Op 6 mei 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Song song blue’ van Neil Diamond. Een “makkelijk, licht” liedje, oordeelde de zanger over dit zelfgeschreven nummer. ‘Song song blue’ was de eerste single van zijn album ‘Moods’. Eigenlijk had Neil een andere single in gedachten. Maar als hij ‘Play me’ voorspeelt aan zijn toenmalige platenbaas Russ Regan, kijkt deze bedenkelijk. Als Neil ‘Song song blue’ inzet weet de Uni Record baas genoeg: “Neil, that’s the one!”
Diamond raakte geïnspireerd voor het nummer door het tweede deel van Pianoconcert nr. 21 van Mozart. Hij beschreef het nummer als een “erg makkelijk bericht, erg onversierd. Ik schreef niet eens een brug bij het nummer. Ik had niet verwacht dat iemand zo zou reageren op “Song Sung Blue” zoals werd gedaan. Ik vind het gewoon leuk, het bericht, en de manier waarop zo weinig woorden zoveel konden vertellen.” In Amerika wordt ‘Song song blue’ de tweede nummer 1 hit voor de zanger. In de Nederlandse Top veertig bereikt Neil Diamond de 4e plaats.