muzikale plaatsgenoten. Zanger Piet Veerman vertelde in die dagen: “Soms horen we een dag na een optreden op straat opmerkingen als ‘Je moet je gitaar maar oppoessen en in de ‘aven gooien’, of ‘Ik weet nog wel een goed tweedehands-gitarenwinkeltje.’ Toch zijn de Volendammers wel trots op ons, denk ik.” In 1970 winnen The Cats de Edison Populair.
De Nederlandse producer John Möring leverde een Duitse versie van het nummer voor The Cats. Van het nummer verschenen er twee covers in Italië, door The Sfinx in de originele versie en door Giano Ton vertaald als Bocca di rosa, in Frankrijk door Frederic François in het Frans, in Noorwegen door Finsen, in Duitsland door Mystic Eyes en in Indonesië door Pulo Samosir als ‘Maria’. Met ‘Marian’ bereiken The Cats de eerste plaats in de Veronica Top Veertig.
Deze week in 1980 verscheen, wat één van ABBA’s meest geliefde nummers ‘Happy New Year’ zou worden. Wat is een betere manier om dit te vieren dan om de officiële lyric video te bekijken die vorige week in première ging! ‘Happy new year’ was afkomstig van ABBA’s 7e studioalbum ‘Super trouper’. Het nummer verscheen in 1980 alleen op single in Japan, Portugal en Brazilië. In Nederland gebeurde dat pas in 1999. Het nummer groeide uit tot één van de populairste kerst/oud en nieuw-nummers en staat rond de feestdagen op high rotation bij vele radiostations.
De werktitel van het nummer was ‘Daddy Don’t Get Drunk on Christmas Day’, maar de schrijvers Benny Andersson en Björn Ulvaeus bedachten zich. Het werd ‘Happy new year’. De twee mannen schreven de song tijdens een werkvakantie in Barbados. Het nummer begon eigenlijk als een idee voor een musical. Het complot zou draaien rond oudejaarsavond, een gedachte die Björn en Benny in het vliegtuig naar het eiland, in het hoofd kregen. Op Barbados kwamen ze de komiek John Cleese tegen en vroegen hem, of hij interesse had om een manuscript te schrijven van hun idee. Toen Cleese het voorstel afwees, Lieten Björn en Benny het idee van het maken van een musical vallen.
In Spanje werd het nummer ‘Happy New Year’ uitgebracht onder de Spaanse titel ‘Felicidad’ en werd zo in Spaanssprekende landen een hit!
Vandaag viert Dionne Warwick haar 82e verjaardag. Gefeliciteerd! De zangeres komt, zoals je vast wel weet, uit een heel muzikale familie. Haar vader was Mansel Warrick, die gospelplaten promootte voor Chess Records, en haar moeder was Lee Drinkard, manager van het gospelgroepje van haar broers en zus, de Drinkard Singers. Die zus, Dionne’s tante derhalve, is Emily Drinkard, beter bekend als Cissy Houston, de moeder van Whitney Houston. Samen met haar tante en haar zusje Dee Dee Warwick begon ze The Gospelaires.
Toen the Gospelaires meewerkten aan de opnames voor een nummer van The Drifters, kwam de songwriter van het nummer, Burt Bacharach, luisteren. Het was hét moment dat hij Dionne ontdekte. Bacherach nodigde haar uit om enkele demo’s in te zingen. Een succes! Haar eerste single, “Don’t make me over”, kwam uit in 1962. Op deze single stond haar naam verkeerd gespeld, : “Warwick”, in plaats van “Warrick”. Dionne besloot naar rijp overleg deze naam aan te houden. De single was in Amerika een groot succes. Maar in Engeland wilde het aanvankelijk niet lukken. Haar nummers werden zowat meteen succesvol gecoverd door artiesten als Cilla Black en Dusty Springfield.
Engeland werd door Dionne veroverd met ‘Anyone Who Had a Heart’ uit 1964, gevolgd door ‘Walk on By’. In 1967 kwam (Theme From) Valley of the Dolls uit, de eerste single die niet was geschreven door Hal David en Burt Bacharach. De B-kant, ‘I Say a Little Prayer’, was wel van hun hand. De single en de daaropvolgende LP waren een groot succes. Ook de daaropvolgende singles, als ‘Do You Know the Way to San José’, ‘This Girl’s in Love With You’ en ‘I’ll Never Fall in Love Again’, waren grote successen. Ook in de Veronica Top Veertig. Dionne sleepte zowel in 1968 als in 1970 een Grammy binnen voor haar werk.
