Felicitaties aan de uit Kerkrade afkomstige zangeres Emma Kok. Zij heeft na het laatste Vrijthof-concert van dit jaar zondagavond een diamanten plaat gekregen uit handen van André Rieu. Deze kreeg ze uitgereikt omdat er voor haar versie van ‘Voila’ wereldwijd meer dan 50 miljoen maal beluisterd is. Overigens is het nummer in de tussentijd weer enorm vaak geluisterd: de teller staat bij YouTube nu op 62 miljoen streams en bij Spotify op 39 miljoen streams.
Met het nummer ‘Voila’ nam Barbara Pravi in 2021 namens Frankrijk deel aan het Eurovisie Songfestival . In het Rotterdamse Ahoy behaalde Pravi de 2e plaats in de finale. “Voilà gaat eigenlijk erom dat je gehoord wil worden. Kijk naar mij, luister naar mij. Dat wil ik graag met mijn ziekte, omdat die zeldzaam en onbekend is,” legt Emma Kok uit. Zij leidt aan gastroparese, een maagverlamming. Daardoor krijgt ze sondevoeding, die ze constant meedraagt in een tas of rugzak. “Maar niet op het podium, daar wil ik vrij zijn”, zegt ze. “Dan ga ik vlak voordat ik het podium op ga van de sonde af, en als ik klaar ben ga ik er weer aan.”
“Ik kan niet beschrijven hoe dankbaar ik hiervoor ben. Dank aan André Rieu voor het beste cadeau ooit, dit betekent de wereld voor mij”, schrijft de 16-jarige op social media over haar diamanten plaat. Overigens is het nummer in de tussentijd weer enorm vaak geluisterd: de teller staat bij YouTube nu op 62 miljoen streams en bij Spotify op 39 miljoen streams.
Vandaag openen we de Kluis van de Flops voor ‘Half a million miles from home’ van Albert Hammond uit 1975. De zanger schreef het nummer samen met Mike Hazlewood en het was te vinden op zijn LP ‘Albert Hammond’. Dit was een zeer succesvol album, met de hits ‘I’m a train’, ‘I don’t wanna die in an air disaster’ en ‘New York City, here I come’. De uit Gibraltar afkomstige Hammond is behalve zanger ook een zeer succesvol songwriter.
Kort na zijn geboorte verhuisde Hammond met zijn familie van Engeland naar Gibraltar. Op zijn 16e waagde hij de oversteek naar Amerika, waar hij samen met Steve Rowland in 1966 de groep The Family Dogg vormde. In 1970 veranderde de band zijn naam tot Steve Rowland & The Family Dogg. Met ‘Sympathy’ scoorde deze groep een grote hit. Het bereikte de 2e plaats inde Veronica Top 40.
Zijn eerste solo hit in Nederland had Albert Hammond in 1972 met ‘It never rains in southern California’ . Hij schreef dit liedje ook al samen met tekstschrijver Mike Hazlewood. Mike had ook deel uitgemaakt van Steve Rowland & The Family Dogg. Het nummer werd uitgeroepen tot Alarmschijf en bereikte de 26e plaats in de Veronica Top 40. Het duo maakte nog veel meer songs samen. Zoals ‘The free electric band’ voor Hammond, maar ook andere artiesten werden rijkelijk bedeeld. Voor The Pipkins schreven ze bijv. ‘Gimme dat Thing’, ‘The air that I breathe’ ( voor The Hollies), ‘Make me an island’ en ‘You`re such a goodlookin woman’ voor Joe Dolan, ‘To all the girls I loved before’ (voor Julio Iglesias & Willie Nelson), ‘When I need you (voor Leo Sayer).
Succesvol was Albert Hammond echter niet met het melancholische ‘Half a million miles from home’. Deze singel haalde alleen de Tipparade.
De Amerikaanse zanger Duke Fakir is op 88-jarige leeftijd overleden. Hij was het laatst overgebleven originele bandlid van The Four Tops. Hij richtte in 1953 met Levi Stubbs, Renaldo ‘Obie’ Benson en Lawrence Payton de Four Tops op. Ze kenden elkaar al sinds de middelbare school. Daar was het ook dat ze met elkaar begonnen te zingen. Ze begonnen onder de naam The Four Aims. In 1956 kregen ze een contract aangeboden bij Chess Records. Om verwarring te voorkomen met The Ames Brothers kozen ze ervoor hun groepsnaam te wijzigen in Four Tops.
