Op 1 november 1980 maakte Gary Fane zijn debuut in de Nederlandse Top 40 met “Aquarius”, een intrigerende popsingle die hij schreef samen met producer Jaap Eggermont. Het nummer, afkomstig van het album Horoscope, werd deels opgenomen in Londen en bereikte een knappe 10e plaats in de hitlijst. Achter de artiestennaam Gary Fane schuilde Geert Veen uit Groningen: een veelzijdige singer-songwriter, bassist en componist die zijn carrière begon bij The Heralds en Johnny Kendal. Na jaren van muzikaal ploeteren als troubadour – en zelfs periodes in de scheepsbouw en als taxichauffeur – vond hij via de band Breeze en later als soloartiest opnieuw succes. Aquarius was geïnspireerd door een korte film over sterrenbeelden waarvoor Fane alle twaalf tekens op muziek zette. De single straalt de melodieuze, licht mystieke sfeer van die tijd uit en geldt als zijn grootste wapenfeit in de Nederlandse popgeschiedenis. In 2019 overleed Fane.
RONDÉ heeft goed nieuws voor hun fans: donderdag 6 november verschijnt de nieuwe single ‘Never Been Better’. Waar de band bekend staat om hun aanstekelijke, uptempo popsongs, laat RONDÉ dit keer een heel andere kant horen.
Met ‘Never Been Better’ kiest de band voor een ingetogen geluid – een zeldzaam klein en kwetsbaar liedje waarin zangeres Rikki haar emotie centraal stelt. Over de betekenis van het nummer zegt ze:
“Twee oud-geliefden komen elkaar plots weer tegen op straat. Ze hebben nog zoveel wat ze tegen elkaar willen zeggen, maar weten niet zo goed hoe. Beiden verbergen hun echte gevoelens en onzekerheden achter een geoefende glimlach en de woorden: ‘I’ve Never Been Better’. Onder deze façade schuilt een sluimerende hoop, een gekoesterde liefde. Misschien is hun verhaal nog niet voorbij.”
De single volgt op een reeks succesvolle releases – in mei brachten zij nog het nummer ‘How Do I Feel’ uit. Op zaterdag 28 februari 2026 geeft de band een show in AFAS Live.
Going back in time! Op deze dag, maar dan in 1975, kwam ‘I’m on fire’ van 5000 Volts binnen in de Nederlandse Top 40. Het nummer, geschreven door Tony Eyers, was eigenlijk de B-kant van “Bye Love”, maar doordat DJ’s massaal de andere kant draaiden, besloot de platenmaatschappij razendsnel om te keren. Slimme zet, want “I’m On Fire” bleek een onweerstaanbare mix van glitterdisco en pop, gebouwd rond een sample van “Black Is Black” van Los Bravos. Ook in Nederland werd het nummer snel opgepikt. De TROS benoemde 5000 Volts op radio Hilversum 3 tot Parade Plaat.
De stem achter het nummer? Niemand minder dan Tina Charles, toen nog ongenoemd vanwege contractuele problemen, maar later zelf succesvol met “I Love to Love”. De naam 5000 Volts verving het eerdere Airbus, waarmee Eyers eerder werkte. Wereldwijd sloeg de vonk over: een nummer 1-hit in Duitsland, top 5 in Australië, nummer 4 in Engeland en zelfs nummer 26 in Amerika.
Hier werd het een groot succes: “I’m On Fire” piekte op de 3e plaats van de Nederlandse Top 40. Tegen het einde van 1975 stapte Tina Charles uit de groep, waarna Linda Kelly haar opvolgde voor opvolgers als “Doctor Kiss-Kiss”. Een echte discoknaller uit het gouden vinyltijdperk.
Met ‘Bones’ maakt de 29-jarige Josua Peter een indrukwekkend debuut. De Noord-Hollandse singer-songwriter, opgegroeid tussen Zuid-Afrikaanse tradities en Hollandse nuchterheid, legt in zijn eerste single zijn ziel op tafel. Het nummer is subtiel opgebouwd, met dromerige gitaren en een productie van David Westmeijer die ruimte laat voor Josua’s rauw-emotionele stem — een stem met een bereik van vier octaven, die doet denken aan Bon Iver en Ray LaMontagne. Hij maakt met ‘Bones’ zijn officiële debuut bij 8ball Music.
