Op 24 januari, maar dan in 1981, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Embarrassment’ van Madness. Het nummer werd geschreven door saxofonist Lee Thompson. De singel ‘Embarrassment’ van de nutty boys werd medio 1980 opgenomen voor het tweede album ‘Absolutely’. De tekst gaat over de schaamte, waarmee een blank meisje (Thompsons zus Tracy) te maken kreeg en door haar familie werd verstoten omdat ze zwanger werd van een jongen van een ander ras. De videoclip werd opgenomen in de concertzaal Camden Music Machine.
De LP ‘Absolutely’ verscheen in de herfst van 1980 en werd lovend ontvangen door de Britse pers; de Nederlandse bladen waren wat minder opgetogen, maar daar had het publiek geen boodschap aan. Begin 1981 voerde de plaat wekenlang de Nederlandse album top 50 aan en haalde het bij ons de platinastatus. Naast ‘Embarrassment’ stond ook de singel ‘Baggy trousers’ op deze succesvolle Madness plaat. In Engeland behaalde ‘Embarrassment’ de 4e plaats; in de Nederlandse Top 40 stond Madness op nummer 2.
Op 10 januari, maar dan in 1981, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Stars on 45’ van Stars On 45. Het nummer was een bewerking van de illegale 12-inch versie van Alto Passion met samples van originele Beatles hits, aan elkaar gemixt. Toen Willem van Kooten (ex DJ van Veronica, Noordzee, Hilversum 3) de illegale versie in handen kreeg, was hij razend enthousiast en kreeg een gouden idee.
Hij riep de hulp in van Jaap Eggermont en Martin Duiser. Hij besloot een legale versie van de medley te maken met behulp van Nederlandse zangers die klonken als onder andere de Beatles. Zij herschreven het nummer en riepen de hulp in van Bas Muys (Lennon), Hans Vermeulen (Harrison) en Okkie Huysdens (McCartney) voor de razendknappe vocals om de sound van de Beatles te evenaren. Andere rollen waren weggelegd voor Arnie Treffers, Albert West, Tony Sherman en Jody Pijper. De Beatles hits (en van andere acts) werden tot een medley aan elkaar gemonteerd en voorzien van een disco sound. Niet eenvoudig: ze waren wel even bezig om de fragmenten in een (voor hen) juiste volgorde te monteren.
Eggermont constateerde dat de opnamen voor hem als een soort opleiding golden en dat het plaatje het resultaat was van ”stug volhouden”. Het loonde! Stars On 45 werd een wereldwijd succes. De singel bereikte niet alleen in Nederland, maar o.a. ook in Duitsland en Australië de eerste plaats. Ja, zelfs in Amerika wat een ongehoorde prestatie was. Onder een andere titel overigens om de hoge kosten voor het copyright dat op de originele Beatles-singles in de medley rust te vermijden.
En dus werd het wellicht de Amerikaanse nummer 1 hit met de langste titel ooit: ‘Medley: Intro Venus/Sugar Sugar/No Reply/I’ll Be Back/Drive My Car/Do You Want to Know a Secret/We Can Work it Out/I Should Have Known Better/Nowhere Man/You’re Going to Lose That Girl/Stars on 45.’
Op 10 januari, maar dan in 1981, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘San Salvador’ van Azoto. Het nummer werd geschreven door Celso Valli en Julie Scott en stond op de LP ‘Disco fizz’. Achter de studio groep Azoto ging feitelijk de Italiaan Celso Valli schuil. Hij is een Italiaans componist, dirigent en muzikant. Aan het begin van zijn carrière, eind jaren 70, ging hij voorop in de scene van de Italiaanse disco. Gedurende de jaren 80 produceerde hij een groot aantal nummers behorend tot de zogenaamde Italo-disco. Zo zijn nummers ‘Ti Sento’ van Matia Bazar en ‘San Salvador’ van Azoto beide van zijn hand, evenals ‘Self Control’ van RAF (internationale hit in de coverversie van Laura Branigan).
Valli besloot zich na 1985 steeds verder toe leggen op de Italiaanse popmuziek. Sindsdien heeft hij, als liedjesschrijver, arrangeur, toetsenist en/of producent, samengewerkt met een groot aantal bekende Italiaanse artiesten, waaronder Andrea Bocelli, Filippa Giordano, Giorgia, Jovanotti, Mina, Laura Pausini, Eros Ramazzotti, Vasco Rossi en Il Volo.