Het lukte echter lange tijd niet om door te breken. Een ontmoeting in 1963 met Berry Gordy zou daar verandering in brengen. Hij bood hen een contract aan bij Motown. Aanvankelijk waren ze daar actief als backing vocals bij sommige andere artiesten bij Motown, zoals The Supremes. Toen in 1964 het beroemde songwriterstrio Holland-Dozier-Holland een instrumentaal nummer had geschreven maar niet wist wat ze ermee moesten doen besloten ze er een tekst bij te verzinnen en er een nummer voor de Four Tops van te maken.
Dit nummer werd ‘Baby I Need Your Loving’ (1964), wat de eerste hit voor The Four Tops werd. De tijd van achtergrond koortjes was nu voorgoed voorbij. Een jaar later werd ‘Can’t Help Myself’ (Sugar Pie, Honey Bunch) hun eerste #1 hit in Amerika en werd de song met platina bekroond in Engeland. In 1966 schreven Brian Holland, Lamont Dozier en Eddie Holland de tweede #1 hit voor de Four Tops, ‘Reach Out, I’ll Be There’, wat zou uitgroeien tot hun meest bekende hit.
Even dreigde er een kink in de kabel te komen, toen het songwriters trio Holland-Dozier-Holland Motown verlieten eind 1967. Wat nu? Er moest op een andere manier naar materiaal worden gezocht en zo werd gekozen voor het opnemen van een aantal covers. Zoals ‘Walk Away Renée’ (The Left Banke) en ‘If I Were A Carpenter’ (Tim Hardin)”het werden ook kas krakers! Toen Motown in 1972 aankondigde te vertrekken naar Los Angeles verlieten ze het label.
Ze kregen een contract bij ABC-Dunhill. Daar ging even beter met de Four Tops en kregen ze top 10-hits in Amerika met ‘Keeper Of The Castle’ en ‘Ain’t No Woman Like The One I’ve Got’. Maar langzaam maar zeker ging de carrière van de groep als een nachtkaars uit. Hoewel in Amerika ‘Don’t walk away’ flopte, werd het nummer in Nederland in 1981 onverwacht een grote hit. De overstap naar het Arista label leverde in 1988 nog twee grote internationale hits op: ‘Indestructible’ en het door Lamont Dozier en Phil Collins geschreven ‘Loco in Acapulco’.
De Four Tops bleven uiteindelijk zo’n veertig jaar lang optreden in dezelfde samenstelling. Tussen 1997 en 2008 overleden de drie andere leden aan kanker en werden ze vervangen door nieuwe zangers. Fakir bleef uiteindelijk tot eind vorig jaar met de groep optreden en bleef dus ruim zeventig jaar een Four Top. Afgelopen zaterdag kondigde hij pas zijn officiële pensioen aan. Duke Fakir stierf op 22 juli 2024, 2 dagen na zijn pensioen op 88-jarige leeftijd.
Sandy Posey is overleden. We kennen de Amerikaanse zangeres vooral van haar grote hit ‘I take it back’ uit 1967. Ze begon haar carrière als achtergrond zangeres in de sixties. Zo zong ze bijvoorbeeld mee op nummers van Elvis Presley, Bobby Goldsboro , Joe Tex en Percy Sledge (ze zong ook mee bij ‘When a Man Loves a Woman’). In 1965 trok ze de stoute schoenen aan en besloot solo haar kans te wagen. Haar eerste plaat nam ze op onder de naam Sandy Carmel: ‘Kiss me goodnight’. Deze werd niet opgepikt en flopte daardoor.
