One Hit Wonders / Nummer 1 John Miles – Music (1976)
“Music was my first love, and it will be my last’, een stukje tekst uit ‘Music’, het nummer waarmee John Miles zijn liefde voor muziek deelde in de wereld én de ummer 1 hit in de Top 100 One Hit Wonders! John overleed nog niet zo lang geleden, in december 2021, op 72-jarige leeftijd. De onsterfelijke single stond op John’s LP ‘Rebel’. De tekst van het liedje schreef Miles in amper een half uur tijd. Alan Parsons produceerde zowel het album als de single. Parsons was erg tevreden over zijn samenwerking met John Miles: “‘Music’ is een mijlpaal in de geschiedenis van de populaire muziek. John Miles is één van mijn favoriete zangers en het is dan ook een eer dat ik een stempel heb kunnen drukken op zijn geweldige muziek.” John Miles zou hem later bedanken door verschillende songs op platen van The Alan Parsons Project in te zingen.
Deze single leidde tot een Amerikaanse tournee met Elton John. Toch bleef ‘Music’ de enige hit van Miles in Nederland. De elpees en singles die John Miles daarna maakte, waren veel minder succesvol. De nummers Highfly (1975) en Slow Down (1976) kwamen tot middelmatige hoogte in de charts van Amerika en Engeland.
One Hit Wonders / Nr. 2 Kraftwerk – Autobahn (1975)
Kraftwerk was in de jaren zeventig van grote invloed op de ontwikkeling van de elektronische popmuziek van artiesten en bands als David Bowie, Depeche Mode en New Order. Toch had de Duitse groep, die in 1970 werd opgericht door Ralf Hütter en Florian Schneider-Esleben slechts één hit in Nederland: ‘Autobahn’. In eerste instantie concentreert de groep zich meer op avant-gardemuziek met reguliere instrumenten. Daaraan worden vanaf 1970 elektronische apparaten toegevoegd, waaronder toongeneratoren, in opdracht gebouwde vocoders en elektronische drumsets waar Florian Schneider patenten op heeft. De band bouwt vaak eigen instrumenten omdat het zich de gangbare synthesizers uit begin jaren zeventig niet kan veroorloven.
De doorbraak komt in 1974, met het album ‘Autobahn’, waarna het gebruik van synthesizers, zowel zelf gebouwd als aangekocht, gemeengoed wordt en akoestische instrumenten geheel uit het werk verdwijnen. Als titeltrack duurt het nummer ruim 22 minuten. Later werd een versie van 3 minuten en 28 seconden uitgebracht op single, waarmee zij de eerste hit uit hun carrière scoorden, met een negende plaats in Duitsland, een twaalfde plaats in de Nederlandse Top Veertig en een verrassende 25e plaats in Amerika. Een andere versie met een lengte van 3 minuten en 5 seconden werd in Engeland op single uitgebracht en behaalde hier de elfde plaats. Kraftwerk nam een nieuwe versie van het nummer op voor hun compilatiealbum The Mix uit 1991.
Kraftwerk bracht tien albums uit, waarvan ‘Autobahn’ de bekendste en meest geprezen is. Naast de gelijknamige single belandde het nummer ‘The Model’ zowel in 1978 als 1982 in de Tipparade. In 2014 kreeg Kraftwerk voor hun gehele oeuvre een Grammy . Een jaar later werd ‘Autobahn’ toegevoegd aan de Grammy Hall of Fame.
One Hit Wonders / Nr. 3 Roger Glover & Guests – Love Is All (1975)
De opvallende en hilarische animatieclip bij deze single van Roger Glover & Guests had een belangrijk aandeel in het succes. Het nummer was ’Love is all’ en verscheen in 1975. Niet Roger Glover was de zanger, maar Ronnie James Dio. Als de Welshe bassist Glover in 1973 uit Deep Purple stapt, begint hij aan nieuwe projecten. Zo produceerde hij albums voor Judas Priest, Nazareth en Status Quo. Ook besloot hij aan te haken bij een soloproject van zijn ex-collega Jon Lord.
Lord wilde een rockopera baseren op het in 1973 verschenen prentenboek The Butterfly Ball and the Grasshopper’s Feast van het Brits schrijversduo Alan Aldridge en William Plomer. Dat prentenboek was op zijn beurt gebaseerd op het gelijknamige kindergedicht van Brits historicus William Roscoe uit 1802. Gedicht en boek gaan over een gemaskerd bal van kleine dieren. Dat was een prima basis voor een rockopera, vond Lord.
