Op 7 maart, maar dan in 1981, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Distant love’ van Maywood. Het nummer werd geschreven door de blonde helft van het duo, Alice May, met ex-Kayak drummer Pim Koopman als producer. Het was de eerste singel van de Maywood LP ‘Different worlds’. Een heel succesvolle plaat, waar ook de hits ‘Rio’ en ‘Mano’ op te vinden waren. Het leverde Maywood uiteindelijk een platina plaat op. Behalve in Nederland wist Maywood ook in het buitenland populariteit te verwerven. Er werden platen uitgebracht in 52 landen en op festivals in West-Duitsland, Polen, Japan en Korea werden er prijzen en onderscheidingen in de wacht gesleept. Door Stichting Conamus werd Maywood in 1981 onderscheiden met de Zilveren Harp. ‘Distant love’ behaalde de 15e plaats in de Nederlandse Top 40.
Op 28 februari, maar dan in 1981, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Shaddap you face’ van Joe Dolce. De Italiaans-Amerikaanse Dolce zei dat hij het gimmick nummer schreef op basis van herinneringen aan zijn jeugd, toen zijn familieleden in gebroken Engels spraken. Als Joe in Ohio was, bezocht hij daar geregeld zijn Italiaanse grootouders en grote familie. Ze gebruikten de zinsneden “Wat is er aan de hand, jij?” en “Eh, shaddap”, dat Dolce aanpaste en in het nummer gebruikte.
Joseph Dolce, zoals hij in het echt heet, is een in Amerika geboren singer songwriter die eind jaren ’70 naar Australië verhuisd. Hij schreef het lied over Italianen die in Australië woonden en zong het voor het eerst in Marijuana House (Fitzroy) in 1979. De singel sloeg internationaal enorm aan. Het stond 8 weken op nummer 1 in de Australische Singles Chart. O.a. ook in Engeland, Duitsland en Frankrijk stond het bovenaan in de charts. In de Nederlandse Top 40 behaalde ‘Shaddap you face’ de vierde plaats.
Op 21 februari, maar dan in 1981, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Leila’ (The queen of Sheba) van Dolly Dots. Het nummer werd zowel geschreven als geproduceerd door Richard de Bois en Peter van Asten. ‘Leila’, waar oosterse instrumenten op te horen waren, was te vinden op de vierde LP van Dolly Dots: ‘P.S. We love you’. Ook het nummer ‘P.S.’ stond op deze plaat, wat de opvolger zou worden van ‘Sheila’. Het onderwerp in de singel was de koningin van Sheba. In de Hebreeuwse Bijbel hoorde zij van de grote wijsheid van koning Salomo van Israël en reisde zij naar hem met goud, specerijen en edelstenen als geschenken voor hem. Ze was zo onder de indruk van Salomo’s wijsheid en rijkdom dat ze zijn God zegende, waarop Salomo haar alles gaf wat zij verlangde. Een legende wil dat de geschenken die de koningin van Seba aan Salomo gaf, later door de wijzen uit het oosten aan Jezus werden gegeven. Sheila werd later ook bezongen door o.a. John Hiatt (1987) en Khaled (1996). Na ‘Dreammachine’, een bescheiden succes voor Dolly Dots in 1980, wist ‘Sheila’ (The queen of Sheba) wederom de top tien te bereiken van de Nederlandse Top 40 en behaalde een 9e plaats.
Op 14 februari, maar dan in 1981, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Hold on to love’ van Patty Brard. Het nummer werd geschreven door de songwriters en producers Barry Richards en Bobby Hart en was te vinden op Patty’s debuut album ‘All this way’. In 1980 was Patty uit Luv’ gestapt en koos zij voor een solo carrière. Stiekem hoopte ze, dat ze net als met Luv’ internationaal zou kunnen scoren, maar nu alleen en als volwaardig pop zangeres. Met twee Amerikaanse songwriters en producers, die met haar werkte, lonkte Patty voorzichtig naar een doorbraak aan de andere kant van de oceaan. Dat mislukte. Ook in Nederland liep het niet zo goed als was verwacht. De singel ‘Hold on to love’ behaalde een magere 19e plaats in de Nederlandse Top 40. Haar LP werd ook een bescheiden succes. Patty zou naderhand veel succesvoller zijn als presentatrice en TV persoonlijkheid, te beginnen bij het komische TROS TV programma Bananasplit van wijlen Ralph Inbar.