Sandy liet zich niet ontmoedigen en dat was maar goed ook, want met de opvolger werden meer dan een miljoen platen verkocht. Dat was het Martha Sharp-nummer ‘Born A Woman’, die ze opnam in Nashville. In Nederland werd dit een bescheiden hit. Ook het nummer ‘Single Girl’ verkocht goed en bereikte de Britse top 20. In Nederland werd ‘I Take It Back’, een nummer dat gaat over een meisje dat het uit wil maken met haar vriend, maar haar woorden direct terugneemt als ze ziet dat hij daardoor helemaal van streek raakt, haar grootste hit. In 1967 bereikte deze singel de 4e plaats in de Veronica Top 40.
In 1968 kwam Posey naar Nederland, waar ze optrad op het Grand Gala du Disque Populaire. In hetzelfde jaar trouwde ze met Wade Cummings, een Elvis Presley-imitator die optreedt onder de naam Elvis Wade. Begin jaren zeventig veranderde Sandy Posey haar muzikale koers en richtte zich op country muziek. Hiermee was ze in Amerika redelijk succesvol en scoorde er meerdere malen mee in de Billboard Country chart.
Na 1983 bleven de hits uit, maar ze bleef nog lange tijd optreden, soms samen met haar man. Sandy Posey werd 80 jaar.
Hitzound geeft een alfabetisch overzicht van de meest succesvolle Nederpop acts. Met de meest populaire Nederlandse zangers, zangeressen, bands en rappers vanaf 1965 tot nu. We vervolgen het Nederpop hit ABC archief na Bots met:
Boudewijn de Groot
In het Nederpop Hit ABC Dossier werpen we vandaag de spotlights op Boudewijn de Groot. Nederlands bekendste troubadour, die zijn 60-jarig jubileum viert, werd geboren op 20 mei 1944, in een gevaarlijke tijd en een gevaarlijke plek: een Japans interneringskamp in Batavia. Zijn moeder overleed al in 1945. Boudewijn komt naar Nederland als hij twee jaar oud is en gaat wonen bij een tante in Haarlem. Daar zou hij kennis maken met Lennaert Nijgh, die in dezelfde straat kwam wonen en vriendschap sloot met zijn jongere stiefbroer Dirk. Boudewijn zat een klas hoger dan Lennaert.
Na de lagere school ging De Groot naar de HBS op het Coornhert Lyceum in Haarlem. Hij had ondertussen gitaar leren spelen en maakte op school indruk met liedjes van Jaap Fischer en Jacques Brel. In de vriendengroep, die hij opbouwde op het lyceum, dook ook Nijgh weer op, die weliswaar op een andere school zat, maar voornamelijk optrok met leerlingen van het Coornhert Lyceum.
Boudewijn besluit later naar de filmacademie en in zijn laatste jaar maakt Lennaert Nijgh een korte film (Feestje Bouwen) waarin Boudewijn twee liedjes zingt. Tijdens een vertoning hoort Ed Lautenslager (NTS nieuwslezer) iets in hem en gaat lobbyen bij Philips.
Intussen wint Boudewijn de Groot een voorronde van de talentenjacht van Nieuwe Oogst. De eerste prijs in de finale gaat aan neus voorbij; die gaat naar een bandparodist: André van Duin. Maar: de naamsbekendheid van Boudewijn is een feit. In mei 1964 komt zijn eerste singel ‘Strand’ uit. Twee jaar later volgt zijn debuutplaat: ‘Boudewijn de Groot’. Daarop staan twee singels, die Boudewijn samen met Lennaert Nijgh schrijft: ‘Een Meisje Van 16’ en ‘Welterusten Mijnheer de President’. Het werden twee van de grote hits in de Veronica Top 40, die Boudewijn de Groot op zijn naam heeft gebracht. Door de maatschappijkritische lading van een groot aantal nummers wordt Boudewijn niet geheel onterecht gezien als protestzanger.
In 1966 was de Groot ook nog voor een tijdje werkzaam als DJ bij datzelfde station op zee: Veronica. Hij werkte daar onder de naam Marcel Overstegen en kwam binnen bij de populaire radiozender als invaller via Tineke. Haar man was de bekende platenproducer Tony Vos, die verantwoordelijk was voor vele Nederpop hits zoals Cuby and the Blizzards en ook die van Boudewijn. Als Marcel presenteerde hij o.a. de jukebox en zelfs het jazzjournaal.