Op 3 januari, maar dan in 1981, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Runaround Sue’ van Racey. Het nummer werd geschreven door Dion DiMucci en Ernie Maresca. Dion was ook de eerste, die het nummer uitbracht. ‘Runaround Sue’ stond in het najaar van 1961 twee weken op de eerste plaats in de Amerikaanse Billboard Hot 100. De versie van Racey was dus een cover. Het nummer stond niet op een album van de Engelse band. Feitelijk bracht Racey maar 1 album uit: ‘Smash and grab’, die in 1979 uitkwam. Dat werd uiteindelijk ook hun meest succesvolle jaar.
Racey werd in 1976 opgericht en bracht een jaar later de singel ‘Baby It’s You’ (geschreven door Chris Norman van Smokie) uit. Het nummer deed niets in de charts. Het succes kwam pas toen de band ging samenwerken met producers Chinn & Chapman;. De singels ‘Lay Your Love On Me’ en ‘Some Girls’ (oorspronkelijk bedoeld voor Blondie) werden in Nederland hun grootste hits. Beide werden in 1979 uitgebracht en stonden op hun enigste album. Na de breuk met Chinn & Chapman bleek hun coverversie van ‘Runaround Sue’ hun laatste hit. De singel bereikte de 14e plaats in de Nederlandse Top 40.
Op 20 december, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Happy Xmas’ (War is over) van John Lennon, Yoko Ono & Plastic Ono Band. John en Yoko schreven ‘Happy Xmas’ al in 1971. De inspiratie voor het nummer was de vredescampagne die ze in 1969 hielden. In dat jaar haalden ze ook het wereldnieuws met hun Bed-In for Peace in het Amsterdamse Hilton hotel. Hun acties verliepen langs steden wereldwijd waarin ze bijvoorbeeld posters verspreidden met de tekst: War is over! If you want it. Happy Christmas from John & Yoko.
De slogan was al eerder gebruikt in de anti-war songs ‘The War Is Over’ van Phil Ochs, en ‘The Unknown Soldier’ van de Doors. In oktober 1971 werkten John en Yoko een akoestische demo uit van het nummer in de St Regis Hotel in New York City, waar beide op dat moment verbleven. Phil Spector werd door Lennon gevraagd om het nummer te produceren. ‘Happy Xmas werd opgenomen in de Record Plant studio. Aan de Kerst singel werkten 30 kinderen tussen 4 en 12 jaar mee van The Harlem Community Choir. Het nummer bereikte zowel in 1972 als in 1980, vlak na zijn dood, de 6e plaats in de Veronica Top 40. ‘Happy Xmas’ (War is over) was de laatste Alarmschijf van 1980.
Op 13 december, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Do you feel my love’ van Eddy Grant. Hij schreef het nummer voor zijn album Can’t Get Enough uit 1981. De LP bracht Grant uit op zijn eigen label Ice Records. Zijn eerste successen vierde hij met The Equals, die hij in 1965 oprichtte. ‘Baby come back’ was één van hun grootste successen. In 1970 richtte Grant zijn eigen productiemaatschappij op, Torpedo. Niet veel later, in 1971, kreeg hij op 23-jarige leeftijd een hartaanval en een ingeklapte long als gevolg van zijn overvolle agenda. Eddy Grant verliet daarop the Equals en verkocht Torpedo.
De volgende jaren hield hij zich vooral bezig met het produceren van werk van andere artiesten. Zelf bracht hij in 1979 de singel ‘Living on the frontline’ uit, een hit in het club-circuit. Meer succes had hij met de single My turn to love you’, zijn eerste hit in de Nederlandse Top 40 als Eddy Grant. Met de opvolger ‘Do you feel my love’ sleepte hij een Alarmschijf binnen en behaalde er de 12e plaats mee in de Nederlandse Top 40.
Op 6 december, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘De do do do, de da da da’ van The Police. Frontman Sting schreef het nummer voor het album ‘Zenyatta Mondatta’. Er kwam nogal wat kritiek op de lyrics, die door sommigen werd omschreven als ‘baby talk’. Maar volgens Sting ging het nummer over de kracht van iets simpels. Daarbij gaf hij voorbeelden van als ‘Do Wah Diddy Diddy’ (The Exciters) en ‘Da Doo Ron Ron’ (The Crystals). De lyrics ‘De Do Do Do, De Da Da Da’ werd bedacht door de zoon van Sting. Hij zei daarover: “In fact, my son came up with it. I’ve never paid him – so that’s another possible lawsuit. He writes songs himself these days. He’s got a lot of self-confidence – I don’t know where from.” De singel ‘De do do do, de da da da’ bereikte zowel in Amerika als Engeland de tiende plaats. In de Nederlandse Top 40 nét niet, daar werd de elfde positie bereikt.
