Zeg je Heaven 17, dan denk je aan ‘Temptation’, hun energieke single uit 1983. Logisch, want het was in Nederland hun enige hit. Twee maal zelfs, want de remix uit 1993 bereikte de Nederlandse Top Veertig ook. Al hun andere songs werden hier geen hits en bereikten zelfs de Tipparade niet. Jammer, want ‘Come live with me’ had een hit moeten zijn. De band, bestaande uit Martyn Ware (keyboards), Ian Craig Marsh (keyboards) en Glenn Gregory (zang) schreef het nummer voor hun tweede LP ‘The Luxury Gap’.
De groep beleefde zijn hoogtijdagen aan het begin van de jaren 80. Veel van de teksten van Heaven 17 waren links georiënteerd. De eerste single van de groep, ‘We don’t need this fascist groove thing’, werd door BBC Radio 1 geboycot, omdat de tekst de Amerikaanse president Ronald Reagan zou belasteren. Ware en Marsh verlieten in 1980 The Human League om onder de naam British Electric Foundation (B.E.F.) voor zichzelf te beginnen. Na het aantrekken van leadzanger Glenn Gregory noemde het trio zich Heaven 17, naar de roman A Clockwork Orange van Anthony Burgess, waarin een popgroep met deze naam voorkomt.
Als producers bleven Ware en Marsh de naam B.E.F. gebruiken. Samen met The Human League, die met een andere bezetting doorgingen, werden ze de pioniers van het gebruik van de drumcomputer in pop en ontwikkelden ze de dansbare synthpop die een van de stromingen binnen de new wave zou worden. De ballad ‘Come live with me’ was in Engeland en Ierland een dikke top tien hit.
Harry Muskee werd geboren op deze dag, 10 juni, maar dan in 1941. Hij was de zanger van de Drentse bluesband Cuby + Blizzards die hij samen met Eelco Gelling oprichtte in 1963. Muskee had daarvoor zijn muzikale ervaring opgedaan door te spelen in jazz, dixieland en rock`n roll bandjes. De eerste singles van Muskee lieten een garageachtige sound horen. Als de band in 1964 het American Folk & Blues Festival bijwoont in Den Haag ligt de muzikale toekomst vast: het wordt blues!
Met het debuutalbum ‘Desolation’ sleept de groep direct een Edison binnen. Cuby & Blizzards scoorden in 1966 hun eerste Top 40 hit met ‘Back Home’. Een jaartje later ontvangen Cuby & Blizzards een gouden plaat voor ‘Groeten uit Grolloo’. Andere hits van de band in de Veronica Top Veertig worden ‘Another Day, Another Road’(1967) en ‘Appleknockers Flophouse’(1969). Het nummer ‘Window Of My Eyes’ wordt hun grootste hit en bereikt een top tien notering. Elk jaar staat deze classic hoog genoteerd in de TOP 2000 van NPO Radio 2. ‘Window of my Eyes’ werd door Anton Corbijn in 2010 gebruikt bij de aftiteling van zijn film The American, en de band kreeg voor het nummer een Edison.
Cuby & Blizzards werd in 1972 opgeheven, maar hierna nog verschillende keren nieuw leven ingeblazen. Zo trad Muskee trad na 1972 onder meer op onder de namen Harry Muskee Band en later Muskee. Sinds halverwege de jaren negentig trad de band weer op onder de naam Cuby and the Blizzards en maakten oud-leden als Helmig van der Vegt, Herman Deinum en Hans Lafaille weer deel uit van de groep.
Muskee werkte de laatste maanden van zijn leven samen met Daniël Lohues aan een plaat, dat ‘Dogs Found’ zou gaan heten. Muskee werd echter ziek en zieker en overleed op 70-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. In 2007 ontving Muskee een Gouden Harp voor zijn hele oeuvre. Vandaag gaat in Grolloo ter ere van Muskee, de vijfde editie van het Holland International Blues Festival van start.
