One Hit Wonders / Nr. 31 Angel – Winter song (1978)
Tijd voor deze One Hit Wonder van Angel! Deze Amerikaanse band rond Frank DiMino scoorde in 1978 eenmalig in Nederland met ‘Winter song’. De eerste muzikale looppogingen vonden plaats onder de naam Sweet Mama from Heaven. Na korte tijd veranderden ze hun naam in Angel, een eerbetoon aan de gelijknamige song van Jimi Hendrix. Ze speelden in lokale clubshows totdat ze werden ontdekt door Gene Simmons van Kiss, die ze bij zijn management wilde contracteren. David Joseph was al de manager van de band en bereidde de opnamen voor het debuutalbum voor: ‘Angel’.
Het grote succes kwam in 1978 met de LP ‘White hot’. De single ‘Ain’t Gonna Eat Out My Heart Anymore’ (een coverversie van The Rascals) bereikte #44 in de Amerikaanse Billboard-hitlijsten. Op deze plaat stond ook ‘Winter song’, dat behalve in Nederland o.a. ook in Duitsland succesvol was. Op het nummer is ook een belangrijke rol weggelegd voor The California Boys Choir.
One Hit Wonders / Nr. 32 Visage – Fade to grey (1981)
Op 5 januari 1981 viel de keuze van Frits Spits op Visage met ‘Fade to grey’. Deze One Hit Wonder (in Nederland) was één van de pijlers binnen de ‘New Romantic’ stroming. Aan deze song schreef o.a. Midge Ure, de frontman van Ultravox, mee. Midge Ure richtte samen met Steve Strange en Rusty Egan de synthesizerpopgroep op. ‘Fade to grey’ was hun tweede single, maar hun eerste op een groot platenlabel. De basis voor het lied werd gelegd door Billie Currie en Chris Payne, de werktitel was ‘Toot city’. Het duo werkte al vanaf 1979 aan het nummer, tijdens soundchecks van de eerste Gary Numan tour. Billy en Chris waren de toetsenisten bij Numan. Pas toen Midge Ure bezig was het album voor Visage samen te stellen kwam de definitieve titel er en kwamen er ook teksten bij. D
ie teksten worden tegelijk in het Engels gezongen en in het Frans gesproken. Midge Ure en Steve Strange ruzieden lang over, wie met dit geweldige idee kwam. De kwestie was in 2002 nog niet opgelost, toen Strange’s autobiografie uitkwam. De Franse tekst werd uitgesproken door Brigitte Arens, de toenmalige vriendin van drummer Rusty Egan. De video bij de single werd geregisseerd door Kevin Godley en Lol Creme, de ex-leden van 10cc. In de Nederlandse Top veertig bereikte ‘Fade to grey’ slechts de 22e plaats. De rest van de wereld wist het nummer heel wat beter te waarderen. Top 10 noteringen waren er o.a. in Engeland, Ierland, Oostenrijk, België, Italië, Frankrijk, Australië en Nieuw Zeeland. In Duitsland en Zwitserland behaalde Visage absoluut terecht de eerste plaats.
One Hit Wonders / Nr. 33 Ph.D – I won’t let you down (1981)
Normaliter staat de afkorting Ph.D. voor Philosophiae Doctor, wat geldt als de hoogste academische graad. Maar niet in het geval van deze Britse band. Zij kozen hun groepsnaam door simpelweg de eerste letter van de achternamen bijeen te voegen: Ph.D. werd gevormd door Simon Phillips (P), Tony Hymas (H) en Jim Diamond (D). Het trio bestormde de Nederlandse Top Veertig met ‘I won’t let you down’. De single is afkomstig van hun album “Ph.D.” uit 1981. Tony en Simon kwamen elkaar al eens eerder tegen, namelijk bij de opnames van ‘The Wild Places’ van Duncan Browne. Jim speelde voorheen in de band Bandit met o.a. Cliff Williams, bassist van AC/ DC.
