We staan vandaag stil bij 3 januari, de dag dat George Martin jarig was. De Britse muziekproducent werd gezien als ‘de vijfde Beatle’ door zijn werk als producer en vaak ook arrangeur van (op één na) alle platen van The Beatles. George was al vroeg geïnteresseerd in muziek, maar dan wel heel andere muziek: hij volgde namelijk succesvol een opleiding als pianist en hoboïst aan de Guildhall School of Music and Drama.
In 1950 kwam Martin bij EMI, waar hij producer was voor onder anderen Spike Milligan en Peter Sellers. Hij werd in 1955 binnen EMI manager van het platenlabel Parlophone. In 1962 zette hij op verzoek van Brian Epstein een auditie op voor de Beatles, nadat die door het concurrerende Decca waren afgewezen. Het werd het begin van een lange relatie, waarin Martins gedegen muzikale opleiding hielp het gat te overbruggen waardoor zijn instrumentaties de band uiteindelijk het geluid gaven waar ze naar streefde. Aan een nummer als “Eleanor Rigby” leverden de Beatles zelfs alleen vocale bijdragen, voor de begeleiding had Martin een arrangement voor strijkinstrumenten gemaakt.
In 1970 gingen de Beatles uit elkaar en hun laatste album “Let It Be”, oorspronkelijk geproduceerd door George Martin, werd afgemaakt door Phil Spector. Na zijn periode als producer van de Beatles componeerde Martin filmmuziek voor onder meer de James Bondfilm Live and Let Die en produceerde hij diverse albums van onder anderen Paul McCartney, de groep America en Jeff Beck. In 1997 produceerde hij het nummer “Candle in the Wind” van Elton John.
In Nederland is hij recordhouder voor wat betreft het aantal nummer 1-hits dat hij scoorde als producer: 22 stuks, 21 van The Beatles en één van Elton John (Candle in the Wind ’97). George Martin bereikte de respectabele leeftijd van 90 jaar.
