The Beatles – Back In The U.S.S.R. (Kluis van de Flops)

Credits: Capitol Records, Wikipedia

Na ‘A day in the life’ komen we in de Kluis van de Flops alweer een voormalige single tegen van The Beatles.  Ditmaal gaat het om ‘Back in the U.S.S.R.’, die in 1976 werd uitgebracht op single.  Uiteraard een Lennon-McCartney compositie en te vinden op de LP ‘The White Album’ (1968).  In 1967 reisden The Beatles naar India om bij de Maharishi Mahesh Yogi, een indiase goeroe, Transcendente meditatie te studeren. In deze periode kreeg Paul McCartney de inspiratie om ‘Back in the U.S.S.R.’ te schrijven, in Rishikesh. Volgens McCartney is het nummer een parodie op Back in the U.S.A. van Chuck Berry en California Girls van The Beach Boys.

Op deze single ontbrak Ringo Star. Hij was het lange wachten tijdens de opnamesessie zat. Maar er zat meer achter. Naar eigen zeggen omdat hij het gevoel had dat zijn drumspel niet goed was en daarnaast voelde hij zich steeds meer buitenstaander. Starr besloot op vakantie te gaan naar Sardinië met zijn vrouw en kinderen.  Daarom is Paul de drummer op het nummer ‘Back in the U.S.S.R.’, John de bassist en George Harrison speelt de partijen van John. Het aanwezige personeel van Abbey Road Studios kreeg de instructie om het vertrek van Starr geheim te houden. Gelukkig komt Ringo Starr in september weer terug. De volgende dag speelde Starr weer mee tijdens de opnamen van ‘The White Album’. De overige bandleden hadden voor de gelegenheid zijn drumstel versierd met bloemen. ‘Back in the U.S.S.S.R’ werd in 1976 met zilver bekroond in Engeland. In Nederland haalde het nummer de Tipparade niet.

 

DMA’S – Something We Are Overcoming

Nieuwe muziek van DMA’s!   Na o.a. ‘Everybody’s Saying Thursday’s The Weekend’ en ‘Fading like a picture’ volgt vandaag de single ‘Something We Are Overcoming’. Alle drie songs van de Australische band staan op het album ‘How many dreams?’, die op 31 maart 2023 verschijnt. Na hun tour met Kasabian en een stijf uitverkochte Bitterzoet , komt DMA’s met hun kenmerkende Britpoprevival nu voor een headline show naar Melkweg op 24 april 2023.

 

Mother’s Finest – Baby love (Kluis van de Flops)

Credits: Eckhard-Henkel-Wikipedia

Vandaag openen we de Kluis van de Flops. Je vindt er plaatjes, die op single zijn uitgebracht, maar nooit de Veronica- of Nederlandse Top Veertig hebben gehaald. Maar ze hebben de tand des tijds doorstaan en in veel gevallen zelfs uitgegroeid tot classics. De kluis openen we in alfabetische volgorde van de titel van de plaat uit de periode 1964 – 2022. Alle platen checken? Op naar de Spotify playlist.

Ditmaal diepen we een single op uit 1977 van Mother’s Finest.  De Amerikaanse band geldt als één van de vaandeldragers van de funkrock. Op hun tweede LP ‘Another Mother Further’ stond de zelfgeschreven single ‘Baby Love’. Met dit nummer kwam hun grote doorbraak, alhoewel niet in Nederland. De single kreeg op Hilversum 3 wel veel airplay, maar kwam niet verder dan 3 weken Tipparade notering.  Mother`s Finest werd in 1974 opgericht door Joyce ‘Baby Jean’ Kennedy en Glenn ‘Doc’ Murdock, die samen ook een heus koppel vormden. Hun single ‘Fire’ uit 1976 wordt een bescheiden hit in Amerika. Maar het tweede album ‘Another Mother Further’ werd een groot succes. Op deze LP stond ook de single ‘Piece of the rock’, dat in 1978 een de 7e plaats zou bereiken in de Nederlandse Top Veertig. Niet in het minst te danken aan DJ Alfred Lagarde.

 

Mia Nicolai & Dion Cooper – Burning Daylight 

SuperUnion.com-BBC-EBU-Wikipedia

Morgen is het zover: dan wordt de Nederlandse bijdrage voor het Eurovisie Songfestival bekend gemaakt. Vandaag wordt alvast een tipje van de sluier gelicht: het nummer heet ‘Burning daylight’. Eerder gaven Dion en Mia al een voorproefje over de inhoud van hun song. “Wat maakt ons menselijk? We weten allemaal dat het leven zwaar kan zijn. Het kan onmogelijk, leeg en alleen voelen. Maar we zijn niet alleen. We zijn meer hetzelfde dan dat we verschillen”, vertelden zij op social media over het nummer. Mia Nicolai en Dion Cooper treden op 9 mei aan in de eerste halve finale van het Eurovisie Songfestival. Duncan Laurence en zijn vriend en mede-songwriter Jordan Garfield koppelden de twee muzikanten aan elkaar en schreven ook mee aan het nummer. Deze wordt op woensdagavond kwart over zeven bekend gemaakt op Hitzound.