‘I Won’t Let You Down’ werd in Nederland een nummer 1 hit. De opvolger, ‘Little Suzi’s On The Up’ werd echter nergens een hit. Wel een leuk weetje is, dat ‘Little Suzi’s On The Up’ de vijfde videoclip was op de eerste uitzenddag van MTV in Amerika (1 augustus 1981). Later uitgebrachte singles van Ph.D. werden ook geen hits. In 1983 viel Ph.D. uit elkaar. Bij Jim Diamond was op dat moment hepatitis vastgesteld. Nadat hij in 1984 was genezen, ging hij solo verder. In Nederland resulteerde dat in de solo hit ‘I Should Have Known Better’. Tony Hymas had in Amerika nog een bescheiden succes in de Billboard Hot 100 met Jeff Beck.
One Hit Wonders / Nr. 34 Ram Jam – Black Betty (1978)
Deze One Hit Wonder ramde op 14 januari 1978 de Nederlandse Top Veertig binnen met ‘Black Betty’: Ram Jam. Oorspronkelijk is dit een volksliedje dat bekend wordt in de versie van Huddy Ledbetter, destijds een befaamde folkzanger. Zijn versie zal nu racistisch worden beschouwd, omdat de zweep waarmee slaven werden afgetuigd, de ‘Black Betty’ werd genoemd. Het brengt Ram Jam deels in opspraak, ook omdat de link werd gelegd met discriminatie van Afro-Amerikaanse vrouwen. Ondanks dit alles scoort de band uit New York er een grote hit mee.
Ram Jam kwam voort uit de band Starstruck, geformeerd door gitarist Bill Bartlett. Deze had in de jaren zestig in The Lemon Pipers had gespeeld. Bartlett transformeerde ‘Black Betty’ tot een rocksong en bracht het uit met Starstruck. Hoewel het geen grote hit werd, was het wel lokaal een mooi succes. Dat wekte de interesse van platenproducers uit New York. Deze formeerden een nieuwe groep rond Bartlett; Ram Jam. ‘Black Betty’ werd door Ram Jam opnieuw uitgebracht en bereikte de 4e plaats van de Nederlandse Top Veertig.
One Hit Wonders / Nummer 35 Lobo – Me and you and a dog named Boo (1971)
Verwar deze zanger Lobo niet met zijn Nederlandse naamgenoot Imrich Laurence Lobo. Deze Nederlandse zanger scoorde een stuk later een vette hit met ‘The Caribbean Disco Show’. (1981) Het is de Amerikaanse Lobo (Roland Kent LaVoie) die in de zomer van 1971 een hit scoort met ‘Me and you and a dog named Boo’. Het liedje werd al snel opgepikt door o.a. Radio Noordzee Internationaal. Deze zee zender gaf het nummer het predicaat Treiterschijf, zodat het bijna elk uur te horen was.
Aanvankelijk maakt Lobo in de sixties muziek in verschillende bands, maar echt lukken wil het niet. Alles veranderd op toverslag als hij ‘Me and you and a dog named Boo’ opneemt. Het zelfgeschreven nummer stond op de LP ‘Introducing Lobo’. Over het ontstaan van het nummer, zegt de zanger :
“I was working on several songs, including a tune about traveling around the country with this girl, and I was trying to rhyme ‘you and me.’ Now ‘me and you’ would have been easier, but I was trying to do it with proper grammar. I couldn’t find anything to rhyme that fit what I wanted to say in the song. Finally, after I got back home to Florida, I decided to turn the phrase around to ‘me and you.’ I was thinking about it, sitting in a room that had a big sliding glass door overlooking the back yard. My big German Shepherd dog: Boo, came running around the corner and looked in at me. I said: ‘Well, now, that’s kinda freaky. How about putting ‘a dog named Boo’ into the song?” That’s literally how it came about. All of a sudden the song really started coming together. I hadn’t been to any of the places mentioned in the song except Georgia, but I just kept putting in places that sounded far away like Minneapolis and L.A.”
