Op 27 februari 1967 rond Pink Floyd in de EMI-studio’s aan de Abbey Road in Londen de opnames af van hun debuutsingle ‘Arnold Layne’. Het nummer was een compositie van Syd Barrett, de zanger van het eerste uur. ‘Arnold Layne’ was een travestiet die vaak vrouwelijke kleren en ondergoed van waslijnen steelt. Volgens Roger Waters was het nummer gebaseerd op een echte persoon:
“Zowel mijn moeder als die van Syd hadden studenten als huurders omdat er een meisjesschool verderop in de straat stond, dus waren er constant grote lijnen van bh’s en ondergoed op onze waslijnen en ‘Arnold’ of wie hij ook mocht zijn had delen van onze waslijnen.”
Een zwart-witte promotionele film voor “Arnold Layne” werd gemaakt aan het eind van februari 1967 en geregisseerd door Derek Nice. In de video zijn de leden van de band te zien die een mannequin verkleden voordat ze deze naar een strand brachten. Deze videoclip, die £2000 kostte, zou worden uitgezonden op Top of the Pops, maar dit werd geannuleerd nadat het nummer uit de hitlijsten verdween. Op 29 april 1967 werd een nieuwe videoclip gemaakt vlak bij de St Michael’s Church in Highgate. Het bevat de enige bekende beelden waarin Barrett het nummer playbackt. In de Veronica Top Veertig blijft de single steken op nummer 30. Bloody shame.