‘Bones’ gaat over kwetsbaarheid en zelfacceptatie, thema’s die Joshua met ontwapenende eerlijkheid bezingt. De mix van Cenzo Townshend (bekend van U2 en Snow Patrol) en mastering door Frank Arkwright (The Smiths, Coldplay) geven de track een internationale glans. Een sterk visitekaartje van een nieuw talent dat hoorbaar iets te zeggen heeft. ‘Bones’ is deze week vers binnen in de TIP 40 van Hitzound.
Op deze dag, 1 november, maar dan in 1986, kwam Duran Duran binnen in de Nederlandse Top 40 met Notorious. Het nummer verscheen als eerste single van hun vierde studioalbum, eveneens getiteld Notorious, en werd geschreven door Simon Le Bon, Nick Rhodes en John Taylor. Na het vertrek van drummer Roger Taylor en gitarist Andy Taylor bleef de band als trio over, maar met hulp van top-producer Nile Rodgers (Chic) vonden ze een nieuw, funky geluid dat hun imago als typische new wave-band doorbrak.
Rodgers speelde zelf gitaar op de track, met Steve Ferrone (ex-Average White Band) op drums en een blazerssectie van de Borneo Horns. Het resultaat: een strak geproduceerde mix van pop, funk en soul, waarin Le Bon’s zang en Rodgers’ ritmische gitaarspel de hoofdrol spelen. De tekst bevatte een subtiele sneer naar de vertrokken Andy Taylor: “Who really gives a damn for a flaky bandit.”
“Notorious” groeide uit tot een internationale hit: #2 in de Amerikaanse Billboard Hot 100, #7 in Engeland en bij ons #6 in de Nederlandse Top 40. De zwart-witvideo, opgenomen in Manhattan met choreografie van Paula Abdul, kreeg veel airplay op MTV.
De nieuwste en meest hit potente tracks voor Hitzound 40 zijn gebundeld in de TIP 40. Elke week wordt de nieuwe lijst onafhankelijk samengesteld. Singels in de TIP 40 maken direct kans op een hit notering voor de Hitzound 40, die elke vrijdag wordt gepubliceerd. De TIP 40 wordt uitgezonden op zaterdag van 17.00 tot 20.00 uur op VandaagRadio met Corné Wolfs en op vrijdag van 14.00 tot 17.00 uur bij MusicRadioForAll.
Elke week staan we stil bij de Paradeplaat. Op chronologische volgorde komen de keuzes langs op Hitzound. en vandaag spoelen we terug naar 6 september1984. Op deze dag ging de TROS Paradeplaat naar Tullio de Piscopo met Stop Bajon. De zomer van 1984 liep op zijn eind toen de TROS koos voor deze track met een onmiskenbaar zuidelijk temperament van Tullio De Piscopo. De Napolitaanse drummer, percussionist en zanger was in eigen land al een gevestigde naam, maar voor de meeste Nederlanders was dit hun eerste kennismaking met zijn energieke mix van jazz, funk en mediterrane flair.
Het nummer Stop Bajon, geschreven door Pino Daniele, swingde als een dolle — met tropische blazers, een funky baslijn en dat onweerstaanbare “Primavera!”-refrein dat direct zon op je gezicht toverde. Toch bleef het liedje hier steken in de Tipparade, waar het vijf weken genoteerd stond zonder de Nederlandse Top 40 te halen. In Italië daarentegen werd Stop Bajon een nummer 1-hit.
De Piscopo had al een indrukwekkende staat van dienst als sessiedrummer voor grootheden als Chet Baker, Franco Battiato en Ástor Piazzolla, maar met Stop Bajon liet hij horen dat hij ook als soloartiest een uniek ritmegevoel bezat. Een vergeten Paradeplaat die nog altijd ruikt naar zon, strand en espresso met een beat.
Zayn Malik is terug van weggeweest! Acht jaar na zijn megahit Dusk Till Dawn met Sia keert hij terug naar de Hitzound 40 met de wonderschone ballad Eyes Closed — en dat samen met niemand minder dan Jisoo van BLACKPINK. De samenwerking hing al weken in de lucht: Jisoo tease’t op 5 oktober een mysterieuze poster met de tekst “A duet is near”, terwijl fans Zayn’s herkenbare tattoo op de achtergrond ontdekten. Twee dagen voor de release, op 10 oktober, volgde de officiële aankondiging.
Eyes Closed is een dromerige popballad waarin Engels en Koreaans naadloos in elkaar overvloeien. De productie van Alex Hope, Isaiah Tejada en The Monsters & Strangerz (bekend van Dua Lipa’s Break My Heart) tilt de emotie van de song naar grote hoogten. Tekstueel draait het om kwetsbaarheid en vertrouwen: twee mensen die, ondanks hun littekens, kiezen voor liefde “met gesloten ogen”.