Zijn grootste hit is het door Jeroen Bosch geïnspireerde ‘Land van Maas en Waal’. Het wordt een nummer 1 hit en levert hem een gouden plaat op. Ook de B-kant zal uitgroeien tot een klassieker: ‘Testament’. Beide nummers zijn afkomstig van zijn album ‘Voor De Overlevenden’ dat eind 1966 werd uitgebracht. Alle nummers schreef Boudewijn samen met Lennaert Nijgh en Tony Vos, die de plaat produceerde. Het magische land ontspruit in zijn fantasie, nadat hij als kind is voorgelezen uit het van oorsprong Duitse Hatsji-Bratsji’s Toverballon, waarin de door de boze tovenaar ontvoerde Pietje in een ballon over dat Land van Maas en Waal zweeft.
Na ‘Onder ons’ en het psychedelische ‘Picknick’ volgt ‘Prikkebeen’, een andere hele grote hit van Boudewijn. Het was een duet met Elly Nieman, maar haar naam wordt op veel verzamelalbums niet vermeld, terwijl op de singel haar naam wel prijkt. De tekst voor ’Prikkebeen’ was niet alleen geïnspireerd op het oude boek “Reizen en avonturen van mijnheer Prikkebeen” van de Groningse schrijver J.J.A. Goeverneur uit 1858, maar ook geïnspireerd vanwege een eerder gesprek over een zwerver waar Lennart Nijgh en Boudewijn de Groot ooit langs zijn gelopen.
De Groot vond in 1969 dat het tijd was voor een nieuwe stap in zijn carrière. Hij plande een serie afscheidsconcerten, met de beatband Names and Faces als begeleidingsband, en richtte een band op onder de naam The Tower, met de bedoeling daarmee Engelstalig materiaal op te nemen. ‘In your life’ kwam uit op singel en werd een bescheiden hit. Het uitstapje naar het Engels duurde niet zo lang. In 1970 kwam hij weer met een Nederlandstalige singel: ‘Nachtwacht’. Met ‘Jimmy’, afkomstig van het album ‘Hoe sterk is de eenzame fietser’ had Boudewijn weer een top tien hit in handen.
Boudewijn de Groot wordt voor dit album onderscheiden met een Edison en een Gouden Harp. De Groot & Nijgh schrijven daarnaast ook het album ‘In De Uren Van De Middag’ van Rob de Nijs. Ook ‘Malle babbe’ is een compositie van Boudewijn en Lennaert. Met Herman Pieter de Boer schrijft Boudewijn ook de hit ‘Anabel’ voor Hans de Booij. In 1991 acteert Boudewijn in de musical Tsjechov. Ook speelt hij mee in het toneelstuk Het Dagboek Van Anne Frank. (1995)
Een jaar later, in 1996 komt zijn album ‘Een nieuwe herfst’ uit, met o.a. ‘Een wonderkind van 50’ en ‘Avond’. Vreemd genoeg haalt ‘Avond’ de Nederlandse Top 40 niet, maar het nummer groeit uit tot de grootste klassieker van Boudewijn. Na een adempauze wordt Boudewijn in 2004 bekroond met een platina plaat voor het album ‘Het eiland in de verte’. In deze periode stierf Lennaert Nijgh (2002) op 57-jarige leeftijd na een kort ziekbed.
In 2015 werd aan hem de Buma Lifetime Achievement Award toegekend. Van 2016 tot 2022 speelt De Groot bij Vreemde Kostgangers, samen met Henny Vrienten en George Kooymans. In november 2022 kwam het album ‘Windveren’ uit, dat werd geproduceerd door Gordon Groothedde. Muzikaal werd hij bijgestaan door The Kik en George Kooymans. Bovendien is er een teruggevonden tekst van Lennaert Nijgh gebruikt. Het album werd voorafgegaan door de singel ‘Aarde’.
In maart 2023 volgde nog een laatste album van de Vreemde Kostgangers: ‘Mist’. In totaal vergaarde Boudewijn intussen 16 gouden platen, 4 platina platen. Zijn meest recente plaat is ‘Windveren’, die hij vorig jaar heeft uitgebracht.