https://www.youtube.com/watch?v=UOf-oKDlO6A
 

Bryan Ferry – The Price Of Love (Paradeplaat 1976)

Credits: Eva Rinaldi, Wikipedia

Terug naar 16 september 1976!  Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘The price of love’ van Bryan Ferry. Het nummer werd al in 1965 geschreven en wel door Don en Phil Everly. The Every Brothers brachten het ook zelf uit in dat jaar en scoorden er vooral in Engeland een dikke hit mee. Het nummer bereikte daar de 2e plaats. Behalve o.a. Status Quo, nam ook Bryan Ferry er een cover versie van op, dat te vinden was op zijn album ‘Let’s stick together’. Het nummer ‘The price of love’ was de vaandeldrager van een EP, waar ook ‘Shame, shame, shame’, Heart on my sleeve’ en ‘it’s only love’ op stonden.  Bryan Ferry neemt de meest succesvolle versie op met een top 10-notering in o.a. Engeland, Zweden en Australië. In de Nederlandse Top Veertig behaald Ferry de 8e plaats.

 

Gintronix – Rise (Teaser)

Eén van de fijnste nieuwe Nederlandse acts is zonder meer Gintronix!  Na de voormalige Radio 2 Top Song voor ’23 Boogie’ en de tweede single ‘Get Up and dance’  verschijnt aankomende vrijdag de derde single ‘Rise’. Achter Gintronix  gaan muzikant, gitarist, zanger en producer J.B. Meijers en zijn dochter Jazz Meijers schuil.  JB Meijers ken je ook van The Common Linnets, terwijl hij ook solo platen maakt. Zo verscheen in 2021 zijn 3e solo album ‘The Beginning and Everything Before’. Daarnaast bracht JB Meijers vorig jaar het album ‘Fiesta de la Vida’ uit met Barry Hay en werkte hij veelvuldig samen met Acda en de Munnik en De Dijk.  ‘Rise’ van Gintronix komt uit op 3 maart.

Credits: AgentsAfterAll
 

Queen – Bicycle Race (Alarmschijf 1978)

Op 28 oktober 1978 ging de Alarmschijf van de Stichting Nederlandse Top Veertig naar ‘Bicycle race’ van Queen. Het nummer is geschreven door zanger Freddie Mercury en stond op het album ‘Jazz’. De frontman van Queen raakte geïnspireerd toen hij de Tour de France kon volgen vanuit zijn hotelraam in Zwitserland.  In een interview in 2005 zegt Roger Taylor hierover: “Ik herinner me dat de Tour de France langs ons hotel ging in Zwitserland en dat Freddie daar ontzettend gefascineerd door was. Hij vertelde me dat hij een vreemd idee had om een lied genaamd Bicycle Race te maken met in het midden een fietsbellen solo.”

Voor de video van ‘Bicycle Race’ huurt Queen 65 vrouwelijke modellen in. Naakt op de fiets! Het verhuurbedrijf is echter niet echt enthousiast met naakte modellen op hun fietsen. Dat geeft maar vlekken……  Verhuren van de fietsen kan daarom onder één voorwaarde: Queen moet na de opnames zelf nieuwe zadels kopen! Daar trekt Queen met liefde de portemonnee voor los!  De clip met al dat naakt mag niet overal worden vertoond; in China is deze zelfs verboden. Ook de hoes zorgt voor commotie. Op de cover van ‘Bicycle Race’ werd daarom een roze bikinibroekje over de originele foto van de naakte fietser geschilderd. De single behaalde de 7e plaats in de Nederlandse Top Veertig.

 

Birdy – Raincatchers (Teaser)

Op vrijdag 3 maart vliegt de nieuwe single van Birdy uit: ‘Raincatchers’. Het nummer wordt de eerste voorbode van het nieuwe album ‘Portraits’.  Het is alweer zo’n tien jaar geleden dat Birdy doorbrak bij het grote publiek met haar ingetogen cover van Bon Iver’s ‘Skinny Love’. Dat succes bleek geen toevalstreffer, want de zangeres en muzikante heeft in die tijd een succesvolle loopbaan opgebouwd. Haar sfeervolle pop zit vol verbeeldingskracht, wat ook verklaard waarom haar nummers vaak opwellen bij bekende films en series. Het nieuwe album ‘Portraits’ verschijnt in juli. Voor die tijd kun je haar zien in Nederland, want op 12 april staat Birdy op het podium van Rotown (Rotterdam).

