Erop vertrouwen dat het beter wordt. Daarover gaat ‘De Tijd Gaat Mooie Dingen Doen’, de nieuwe singel van het gelijknamige album van Roxanne Hazes, dat op 13 oktober uitkomt. Het ‘recht voor zijn raap’-liedje ontstond uit een toevallige schrijfsessie met Tjeerd Oosterhuis, vertelt Hazes. “We hebben er ondertussen lekker aan zitten schaven en ik ben heel blij met het eindresultaat. ”We spelen het al ruim een jaar tijdens liveshows en op een of andere manier raakt het bij velen van jullie iets.” Het nummer weerspiegelt hoe Roxeanne naar de toekomst kijkt: hoopvol, maar ook realistisch. “Het lukt niet altijd om niet in oude patronen te belanden, maar een slechte dag is nog geen slecht leven.”
Ook niet slecht voor de 30-jarige zangeres: een al maanden uitverkochte albumpresentatie in Paradiso, op 13 december. Gelukkig zijn er nog tickets voor de voorjaarstour van Roxeanne, die op 9 februari start in Het Patronaat in Haarlem.
Roger Whittaker is overleden. De zanger met zijn warm en donker geluid overleed vorige week woensdag op 87-jarige leeftijd. “Met groot verdriet maken we het overlijden van onze geliefde Roger Whittaker bekend”, schrijft de familie van de zanger in een verklaring. „Roger was een iconische artiest, een geweldige echtgenoot en vader. Hij raakte zoveel harten met zijn muziek en zal voor altijd in onze herinneringen voortleven.”
Roger werd geboren in Nairobi, waar zijn vader de eigenaar was van een kleine onderneming. Na zijn dienstplicht in Kenia verhuisde Roger naar Engeland, waar zijn ouders ook oorspronkelijk vandaan kwamen. Hij ging er studeren voor onderwijzer, maar uiteindelijk belandde Whittaker niet op een school, maar in de muziek business. In zijn vrije tijd trad hij regelmatig op in pubs en lokale café’s, waar hij veel succes mee oogst.
In 1962 bracht Fontana Records zijn eerste nummer uit: ‘The Charge of The Light Brigade’. Datzelfde jaar trad hij op bij een variété-show in Ulster. Zijn bekendheid groeide met als gevolg dat zijn tweede singel ‘Steel man’ airplay kreeg op de Engelse radio. Met de singel ‘If I Were A Rich Man’ brak hij in Nederland in 1967 definitief door. Ook ‘Mexican whistler’ (1967), ‘I don’t believe in if anymore’ (1970) en ‘The last farewell’ werden top tien successen voor Roger Whittaker in Nederland.
In de jaren zeventig verbreedde de Britse zanger zijn horizon door – ook met succes – Duitstalige nummers als Albany (1981), Eloisa (1984), Leben mit Dir (1989) en Schön war die Zeit (1990) op te nemen. Die laatste werd succesvol gecoverd door Corry Konings als ‘Mooi was die tijd’. Whittaker heeft door de jaren heen meer dan 250 zilveren, gouden en platina albums verzameld.
Terug naar 9 februari, maar dan in 1978! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘Red hot’ van Robert Gordon. Origineel was het nummer van Billy “The Kid” Emerson (1955). Gordon werd ontdekt door muziekproducer Richard Gottehrer tijdens een repetitie met de Tuff Darts. Hij was onder de indruk van zijn stem en de manier, waarop hij ‘One Night’ van Elvis Presley zong. Beide mannen converseerden over de opname van een rock-‘n-roll-plaat, waarvoor Gordon de legendarische gitarist Link Wray contracteerde. Hun eerste gezamenlijke lp bevatte overwegend coverversies van oude opnamen zoals ‘Red Hot’ en was baanbrekend voor de opkomende neo-rockabilly-trend. ‘Red hot’ stond op de LP ‘Robert Gordon & Link Wray’ (1977). Het nummer behaalde de 7e plaats in de Nederlandse Top 40.