Jisoo laat een ingetogen, bijna filmische kant van zichzelf horen, terwijl Zayn’s soulvolle stem perfect past bij de warme, melancholische productie. Een hitgevoelige combinatie — en terecht de nieuwe Hitzound Smash van de week.
Elke zaterdagmiddag presenteert Corné Wolfs de nieuwe Hitzound 40 met populairste tracks van dit moment. De snelste lijst van Nederland wordt wekelijks samengesteld aan de hand van de meest bekeken en beluisterde (Nederlandse) pop, indie, dance, electronic, AC en/ of rock singles via Hitzound, social media & streaming.
De Hitzound 40 wordt wekelijks uitgezonden op zaterdag door:
VandaagRadio
12.00 – 15.00 uur
Radio Lifeline
14.00 – 17.00 uur
Radio Bergeijk
14.00 – 17.00 uur
Music Radio For All
14.00 – 17.00 uur
Free Red Radio
16.00 – 19.00 uur
De Hitzound 40 wordt wekelijks herhaald op woensdag door:
Op 31 oktober, maar dan in 1998, knalden de Vengaboys de Nederlandse Top 40 binnen met Boom, Boom, Boom, Boom!!, en Nederland was in één klap in feeststemming. De single stond vier weken op nummer 1 en verkocht meer dan 150.000 exemplaren – goed voor dubbel platina. De vrolijke Eurodanceknaller, geschreven door producers Danski en Delmundo, haalde zijn melodie deels uit ABBA’s Lay All Your Love on Me en combineerde dat met een onweerstaanbare beat van 138 BPM en een refrein dat zich in je hoofd nestelt als confetti in je haar.
De Vengaboys, toen al bekend van Up & Down en We Like to Party!, groeiden met deze track uit tot hét exportproduct van de Nederlandse dance. Ook in Engeland werd het nummer een nummer 1-hit, net als in Noorwegen, Zweden en Nieuw-Zeeland. Critici noemden het “as daft as the title”, maar wie maalt daarom als je wereldwijd miljoenen mensen aan het springen krijgt?
Boom, Boom, Boom, Boom!! was pure camp en eind jaren ’90 in één zin: kleurrijk, over the top en onmogelijk om stil bij te blijven zitten. De partybus van de Vengaboys was officieel vertrokken — en iedereen wilde mee.
De Troubadours is een nieuwe Nederlandstalige band die zijn oorsprong vindt in het gelijknamige televisieprogramma van songwriter en producer Christon en zijn muzikale vrienden. Vandaag brengt de band hun eerste single ‘Zuidas Jimmy’ uit. Waar in de tv-reeks het schrijven van liedjes samen met andere artiesten centraal stond, vaak geïnspireerd door hun persoonlijke levensverhalen, kiest de band nu voor een nieuwe koers. In plaats van het vertellen van andermans verhalen, staat dit keer hun eigen stem en verhaal centraal.
De muziek van De Troubadours laat zich het beste omschrijven als een eigentijdse mix van Americana en pop: warme melodieën, gelaagde arrangementen en refreinen die blijven hangen. Hun songs zijn oprecht en verhalend, met teksten die dicht bij de luisteraar komen. Het zijn tijdloze verhalen met een moderne flair. Zuidas Jimmy’ staat vers op de Spotify playlist Brand New.
Op 31 oktober, maar dan in 1981, kwam O Superman van Laurie Anderson binnen in de Nederlandse Top 40. Een bizarre gebeurtenis, want het minimalistische, acht minuten durende kunstwerk leek allesbehalve een hit. Toch bereikte het nummer uiteindelijk de 9e plaats, mede dankzij Frits Spits, die het tot Steunplaat uitriep. Andersons hypnotiserende compositie – opgebouwd uit 1246 keer het herhaalde “ha”, wat Casio-loopjes en haar vervormde stem via een vocoder – werd daarmee de langste Top 40-hit van dat moment.
Het nummer ontstond niet uit muzikale, maar uit politieke inspiratie. Laurie vertelde later: “In 1979 bestormden Iraanse studenten de Amerikaanse ambassade in Teheran. Amerika probeerde met helikopters de gijzelaars te bevrijden, maar ze stortten neer in de woestijn. We bleven achter met dode lichamen en brandend puin. Ik dacht: ik schrijf een lied over het falen van technologie.” Ze had net een aria gehoord uit Massenets Le Cid, die begon met Ô Souverain, ô juge, ô père. Anderson vervormde die tot O Superman, O judge, O mom and dad – een gebed tot de macht, dreigend en alledaags tegelijk.
