Vandaag viert Gordon zijn 52e verjaardag. Maar, zegt de Nederlandse zanger: “Mijn verjaardag vier ik dit jaar niet”. Dat heeft alles te maken met zijn persoonlijke omstandigheden én de corona: ‘Mijn verjaardag vier ik dit jaar niet, er is geen reden tot feest als je mensen hebt moeten ontslaan en als je vrienden wegvallen om je heen’. Morgenavond geeft de zanger een interview over zijn afgelopen jaar met unieke beelden vanuit de Zuid Afrikaanse kliniek waar hij heeft gezeten om af te kicken van drugs.
In 1991 vindt de doorbraak van Gordon plaats met de single ‘Kon ik maar even bij je zijn’, dat vier weken op de eerste plaats stond van de Nederlandse Top Veertig. Daarna volgen vele hits, zoals ‘Blijf je vannacht bij mij’, ‘Jong voor altijd’ en ‘Ik hou van jou’. Het levert hem een Zilveren Harp op. Na een kortstondig Engelstalige avontuur schakelt Gordon weer terug naar het Nederlands met het album Omdat ik zo van je hou. De gelijknamige single, een cover van het ‘Franstalige Pour que tu m’aimes encore’ van Céline Dion, wordt een grote hit. In 1997 verschijnt het volgende album Nu het zover is.
In 1999 scoort Gordon met de groep Re-Play een grote hit met het duet ‘Never nooit meer’ werd ingezonden voor het Nationaal Songfestival 1999, maar niet geselecteerd door de NOS. Dat bleek een vergissing: deze single bereikte de 5e plaats in de Nederlandse Top Veertig. Later ging Gordon alsnog naar het Eurovisie Songfestival, maar dan als onderdeel van de Toppers. Maar het door Gordon zelfgeschreven liedje ‘Shine’ bleef in 2009 steken in de semi-finale van het festival. In 2011 stopt hij met de Toppers om zich naar eigen zeggen volledig te kunnen richten op zijn nieuwe zanggroep Los Angeles: The Voices. In 2018 verscheen zijn boek: Gordon. Biografie van een entertainer.