‘Me and you and a dog named Boo’ bereikt de 8e plaats in de Veronica Top Veertig. In de Britse chart behaalt Lobo de nummer 4 positie, maar in Amerika is dit zelfs een nummer 1 hit. In 1972 struikelde de opvolger ‘I’d love you to want me’ in de Tipparade. Internationaal gezien werd dit echter Lobo’s succesvolste single. Met name in de Duit sprekende landen bleef Lobo nog geruime tijd succesvol.
Een jaar na hun oprichting behaalt de Britse band The Motors hun enige hit in Nederland. ‘Airport’ (1978) was de tweede single van hun tweede studioalbum ‘Approved by the Motors’. De groep werd opgericht door Nick Garvey en Andy McMaster in 1977. De band had de mazzel dat ze al in het voorjaar van dat jaar opvielen bij de Britse radio en hun nummers op konden nemen voor John Peel’s BBC Radio 1 show. Al in mei’77 vond de eerste wisseling plaats. Rob Hendry vertrok en werd opgevolgd door Bram Tchaikovsky. Diezelfde maand kreeg de band een contract bij Virgin Records. Hier nam de band twee albums op, die beide een bescheiden succes werden: The Motors in 1977 en’ Approved By The Motors’ in 1978. ‘Airport’ was in Engeland een grote hit; het bereikte de 4e plaats. In de Nederlandse Top Veertig was het een bescheiden hit. De opvolger ‘Forget about you’ werd geen succes. Al in 1980 werd de groep ontbonden. Eind 2004 werd ‘Airport’ gebruikt in een reclamespot van de Nederlandse telecomaanbieder KPN.
One Hit Wonders / Nr. 37 Black Sabbath – Paranoid (1970)
In het najaar van 1970 kwam Black Sabbath binnen in de Veronica Top Veertig met ‘Paranoid’. Het nummer werd geschreven door Tony Lommi, Ozzy Osbourne, Geezer Butler en Bill Ward (de oorspronkelijke bezetting van Black Sabbath). Deze rock classic was afkomstig van hun LP ’Paranoid’. Ze hadden het zelf nog niet door dat ze met ‘Paranoid’ feitelijk de heavy metal hadden uitgevonden. De groepsnaam (voorheen Polka Tull Blues Band en daarna Earth) was geïnspireerd op een horrorfilm van Mario Bava die in de bioscoop tegenover de studio werd vertoond tijdens de opnamen voor hun titelloze debuutalbum.
In zijn biografie I Am Ozzy uit 2009 vertelde Ozzy Osbourne hoe het nummer tot stand kwam. Dat gebeurde tijdens een lunchpauze in de Island Studio in Londen. ‘We wilden beginnen aan onze boterhammen. Maar Tony speelde ineens die riff, terwijl Bill er wat drumpatronen omheen sloeg. Ik neuriede een melodie en Geezer zat in de hoek wat teksten op te krabbelen. Twintig minuten later was Paranoid klaar.’ Het nummer behaalde de 2e plaats in de Veronica Top Veertig. Vreemd genoeg bleef het de enige hit voor de band.
One Hit Wonders / Nr. 38 Shicken Shack – I’d rather go blind (1969)
‘I’d Rather Go Blind’ is een bluesnummer, dat geschreven werd door Ellington Jordan en Billy Foster. De eerste artiest die het liedje uitbrengt is Etta James (1968), ook bekend van haar classic ‘At last’. Een jaar later brengt de Britse groep Chicken Shack het nummer uit, die in ons land tot tweemaal toe een hit is. Deze bluesband werd in 1965 door Stan Webb (gitaar en zang), Andy Silvester (basgitaar), en Alan Morley (drum). Later sloten Christine Perfect en Chris Wood zich bij de groep aan. Die laatste zou later naar Traffic vertrekken en Christine Perfect ontpopte zich later tot Christine McVie, bandlid van Fleetwood Mac. ‘I’d Rather Go Blind’ behaalde zowel in 1969 als in 1974 een notering in de Veronica Top Veertig.