O Superman is tegelijk poëzie, performance en protest – een zeldzaam moment waarop avant-garde muziek wereldwijd de hitlijsten bereikte.
Na zijn recente deelname aan het populaire tv-programma Beste Zangers en het enorme succes van zijn aankomende eigen festival Thuis Bij Snelle, dat binnen no-time uitverkocht was, brengt Snelle vandaag zijn nieuwe single Polo TSI uit.
In dit nummer neemt Snelle je mee terug naar zijn eerste auto, een blauwe Polo TSI, die symbool staat voor zijn eerste grote avonturen en de vrijheid die de auto hem gaf. De auto bracht hem naar zijn allereerste show, nam hem mee op onvergetelijke tripjes naar het buitenland en was de plek waar hij urenlang met vrienden kon chillen. ‘Polo TSI’ is een ode aan dat gevoel van zorgeloze vrijheid en vriendschap, verpakt in Snelle’s herkenbare mix van emotie en energie.
Met zijn kenmerkende vertelstijl en gevoelige, maar directe teksten weet Snelle opnieuw een persoonlijke ervaring om te zetten in een universeel verhaal. De nieuwe single Polo TSI past naadloos in zijn repertoire van hits die dicht bij zijn eigen leven staan, maar ook herkenbaar zijn voor fans van alle leeftijden.
Elke week staan we stil bij de Alarmschijf. Op chronologische volgorde bespreken we vanaf 1967 bij Hitzound de keuzes. We zijn aanbeland bij 13 augustus in 1983! Op deze dag ging de Alarmschijf naarRigheira met Vamos a la playa. Het nummer werd geschreven door Johnson Righeira en Carmelo La Bionda. Was het een zonnig meezingertje over strand en zee? Vergeet het maar! Achter het zomerse refrein van “Vamos a la playa” (“Laten we naar het strand gaan”) schuilt een gitzwarte boodschap. De Italiaanse Italo-disco duo Righeira, bestaande uit Johnson Righeira en Stefano Rota, schreef in 1983 een zogenaamd vrolijk zomernummer over… de nasleep van een atoomexplosie. “De zee is blauw geworden, mensen zijn grijs,” klinkt het in het Spaans, maar met zo’n dansbare beat dat bijna niemand het doorhad.
Het nummer werd geproduceerd door de broers La Bionda, pioniers van de Italiaanse elektronische pop, en groeide uit tot een Europese zomerhit. In eigen land bereikte “Vamos a la playa” de eerste plaats, net als in Zwitserland, Argentinië en Uruguay. Hier schopte het de single tot nummer 2 in de Nederlandse Top 40, nadat het op 20 augustus 1983 tot Alarmschijf was uitgeroepen. Ook in Duitsland (nr. 3) en België (nr. 2) werd het een enorme hit.
Met zijn ironische mix van atoomangst en zomervreugde werd “Vamos a la playa” één van de meest cynische, maar ook meest aanstekelijke zomerhits van de jaren tachtig — een dansvloerklassieker met een radioactief randje.
De Ierse indieband Inhaler laat met hun nieuwe single ‘Hole In The Ground’ horen dat de inspiratie na het album ‘Open Wide’ (februari 2025) nog lang niet is opgedroogd. Waar dat album – geproduceerd door Kid Harpoon in Abbey Road Studios – al vol zat met melodische gitaarlijnen en dromerige hooks, klinkt deze track als een spontane eruptie van energie en melancholie tegelijk.
Frontman Eli Hewson beschrijft het nummer als “iets fragiels dat groeit tussen het puin” – en precies zo voelt het ook. ‘Hole In The Ground’ ademt een soort hoopvolle verwarring: de gitaarriffs zijn luchtig en pulserend, de zang weemoedig maar scherp. Het resultaat is een hypnotiserende indiepoptrack die moeiteloos in hun setlist past, zeker nu de band zich opmaakt voor een uitverkochte show in de Royal Albert Hall.
Inhaler klinkt hier zelfverzekerder dan ooit, met een productie die glanst maar niet glad is. Een nummer dat niet bedoeld lijkt als single, maar tóch alles heeft wat hun fans willen horen: urgentie, emotie en een vleug Britse stadionmelancholie.