Na een dip in de seventies (haar songwriters gingen uit elkaar) werd in 1979 ‘I’ll Never Love This Way Again’ een grote hit, ditmaal geschreven door Barry Manilow. Het bijbehorende album, ‘Dionne’, werd haar eerste platina plaat. De LP leverde haar ook nog eens de derde Grammy op. In 1982 werkte ze samen met de Bee Gees voor het album “Heartbreaker”. De titeltrack werd een wereldwijde hit, evenals “All the love in the world”. Intussen heeft ze 6 Grammy’s op haar naam gebracht.
In 1985 verzamelde ze Bacharach, Elton John, Wonder en Gladys Knight om de single “That’s What Friends Are For” uit te brengen. De opbrengsten van deze single zijn gegaan naar aidsonderzoek. Ook dit nummer werd een wereldwijde hit en bereikte in een aantal landen, waaronder Amerika, de nummer-een-positie.
Terug naar 18 februari 1978! Op deze dag ging de Troetelschijf van Hilversum 3 naar ‘It’s only a matter of time’ van Breeze. Bandlid Ed van Toorenburg schreef deze song, die geproduceerd werd door Jaap Eggermont. Een klein jaar eerder sleepte Breeze ook een Troetelschijf binnen; toen voor ‘Gypse woman’. Beide nummers stonden op de LP ‘It’s only a matter of time’. Breeze werd in 1971 opgericht, met leden uit Mayflower en Twelve O’ Clock. Eerst als duo, maar later als trio, bestaande uit Fred Janssen, Bart van Schoonhoven en Eddy van Toorenburg. De toetsenist (Ed van Toorenburg) wordt later de ontdekker van Vanessa en producer van haar eerste hit ‘In The Heat Of The Night’.
Vrijdag komt de nieuwe single uit van Flemming: ‘Paracetamollen’. Het nummer volgt op zijn debuutalbum ‘Flemming’, waar o.a de hits ‘Automatisch’, ‘Zij wil mij’ en ‘Terug bij af’ op te vinden zijn. “Twee jaar lang heb ik veel songs geschreven die ik gebundeld heb op dit album”, aldus Flemming. Elke week presenteert de Brabantse zanger en rapper een nieuwe video van één van zijn album tracks. Ruim een maand na de release van zijn debuutplaat is ‘Paracetamollen’ alweer nieuw materiaal! Na een bomvolle festivalzomer, staat er in het voorjaar een clubtour gepland.
Op 18 februari 1978 ging de Alarmschijf van de Stichting Nederlandse Top Veertig naar ‘Fantasy’ van Earth, Wind and Fire. Het nummer werd geschreven door frontman Maurice White, zijn halfbroer en basgitarist Verdine White en Eddie de Barrio. “Fantasy’ stond op de LP ‘All ’n all’. Het nummer werd in 1977 in drie maanden tijd opgenomen; de inspiratie kwam nadat leider Maurice White de film Close Encounters of the Third Kind had gezien. Maurice White was niet de zanger van ‘Fantasy’; dat was EWF bandlid Philip Bailey. ‘Fantasy’ behaalde de 6e plaats in de Nederlandse Top Veertig. Een stuk hoger dan in Amerika en Engeland.
Superorganism heeft een nieuwe single uitgebracht. Een alternatief Kerst plaatje voor rond de feestdagen met blaffende honden en een miauwende kat als toegift. De indie-popband schreef het nummer speciaal voor een animatie TV show Housebroken, rond inbraken die juist tijdens feestdagen plaatsvinden, als de eigenaren op visite zijn. Superorganism: “We were so stoked when Housebroken approached us to write a song for their holiday specials. We all love the show, and considering some cartoon themes and soundtracks shaped our childhoods and ultimately our tastes, it was super inspiring to get involved. We wrote Woofin’ and Meowin’ immediately before we set off on our first tour since the pandemic, and I think you can feel that anxiety and excitement bubbling over. To me, it sounds like the excitement my family dog felt, reflecting our excitement as kids on Christmas day. Poor little fella had no idea why we were all so hyped up, but he just enjoyed the moment and got excited with us anyway.”
