Op 26 januari 1967 neemt David Bowie het nummer ‘The Laughing Gnome’ op in de Decca Studio`s in Londen. Het nummer kwam van Bowie`s eerste album, dat een verzameling verhalende liedjes was in de stijl van Ray Davies en Cat Stevens, met invloeden uit de protestwereld en de variété. “The Laughing Gnome’ is geïnspireerd door één van Bowie’s vroegere invloeden Anthony Newley. Het nummer bestaat uit een gesprek tussen de zanger en de “lachende gnoom” uit de titel, wiens versnelde stem (gecreëerd door Bowie en engineer Gus Dudgeon) verschillende woordspelingen maakte op het woord “gnome”.
De originele versie haalde de hitlijsten niet, maar in 1973 werd het nummer opnieuw uitgebracht om mee te liften op Bowie’s succes uit zijn Ziggy Stardust-periode en kwam tot de zesde plaats in de hitlijst van Engeland. Het nummer verschilde sterk met het nieuwe materiaal dat Bowie destijds uitbracht en volgens verschillende critici was platenlabel Decca Records “ongeveer de enige onbeschaamde partij”. Desondanks beschreef Bowie het later als een goede manier om zijn lichte kant te laten zien aan het publiek, na de donkerdere muziek van ‘The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars’ en ‘Aladdin Sane’.