Voor deze muzikale herinnering reizen we terug naar 30 oktober, maar dan in 1965. Op die dag maakte Boudewijn de Groot zijn debuut in de Veronica Top 40 met ‘Een meisje van 16’. Het nummer werd eerder dat najaar opgenomen in de Phonogram-studio’s in Hilversum, op 27 september en 8 oktober. De productie lag in handen van Tony Vos, de echtgenoot van Veronica-DJ Tineke de Nooij. Vos had het liedje ontdekt via de Engelse zanger Noel Harrison, die in Amerika een bescheiden succesje scoorde met ‘A Young Girl (of Sixteen)’ — een bewerking van Charles Aznavour’s Franstalige ‘Une enfant’.
“Probeer dit nou gewoon eens,” moedigde Tony hem aan. Boudewijn vond de melodie mooi, maar had zijn twijfels over de tekst. “Zo’n meisje dat aan het eind van het lied doodgaat langs de kant van de weg, vond ik een beetje smartlapperig,” vertelde hij later. “Dus vroeg ik Lennaert [Nijgh] om haar niet dood te laten gaan.” En zo kreeg de Nederlandse versie een open einde – minder dramatisch, maar juist daardoor menselijker en tijdlozer.
Een jaar eerder had Boudewijn nog meegedaan aan de talentenjacht Nieuwe Oogst, waar hij verloor van ene Adrianus Marinus Kyvon – beter bekend als André van Duin. Toch wierp zijn deelname vruchten af: dankzij NTS-nieuwslezer Ed Lautenslager, die in hem geloofde en bij platenmaatschappij Philips een goed woordje deed, kreeg Boudewijn een platencontract. Zijn eerste single ‘Strand’ sloeg nog niet aan, maar ‘Een meisje van 16’ veranderde alles.
Aanvankelijk leek het nummer geen grote hit te worden: na één week verdween het alweer uit de Veronica-hitlijst. Maar op 27 november 1965 maakte het een comeback en bereikte het alsnog de 23e plaats. Daarmee was het startschot gegeven voor een indrukwekkende carrière vol klassiekers — van ‘Het Land van Maas en Waal’ tot ‘Avond’. En het meisje van zestien? Dat groeide uit tot een tijdloos symbool van de Nederlandse popgeschiedenis.
Rond een kampvuur in de Ardennen, acht jaar geleden, ontstond een melodie die bleef hangen. “Een nummer dat er ooit moest komen,” vertelt Bløf-zanger Paskal Jakobsen. Donderdag is het zover: Glas is uit, het langverwachte duet tussen de twee grootste Zeeuwse bands – Bløf en Racoon.
Wat ooit begon als een vriendschappelijke jam groeide uit tot een symbolische samenwerking. “In Zeeland leeft de rare opvatting dat wij concurrenten zijn,” zegt Paskal. “Maar dit lied is juist een antwoord daarop.” Racoon-frontman Bart van der Weide vult aan: “Dat ego verdwijnt met de jaren. We kunnen prima samen muziek maken.”
De balans tussen beide bands is subtiel gevonden. Racoon, bekend van het Engelse repertoire, stapte dankzij Paskal over naar het Nederlands. “Het nummer was eerst in het Engels,” bekent Bart. “Maar Paskal vond dat helemaal niks. Toen heb ik gezegd: dan gaan we ’m als de sodemieter in het Nederlands maken.” Tekstschrijver Peter Slager gaf de woorden vervolgens een zachtere, meer poëtische lading.
Glas gaat over mannelijk vriendschap en eerlijkheid — over dat ene biertje met je beste maat, waarin je alles kunt zeggen. Het resultaat klinkt warm, doorleefd en oprecht. Een nummer “voor alle vrienden, recht uit het hart,” aldus de bands.
Of het naar meer smaakt? “Zeker,” knipoogt Paskal. “Er zijn zelfs al wat dingen opgenomen.” Eerst volgt echter een druk najaar met de Vreemde Wegen Tour en drie avonden Bløf & Vrienden in Ahoy. Glas staat vers toegevoegd op de playlist Brand New.
Op 29 oktober, maar dan in 1994, verscheen Hold Me Now, de eerste single van het album Face It van Golden Earring, nieuw in de Nederlandse Top 40. Na het enorme succes van het akoestische The Naked Truth koos de Haagse band opnieuw voor een meer ingetogen toon, zonder hun rockhart te verliezen. Hold Me Now is een warme, akoestische ballad met George Kooymans achter de microfoon — een bewuste keuze, want volgens hem “klonk het gewoon niet” met Barry Hay.