One Hit Wonders / Nr. 39 Don Henley – Boys of summer (1985)
Het laatste jaar van de Steunplaat van Frits Spits werd ingeluid met de keuze voor Don Henley en ‘The Boys of Summer’. Een memorabele keuze van de voormalige zanger en drummer van The Eagles. Na het uiteenvallen van de legendarische rockband begon Henley aan een solocarrière. De track stond op zijn album ‘Building the Perfect Beast’. De muziek is van Mike Campbell, die ook gitarist was bij Tom Petty & The Heartbreakers.
Campbell over het ontstaan van ‘The boys of summer’: “Ik had een demo gemaakt op mijn 4-track en liet het horen aan Tom Petty, maar destijds werkten we aan het album Southern Accents en het klonk niet echt als iets dat op het album zou passen. De producer waar we mee werkten, Jimmy Iovine, belde me op een dag op en zei dat hij een gesprek heeft gehad met Don [Henley], die ik nooit ontmoet had, en zei dat hij naar een aantal nummers aan het zoeken was. Hij gaf me zijn nummer en ik belde hem op en speelde het voor hem en hij belde me de volgende dag en zei dat hij het in zijn auto afspeelde en dat hij de tekst had opgeschreven en hij het op wilde nemen. Dat is zo’n beetje hoe het begonnen is. Eigenlijk wilde hij dat wij de demo zo dicht mogelijk zouden benaderen op de studio-opname. Uiteindelijk hadden we de toon van de stem veranderd. We namen het in een keer op, overdubden het geheel en toen besloot hij om de toon een halve noot te verhogen, dus moesten we het nummer helemaal opnieuw opnemen, maar het werd uiteindelijk best goed.”
In 2002 werd “The Boys of Summer” gecoverd door DJ Sammy met zang van Loona. Deze versie bereikte de tweede plaats in Engeland. In de Nederlandse Top Veertig behaalde DJ Sammy de 19e plaats. De originele versie van Don Henley kwam nooit verder dan nummer 26. ‘The boys of summer’ staat sinds 1999 onafgebroken in de TOP 2000. Hoewel de solo platen van Henley in o.a. Amerika hem meer hits opleverden, bleef het in Nederland beperkt tot één. Een ander bekend nummer van Don Henley, ‘New York minute’ uit 1989, bleef steken in de Tipparade.
One Hit Wonders / Nr. 40 Matthews Southern Comfort – Woodstock (1970)
In december 1970 kwam Matthews Southern Comfort binnen in de Veronica Top Veertig met ‘Woodstock’. Het nummer werd geschreven Joni Mitchell. Zij zou zelf ook op het festival spelen, maar dit ging op het laatste moment niet door. Ze trad voor het eerst op met het lied op 13 september 1969. Ook Matthews Southern Comfort bracht het nummer uit. De single verscheen naar aanleiding van het Woodstock Festival, dat ruim een jaar eerder, in augustus 1969, werd gehouden. Er werden 50.000 bezoekers verwacht op Woodstock, maar het werden er ruim 400.000! Dat had ook alles te maken met de te gekke line-up. The Who, Jimi Hendrix, Janis Joplin, Crosby, Stills, Nash & Young en Jefferson Airplane komen o.a. naar het festival. O.a. Santana en Joe Cocker zijn op het festival ontdekt als nieuwe grote namen.
Het festival vond trouwens helemaal niet plaats in Woodstock, maar 70 kilometer verderop. Een boer in het dorpje Bethel, stelde zijn land ter beschikking, vanwege protesten van inwoners van Woodstock. Later zal het Woodstock festival, dat drie dagen zou duren, de geschiedenis ingaan als het festival van love en peace en worden beschouwd als hét hoogtepunt van de hippiecultuur.De band, met o.a. Ian Matthews, vertelt: “Wij namen het nummer Woodstock op tijdens een live-sessie voor de BBC in 1970. De reacties waren laaiend enthousiast, dus besloten we een studio-versie op te nemen. Die kwam op nummer één in het Verenigd Koninkrijk en scoorde hoog in hitparades over de hele wereld.” Ook Crosby, Stills, Nash & Young en The Assembled Multitude namen ‘Woodstock’ op.