Na het uiteenvallen van Cuby + Blizzards speelde hij in formaties als Red White ‘n Blue, de Harry Muskee Band, de Muskee Gang en Muskee. Uiteindelijk bleek de originele naam Cuby + Blizzards de meest pakkende te zijn en onder deze naam toerde Muskee vele jaren door binnen- en buitenland, bijgestaan door de Groninger gitarist Erwin Java.
Daarnaast presenteerde hij muziekprogramma’s voor Radio Drenthe en maakte hij voor diezelfde zender een studiereis door de zuidelijke staten van de Verenigde Staten, op zoek naar de wortels van de blues. Muskee overleed op 70-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Hij ligt begraven achter de Jacobuskerk in Rolde.
Terug naar 9 juni 1977! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘Painting my love songs’ van Henry Gross. Het nummer werd zowel geschreven als geproduceerd door de Amerikaanse zanger Henry Gross en stond op zijn LP ‘Show me to the stage’. Gross begon zijn muziekcarrière bij de groep Sha-Na-Na, waarvan hij één van de oprichters was. Hij verliet Sha-Na-Na voor een carrière als solo-singer-songwriter in 1970. Hij tekende een platencontract bij ABC Dunhill Records in 1971 en twee jaar later bij het grotere A&M Records. In 1976 scoorde hij een hele grote hit met ‘Shannon’, dat ging over de dood van de hond Shannon van voormalig Beach Boys-lid Carl Wilson. De single werd bekroond met goud in Amerika en werd een wereldwijde hit met oa. Een nummer 1 notering in Canada en Nieuw Zeeland. Dat grote succes wist hij niet te evenaren met ‘Painting my love songs’, dat 3 weken genoteerd stond in de Tipparade.
Op 25 mei, maar dan in 1974, komt Hot Chocolate binnen in de Veronica Top Veertig met ‘Emma’. Het nummer werd geschreven door twee bandleden, namelijk Errol Brown en Tony Wilson en stond hun LP ‘Cicero Park’. Een dramatisch lied, dat gaat over Emma, de echtgenote van een (niet met naam genoemde) zanger, die haar al kende vanaf de kleuterschool en met haar trouwde toen ze 17 waren. Emma had de ambitie om filmster te worden, maar slaagde daar niet in. Ze werd depressief en pleegde uiteindelijk zelfmoord. Haar echtgenoot vond haar dood op haar bed, en op de vloer naast het bed vond hij een afscheidsbrief waarin Emma aangaf dat ze niet kon leven van dromen alleen. In Nederland was het hun eerste hit, maar Hot Chocolate had eerder al enkele singles uitgebracht, zoals ‘Brother Louie’ uit 1973, die behoorlijk wat airplay kreeg op de radio. ‘Emma’ behaalde de 3e plaats in de Veronica Top Veertig.
In de Kluis van de Flops vinden we ook het nummer ‘Cat’s in the Cradle’. Het werd in 1992 een hit voor Ugly Kid Joe in Nederland, maar het was een cover van Harry Chapin. Deze singer-songwriter scoorde in Nederland maar één klein hitje met ‘W.O.L.D.’ en werd hier zwaar onderschat. Naast schrijven hield hij zich ook met sociaal activisme bezig. Zo hielp hij onder meer geld op te halen om de honger in Amerika te bestrijden. Ook schreef hij de Broadway-musical: The Night That Made America Famous.
De tekst van het folk rock nummer ‘Cats in the cradle’ begon aanvankelijk als een gedicht geschreven door Chapins vrouw, Sandra Chapin, dat verder werd uitgewerkt. Het nummer gaat over de relatie tussen haar eerste man, James Cashmore, en diens vader John. John Cashmore had een belangrijk politiek ambt in Brooklyn., één van de vijf stadsdelen van New York.