Het nummer, opgenomen in Kooymans’ garage in het Belgische Rijkevorsel, ademde melancholie en klasse. Het bewees dat de band ook na dertig jaar nog wist te raken. In de Nederlandse Top 40 bereikte Hold Me Now de 11e plaats, een knappe prestatie voor de inmiddels doorgewinterde rockers.
En nu, ruim dertig jaar later, klinkt het nog één keer: “Out with a bang, baby!” De Golden Earring komt tóch met een afscheidsconcert. Barry Hay, Rinus Gerritsen en Cesar Zuiderwijk hebben aangekondigd dat ze 26 tot en met 30 januari 2026 terugkeren voor One Last Night in Ahoy Rotterdam. Tijdens dit eenmalige eerbetoon brengen onder meer Di-rect, Maan, Danny Vera, Acda en de Munnik, Son Mieux, Davina Michelle en Guus Meeuwis een ode aan de band. Van elk verkocht kaartje gaat €5 naar onderzoek naar ALS. Alle concerten zijn uitverkocht!
Na samenwerkingen met Broederliefde (Allerlaatste Keer) en Russo (Gin & Tonic) kiest FLEMMING opnieuw voor vernieuwing met Meisje uit het Gooi. De Brabantse zanger bundelt krachten met Siggy & D1ns, die zorgen voor een stoere, speelse twist. Producer Marcus Adema en engineer Bram Fidder leveren een frisse, zomerse productie vol melodische hooks en humor in de tekst. Het nummer bouwt voort op het succes van zijn platina album Twee Stappen Voor (2024) en bevestigt FLEMMING’s talent om aanstekelijke pop te combineren met een knipoog. Na twee uitverkochte shows in AFAS Live en recente optredens in Ahoy lijkt hij niet te stoppen. Volgend jaar (2026) staat FLEMMING zelfs op het podium tijdens One Last Night van Golden Earring — een eerbetoon met o.a. Di-Rect, Davina Michelle en Danny Vera. Meisje uit het Gooi laat horen waarom hij daar thuishoort.
Elke woensdag publiceert Hitzound de Revival 40: de enige echte gouwe ouwe lijst van Nederland! Platen van tien jaar of ouder maken kans op een notering. De 40 nummers in de lijst zijn op dit moment de meest bekeken en populairste oude singels op Hitzound. Dankzij een TikTok hype, radio of TV reclame, vanwege de release van een nieuwe singel die een sample gebruiken van oude song, een re-release van een oude singel, een concert, social media hype of een nummer van een albums die jubileren. Presentatie: Corné Wolfs.
De Hitzound 40 Revival beluister je elke zondag op:
VandaagRadio
11.00 – 14.00 uur
Radio Lifeline
14.00 – 17.00 uur
Music Radio For All (MRFA)
14.00 – 17.00 uur
Radio Bergeijk
14.00 – 17.00 uur
Radio Oldies Music
15.00 – 18.00 uur
Lokale Radio Son en Breugel
18.00 – 21.00 uur
De Hitzound 40 Revival word elke donderdag herhaald op:
Radio Lifeline
18.00 – 21.00 uur
Deze week zijn er 7 nieuwe entries in de Hitzound 40 Revival:
Dankzij de TV reclame van Bol.com, haalt Human League de Revival 40 met Don’t you want me.
Schiphol gebruikt in haar nieuwe TV reclame de ELO met Mr. Blue sky. Daarmee scoort ELO opnieuw in de Revival 40,
Basgitarist Arjan Pronk (o.a. Prodigal Sons en 16Down) is op 55-jarige leeftijd overleden. Het nummer Subtle Movement van 16Down vinden we vers in de lijst.
Deze maand is de Doe Maar musical gestart in AFAS theater in Leusden. Eén van de bekendste hits van de groep haalt de Revival 40.
Maria Fiselier & Floor Jansen coverden tijdens de KI/KA uitzending van Beste Zangers Because we believe van Andrea Bocelli. Hun prachtige versie maakt het origineel weer populair.
De Duitse producer Ingo Hauss is op 71-jarige leeftijd overleden. Hij maakte o.a. deel uit van U96. Hun grootste hit Das Boot is deze week de hoogste nieuwe.
Op 29 oktober, maar dan in 1977, maakte Queen zijn opwachting in de Nederlandse Top 40 met We Are The Champions, een week eerder al uitgeroepen tot Alarmschijf. De single verscheen als dubbele A-kant met We Will Rock You — twee songs die samen het ultieme stadiongevoel introduceerden. Beide songs waren te vinden op het album News of the World, waarmee Queen zich losmaakte van de bombast van eerdere platen en zich richtte op directe, meeslepende anthems.
