9 oktober 1947 was de geboortedag van France Gall. De Franse zangeres kwam uit een muzikale familie. Haar moeder was ook een zangeres en haar vader, Robert Gall, stond bekend als liedjesschrijver voor onder meer Charles Aznavour en Édith Piaf. Al toen ze vijftien lentes jong was, nam ze haar eerste single op: ‘Ne sois pas si bête’ (1963). In Frankrijk sloeg haar debuut single direct aan. Haar tweede hit, ‘Sacré Charlemagne’, volgde in 1964 en werd geschreven door haar vader.
In 1965 werd de blonde tienerster door Luxemburg uitgezonden naar het Eurovisiesongfestival in Napels. Het was een jubileumjaar: het festival vierde haar tiende verjaardag. Ierland deed voor het eerst mee. Udo Jürgens nam deel voor Oostenrijk en Nederland vaardigde Conny van den Bos af. Engeland stuurde Kathy Kirby naar Italië. In eigen land was zij een vedette en door een tijdschrift uitgeroepen tot Beste Britse zangeres. (ze versloeg Dusty Springfield, Cilla Black en Petula Clark). Het mocht niet baten.
Gall`s nummer ‘Poupée de cire, poupée de son’ werd een sensatie. Met het door Serge Gainsbourg geschreven nummer maakte de 17-jarige Gall het Eurovisie Songfestival in één klap hip. Haar korte jurkje en haar kapsel waren ook al hip.Haar brutale performance veroverde de jury`s en Europa: France Gall won! Ze werd meteen internationaal bekend. In Frankrijk debuteerde het nummer op de eerste plaats van de hitparade. In Nederland behaalde France Gall de 5e plaats in de Veronica Top Veertig.
In de volgende jaren had ze verdere successen met ‘Les sucettes’ (ook van Serge Gainsbourg), waarvan de ironisch-erotische betekenis haar toen volledig ontging, en ‘Bébé requin’. De nummers die ze daarna opnam waren van mindere kwaliteit en haar carrière raakte in het slop. Ze had in die tijd wel een relatie met de bekende zangers Claude François en Julien Clerc (van 1970 tot 1974). Na hun liefdesbreuk schreef François voor haar het nummer ‘Comme d’habitude’, nu bekend onder de titel ‘My Way’.
In 1980 stond de zangeres voor de tweede maal in de Nederlandse hitlijsten met ‘Il jouait du piano debout’, een hommage aan Jerry Lee Lewis. Met dat liedje sleepte ze een Steunplaat binnen van Frits Spits. Haar laatste hit in Nederland was ‘Ella, elle lá’ uit 1988. De Franse zangeres overleed in 2018. Ze had twee jaar, discreet en waardig, gevochten tegen kanker. Ze blies haar laatste adem uit in het Amerikaanse ziekenhuis in Neuilly, nabij Parijs.