 

Saskia & Serge – Zomer In Zeeland (Flashback 1971)

Credits: Hans Peters, Anefo, Wikipedia

Op 27 februari, maar dan in 1971,  komen Saskia & Serge binnen in de Veronica Top Veertig met ‘Zomer in Zeeland’. Het nummer was een cover van ‘Try to remember’ en werd geschreven door Harvey Lester Schmidt (muziek) én Tom Jones (tekst). Het nummer werd voor het eerst uitgebracht in 1960 door Jerry Orbach voor de Broadway musical The Fantasticks.  O.a.Barry McGuire en Gladys Knigh & Pips hadden veel succes in Amerika met hun cover. In ons land schreef Henk van der Molen de melancholische Nederlandse tekst voor ‘Zomer in Zeeland’.

Saskia & Serge waren al enkele jaren actief als duo. Bij de talentenjacht ‘Cabaret der Onbekenden’ van organisator Max van Praag, won het duo als Trudy & Ruud in 1967 de eerste prijs voor het beste Nederlandstalige lied. In 1969 gingen ze verder onder de naam Saskia & Serge. Het tweetal, dat getrouwd is, brak in 1970 door dankzij hun deelname aan de Nationale finale voor het Eurovisiesongfestival. Met het nummer ‘Spinnewiel’ werd het duo tweede, achter Hearts of Soul met ‘Waterman’. Het nummer belandde in de Tipparade en kreeg veel airplay. Het debuutalbum ‘Saskia & Serge’ was goed voor een Zilveren Harp.

De opvolger werd ‘Zomer in Zeeland’ (1971), dat de 33e plaats behaalde in de Veronica Top Veertig. Nogal bescheiden voor een song, die geen recht deed aan de klassieke status die dit nummer in de loop der jaren zou verwerven. In datzelfde jaar deed het duo wederom een poging om afgevaardigd te worden naar het Eurovisie Songfestival en ditmaal was het raak met ‘Tijd’, geschreven door Joop Stokkermans en Gerrit den Braber.  Met deze bijdrage behaalden Saskia & Serge een respectabele 6e plaats.

 

Nicky Youre – Shut Me Up

Credits: Sony Music

De nieuwe single van Nicky Youre heet ‘Shut Me Up’. “This song goes out to all the overthinkers who have trouble making the first move” aldus de 23-jarige Amerikaanse singer-songwriter.  Nicky Youre bracht in 2020 zijn debuutsingle ‘Sex and Lemonade’ uit. Pas in december 2021 volgde zijn tweede single: ‘Sunroof’. Het origineel van die track, die viral ging op TikTok, is inmiddels ruim 495 miljoen keer gestreamd. Daarnaast nam Nicky van het nummer ook een remix en versies met 24kGoldn en Manuel ‘Torizo’ op, die ook miljoenen keren werden gestreamd. ‘Sunroof’ werd vorig jaar genomineerd voor een VMA Award in de categorie Song of the Summer.

 

Michel Sardou – Les Lacs Du Connemara (Flashbac 1982)

Credits: Laurent-Dufour-Wikipedia

Op 27 februari, maar dan in 1982, komt ‘Les Lacs du Connemara’ van Michel Sardou binnen in de Nederlandse Top Veertig.  Het was de titelsong van zijn elfde album en Michel schreef het met Pierre Delanoë.  Jacques Revaux mag niet onbenoemd blijven: hij schreef de meeslepende muziek. Daarvoor werd de hulp ingeroepen van het London Symphony Orchestra én het bijbehorende koor.  ‘Les lacs du Connemara’ gaat over de Ierse streek Connemara, waarbij Sardou veel typische Ierse kenmerken gebruikt in zijn tekst. Zoals de woeste en ruige natuur, striemende regen, donkere wolkenpartijen en verwijzingen naar de Keltische roots en z’n legendes.

Sardou haalde maar met twee nummers een notering in de Nederlandse Top Veertig. In 1975 was ‘Une fille aux jeux clairs’ een bescheiden hit.  Met ‘Les lacs du Connemara’, een ongewoon lange single, sleepte Sardou een Steunplaat binnen van Frits Spits. Het werd een grote hit en behaalde de 9e plaats in de Nederlandse Top Veertig.  Sardou staat sinds 2001 onafgebroken genoteerd in de TOP 2000 van Radio 2 met ‘Les Lacs du Connemara’. Het nummer is diverse malen gecoverd, al dan niet met een andere tekst en taal. Zo nam Rob de Nijs het nummer op (‘Wieringerwaard’), Willy Sommers ( ‘Vogelvrij’), BZN en Band Zonder Banaan (‘De bankzitter’). Het instrumentale refrein is dan gebaseerd op “Les lacs du Connemara”.

 

Sheppard – Good time (Teaser)

Terwijl februari hier nog enorm februari is, schijnt de Australische zon als vanzelf, wanneer je de nieuwe single van Sheppard beluistert. Hun opgewekte zomerse geluid keert ook weer terug op ‘Good Time’, dat vanaf 17 maart te beluisteren is. Het nummer is afkomstig van het aankomende vierde studioalbum van de band, die bestaat uit de zusjes Amy en Emma en broer George.