Nieuwe muziek van The Rolling Stones! Bijna twintig jaar na ‘A bigger bang’ (2005) komt op 20 oktober hun nieuwe album ‘Hackney Diamonds’ uit. Eerste voorproefje is de singel ‘Angry’, die zojuist door de mannen is uitgebracht. De primeur van het nummer ging naar Tonight Show-presentator Jimmy Fallon. Tijdens het interview met Jimmy onthulden de Stones meer details over ‘Hackney Diamonds’. Ook gingen ze dieper in op het gemis van Charlie Watts. “Alles is anders sinds Charlie er niet meer is. Hij is nummer vier. We missen hem”, aldus Keith. Maar toch is Charlie op twee songs te horen, die al in 2019 werden opgenomen. Als eerbetoon! Op de overige songs speelt Steve Jordan op drums. “Dankzij Charlie hebben we Steve Jordan. Hij koos hem als vervanger,” aldus de Stones.De nieuwe singel van The Stones klinkt tijdloos en is een meesterlijke comeback singel.
Bijna elke dag staan we bij Hitzound stil bij de Alarmschijf. Het was de plaat die in 1969 officieel werd geïntroduceerd door Radio Veronica en werd wekelijks gekozen en veel gedraaid. (na het hele uur) Vanaf 1 november 1969 startte Radio Veronica officieel met de Alarmschijf. Daarmee is het de oudste, nog altijd gekozen hit tip van de Nederlandse radio. Voordat de DJ`s van het eerste uur de Tipparade gingen samenstellen was er al een voorlopige Tipparade in het leven geroepen bij de zee zender. Deze werd gestart door Rob Out en uitgezonden na de Veronica Top 40 vanaf de pré-keuzes, 15 juli 1967. Op chronologische volgorde bespreekt Hitzound de keuzes.
Op 15 maart, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘What I like about you’ van The Romantics. De bandleden Wally Palmar, Mike Skill en Jimmy Marinos schreven het nummer, afkomstig van hun eerste LP ‘The Romantics’. Het “Hey, uh-huh-huh” refrein was geïnspireerd op Yardbirds’ “Over Under Sideways Down” en Chuck Berry’s “Back in the U.S.A.”. Opvallend detail was, dat de singel werd ingezongen door Marinos, de drummer van de band. In Australië was ‘What I like about you’ de grootste hit. Het nummer bereikte daar de 2e plaats en werd bekroond met een gouden plaat. In de Nederlandse Top 40 kwamen The Romantics tot de 12e positie.
In het voorjaar van 1976 introduceerde de TROS een eigen hittip, de TROS Paradeplaat. Op diezelfde dag (Hemelvaart) startte de TROS op Hilversum 3 ook met twee hitlijsten, de Europarade en de Polderpopparade. De Paradeplaat nam het op tegen de Alarmschijf van Veronica en de Troetelschijf van Hilversum 3. De Paradeplaat werd elke week gekozen door de TROS-diskjockeys en op donderdag elk uur op de radio gedraaid, totdat hij na ruim vier jaren (tijdelijk) werd afgeschaft in 1980. Medio 1983 werd de TROS Paradeplaat weer ingevoerd en was tot en met de laatste TROS donderdag op 3 (op 1 oktober 1992) te horen. Daarna vervielen de afzonderlijke omroepschijven door samenwerking tussen de omroepen op Radio 3 en werd overgegaan op de gezamenlijke Alarmschijf (in feb 1993 opgevolgd door de Megahit). De Paradeplaat werd vanaf 10-10-1992 overgenomen door Radio 2 (tot en met 2008) en nog later, in 2010, door SterrenNL. We zullen de Paradeplaat chronologisch volgen als omroepschijf van de TROS op Hilversum 3 (tot en met 1985) en Radio 3.
Terug naar 12 januari, maar dan in 1978! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘Black Betty’ van Ram Jam. Oorspronkelijk blijkt dit een volksliedje te zijn, dat bekend werd in de versie van Huddy ‘Leadbelly’ Ledbetter, destijds een befaamde folkzanger. Zijn versie zal nu racistisch worden beschouwd, omdat de zweep, waarmee vroeger slaven werden afgetuigd, de ‘Black Betty’ werd genoemd. Het bracht Ram Jam later in opspraak, ook omdat de link werd gelegd met discriminatie van Afro-Amerikaanse vrouwen. Ondanks dit alles scoorde de band uit New York er een grote hit mee en kreeg de singel veel airplay, zeker ook in Nederland. Tegenstanders boycotten het nummer. De singel was te vinden op de LP ‘Ram Jam’ uit 1977.