Harry Chapin was ook geïnspireerd door een nummer dat ze hoorde op de radio. Harry Chapin zei dat het nummer bovendien gaat over zijn verhouding met zijn zoon Josh. ‘Cats in the cradle’ was te vinden op het album ‘Verities & Balderdash’ uit 1974. Zijn opname is geplaatst in de Grammy Hall of Fame in 2011. ‘Cats in the cradle’ was in Amerika een ongelofelijke hit en bereikte de 1e plaats en verkocht 1,5 miljoen exemplaren. De LP ging in Amerika meer dan 2,5 miljoen maal over de toonbank. ‘Cats in the cradle’ wordt met regelmaat gebruikt in radio en TV reclames.
Harry Chapin heeft niet veel plezier aan zijn songs mogen beleven; hij werd maar 38 jaar. In dezomer van 1981 was hij op weg naar een concert, toen zijn auto geraakt werd door een vrachtwagen. Harry Chapin overleefde dit auto ongeluk niet.
Je hebt nog een zomer de tijd om ernaar uit te kijken en dan is het zover. Dan verschijnt het derde album van Andrew Hozier-Byrne, kortweg Hozier. ‘Unreal Unearth’ komt uit op 18 augustus, waarop ook zijn allernieuwste single ‘Francesca’ te vinden is. Tot die tijd houdt de Ierse singer-songwriter zich voornamelijk bezig met kleine, intieme pop-up concerten, waarvan hij er in april ook een gaf in het Zonnehuis in Amsterdam-Noord. Hij keert op woensdag 19 juli overigens terug naar onze hoofdstad, maar dan voor een grotere show in een uitverkochte AFAS Live.
Na de lancering van het album zoekt hij de overkant van de oceaan op voor een lange reeks optredens, waarbij hij achtentwintig shows geeft in vijfentwintig verschillende steden. Van Madison Square Garden in New York tot de Hollywood Bowl in Los Angeles aan toe.
Geen wonder dat er zoveel animo is voor zijn concerten, gezien zijn enorme streamingbereik. Met meer dan veertien miljard streams en een maandelijks luisterpubliek van zo’n vijftien miljoen mensen heeft Hozier inmiddels zijn sporen meer dan verdiend. Alleen al zijn recente single ‘Eat Your Young’, die eerder dit jaar uitkwam, is al goed voor vierenvijftig miljoen Spotifystreams.
Terug naar 14 april 1977! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘A million in 1,2,3’ van Dream Express. Het liedje werd geschreven door Luc Smets. Met ‘A million in 1,2,3’ vertegenwoordigde het Nederlandse dames trio, België op het Eurovisie Songfestival in 1977. Dream Express bestond uit de zusjes Bianca, Stella en Patricia Maessen uit Harderwijk. Aanvankelijk noemden ze zich Hearts of Soul en ze vertegenwoordigden Nederland op het Eurovisie Songfestival in 1970 met ‘Waterman’. Omdat het festivalreglement op dat moment nog geen groepen toeliet, werd de groep tijdelijk omgedoopt in ‘Patricia en The Hearts of Soul’, alsof het een solozangeres en twee achtergrondzangeressen betrof.
In 1974 keerden ze Nederland de rug toe en verkaste naar België. Daar werden ze met open armen ontvangen door Luc Smets, die samen met Bianca, Stella en Patricia de groep Dream Express vormde. ‘A million in 1,2,3’ was de eerste Engelstalige inzending voor België. In de Belgische voorronde (Eurosong) had Dream Express de voorkeur gekregen op de bands Trinity (met het nummer Drop drop drop) en Two Man Sound (met het nummer Dancing man). Dream Express behaalde de 7e plaats in de finale, in een veld met 18 deelnemende landen. Het nummer bleef in Nederland steken in de Tipparade.
Op 12 mei 1979 ging de Alarmschijf van de Stichting Nederlandse Top Veertig naar ‘Never be clever’ van Herman Brood & His Wild Romance. Het nummer werd geschreven door Brood en zijn gitarist Dany Lademacher. Vreemd genoeg belandde ‘Never Be Clever’ nooit op een studioalbum van Herman Brood. Het kwam enkel uit als single tussen de albums ‘Cha Cha’ en ‘Go Nutz’. De tekst van het nummer gaat over iemand die lak heeft aan regels en zelfs het criminele pad op gaat, en dat diegene “nooit slim zal zijn”. De single ‘Never Be Clever’ behaalde de 9e plaats in de Nederlandse Top Veertig en was de grootste hit van Brood toen hij nog in leven was. Na zijn zelfmoord in 2001 zou ‘My way’ postuum de eerste plaats in Nederland weten te behalen.