Voor ‘Good Time’ werkten ze samen met de Zweedse producer Robin Stjernberg, die ook nu weer een goed meezingbaar koortje in het zomerse liedje wist te verwerken. Een kenmerkend element voor veel liedjes van Sheppard, een pakkende oorwurm die je nog dagenlang meezingt.

Ondanks dat ze de hele wereld overreizen voor hun muziek, blijkt het geluk toch niet te zitten in de avonturen die ze beleven, maar in de mensen met wie ze hun tijd doorbrengen. “This is a song about the fact that no matter where you are, it’s not the same unless you’re with the people you love,” vertelt George. “Some people find that happiness with family, friends, their cat, or better yet – in themselves! At the end of the day, after everything we and the rest of the world have been going through over the last little while, we just wanted to write a feel- good, singalong pop song about having a good time with the people that you love.”

Credits: Universal Music
 

Johnny Cash:  26 februari 1932 was zijn geboortedag

Credits: CBS Television, Wikipedia

Johnny Cash:  26 februari 1932 was zijn geboortedag. Vandaag staan we stil bij één van de invloedrijkste zangers, zowel binnen als buiten het country-genre.  Hij was een Amerikaanse countryzanger, gitarist, singer-songwriter, acteur en auteur. Hij werd wereldwijd bekend als The Man in Black en viel op door zijn donkere stemgeluid. Legendarisch werden zijn vastgelegde gevangenisconcerten in Folsom Prison en San Quentin.

Cash deed In 1955 zijn eerste stappen in de muziek industrie en deed auditie met een groep bij Sun Records. Aanvankelijk werd hij afgewezen. Maar de oprichter van Sun Records, Sam Phillips, had toch belangstelling en vroeg of hij met iets commerciëler wilde terugkomen. Die concessie deed Cash en kwam met ‘Hey porter’, zijn debuut en eerste succes. Daarna volgden ‘Folsom Prison Blues’ en eind 1956  ‘I Walk the Line’, zijn eerste grote hit.

In de jaren zestig stortte Johnny in na een druk bestaan met veel concerten.  Zo trad hij in de jaren zestig veel op in gevangenissen, waarvan hij drie live-LP’s gemaakt zijn. Op het album ‘Johhny Cash at San Quentin’ stond het nummer ‘A boy named Sue’, over de strijd van een vader en zoon, dat een grote hit werd in o.a. Nederland. Mogelijk een verwijt naar zijn eigen vader over de dood van zijn oudere broer Jack. In 1969 deed hij mee op Bob Dylans country-album Nashville Skyline, en kreeg hij zijn eigen televisieshow bij de ABC, The Johnny Cash Show. Deze shows liepen tot 1971.

Gedurende de jaren zeventig maakten hij en zijn vrouw June Carter zich sterk voor de rechten van Indianen en gevangenen. In 1975 verscheen zijn autobiografie Man in Black. In 1993 tekende hij een contract bij American Recordings van Rick Rubin. Zijn eerste album aldaar, ‘American Recordings’, werd geproduceerd door Rubin en naast zijn eigen nummers legde hij ook een aantal covers vast, onder andere van Leonard Cohen en Neil Diamond.

Het was een groot succes bij de critici en introduceerde Cash bij een jong alternatief publiek. Hierna volgde Unchained in 1996, met Tom Petty & the Heartbreakers als begeleidingsband en composities van onder andere Beck en Soundgarden. Ondertussen kwakkelde zijn gezondheid meer en meer. Eind 2002 werd ‘American IV: the Man comes Around’ uitgebracht, het vierde studioalbum bij American Recordings. Met zijn laatste single ‘Hurt’ (acht jaar eerder geschreven en uitgevoerd door Trent Reznor met diens band Nine Inch Nails) scoorde hij zijn laatste grote hit voor zijn overlijden. De bijgaande videoclip werd bekroond met een Grammy Award en genomineerd voor een MTV Video Music Award. Op 12 september 2003 overleed hij op 71 jarige leeftijd in Nashville.

 

Glashart – LOMNH

Credits: Fifteen Steps

Onversneden popsongs met retro synthesizers, eerlijke zang en af en toe een donker randje. Op zijn nieuwe single LOMNH bezingt GLASHART de verleidingen van verslaving in al haar vormen. Dit alles over een kolkende, hypnotische groove. LOMNH is – hoe kan het ook anders gezien het onderwerp – een track die je zeker nog een keer zal aanzetten. Voor wie zich afvraagt waar LOMNH voor staat: het is de afkorting van Land of Milk and Honey.  Het is de derde single van de aankomende debuut-EP die op 24 maart uitkomt. De single is nu overal te beluisteren.