Freddie Mercury schreef het nummer al in 1975, maar vond het toen nog te groots voor opname. Pas twee jaar later kwam het tot leven, gedragen door zijn krachtige pianospel, Roger Taylor’s trefzekere drums, John Deacon’s sobere baslijn en Brian May’s subtiele, maar steeds intenser wordende gitaarwerk. De complexe akkoordstructuur — vol jazzinvloeden — contrasteert met de eenvoudige, universele boodschap: triomf na tegenslag.
Freddie refereerde ook aan voetbal toen hij vertelde hoe We Are The Champions ontstond: “Ik dacht aan voetbal toen ik het schreef. Ik wilde een meezingsong maken, iets waar fans zich aan konden vastklampen. Natuurlijk heb ik het wat meer theatrale subtiliteit gegeven dan een gewone voetbalchant. Je zou het ook kunnen zien als mijn versie van I Did It My Way. We hebben het gemaakt, en dat was zeker niet gemakkelijk. Geen bedje van rozen, zoals het lied zegt. En het is nog steeds niet gemakkelijk.”
Mercury verklaarde later dat het “we” in de titel bedoeld was om iedereen te betrekken die ooit iets heeft overwonnen. We Are The Champions groeide uit tot een wereldwijd succes: #2 in Nederland, #2 in Engeland, #4 in Amerika. Sindsdien klinkt het bij elk sporttoernooi als de ultieme overwinningshymne — een onsterfelijk monument van muzikale grandeur en menselijke trots. De originele uitvoering werd opnieuw uitgebracht ter gelegenheid van het WK voetbal in 1994.
Depeche Mode heeft, samen met de Mexicaanse filmmaker Fernando Frías, zojuist een concertfilm uitgebracht: DEPECHE MODE: M. De film is gemaakt tijdens de drie uitverkochte shows die de Britse synthpopformatie gaf in Mexico-Stad, tijdens hun Memento Mori Tour in 2023 en 2024. DEPECHE MODE: M is vanaf nu te zien in bioscopen en IMAX-theaters over de hele wereld, met meer dan 2.500 vertoningen in ruim 60 landen.
Intussen kondigt de band aan dat op 5 december de CD/DVD-bundel en de CD/Blu-Ray-bundel van DEPECHE MODE: M uitkomt, evenals de CD en LP van het MEMENTO MORI: MEXICO CITY live album. Op alle uitgaven staan vier niet eerder uitgebrachte tracks van de Memento Mori Sessions uit 2023. Deze week is daarvan de eerste single In The End uit.
Op 29 oktober 1977 kwam ‘The Name of the Game’ van ABBA binnen in de Nederlandse Top 40. Het nummer, geschreven door Björn Ulvaeus en Benny Andersson, met tekstuele hulp van hun manager Stig Anderson, verscheen op het album The Album. De opname begon op de laatste dag van mei 1977 in de Marcus Music Studio in Stockholm, waar het grootste deel van de LP werd vastgelegd – een plaat die in Nederland platina zou halen. De werktitel luidde aanvankelijk A Bit of Myself, maar Anderson kwam met de uiteindelijk gekozen titel. Op 19 juli was de opname afgerond.
De funky intro van The Name of the Game was geïnspireerd op Stevie Wonder’s I Wish (1976) – iets wat Benny en Björn later zelf ook toegaven. Een vroege, nog onafgewerkte versie dook op in de film ABBA: The Movie (1977). Hoewel oorspronkelijk het energieke Hole in Your Soul als eerste single van The Album gepland stond, koos de groep voor een andere koers. “Het lijkt niet echt op onze eerdere nummers,” vertelde Frida later over het meer avontuurlijke The Name of the Game.
Een wereldhit werd het zeker, al niet overal even groot. In Nederland bleef ABBA steken op nummer 2, drie weken lang opgehouden door Vader Abraham’s ‘Het Smurfenlied’. In het Verenigd Koninkrijk pakte de single wél de nummer 1-positie en werd daar met goud bekroond. In Amerika strandde de song net buiten de top tien, met nummer 12 als hoogste notering in de Billboard Hot 100.
Jaren later, in 1997, gaven de Zweden zeldzame toestemming aan The Fugees om een sample van het nummer te gebruiken voor hun track Rumble in the Jungle – een mooi bewijs dat de naam van het spel tijdloos bleek.
