Vandaag, op 29 augustus, maar dan in 1933, was de geboortedag van Ramses Shaffy. Hij werd geboren in Neuilly-sur-Seine als zoon van de Egyptische consul Ramsès Shaffy Bey en de Poolse gravin Alexandra de Wysocka van Russische afkomst. De eerste zeven jaar van zijn leven bracht hij door in Cannes bij zijn moeder. Toen deze tuberculose kreeg, kwam Shaffy terecht in een Nederlands pleeggezin. Ramses maakte de middelbare school niet af en werd in 1952 aangenomen op de Amsterdamse toneelschool. Vervolgens debuteerde hij in 1955 bij de Nederlandse Comedie.
In 1961 sleept hij een rol binnen voor de TV serie ‘De vier dochters Bennet’, naar het boek Pride and Prejudice van Jane Austen. In deze periode brengt Ramses zijn eerste plaat uit: de Engelstalige EP ‘Come With Me’. In 1961 doet Ramses Shaffy mee aan het songfestival van Knokke. Hij speelt ook een rol in de film De Zaak M.P. van Bert Haanstra. Zijn carrière bij De Nederlandse Comedie komt in 1963 ten einde.
De theatergroep Shaffy Chantant richtte Ramses in 1964 op. Hij werkt samen met werkt hierin samen met Joop Admiraal, pianist Polo de Haas, Loesje Hamel en bovenal: Liesbeth List, zijn muze! Zijn nationale doorbraak als zanger beleeft hij in 1966, als hij ‘Sammy’ uitbrengt op single. Ramses zou de tekst voor het nummer in amper vijf minuten hebben geschreven, net voor een afspraak met zijn platenmaatschappij. Het nummer en de vertolking ervan door Shaffy zelf maakte op het Grand Gala du Discque in 1966 een verpletterende indruk. Het nummer stormde de Nederlandse hitlijsten binnen en bereikte in Nederland de 2e plaats en het levert hem een gouden plaat op. Ook het B-kantje heeft eeuwigheidswaarde: ‘Vijf uur’.
Met Liesbeth List zette hij in 1968 onder andere het lied ‘Pastorale’ van Boudewijn de Groot en Lennaert Nijgh op de plaat. Ook deze single wordt een top drie hit in Nederland. Tussendoor speelde Ramses in meerdere speelfilms en kwam in 1968 met het nieuwe programma Shaffy Verkeerd. In 1970 is zijn LP ‘Zonder Bagage,’ een groot succes. Met Liesbeth List bereikt ‘In de armen van de stad’ een tipnotering. Na een mishandeling in 1971 zit hij enkele maanden ziek thuis, om daarna met ‘Zing, Vecht, Huil, Bid, Lach, Werk En Bewonder’ en ‘Aan De Andere Kant Van De Heuvel’ met Liesbeth List de hitlijsten in te zingen. Ook deze nummers kwamen van de LP ‘Zonder bagage’.
In 1972 neemt Ramses ‘We zullen doorgaan’ op, maar dat wordt pas een hit in 1975, ditmaal versterkt met vocale begeleiding door het koor De Stem des Volks, onder leiding van Bertus van der Vliet, op het album ‘We leven nog’ (1975). Drie jaar later zal ‘Laat me’ zijn laatste grote hit worden.
Shaffy trad vanaf begin jaren tachtig ook weer op als acteur, zowel in films als op de planken. Hij oogstte in 1993 succes met zijn vertolking van Don Quichot in de musical De man van La Mancha van het Koninklijk Ballet van Vlaanderen. Ook speelde hij in de Vlaams/Nederlandse miniserie Willem van Oranje de rol van Graaf van Egmont.
Niet lang na de eeuwwisseling werd hij opgenomen in het Dr. Sarphatihuis. Dit had te maken met langdurig overmatig alcoholgebruik waardoor hij verschijnselen vertoonde van het syndroom van Korsakov. Toch maakt hij vanuit het verzorgingshuis een ware comeback met de band Alderliefste. Samen met Liesbeth List wordt een nieuwe versie van ‘Laat me’ een groot succes. Zijn laatste optreden was op 27 november 2009 in de Sint Laurenskerk te Rotterdam. Op 1 december van datzelfde jaar overleed Ramses Shaffy op 76-jarige leeftijd aan de gevolgen van slokdarmkanker.