Op 23 maart aanstaande presenteert GLASHART zijn debuut-EP in het PAARD. Eerder bracht hij al de singles This Taste en Brothers uit, beide van de aankomende EP die geproduceerd is door Wieger Hoogendorp (Goldband, Sophie Straat). Brothers kreeg al airplay op Radio Veronica.

 

Fats Domino: 26 februari 1928 was zijn geboortedag

Credits: Klaus Hiltscher , Wikipedia

26 februari, maar dan in 1928, was de geboortedag van Fats Domino. Laten we even stilstaan bij deze grote zanger en pianist. Tijdens zijn leven verkocht hij meer dan 65 miljoen albums. Fats begon zijn carrière in 1949. In Amerika werd zijn single ‘Detroit City blues’ een groot succes in Amerika. Het stond op zijn LP ‘The Fat Man’, wat ook zijn bijnaam werd. Er werden maar liefst een miljoen albums van verkocht, wat veel was in die tijd. In 1955 brak Fats Domino internationaal door met ‘Ain’t that a shame’, dat in Amerika een top tien hit werd.

In Nederland behaalde Fats Domino maar liefst 35 nummers die de Nederlandse hitlijsten haalden, zoals Whole Lotta Loving, Walking to New Orleans en Blueberry Hill.  Dat laatste nummer was eigenlijk van Louis Armstrong, maar werd in de rock ’n roll versie van Fats wereldberoemd. Hoewel zijn producer het geen goed idee vond om het nummer uit te brengen, bleek het een goede keus en werd het de grootste hit van Fats Domino. Ook speelde Fats in de films Shake, Rattle & Rock! en The Girl Can’t Help It. Tot in de jaren 70 was Domino actief, maar niet meer zo succesvol als in de jaren 50 en 60. In 1980 trad hij voor het eerst op bij het North Sea Jazz Festival. Hij ontving in 1987 een Grammy Lifetime Achievement Award voor zijn werk. Fats Domino overleed in 2017.

 

Giant Rooks – Bedroom Exile

Aankomende woensdag zal vers in de TIP 40 van Hitzound deze single verschijnen van Giant Rooks. De band uit het Duitse Hamm heeft namelijk een nieuwe single en het klinkt heel tof: ‘Bedroom exile’. Giant Rooks is een indiepop band en klinkt even tijdloos als fris, met invloeden uit alternatieve pop, een snufje elektronica en folk en catchy vocalen. Het vijftal heeft intussen één album, ‘Rookery’, afgeleverd en ‘Bedroom exile’ is hopelijk de voorbode van een nieuwe plaat. De track is deze week uitgeroepen tot Hoogvlieger op DragonFM.

Giant Rooks:  “Bedroom exile is finally out everywhere!! it’s no exaggeration to say that this is one of our favorites we’ve ever written and to know that the song meant so much to so many of you before it was even released is fucking special. we put all our love into this and we hope you all can feel it.”

 

Sandie Shaw viert haar 76e verjaardag

Credits: Ron Kroon, Wikipedia

Vandaag viert Sandie Shaw haar 76e verjaardag. Gefeliciteerd! Zij was een van de populairste Britse popzangeressen in de jaren zestig. Sandie werd in 1964 ontdekt door Adam Faith, die zelf ook een succesvol zanger was, destijds. Daarnaast was hij ook bekend als acteur en producer. Adam zag haar op een concert, waar ze mocht zingen nadat ze tweede geworden was in een talentenwedstrijd. Enkele weken later had ze een platencontract en haar eerste single ‘As long as you are happy baby’ werd uitgebracht. Dit was geen groot succes. Haar tweede single ‘Always something there to remind me’ was dat echter wel! Met dit nummer van Burt Bacharach en Hal David scoorde Shaw drie weken op nummer 1 in de Britse hitlijst.

Sandie werd razend populair en stond voor alles wat cool was in Londen, the swinging city. Ze zag er ook nog eens razend hip uit en het was daarom geen wonder, dat ze gevraagd werd om haar land te vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival. In 1967 was het dan zover. Ze reisde af naar de protserige balzaal van de historische Wiener Hofburg in Wenen, waar ze aantrad met ‘Puppet on a string’. Een catchy en aansprekende bijdrage, hoewel Sandie er zelf minder van gecharmeerd was. Volgens haar zeggen had het ‘een stom koekoeksklokmelodietje’. Toen ze begon te zingen, weigerde aanvankelijk de handmicrofoon. Maar ook al miste ze zo een noot of twee: het maakte allemaal niet uit. De wereld lag aan haar voeten.…….Blote voeten, wel te verstaan!  Ook al zo`n leuke gimmick. Het was de eerste Engelse overwinning en ‘Puppet on a string’ doorbrak ook de formule van de songfestival inzendingen tot dan toe.