Lord had het echter te druk met Deep Purple, en Glover maakte er daarom een solo project van. In 1974 verscheen zo zijn solodebuut, het conceptalbum ‘The butterfly ball & the grasshopper’s fast’. Bevriende muzikanten waren niet te beroerd hem een handje te helpen, zoals Glenn Hughes, Eddie Hardin, David Coverdale, John Lawton (Uriah Heep) en Ronnie James Dio. ‘Love is all’ werd geschreven door toetsenist en componist Eddie Hardin.
De clip werd razend populair en vaak te zien bij Top Pop en de single stoof naar de eerste plaats in de Nederlandse Top Veertig. Er werden meer dan 110.000 singletjes verkocht, wat een gouden plaat betekende. Er kleeft wel smet aan de release: zowel Ronnie James Dio en Eddie Hardin kregen geen credits en derhalve geen centen. Dio zei daar later over: “Roger dacht dat ik de gelukkigste man op aarde zou zijn toen hij me de single overhandigde. Ik gaf ‘m onmiddellijk terug toen ik zag dat er Roger Glover And Guests op stond. Mijn naam werd niet eens genoemd. Ik had wel wat meer respect verwacht.” Jammer genoeg bleef het voor Roger Glover & Guests bij die ene hit.
One Hit Wonders / Nr. 4 Buoys – Give up your guns (1972 / 1979)
Op 3 juni 1972 ging de Alarmschijf van Radio Veronica naar ‘Give up your guns’ van The Buoys. In Amerika werd het een bescheiden hit, zo niet in Nederland. Met dank aan een Veronica DJ, die het nummer op dat station in zijn populaire Top Tien zette: Adje Bouman! Daarna werd het nummer uitgeroepen tot Alarmschijf en stond op hun enige verschenen studio album. Het instrumentale tweede gedeelte van ‘Give up your guns’ werd op datzelfde radiostation ook veelvuldig gehoord in een commercial voor sportvissen op de Noordzee op Radio Veronica. De single is geschreven door Rupert Holmes, die later bekend werd met ‘Him’ en ‘Escape (the Pina Colada song)’. De sOne Hit Wonder bereikte de top tien.
Rupert schreef ook de flipside van de single: ‘Timothy’. Deze werd in Amerika al in 1970 op single uitgebracht, maar werd door veel radiostations geboycot, vanwege het aangesneden onderwerp kannibalisme. In Nederland werd dit nummer in 1970 geen hit.
In 1974 werd de lange instrumentale outro van “Give Up Your Guns” gebruikt door nieuwslezer Leo de Later als achtergrondmuziek. In mei 1979 gebruikte Radio Caroline het in een commercial ter promotie van de Caroline Music Show. Hierdoor kwam het nummer weer onder de aandacht, waardoor het in Nederland opnieuw als single werd uitgebracht. Ditmaal bereikte het de achtste plaats in de Nederlandse Top Veertig.
One Hit Wonders / Nr. 5 Ennio Morricone – Il était une fois dans l’ouest (1976)
Een zeer veelzijdige man: Ennio Morricone! Hij componeerde muziek voor ongeveer 500 films en televisieseries. Daarmee is hij één van de meest productieve componisten in de geschiedenis van de filmmuziek. Daarnaast schreef Morricone zo`n honderdtal popsongs (voor o.a. Mireille Mathieu en Mina) en een 150-tal klassieke composities zoals een opera, een tiental viool- en pianoconcerten en kamermuziek. Morricone is de enige componist die ooit de prestigieuze ere-Oscar (in 2007) heeft gewonnen als erkenning voor zijn “prachtige en veelzijdige bijdrage aan de kunst van de filmmuziek.”
Hij is toch wel het meest beroemd vanwege zijn soundtrack voor ‘Once Upon A Time In The West’. Deze werd gemaakt voor de gelijknamige spaghetti western film uit 1968, geregisseerd door Sergio Leone. Met deze soundtrack verbleef Ennio 193 weken in de Nederlandse album chart. Van het album verscheen ‘Il était une fois dans l’ouest’ op single. Dat gebeurde niet in 1968, maar pas in 1976. Net zoals de rest van de soundtrack, was ook dit nummer al geschreven voordat de film werd gemaakt. Dat had een groot voordeel voor regisseur Sergio Leone. Hij kon tijdens het opnemen van de scènes de muziek laten spelen op het juiste moment en zo het juiste tempo kon aanhouden. Het nummer bevat woordloos gezang door zangeres Edda Dell’Orso, die voor vele films met muziek van Morricone met hem heeft samengewerkt. ‘Il était une fois dans l’ouest’behaalde een notering in de Nederlandse Top Veertig. Het werd zijn enige hit, wat hem maakt tot een One Hit Wonder.