Op 12 december, maar dan in 1981, komt The Police binnen in de Nederlandse Top Veertig met ‘Spirits in the material world’. Sting schreef het nummer tijdens een truck rit voor het album ‘Ghost in the machine’. Op deze LP stond o.a. ook de nummer 1 hit ‘Every little thing she does is magic’ en ‘Inviseble sun’. Rond de opnames van de single ‘Spirits in the material world’ in de Air Studio’s van Montserrat ontstond een ruzie met bandlid Andy Summers, omdat Sting ‘Spirits in the material world’ zonder hem wilde opnemen. Sting had het nummer op synthesizer geschreven en wilde dat hij voor de opname een synthesizer zou gebruiken in plaats van gitaar. Sting wilde de synthesizerpartij zelf spelen.
Summers vond dat de synthesizerpartij vervangen moest worden door gitaar, en na veel ruzie kwamen ze tot een compromis door het nummer met beide instrumenten op te nemen, met een zodanige mix dat de synthesizer een groot deel van Summers ‘gitaar overstemde. ‘Spirits in the material world’ behaalde net niet de top tien in Amerika en Engeland. In de Nederlandse Top Veertig behaalde The Police de 6e plaats.
De kerstsingle van Tom Grennan komt aankomende vrijdag uit: ‘You Are Not Alone’. De afgelopen tijd heeft de Britse singer-songwriter hard gewerkt aan zijn mentale gezondheid. Nu Tom zich beter voelt, wil hij een ‘movement of kindness’ starten om mensen in tijden van (post-)covid en economische crisis te laten weten dat ze er niet alleen voor staan. Zeker in deze gezellige kerstperiode, die voor sommigen juist extra eenzaam voelt, zegt Tom: “I hope this song talks to that feeling and gives you that warm hug you might need right now. You are not alone.” You Are Not Alone verschijnt op vrijdag 16 december.
Op 12 december, maar dan in 1970, komt George Harrison nieuw binnen in de Veronica Top Veertig met zijn solo single: ‘My sweet Lord’. Het nummer, dat hem $587.000 kostte, zou de eerste plaats bereiken in de Veronica Top Veertig. George had al eerder, tijdens de Beatles periode, zelf muziek uitgebracht. Zo maakte hij in 1968 de soundtrack ‘Wonderwall’, wat later Noel Gallagher zou inspireren voor de gelijknamige hit met zijn band Oasis.
Een week eerder werd George Harrison uitgeroepen tot Alarmschijf op Radio Veronica. ‘My sweet Lord’ was oorspronkelijk bedoeld voor het album ‘Encouraging Words’ van Billy Preston. Het nummer werd geschreven in december 1969, toen Harrison en Billy Preston samen in Kopenhagen verbleven. Naar eigen zeggen kwam de inspiratie voor ‘My Sweet Lord’ van het nummer ‘Oh Happy Day’ van de Edwin Hawkins Singers. ‘My sweet Lord’ stond op het driedubbel album ‘All things must pass’ van Harrison, waar o.a. ook ‘What is life’ op te vinden is. Het nummer werd wereldwijd een grote hit. George Harrison bereikte de eerste plaats in zowel Amerika als Engeland. In de Veronica Top Veertig was dat niet anders.
Het enorme succes had wel een staartje, want enkele maanden na de nummer 1 hit, begon één van de meest geruchtmakende rechtszaken in de muziekgeschiedenis. In 1963 brachten The Chiffons het nummer ‘He`s so fine’ uit. De uitgever van dit nummer, Bright Tunes Music Corp., klaagde Harrison aan voor het schenden van het auteursrecht. Volgens de aanklager vertoonde ‘My Sweet Lord’ opvallend veel overeenkomsten met ‘He’s So Fine’, vooral in het couplet van het nummer.