Ze won met overmacht van de concurrentie en liet onder meer Vicky Leandros achter zich, die voor Luxemburg op de 4e plaats eindigde met ‘L`Amour Est Bleu’.  Met ‘Puppet on a string’ had Sandie Shaw een enorm internationale succes. In eigen land was het de meest verkochte single in 1967! Ook in Nederland bereikte Shaw de nummer 1 positie.  In 1968 trouwde Sandie Shaw met modeontwerper Jeff Banks. Een jaartje later had ze nog eenmaal succes in Nederland met ‘Think it all over’, wat o.a. in Nederland werd gecoverd door Conny Vink als ‘Maak je niet dik’. (dun is de mode) Daarna zakte haar populariteit steeds verder in, ook omdat ze niet langer aan het beeld wilde voldoen dat het publiek van haar had.

In 1984 dook Shaw op uit de anonimiteit en had succes met het nummer ‘Hand in glove’, een cover van The Smiths, die er overigens ook op meespeelden. Vervolgens had ze in Engeland nog succes met twee covers van Lloyd Cole die eveneens de hitlijsten haalden. In de jaren negentig bracht Shaw haar autobiografie uit: “The World At My Feet”.

 

BANNERS – Tell You I Love You 

Credits: V2 Records

Ooit begon hij als zanger in een kerkkoor in Liverpool: BANNERS! Hij ambieerde echter een carrière in de popmuziek en joeg die in 2015 na door naar Toronto in Canada te emigreren.  Een verstandige keuze, want na enige tijd kon hij de vruchten plukken van zijn harde werk. Met ‘Someone To You’ scoorde BANNERS in 2020 een wereldwijde hit. Zo ook in Nederland, waar de singer-songwriter er een gouden plaat voor binnensleepte én een #1 Airplay positie behaalde. Nu is Michael Joseph Nelson, aka BANNERS , terug met een nieuwe single: ‘Tell You I Love You’.

“I suppose some songs are the culmination of years of thinking about the world and growing as a person,” aldus BANNERS in een statement over zijn nieuwe single ‘Tell You I Love You.’ “Declarations of the things that are fundamentally important to you and how you’d like to be remembered or judged over the years. Some are expressions of how you felt in a single moment, right then and there. That’s what this song is. That moment you see that person for the first time, and everything explodes, and you have to tell them you love them. Maybe you won’t even feel like this tomorrow but who really cares? All the best things happen in the moment and if you don’t try then you’ll never know.”

 

Bread – Baby, I’m a want you (Kluis van de Flops)

Credits: Elektra Records, Wikipedia

Vandaag openen we de Kluis van de Flops. Je vindt er plaatjes, die op single zijn uitgebracht, maar nooit de Veronica- of Nederlandse Top Veertig hebben gehaald. Maar ze hebben de tand des tijds doorstaan en in veel gevallen zelfs uitgegroeid tot classics. De kluis openen we in alfabetische volgorde van de titel van de plaat uit de periode 1964 – 2022. Alle platen checken? Op naar de Spotify playlist!

Zonde dat dit plaatje in Nederland geen notering haalde in de Veronica Top Veertig. Te mooi, om te vergeten. Daarom in de Kluis van de Flops: ‘Baby, I’m a want you’ van Bread. Het was de titelsong van hun album uit 1971 en geschreven door frontman David Gates. Op het album stond o.a. ook het bekende nummer ‘Everything I own’. David schreef de meeste songs voor Bread, daarbij geïnspireerd door zijn grote liefde. Bread gold min of meer als grondlegger van een destijds nieuw genre binnen de popmuziek: softrock (superromantische liedjes). ‘Baby, I’m a want you’ wordt later gecoverd door onder anderen Shirley Bassey en Engelbert Humperdinck.

 

Käärijä – Cha Cha Cha (ESF Finland 2023)

Credits: SuperUnion.com-BBC-EBU-Wikipedia

Finland heeft vanavond zijn inzending gekozen voor het Eurovisie Songfestival. Met overmacht aan stemmen won Käärijä (Fins voor wikkel) de Uuden Musiikin Kilpailu (UMK 2023) met “Cha cha cha”. Reken niet op een braaf dans plaatje, want Jere Pöyhönen, zoals de rapper Käärijä heet, komt met een stevige electro-pop-rock track. Vooraf was hij al de uitgesproken favoriet bij de bookmakers, niet in het minst dankzij de video. Hij won de internationale jury uitslag en won met enorme voorsprong de televote stemmen. Finland komt met Käärijä in Liverpool uit in de eerste halve finale op dinsdag 9 mei a.s., net als Nederland.

 

Peter Frampton- Baby I Love Your Way (Kluis van de Flops)

Credits: Thom C , Wikipedia

Vandaag openen we de Kluis van de Flops. Je vindt er plaatjes, die op single zijn uitgebracht, maar nooit de Veronica- of Nederlandse Top Veertig hebben gehaald. Maar ze hebben de tand des tijds doorstaan en in veel gevallen zelfs uitgegroeid tot classics. De kluis openen we in alfabetische volgorde van de titel van de plaat uit de periode 1964 – 2022. Alle platen checken? Op naar de Spotify playlist!