Ram Jam kwam voort uit de band Starstruck, geformeerd door gitarist Bill Bartlett. Deze had in de jaren zestig in The Lemon Pipers had gespeeld. Bartlett transformeerde ‘Black Betty’ tot een rocksong en bracht het uit met Starstruck. Hoewel het geen grote hit werd, was het wel lokaal een mooi succes. Dat wekte de interesse van platenproducers uit New York. Deze formeerden een nieuwe groep rond Bartlett; Ram Jam. ‘Black Betty’ werd door Ram Jam opnieuw uitgebracht en bereikte ditmaal de 4e plaats van de Nederlandse Top 40. O.a. ook in Engeland bereikte het nummer de top 10.
Rolf Sanchez lanceert nieuwe muziek! Na ‘Zin in de zomer man’ met Bizzey en Kraantje Pappie laat hij zich ditmaal van een heel andere kant horen. Zijn nieuwste singel heet ‘Ik Denk Aan Jou’. Het is een Nederlandse ballade, een verrassende wending ten opzichte van zijn gebruikelijke Spaans-Nederlandse repertoire. Het liedje komt oorspronkelijk uit het televisieprogramma ‘I Want Your Song’, waar songwriters streden om een nummer voor Rolf te schrijven, waarbij dit lied de winnaar werd. Stemproblemen van Rolf stelden de release uit, maar Sanchez is terug en hield zijn belofte en maakte het nummer later af samen met John Ewbank.
Op 3 september, maar dan in 1966, staan Rolling Stones genoteerd in de Veronica Top 40 met ‘Lady Jane’. Een beetje vreemd, want het nummer kwam al op 16 juli van hetzelfde jaar binnen in de lijst, maar dan in de uitvoering van David Garrick. ‘Lady Jane’ was echter een Rolling Stones nummer. Mick Jagger en Keith Richards hadden het geschreven voor hun LP ‘Mother’s little helper’. Deze titelsong én ‘Lady Jane’ verschenen samen op singel, waarbij ‘Mother’s little helper’ aanvankelijk de A-kant was. Deze bereikte de 7e plaats in de Veronica Top 40 terwijl ‘Lady Jane’ de 5e plaats (gedeeld met David Garrick) wist te behalen.
Jagger schreef ‘Lady Jane’ aan het begin van 1966. Over wie Jane nou precies is in dit nummer, gingen twee verhalen de ronde. De eerste versie was, dat het nummer gaat over Jane Seymour, de derde vrouw van Koning Henry VIII. De andere versie was, dat het nummer gaat over Jane Ormsby-Gore, een Britse schone die een tijdje de vriendin was van Mick Jagger. Zij was de dochter van voormalig politicus David Ormsby-Gore. Mick zei er zelf ooit het volgende over : “Lady Jane is a complete sort of very weird song. I don’t really know what that’s all about myself. All the names are historical but it was really unconscious that they should fit together from the same period.”
‘Lady Jane’ werd opgenomen in maart 1966 in de RCA Studios in Los Angeles. In Engeland werd het niet op singel uitgebracht, maar zowel in Amerika als Nederland wel, als dubbele A-kant met ‘Mother’s Little Helper’.
Racoon heeft zojuist de nieuwe single Nickel For Goodbye uitgebracht. Het is de eerste single van hun nieuwe, volledig Engelstalige album, dat volgend jaar zal verschijnen. In het nummer zingt zanger Bart van der Weide over hoe stinkend rijk en zielsgelukkig hij had kunnen zijn als hij een stuiver had gekregen voor elke miskleun, onzekerheid, domme beslissing.
Bart: ‘Vaak zie je ook mensen uit je leven verdwijnen door je eigen stommiteit, trots en koppigheid. De ik uit het liedje, dat ben ik. Zoals altijd in onze liedjes. Maar zo’n vaart als in dit liedje loopt het met mij niet. Ik hou erg van schrijven, dus ik teer op stukjes gevoel en vergroot dingen uit en probeer er wat moois van te maken. Het zijn altijd momentopnames.’
Bart over de terugkeer naar Engelstalig: ‘Nederlands was gewoon even een uitstapje en dat smaakte heel goed. Dus we komen er ongetwijfeld ook wel weer terug. Wij gaan gewoon lekker van de hak op de tak, van Engels naar Nederlands, van Nederlands naar Engels. Misschien komen we ook weleens met een Frans liedje.’ Gitarist Dennis Huige vult aan: ‘We hebben altijd Engelstalig gewerkt, dus dat loopt gewoon door. Schrijven gaat bij ons non-stop. We hebben altijd een berg aan onaffe liedjes, ideeën en schetsjes liggen, een akkoord, een flard tekst, een melodie. Na zoveel jaar voelen we aan ons water wat in het Engels of wat in het Nederlands moet.’ Racoon staat intussen vers toegevoegd op de snelste playlist van Nederland: Brand New.