Zeventig jaar Eurovisiegeschiedenis, 1754 liedjes, drie vuistdikke boeken. Alle Songs van het Songfestival, geschreven door Marcel Rijs en uitgegeven door Noordboek–Van Gorcum, is niets minder dan een monument voor het grootste muziekevenement ter wereld. Elk nummer dat sinds 1956 op het Eurovisiepodium werd gezongen – van Volare tot Europapa – krijgt hier zijn eigen verhaal.
Rijs, muziekkenner pur sang en werkzaam bij de Koninklijke Bibliotheek, duikt diep in de archieven en vertelt over de ontstaansgeschiedenis, de artiesten, de songteksten én de veranderende tijden. Zijn stijl is informatief, maar nooit droog: vol liefde, details en verrassende weetjes. Zo ontdek je dat David Bowie ooit Volare coverde, dat Door de wind decennia na dato dankzij Miss Montreal alsnog een hit werd, en dat de Nederlandse dirigenten tot 1999 een onmisbare rol speelden in het festivalcircus.
Het eerste deel (1956–1990) voert je langs de beginjaren waarin jazz en lichte muziek de toon zetten, tot de popdoorbraak van ABBA’s Waterloo (1974). We lezen over de vier winnaars in 1969, waaronder De Troubadour van Lenny Kuhr, de vrolijke chaos van Dinge-dong (Teach-In, 1975), het stijlvolle Après Toi van Vicky Leandros, het in Italië ondergesneeuwde Si van Gigliola Cinquetti, het succes van Johnny Logan en over vergeten parels die later cultstatus verwierven, zoals Gente di mare (1987).
Het tweede deel (1991–2010) laat zien hoe het Songfestival explodeert in diversiteit. Ierland wint in de nineties tussen 1992-1996 maar liefst viermaal het Festival, Lordi triomfeert met Hard Rock Hallelujah, Ruslana danst zich in het zweet met Wild Dances, en T.a.t.U. zorgt voor ophef met hun onvoorspelbare optreden. Zelfs als Sieneke de finale mist, blijft Ik ben verliefd (Sha-la-lie) in Nederland een klassieker.
In het derde deel (2011–2025) komt het moderne Songfestival tot leven: Duncan Laurence brengt Nederland met Arcade weer aan de top, Loreen wint met Euphoria en schrijft geschiedenis met haar tweede overwinning, het onverwachte succes voor Rosa-Linn met Snap (Armenië, nummer 20 finale) en Joost Kleins Europapa maakt furore – ondanks diskwalificatie.
De trilogie bevat meer dan duizend singlehoezen en honderden foto’s die de magie van het podium vangen. Rijs beschrijft niet alleen de winnaars, maar ook de liedjes die een blijvende indruk maakten, van Ik zie een ster tot Calm After the Storm.
Alle Songs van het Songfestival (set van drie hardcovers, €109,70) is nu verkrijgbaar bij boekhandels en o.a. Bol.com. Een schitterend naslagwerk voor iedereen die ooit meezong, meeleefde of meedroomde met het Eurovisie Songfestival.
Ze zijn met z’n twaalfen (!) en maken er alweer wekenlang een mediaspektakel van op TikTok en Insta: Bankzitters x Turfygang droppen aanstaande vrijdag hun nieuwe single Waarom moet ze nou een DJ zijn? – een titel die nu al klinkt als pure chaos, gegarandeerd met een knipoog.
De Bankzitters hebben zich inmiddels opgewerkt van YouTube-helden tot vaste leveranciers van vrolijke viral-hits. Denk aan ‘Wangedrag’, ‘Ben je morgen vrij?’ (met Ronnie Flex) en de ‘Vader en Zoon’-remix met Thomas Berge – allemaal tracks die bewijzen dat de mannen het streamingtijdperk snappen als geen ander. De samenwerking met Turfygang, de feestformatie uit Maarssen die furore maakte met ‘Buren’ en ‘Ushuaia’, lijkt dan ook een match made in party-heaven.
Wat we kunnen verwachten? Alles wijst op een knetterende mix van humor, beats en groepsenergie – het handelsmerk van beide acts. De teasers laten al zien dat het nummer een club-ready anthem wordt.
Of Waarom moet ze nou een DJ zijn? ook hun volgende grote hit wordt? Reken maar van yes! Want als deze twee formaties iets bewezen hebben, is het dat ze precies weten hoe je een grap omzet in een streamingknaller. Zaterdag vers in de TIP 40!