In de Kluis treffen we vandaag Peter Frampton!  Hij heeft een plekje veroverd met zijn single ‘Baby, I love your way’, afkomstig van zijn LP ‘Frampton’. Op deze plaat stond ook het nummer ‘Show me the way’, dat in 1976 de eerste plaats behaalde in de Nederlandse Top Veertig. Zoveel succes had hij niet met ‘Baby I love your way’. Hoewel: in Amerika was het wel een grote hit, want het bereikte daar de 12e plaats. Maar het nummer, dat Frampton ook zelf had geschreven, werd later alsnog een succes, maar dan voor andere artiesten.

Zo bracht Will to Power het nummer, gecombineerd met Lynyrd Skynyrd’s  Freebird uit. Als ‘Baby, I love your way’/’Freebird’ haalde Will To Power zowel in Amerika als in Canada de eerste plaats. Nog meer kassa voor Frampton, met dank aan Big Mountain. Zij maakten er in 1994 een reggae versie van. Het verscheen op hun album ‘Unity’, maar ook op de soundtrack van de film Reality Bites. In die film schetst Ben Stiller alias Michael Grates de achtergrond van het lied. Big Mountains versie versloeg de verkoopcijfers van het origineel. Ook in Nederland. Verder was Big Mountain ook succesvoller met ‘Baby, I love your way’ dan Frampton’s origineel. Het stond daar 28 weken genoteerd in de Billboard Hot 100.

 

Halsey – Die 4 Me

Credits: Universal Music

Hoewel het nummer al enige tijd in een andere versie bestond, heeft Halsey een herbewerking van ‘Die For Me’ uit 2019 uitgebracht. Daarop was Halsey samen te horen met Post Malone en rapper Future. Het vandaag verschenen ‘Die 4 Me’ is het ultieme anti-Valentijnsdag liedje, waarmee de artiest iedereen wiens hart weleens gebroken is moed wil inspreken.

Halsey speelde het nummer de afgelopen jaren regelmatig tijdens optredens en kreeg daarbij steevast een sterke reactie van het publiek. De originele versie stamde nog uit de tijd dat Halsey werkte aan diens ‘Manic’ album. Door enkele tekstuele aanpassingen te doen kon diens versie van het nummer nu alsnog worden afgemaakt.

‘Die 4 You’ is de eerste single van Halsey sinds het verschijnen van ‘So Good’ in 2022. Het meest recente album dat het uit New Jersey afkomstige multitalent uitbracht was ‘If I Can’t Have Love, I Want Power’ uit 2021. Later dit jaar volgen er diverse optredens, waarbij Halsey ondermeer aantreedt als headliner tijdens Primavera Sound 2023 in Barcelona, Madrid en Porto.

 

George Harrison: 25 februari 1943 was zijn geboortedag

Credits: David-H.-Kennerly-Wikipedia

Op 25 februari 1943 werd George Harrison geboren. De ex-Beatle zou vandaag 80 jaar zijn geworden. George zag het levenslicht in Liverpool.  Zijn moeder gaf hem op zijn 13e zijn eerste gitaar. Zijn muzikale loopbaan begon op school, waar hij in de band ‘The Quarrymen’ speelde, samen met zijn vriend Paul McCartney, die hem bij John Lennon introduceerde. Met Paul, John, Stuart Sutcliffe (overleden in 1962) en Pete Best (later vervangen door Ringo Starr) vormde hij in 1959 de band ‘Silver Beetles’. In 1960 veranderden ze de naam in The Beatles en werden ze gevraagd om in Hamburg op te treden. De rest is geschiedenis!

‘While My Guitar Gently Weeps’, ‘Here Comes the Sun’ en ‘Something’’ zijn misschien wel de meest belangrijke songs die hij schreef voor The Beatles. George zette zich ook in als organisator van The concert for Bangladesh. Dit concert was bedoeld voor de slachtoffers van de grote overstroming in Bangladesh. Ook was hij gastmusicus en deed mee aan een aantal speelfilms. In 1979 produceerde hij de Monty Python-film Life of Brian.

Solo was Harrison ook heel succesvol.  Zijn eerste twee albums werden ‘Wonderwall Music’ (1968) en ‘Electronic Sounds’, waarop Harrison met de minimoog-synthesizer experimenteerde. Nadat The Beatles in het voorjaar van 1970 na tien jaar uiteenviel, ging ieder zijns weegs. Harrison begon een solocarrière. Nog in 1970 verscheen zijn derde album ‘All Things Must Pass’, met daarop de grote hit ‘My Sweet Lord’. Het is meteen een driedubbel album: het is duidelijk dat Harrison wil laten horen wat hij al die jaren niet kwijt kon op de Beatles-albums. Veel materiaal werd al uitgeprobeerd in de Beatlestijd. De titelsong ‘All Things Must Pass’ bijvoorbeeld, maar ook ‘Let It Down’, ‘Hear Me Lord’ en ‘Isn’t It A Pity’.