Vandaag, op 29 augustus, maar dan in 1933, was de geboortedag van Ramses Shaffy. Hij werd geboren in Neuilly-sur-Seine als zoon van de Egyptische consul Ramsès Shaffy Bey en de Poolse gravin Alexandra de Wysocka van Russische afkomst. De eerste zeven jaar van zijn leven bracht hij door in Cannes bij zijn moeder. Toen deze tuberculose kreeg, kwam Shaffy terecht in een Nederlands pleeggezin. Ramses maakte de middelbare school niet af en werd in 1952 aangenomen op de Amsterdamse toneelschool. Vervolgens debuteerde hij in 1955 bij de Nederlandse Comedie.
In 1961 sleept hij een rol binnen voor de TV serie ‘De vier dochters Bennet’, naar het boek Pride and Prejudice van Jane Austen. In deze periode brengt Ramses zijn eerste plaat uit: de Engelstalige EP ‘Come With Me’. In 1961 doet Ramses Shaffy mee aan het songfestival van Knokke, Met Ria Valk, Conny Vandenbos, Sacha Denisant en Herman van Keeken. Hij speelde ook een rol in de film De Zaak M.P. van Bert Haanstra. Zijn carrière bij De Nederlandse Comedie komt in 1963 ten einde.
De theatergroep Shaffy Chantant richtte Ramses in 1964 op. Hij werkt samen met werkt hierin samen met Joop Admiraal, pianist Polo de Haas, Loesje Hamel en: Liesbeth List. Zijn nationale doorbraak als zanger beleeft hij in 1966, als hij ‘Sammy’ uitbrengt op singel. Ramses zou de tekst voor het nummer in amper vijf minuten hebben geschreven, net voor een afspraak met zijn platenmaatschappij. Het nummer en de vertolking ervan door Shaffy zelf maakte op het Grand Gala du Discque in 1966 een verpletterende indruk. Het nummer stormde de Nederlandse hitlijsten binnen en bereikte in Nederland de 2e plaats in de Veronica Top 40 en het leverde hem een gouden plaat op. Ook het B-kantje kreeg eeuwigheidswaarde: ‘Vijf uur’.
Met Liesbeth List zette hij in 1968 onder andere het lied ‘Pastorale’ van Boudewijn de Groot en Lennaert Nijgh op de plaat. Ook deze single wordt een top drie hit in Nederland. Tussendoor speelde Ramses in meerdere speelfilms en kwam in 1968 met het nieuwe programma Shaffy Verkeerd. In 1970 werd zijn LP ‘Zonder Bagage,’ een groot succes. Met Liesbeth List bereikte ‘In de armen van de stad’ een tipnotering. Na een mishandeling in 1971 zat hij enkele maanden ziek thuis, om daarna met ‘Zing, Vecht, Huil, Bid, Lach, Werk En Bewonder’ en ‘Aan De Andere Kant Van De Heuvel’ met Liesbeth List de hitlijsten in te zingen. Ook deze nummers kwamen van de LP ‘Zonder bagage’.
In 1972 neemt Ramses ‘We zullen doorgaan’ op, maar dat werd pas een hit in 1975, ditmaal versterkt met vocale begeleiding door het koor De Stem des Volks, onder leiding van Bertus van der Vliet, op het album ‘We leven nog’ (1975). Drie jaar later zou ‘Laat me’ zijn laatste grote hit worden.
Shaffy trad vanaf begin jaren tachtig ook weer op als acteur, zowel in films als op de planken. Hij oogstte in 1993 succes met zijn vertolking van Don Quichot in de musical De man van La Mancha van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen. Ook speelde hij in de Vlaams/Nederlandse miniserie Willem van Oranje de rol van Graaf van Egmont.
Niet lang na de eeuwwisseling werd hij opgenomen in het Dr. Sarphatihuis. Dit had te maken met langdurig overmatig alcoholgebruik waardoor hij verschijnselen vertoonde van het syndroom van Korsakov. Toch maakte hij vanuit het verzorgingshuis een ware comeback met de band Alderliefste. Samen met Liesbeth List wordt een nieuwe versie van ‘Laat me’ een groot succes. Zijn laatste optreden was op 27 november 2009 in de Sint Laurenskerk te Rotterdam. Op 1 december van datzelfde jaar overleed Ramses Shaffy op 76-jarige leeftijd aan de gevolgen van slokdarmkanker.