Morricone schreef o.a. ook nummers voor The Untouchables en The Good, The Bad and The Ugly. Geen wonder dat Morricone in zijn carrière tientallen prijzen wist te winnen: Grammy Awards, Golden Globes en Bafta’s. In 2007 kreeg hij een Academy Honorary Award. Hij wordt gezien als een van de invloedrijkste componisten van zijn generatie. De Italiaanse componist overleed op 91-jarige leeftijd in een ziekenhuis in Rome aan de gevolgen van een val. (2020)
One Hit Wonders / Nr. 6 Joey Dtser – 100 Years (1975)
Een schoolvoorbeeld van een One Hit Wonder is Joey Dyser met haar single ‘100 Years’. Ze werd in Nederland geïntroduceerd als zingende huisvrouw (dat kon allemaal in 1975), maar daarnaast was zij journaliste. De 31 jarige Josje Duister was getrouwd en had 2 zonen en hield zich naast de opvoeding bezig met het recenseren van kinderboeken voor De Tijd en werkte als journaliste: ze had een eigen column. In 1973 had ze een gitaar gekocht, waar ze regelmatig op speelde. Het nummer ‘100 Years’ schreef ze zelf. “Eigenlijk dacht moeder heel ongemerkt een plaatje te maken, maar dat viel dus vies tegen”, zou ze later zeggen, nadat ze met haar debuutsingle de eerste plaats bereikte van de Nederlandse Top Veertig. Haar ontdekker was buurman Duco de Rijk.
Een hele muzikale buurman ook, want hij was voormalig lid van de groep Zen, die met “Hair” eerder ook al een nummer 1 hit scoorde in de Nederlandse Top Veertig. In zijn studio nam Josje Duister het zelf geschreven liedje ‘100 Years’ op. De buurman toog met de demo naar het label Delta, die er wel wat in zag. Arrangeur Dick Bakker sleutelde aan het arrangement en daarna was het nummer klaar voor release. Aanvankelijk leek het geen succes te worden, maar na een TV optreden bestormde Joey de Nederlandse Top Veertig en bereikte ze met ‘100 Years’ de eerste plaats. Ook in België en Duitsland was het nummer succesvol. De opvolger ‘Let the sunshine in’ blijft steken in de Tipparade. Bij het platenlabel EMI verschijnt in 1977 nog de single ‘Paul’, maar deze flopt. Joey Dyser treedt terug in de anonimiteit. EMI probeert in 1981 ‘100 Years’ nieuw leven in te blazen, maar de magie is voorbij.
One Hit Wonders / Nr. 7 Mark & Clark – Worn down piano (1977)
Op 4 juni 1977 komen de tweelingbroers Mark en Clark Seymour binnen in de Nederlandse Top veertig met het zelf geschreven ‘Worn Down Piano’. Omdat het nummer meer dan 8 minuten duurt, werd het (helaas) uit commercieel oogpunt in twee stukken geknipt. Het nummer stond in zijn geheel gelukkig op het album ‘Double take’, waar o.a. ook de opvolger ‘When it comes to love’ op te vinden was. Als kind werd Mark beïnvloed door Beethoven en het is dan ook niet zo vreemd dat in ‘Worn down piano’ duidelijk klassieke elementen te horen zijn. Maar dan niet van Beethoven, maar op een thema van Paganini. Het resultaat was een prachtige song en: platenbonzen boden tegen elkaar op om Mark & Clark te mogen tekenen nadat ze de demo hadden gehoord.
CBS deed het hoogste bod en het duo ging naar New York om het nummer op te nemen, samen met het New York Philharmonic Orchstra. Mark & Clark bewaren warme herinneringen aan Frits Spits: “Jullie zijn een hit!” Hij hielp hen bij de release in Amsterdam en hun promotour aan Nederland. Daarbij werd de studio van Top Pop niet overgeslagen. De single werd hun enige hit en bereikte de 8e plaats in de Nederlandse Top Veertig. Vreemd genoeg is er geen Top Pop video meer beschikbaar van ‘Worn down piano’.