Op 7 februari, maar dan in 1981, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Rock this town’ van Stray Cats. Het was de tweede singel van de groep en frontman Brian Setzer schreef het nummer. Net als de eerste singel, ‘Runaway boys’, stond ook dit rockabilly nummer op de LP ‘Straycats’. De groep werd gevormd door Brian Setzer met zijn schoolvrienden Leon Drucker en James McDonnell. Het Amerikaanse trio begon ooit als The Tomcats.
Stray Cats werd sterk beïnvloed door artiesten uit de jaren vijftig, zoals Gene Vincent, Eddie Cochran en Bill Haley. Maar de Amerikaanse groep had aanvankelijk nauwelijks succes in eigen land. In Engeland en het vaste land van Europa was echter een ware rockabilly-revival aan de gang, en de nummers van Stray Cats vielen goed in de smaak! Na een optreden in Londen ontmoette Stray Cats producent Dave Edmunds. Hij bood aan met de band te gaan samenwerken, en ging met hen de studio in om het album ‘Stray Cats’ op te nemen. ‘Rock this town’ stond op deze plaat en werd een vette hit: het bereikte de 3e plaats in de Nederlandse Top 40. Ook in Engeland belandde deze track in de top tien. Ja, zelfs Amerika ging overstag en ook daar werd de top tien bereikt.
Op 31 januari, maar dan in 1981, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Get up’ van Maria Verano. Het nummer werd geschreven door Jacques Zwart en Peter Willem Schön. Als kind zong ze in een kerkkoor. Enkele jaren later, vanaf haar zestiende, zingt ze in bandjes (waaronder Pinguïn). In 1978 bracht ze twee singletjes uit als Valerie St. John: ‘Reuben no.9’ en ‘Wrong side of goodbye’. Deze nummers deden echter niets in Nederland. Dan wordt ze ontdekt door producer Jacques Zwart met wie ze de singel ‘Get Up’. Het nummer wordt verkozen tot Alarmschijf en bereikt de 11e plaats in de Veronica Top 40.
Het bleek haar enige hit. De opvolger ‘Having Fun’ strandde in de Tipparade. Daarna volgden tot 1988 nog een aantal singels, zoals ‘I’ll Tell You’ (1981), het door Peter van Asten en Richard de Bois geschreven ‘Whoop Dedo’ (1982), ‘Cool It’ (1983) en eind 1986 de kerstsingel ‘Sleighride’, samen met de Havenzangers. Na haar platencarrière gaf Maria Verano haar stem aan reclamespotjes: voor onder meer PTT Post, Tia Maria, Limara en Xylifresh. In 2002 bracht ze nog een LP uit, ‘Mi Fiësta Latina’, met een Spaanstalig en Zuid-Amerikaans repertoire. Op 12 november 2015 overleed ze aan de gevolgen van kanker op 56 jarige leeftijd.
Op 24 januari, maar dan in 1981, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Embarrassment’ van Madness. Het nummer werd geschreven door saxofonist Lee Thompson. De singel ‘Embarrassment’ van de nutty boys werd medio 1980 opgenomen voor het tweede album ‘Absolutely’. De tekst gaat over de schaamte, waarmee een blank meisje (Thompsons zus Tracy) te maken kreeg en door haar familie werd verstoten omdat ze zwanger werd van een jongen van een ander ras. De videoclip werd opgenomen in de concertzaal Camden Music Machine.
De LP ‘Absolutely’ verscheen in de herfst van 1980 en werd lovend ontvangen door de Britse pers; de Nederlandse bladen waren wat minder opgetogen, maar daar had het publiek geen boodschap aan. Begin 1981 voerde de plaat wekenlang de Nederlandse album top 50 aan en haalde het bij ons de platinastatus. Naast ‘Embarrassment’ stond ook de singel ‘Baggy trousers’ op deze succesvolle Madness plaat. In Engeland behaalde ‘Embarrassment’ de 4e plaats; in de Nederlandse Top 40 stond Madness op nummer 2.
Op 10 januari, maar dan in 1981, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Stars on 45’ van Stars On 45. Het nummer was een bewerking van de illegale 12-inch versie van Alto Passion met samples van originele Beatles hits, aan elkaar gemixt. Toen Willem van Kooten (ex DJ van Veronica, Noordzee, Hilversum 3) de illegale versie in handen kreeg, was hij razend enthousiast en kreeg een gouden idee.