2023 belooft een zeer succesvol jaar te worden voor Hannah Mae. De jonge singer-songwriter uit Emmen scoort haar eerste grote hit ‘Wat wil je van mij’ met Metejoor. De Belgische zanger bezweek meteen voor de stem van Hannah Mae. Zojuist komt haar allernieuwste single uit: ‘Zonder’. Het nummer werd gepend tijdens een intensieve schrijfkamp met veel te weinig slaap. “Ik hoop dat jullie net zo lekker schaamteloos kunnen gaan dansen op Zonder zoals wij!”, aldus Hannah Mae op Instagram.
Vandaag viert Hans van Eijck zijn 77e verjaardag. Gefeliciteerd! Hij is een bekende Nederlands muzikant, componist en producer. Na het conservatorium vertrok Van Eijck naar Duitsland en speelde hij in een aantal bandjes. Zo maakte hij onderdeel uit van o.a. Uti & The Ravens, een afsplitsing van de Tielman Brothers. Eenmaal terug in Nederland wordt hij lid van de band Jumping Pop-In. Deze band bestaat weliswaar kort, maar treedt wel op als begeleidingsband van grote namen als Johnny Lion en Rob de Nijs.
Wanneer de Jumping Pop-In uit elkaar gaat, vertrekt Hans van Eijck in 1966 naar de Tee-Set. Met hun debuutsingle ‘Early In The Morning’ is het gelijk raak! In 1966 bereikt deze compositie van Robbie van Leeuwen (The Motions) de Veronica Top Veertig. 1967 blijkt een woelig jaar voor Tee Set. De hits blijven komen: ‘Don`t you leave’ is de eerste top tien hit voor Tea Set. De ervaren Britse gitarist Ray Fenwick (onder andere Gene Vincent, Chrispian St. Peters) komt de band versterken. Maar: er breekt ruzie uit binnen de groep. Als Hans van Eijck en Polle Eduard te laat komen voor een opnamesessie in de studio, weet frontman Peter Tetteroo zich niet te beheersen en gaat met Van Eijck op de vuist. ‘Daarmee was het gelijk over natuurlijk,’ vertelt Eduard. ‘Er is nog wel een poging gedaan de boel te lijmen, maar er viel niet meer te praten’.
Van Eijck, gitarist Ray Fenwick en bassist Polle Eduard verlieten in 1967 Tee Set en richten de band After Tea op. Een jaar later echter voegt Van Eijck zich weer bij Tee-Set. Na de hereniging met Tee Set schreef hij ‘Ma belle amie’, waarmee de band een internationale hit had. O.a. ook in Amerika! Hierna zou Van Eijck nog verscheidene nummers voor de band schrijven en componeren, waaronder ‘She likes weeds’, dat een nummer 1-hit werd in de Veronica Top Veertig, en ‘Linda-Linda’.
Na het verlaten van Tee Set volgde Van Eijck een opleiding muziekdocent aan het conservatorium van Rotterdam, waarbij hij tevens als dj werkte. Aansluitend gaf hij een aantal jaren les. In1978 scoorde Hans, als geestelijke vader van de gelegenheidsformatie Abdul Hassan & Orchestra een top 10 hit met ’Arabien affair’. Halverwege de jaren tachtig keerde hij in de uitvoerende muziek terug, dit maal in de rol van componist en/of producer. Aanvankelijk deed hij dit onder het pseudoniem Eric Elston, maar allengs weer onder de eigen naam. In 1992 kreeg Van Eijck de Gouden Harp voor zijn gehele oeuvre.