One Hit Wonders / Nr. 8 Kansas – Dust in the wind (1978)
In Nederland had deze Amerikaanse rockgroep slechts één hit: Kansas. In hun eigen land hadden ze meer dan tien hits, maar de grootste was ‘Dust in the wind’. Laat dat nu ook de enige hit voor Kansas zijn in de Nederlandse Top Veertig. Kenny Livgren schrijft dit akoestische nummer, dat gebaseerd is op een Indianen gedicht. De tekst is een meditatie op de sterflijkheid en de onvermijdelijkheid van de dood. Het was afkomstig van de LP ‘Point of no return’ (1977). De song werd als laatste toegevoegd aan de selectie voor het album, maar zou uiteindelijk uitgroeien tot het meest succesvolle nummer van de band. In Amerika werden er meer dan een miljoen exemplaren van verkocht en werd het daarom bekroond met goud. In de Nederlandse Top Veertig bereikte Kansas een magere 22e positie. O.a. Melanie en The Scorpions maakten een cover van ‘Dust in the wind’.
One Hit Wonders / Nr. 9 Peter Frampton – Show me the way (1976)
Peter Frampton bracht ‘Show Me the Way’ voor het eerst uit in 1975. Het nummer stond op zijn LP ‘Frampton’, maar sloeg op dat moment nog niet aan. Toch was hij eerder wel succesvoller, maar dan als onderdeel van een band. Zo maakte Peter Frampton als 16-jarige muzikant een dikke hit met ‘From the underworld’ (met The Herd). In 1969 maakte hij, samen met o.a. Steve Marriott van The Small Faces, deel uit van Humble Pie. Hun single ‘Natural born boogie’ was een top tien succes in Nederland.
Ondanks dat de LP ‘Frampton’ en de single ‘Show me the way’ niet zo succesvol bleken, wilde zijn platenlabel toch in hem blijven investeren. Omdat Frampton een stevige livereputatie had opgebouwd, gunde platenbaas Jerry Moss hem, ondanks de magere verkoopresultaten tot dan toe, de opname van een live album. Peter koos vooral uit zijn oudere werk, maar Jerry Moss wilde ook zijn recentere songs op de plaat moest komen, waaronder dus ‘Show me the way’. Zo werd het uiteindelijk een dubbelaar: ‘Frampton comes alive’. Een gouden zet!
Frampton schreef het nummer zelf en de track viel op vanwege het gebruik van een talkbox. In die tijd gebeurde dat nog niet zo vaak. De single werd de live versie een wereldwijd succes en bereikte o.a. in Nederland de eerste plaats. Bleef het live album bij ons steken op nummer 2 in de Album lijst; in Amerika stond de LP 10 weken op nummer 1. Wereldwijd zijn er meer dan 19 miljoen exemplaren van verkocht. Op de plaat stond ook het recentere ‘Baby, I love your way’, dat in Nederland bleef steken in de Tipparade. In Amerika was dit overigens een behoorlijk grote hit. Dat werd later overtroffen, toen Will Power het nummer coverde en hun versie van ‘Baby I love your way’ naar nummer 1 steeg in Amerika. Toch kleeft aan dat succes een smet, omdat Frampton als songwriter slechts 1700 dollar aan opbrengsten ontving van Spotify en Apple Music. Dit werd begrijpelijkerwijs een zaak voor advocaten.
One Hit Wonders / Nr. 10 Scott McKenzie – San Francisco (1967)
Voor deze One Hit Wonder gaan we terug naar de summer of love! Deze plaat van Scott McKenzie is onlosmakelijk verbonden met die periode. Op 8 juli 1967 komt hij binnen in de Veronica Top Veertig met ‘San Francisco’ (Be Sure To Wear Flowers In Your Hair). Het nummer werd geschreven door John Phillips ( van de The Mamas and the Papas) en geproduceerd door Phillips en Lou Adler. Zij organiseerden in juni 1967 het Monterey Pop Festival en werden daarbij geholpen door McKenzie, die Phillips aanspoorde om ter promotie van het evenement een liedje te schrijven. Ongelofelijk: maar In een half uur schreef hij het liedje! ‘San Francisco’ werd zo gelanceerd als het promotie lied voor het festival.
De muziek werd in een nachtelijke sessie opgenomen in The Sound Factory in Los Angeles. Met “San Francisco” werd de luisteraar opgeroepen in vrede naar San Francisco te komen, om de hippiecultuur en flowerpower te proeven. Het Amerikaanse muziekblad Billboard voorspelde reeds twee weken na de uitgave dat “San Francisco” een klassieker in het genre zou worden. De single bleek een zeer groot succes. Er werden in totaal meer dan dertien miljoen exemplaren van verkocht. In de Veronica Top Veertig bereikte McKenzie de eerste plaats. In Amerika bleef ‘San Francisco’ steken op #4. In 1968 werd ‘San Francisco’ de vrijheidsanthem tijdens de Praagse lente.