Harrison gaf toe dat hij het nummer van The Chiffons kende voordat hij ‘My Sweet Lord’ schreef, maar hij ontkende dat hij bewust de melodie van het nummer gekopieerd had. De rechter oordeelde op basis hiervan dat Harrison schuldig was aan het onbewust kopiëren van het nummer van The Chiffons. Mogelijke verklaring hiervoor was volgens de rechter dat er sprake was van een herinneringsvervalsing. Een groot deel van de royalty’s moest Harrison in 1976 afstaan aan Bright Tunes.
Het verliezen van de rechtszaak had een grote impact op de ex-Beatle, die in de tweede helft van de seventies de muziek even liet voor wat het was. Pas in 1979 hoorde de wereld weer van hem: hij financierde de film Life Of Bryan van Monty Python. En o ja: Harrison kocht later de rechten op van ‘He’s So Fine’.
Simple Minds hebben dit weekend zowel een nieuwe mix als een akoestische versie uitgebracht van ‘Traffic’. Het is de derde single van alweer hun 18e studio album ‘Direction Of The Heart’. Het nummer ‘Traffic’ is geschreven door bandleden Jim Kerr en Charlie Burchill. Kerr legt uit dat het nummer al tien jaar aan het ontkiemen was, zonder wortel te schieten. “I ended up writing about a game called ‘Human Traffic’, where people get so immersed they can no longer tell the difference between reality and *the thing*. And to bring some laughing gas to the song, we asked Russell Mael to sing on it. It’s almost a cartoon song. One of the best on the record.”
Credits : MCA Records, Billy Smith-management, Wikipedia
Vandaag viert Brenda Lee haar 78e verjaardag. Gefeliciteerd! Ze werd als kind al jong ontdekt tijdens een zangwedstrijd. Haar prijs was een liveverschijning tijdens een radioshow van Atlanta, Starmakers Revue. Het volgende jaar trad ze daar op onder haar eigen naam Brenda Mae Tarpley. Zo werd ze op slechts tienjarige leeftijd de grootste verdiener in haar gezin; haar vader was in 1953 overleden. Lee verscheen op televisie en radio. Nadat Lee in The Peach Blossom Special verscheen, veranderde de producer van de show haar naam in Lee, want Tarpley klonk te lastig om te onthouden.
Amper twaalf lentes jong tekende ze in 1956 een contract met platenlabel Decca Records. Tussen 1958 en 1965 had Lee haar grootste hits. Succesvolle nummers van Lee tijdens die periode waren onder andere “Jambalaya (On the Bayou)”, “Sweet Nothin’s”, “I Want to Be Wanted”, “All Alone Am I”, “Break It to Me Gently” “Fool #1” en “Dum Dum”.
Het meeste succes vierde Brenda Lee met het nummer “Rockin’ Around the Christmas Tree” uit 1958, een kerstnummer. Dit groeide in de loop der jaren uit tot haar meest verkochte nummer. Zelfs nu duikt de single wereldwijd op in de Spotify charts. In 1959 toerde Lee door Engeland, waar ze toentertijd meer aanzien had dan in Amerika. Zo kon het gebeuren dat Brenda in 1960 de toen nog de toen nog beginnende en onbekende band The Beatles voor haar voorprogramma vroeg.
In 1960 had ze een nummer 1-hit met “I’m Sorry”, dat in de Billboard Pop Chart stond. Het was haar eerste gouden single. Later werd het nummer genomineerd voor een Grammy Award. Brenda Lee’s laatste hit was ‘Losing you’ in 1964. Hoewel: als je de Spotify charts meetelt, dan is ‘Rockin’ Around the Christmas Tree’ haar laatste hit. Elk jaar in december!
Pentatonix heeft alweer hun zesde kerstalbum uitgebracht: ‘Holidays Around The World’. Voor de twaalf tracks (zeven kerstklassiekers en vijf originals) werkten ze samen met artiesten van over de hele wereld, van de Chinese pianist Lang Lang tot de Indiase superster Shreya Ghoshal en Japanse YouTubers Hikakin & Seikin. Het nummer ‘Kid On Christmas’, dat ook als single is uitgekomen, namen ze op met Meghan Trainor.
Om de muzikale legacy van het vijftal en hun betekenis voor onder meer de Latin, Black en LGBTQ+-communities in Los Angeles te eren, werd onlangs door de burgemeester van LA 28 oktober uitgeroepen tot Pentatonix Day.
