Credits: Eric Koch, Anefo
Wim Sonneveld: 28 juni, maar dan in 1917, was zijn geboortedag. Hij zal in zijn leven uitgroeien tot één van de grootste cabaretiers en was daarnaast zanger en acteur. Na een schooltijd waarin hij steeds de kwibus uithing had hij een aantal weinig succesvolle baantjes.
In 1932 ging hij zingen bij de Keep Smiling Singers. Bij het gezelschap van Louis Davids speelde hij enkele jaren later kleine rolletjes op het podium. In 1939 speelde Wim in de revue van Louis Bouwmeester jr. In 1940 trad hij op bij het Theater der Prominenten en speelde bij De Sprookjesspelers van Abraham van der Vies. Hier ontmoette hij onder andere Conny Stuart. In 1943 vormde hij zijn eigen gezelschap, waarvan onder anderen Stuart, Albert Mol, Joop Doderer en Hetty Blok deel uitmaakten.
Hij breekt definitief door bij de VARA radio met de avonturen van de Amsterdamse orgeldraaier Willem Parel. Ook speelt hij in de Nederlandse versie van de musical My Fair Lady. In deze periode scoort Sonneveld ook als zanger. Met ‘Frater Venantius’, ‘Tearoom Tango’, ‘In Een Rijtuigie’ en ‘De Kate Van Ome Willem’ scoort hij grote Top 40 hits. Ook vierde Wim Sonneveld veel succes als acteur, zoals in Ja Zuster, Nee Zuster. Zijn grootste succes wordt ‘Het Dorp’, een vertaling van ‘La montagne’ van Jean Ferrat. De tekst van het dorp werd geschreven in 1965 door Friso Wiegersma, de partner van Wim, op de muziek van ‘La montagne’ van Jean Ferrat. Maar Friso schreef het onder het pseudoniem Hugo Verhage. Het nostalgische lied, dat zo sterk het gevoel “vroeger was het beter” onder woorden brengt op een aansprekende melodie, spoorde andere artiesten aan er hun eigen versie van te maken.
Toch leek het idee van Wiegersma om een nummer over ‘zijn dorp’ te schrijven, in de prullenbak te belanden. Friso vertelt tegenover NPO Radio 2: “Ik was in Deurne geweest en zei tegen Wim: ‘Ik zou graag een liedje schrijven over de verwording van zo’n dorp waar niks meer van over blijft.’ Hij vond dat een buitengewoon vervelend idee.” Friso: “Ik dacht: Ik duw hem toch dat dorp van mij door zijn strot.” Uiteindelijk vraagt Wim zijn levenspartner wel om ‘La Montagne’ van Ferrat dan maar eens te vertalen. Wiegersma: “Maar dat nummer ging over bergdorpen die leeglopen en die bestaan niet in Nederland. Toen dacht ik: Ik duw hem toch dat dorp van mij door zijn strot. Toen het af was, zag hij toch wel in dat het goed geworden was. Hij was er zelfs zeer op gesteld.”
Met dit nummer staat Wim Sonneveld elk jaar genoteerd bij de beste 100 platen in de Top 2000. Het afgelopen jaar scoorde ‘Het Dorp’ op nummer 25; de hoogste positie voor het liedje tot nu toe.
Op 8 maart 1974 overleed Wim Sonneveld in het Amsterdamse VU Ziekenhuis aan de gevolgen van een hartaanval. Wim werd onder massale belangstelling begraven op de Katholieke Begraafplaats in Amsterdam-Buitenveldert. Hij werd slechts 56 jaar.