Hij riep de hulp in van Jaap Eggermont en Martin Duiser. Hij besloot een legale versie van de medley te maken met behulp van Nederlandse zangers die klonken als onder andere de Beatles. Zij herschreven het nummer en riepen de hulp in van Bas Muys (Lennon), Hans Vermeulen (Harrison) en Okkie Huysdens (McCartney) voor de razendknappe vocals om de sound van de Beatles te evenaren. Andere rollen waren weggelegd voor Arnie Treffers, Albert West, Tony Sherman en Jody Pijper. De Beatles hits (en van andere acts) werden tot een medley aan elkaar gemonteerd en voorzien van een disco sound. Niet eenvoudig: ze waren wel even bezig om de fragmenten in een (voor hen) juiste volgorde te monteren.
Eggermont constateerde dat de opnamen voor hem als een soort opleiding golden en dat het plaatje het resultaat was van ”stug volhouden”. Het loonde! Stars On 45 werd een wereldwijd succes. De singel bereikte niet alleen in Nederland, maar o.a. ook in Duitsland en Australië de eerste plaats. Ja, zelfs in Amerika wat een ongehoorde prestatie was. Onder een andere titel overigens om de hoge kosten voor het copyright dat op de originele Beatles-singles in de medley rust te vermijden.
En dus werd het wellicht de Amerikaanse nummer 1 hit met de langste titel ooit: ‘Medley: Intro Venus/Sugar Sugar/No Reply/I’ll Be Back/Drive My Car/Do You Want to Know a Secret/We Can Work it Out/I Should Have Known Better/Nowhere Man/You’re Going to Lose That Girl/Stars on 45.’
Op 10 januari, maar dan in 1981, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘San Salvador’ van Azoto. Het nummer werd geschreven door Celso Valli en Julie Scott en stond op de LP ‘Disco fizz’. Achter de studio groep Azoto ging feitelijk de Italiaan Celso Valli schuil. Hij is een Italiaans componist, dirigent en muzikant. Aan het begin van zijn carrière, eind jaren 70, ging hij voorop in de scene van de Italiaanse disco. Gedurende de jaren 80 produceerde hij een groot aantal nummers behorend tot de zogenaamde Italo-disco. Zo zijn nummers ‘Ti Sento’ van Matia Bazar en ‘San Salvador’ van Azoto beide van zijn hand, evenals ‘Self Control’ van RAF (internationale hit in de coverversie van Laura Branigan).
Valli besloot zich na 1985 steeds verder toe leggen op de Italiaanse popmuziek. Sindsdien heeft hij, als liedjesschrijver, arrangeur, toetsenist en/of producent, samengewerkt met een groot aantal bekende Italiaanse artiesten, waaronder Andrea Bocelli, Filippa Giordano, Giorgia, Jovanotti, Mina, Laura Pausini, Eros Ramazzotti, Vasco Rossi en Il Volo.
Op 3 januari, maar dan in 1981, ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar ‘Runaround Sue’ van Racey. Het nummer werd geschreven door Dion DiMucci en Ernie Maresca. Dion was ook de eerste, die het nummer uitbracht. ‘Runaround Sue’ stond in het najaar van 1961 twee weken op de eerste plaats in de Amerikaanse Billboard Hot 100. De versie van Racey was dus een cover. Het nummer stond niet op een album van de Engelse band. Feitelijk bracht Racey maar 1 album uit: ‘Smash and grab’, die in 1979 uitkwam. Dat werd uiteindelijk ook hun meest succesvolle jaar.
Racey werd in 1976 opgericht en bracht een jaar later de singel ‘Baby It’s You’ (geschreven door Chris Norman van Smokie) uit. Het nummer deed niets in de charts. Het succes kwam pas toen de band ging samenwerken met producers Chinn & Chapman;. De singels ‘Lay Your Love On Me’ en ‘Some Girls’ (oorspronkelijk bedoeld voor Blondie) werden in Nederland hun grootste hits. Beide werden in 1979 uitgebracht en stonden op hun enigste album. Na de breuk met Chinn & Chapman bleek hun coverversie van ‘Runaround Sue’ hun laatste hit. De singel bereikte de 14e plaats in de Nederlandse Top 40.