De single ‘My Sweet Lord’ bereikte in 1970/1971 de 1e plaats van de Veronica Top Veertig. ‘What Is Life’ (#3), ‘Bangladesh’ (#10), ‘Give me Love’ (#5) en ‘Got My Mind Set On You’ (#4) zijn enkele van zijn grote successen in Nederland en ver daarbuiten. Ook was hij gastmusicus en deed mee aan een aantal speelfilms. In 1979 produceerde hij de Monty Python-film Life of Brian.  Met de gelegenheidsband Traveling Wilburys, bestaande uit Bob Dylan, Jeff Lynne, Roy Orbison, en Tom Petty, had hij in 1988 nog een hit met ‘Handle With Care’. 

Op 29 november 2001 overleed George Harrison. De ex-Beatle werd sinds 1998 behandeld voor keelkanker. In de zomer 2001 keerde de kanker bij Harrison helaas terug en werd hij in Zwitserland bestraald. Op 29 november 2001 overleed hij en waren zijn laatste woorden: “Love one another”. Zijn lichaam werd gecremeerd en de as werd in een besloten plechtigheid verstrooid in de Ganges.

 

Loreen – Tattoo ( Melodifestivalen, ESF 2023 )

Credits: Vugarİbadov – Wikipedia

De Eurovisie Songfestival wedkantoren zijn in rep en roer! Reden: Loreen treedt vanavond aan in de laatste reguliere voorronde van de Zweeds Melodifestivalen. Dit is een voorronde voor het Eurovisie Songfestival in Zweden. Vier voorrondes met maar liefst 28 deelnemers moet de inzending voor Zweden gaan bepalen. Dat Loreen zou aantreden met ‘Tattoo’ was al bekend, maar nu zijn ook de beelden van de zangeres en het nummer bekend geworden. De bookmakers rekenen er op dat Loreen zowel deze voorronde als de Nationale finale zal winnen.  En dan kan het land volgens hen rekenen op de zevende overwinning voor Zweden. Het land staat daarom ineens bovenaan bij de wedkantoren.

In 2012 won Loreen namens Zweden al eens het Eurovie Songfestival, met ‘Euphoria’. De zangeres is zelf erg blij met haar nieuwe nummer. Het is volgens haar dramatisch en heeft een duidelijke en grote climax “Euphoria was de zonsondergang en de maan, terwijl Tattoo de zonsopgang is. Ik heb dan ook het gevoel dat we allemaal wel wat licht in ons leven kunnen gebruiken”, aldus de zangeres in een interview met Eurovisionfun.  Melodifestivalen kan gevolgd worden via SVT Play. Loreen treedt als 7e en laatste aan met ‘Tattoo’.

 

Vicki Sue Robinson – Turn The Beat Around (Paradeplaat 1976)

Credits: RCA Records, Wikipedia

Terug naar 9 september 1976!  Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar ‘Turn the beat around’ van Vicky Sue Robinson. Het nummer werd geschreven door de broers Gerald en Peter Jackson.  De twee hadden Turn the Beat Around geschreven en wilden dat als demo opnemen als Touch of Glass. Maar helaas: hun platenlabel keurt hun versie af. Te veel gedoe met de teksten. De broers gingen niet bij de pakken neerzitten.

Peter Jackson kende Al Garrison, een technicus bij Associated Studios in New York, waar Touch of Class zijn eigen demo’s opnam. Peter Jackson herinnert zich: “Ik belde Al en zei … we willen binnenkomen en [een] demo opnemen … Hij vertrok om vier uur … Hij zei: ‘Mijn vriendin [vriend] is komt me ophalen voor het avondeten. Je moet [tegen die tijd] klaar zijn.

Al Garrison hoorde wel wat in dat nummer en liet het zijn vriendin Vicki Sue Robinson inzingen. Zij was juist bezig met haar debuutalbum ‘Never Gonna Let You Go’, maar deze was nog niet compleet. Uiteindelijk werd de volledige opname gedaan op 26 september 1975 onder leiding van muziekproducent Warren Schatz, hoewel deze ook niet veel in het nummer zag. David Todd, baas van de discomuziek bij RCA Victor gaf de doorslag: Zo snel mogelijk opnemen en uitbrengen! Dit is een hit! Todd ( en de broers Jackson) kregen gelijk, de single werd een smash en leverde Vicky Sue Robinson ook een Grammy Award op. De single bereikte de 10e plaats in Amerika. In de Nederlandse Top Veertig’ piekte Vicky Sue Robinson op nummer 12.

 
Translate »