The Cats eren in 1968 een grote fan van de groep. Als zij horen, dat één van hun grootste fans, de 19-jarige Lia uit Wervershoof, om het leven bij een ernstig verkeersongeluk, weet bassist Arnold Muhren het adres van Lia`s moeder te achterhalen. Namens de band condoleert hij haar moeder, die verrast is met deze reactie van The Cats. Zij laat aan The Cats weten dat zij hun nummer “Goodbye Baby Baby Goodbye” beschouwt als een afscheidslied voor haar dochter.
Het plotselinge overlijden van de fan, die geen concert oversloeg, maakte diepe indruk op Muhren. Voor haar schrijft hij het nummer “Lea”. De andere leden van de band willen het nummer uitbrengen op single, maar Muhren vindt dat Lia`s moeder eerst haar goedkeuring moet geven. Met een recorder in de achterbak van zijn auto rijdt Arnold naar haar toe en laat de demo van “Lea” horen. Lia`s moeder is diep ontroerd.
Op de vraag of zij het aankan als het nummer op de radio zou worden gedraaid, zegt zij dit moeilijk is, maar zich getroost voelt door dit levend monument, dat “Lea” is. Onder geen beding mag het verhaal achter Lia in de publiciteit komen. Pas in 1988, wanneer Arnold Muhren gevraagd wordt hoe “Lea” tot stand kwam, vertelt hij het verhaal van de fan. Als Arnold`s vrouw in 2001 overlijdt, komen de inmiddels bejaarde moeder en de zus van Lia hem persoonlijk condoleren. “Lea” bereikt in november 1968 de 1e plaats van de Top 40.