Op 29 november, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 toepasselijk naar ‘Het is koud zonder jou’ van André Hazes. Het nummer werd geschreven door André Hazes, K. De Kopere en P. Daelhuysen en was een cover van een nummer van Rita Hovink uit 1976. ‘Het is koud zonder jou’ was te vinden op de LP ’n Vriend’. Het nummer werd geproduceerd door Tim Griek. Het jaar 1980 was een heel belangrijk jaar voor Hazes. Hij kwam berooid en uitgerangeerd bij zijn oude platenmaatschappij in contact met EMI en producer Tim Griek, die met Hazes de studio indook. Met André maakte hij het comeback album ’n Vriend’. Dit werd een heus ‘levenspop’-album, waarop Hazes zich liet begeleiden door onder meer gitarist Jacques Verburgt, die later de vaste producent van Hazes werd alsook gitarist in diens begeleidingsband. De singel ‘Het is koud zonder jou’ verkoos Veronica tot Alarmschijf. De meezinger behaalde de 20e plaats in de Nederlandse Top 40.
Op 22 november, maar dan in 1980, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Lola (Live)’ van The Kinks. Deze classic werd tien jaar eerder geschreven door Ray Davies en was te vinden op de LP ‘Lola versus Powerman and the Moneygoround, Part One’. Volgens zijn broer, gitarist Dave Davies, was hij het die de melodie had geschreven en maakte hij het liedje samen met Ray verder af. Hij werd echter niet vermeld als componist, wat wel vaker is gebeurd bij nummers van The Kinks. Hoe dan ook: Ray wilde met deze track bewijzen dat hij een nummer kon schrijven, die “in vijf seconden verkoopt”. De songtekst, dat gaat over een jonge vent, die in een club verleidt wordt door een travestiet, was in die tijd nogal controversieel. De BBC weigerde het nummer te draaien. Daarbij ging het verhaal de ronde, dat ‘Lola’ gebaseerd was op reality.
In het boek ‘God Save The Kinks: A Biography’ werd gesuggereerd dat Ray Davies geïnspireerd was geraakt tot het schrijven van ‘Lola’ door een travestiet. Deze vraagt Ray Davies ten dans. Hij wil niet, maar bandmanager Robert Wace gaat er in op de vraag. De travestiet, die ‘loopt als een vrouw, maar praat als een man’, sprong vervolgens in de taxi met Robert. Of hij zag de stoppelbaard niet ziet óf gaf er gewoon niet om.
Behalve de BBC, wilde in Nederland het christelijke NCRV het nummer niet draaien op Hilversum 3. Kon zo’n controversieel nummer dus wel een hit worden? Jazeker: in september 1970 wist ‘Lola’ de eerste plaatste halen in de Veronica Top 40. Zo`n tien jaar later wisten The Kinks er nogmaals mee te scoren, Want in 1980 kwam ‘Lola’ met het predicaat Alarmschijf opnieuw binnen in de hitlijsten, maar dan in een live versie (opgenomen in 1979 in Providence). Ook met de live versie scoorden The Kinks met ‘Lola’ een nummer 1 hit in de Nederlandse Top 40.
Terug naar 21 september, maar dan in 1978! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘No time for a tango’ van Snoopy. Het nummer werd geschreven door de mensen achter Cat Music (Catapult en Rubberen Robbie) en was afkomstig van de LP ‘Snoopy’. Het duo werd gevormd in 1978. Snoopy bestond uit Ethel Mezas en Florence Woerdings. Florence Woerdings verliet Snoopy in 1979. Haar plaats werd ingenomen door Maureen Seedorf. Het duo stopte in 1980. Ze brachten slechts één album uit: ‘Snoopy’. In 1978 had Snoopy met ‘No Time for a Tango’ hun eerste hit. Op de LP stonden nog twee latere hits, namelijk ‘It’s all in the Bible’ en ‘Rain, snow and ice’. Terug naar ‘No time for a tango’. Deze singel behaalde de 21e plaats in de Nederlandse Top 40.