Meest succesvol in de Nederlandse Top 40:
01
HET LAND VAN MAAS EN WAAL
1967
18 wk. – 01
02
JIMMY
1973
11 wk. – 06
03
WELTERUSTEN MENEER DE PRESIDENT
1966
12 wk. – 09
04
PRIKKEBEEN ( met Elly Nieman)
1968
10 wk. – 09
05
ONDER ONS
1967
10 wk. – 11
De meest gestreamde song van Boudewijn de Groot is ‘Avond met meer dan 41.000.000 streams. Dat is zo’n 29.000.000 meer dan de nummer 2 ‘Jimmy’(Hoe sterk is de eenzame fietser).
Enkele malen per week staan we stil bij de Parade Plaat. Op chronologische volgorde bespreekt Hitzound de keuzes. We zijn aanbeland bij 15 november, maar dan in 1979! Op deze dag ging de Paradeplaat van de TROS op Hilversum 3 naar Mac Kissoon met ‘Love and Understanding’. Hij schreef het nummer over liefde en begrip samen met Eddy Ouwens en Dick Kooiman. Op het hoesje staat overigens vermeld: Mac Kissoon and Family.
Samen met zijn zus Katie vormde hij in de jaren zeventig het succesvolle duo Mac & Katie Kissoon. Broer en zus werden geboren op Trinidad en verhuisden in 1962 naar Engeland. Aanvankelijk begonnen Mac en Katie als soloartiesten, wat Mac onder de naam Mack Kissoon in 1970 nog een hitje in Nederland opleverde met de singel “Get down with it satisfaction”.
Een jaar later besloten Mac en Katie een duo te vormen en brachten de single “Chirpy chirpy cheep cheep” uit. Ze hadden de pech dat Middle of the Road tegelijkertijd hun versie in Europa uitbrachten, dat een veel grotere hit werd. Maar in Amerika werd de versie van Middle of the Road niet uitgebracht en dat scheelde: Mac & Katie Kissoon haalden met het nummer de twintigste plaats in de Billboard Hot 100.
In Nederland brak het duo door in 1972 met “Freedom”. De track bereikte de top 10 van de Veronica Top 40. De opvolger “Sing Along” bereikte in de De Daverende Dertig zelfs de 1e plaats. Ook “Sugar Candy Kisses” bereikte de top 10. (1975) Nadat hun album “Two Of Us” uit 1976 geen succesvolle singles meer opleverde, besloten Mac en Katie in 1977 als vast duo uit elkaar te gaan.
Solo bereikte Mac Kissoon nog de top 10 zowel met ‘Lavender Blue’ als ‘Love and understanding’. Beide nummers stonden op zijn solo album ‘Mac Kissoon’. De Paradeplaat ‘Love and understanding’ behaalde de 2e plaats in de Nederlandse Top 40.
Vandaag is bekend gemaakt, dat Evelyn Thomas is overleden. De Amerikaanse zangeres werd het best bekend van haar hit singel ‘High energy’. Thomas vond al jong haar inspiratie bij grote Motown sterren. Op jonge leeftijd zong zij in de kerk. Nadat ze haar school had afgerond, moest er brood op de plank komen en werd Evelyn aangenomen voor een kantoorbaan. In haar vrije tijd nam ze acteerlessen. In 1974 besloot Thomas naar New York af te reizen, waar ze hoopte aangenomen te worden voor een nieuwe Broadway-show. Ze werd aangenomen en als lid van het koor trad ze tot 1975 verschillende keren op.
Evelyn was ze te horen op The Wiz, het album van de originele line-up voor de gelijknamige show. Terug in Chicago werd ze ontdekt door de Britse DJ en muziekproducent Ian Levine. Hij produceerde in 1976 Thomas eerste singel ‘Weak Spot’, dat zowaar de Britse charts haalde. Er werden een kleine 100.000 exemplaren van verkocht. Ook de opvolger ‘Doomsday’ wist in Engeland te scoren. Maar in haar eigen land wilde het niet lukken.
Toen Thomas in 1977 nog steeds geen hit kon scoren in Amerika, vertrokken Levin en Thomas naar Engeland. Daar maakte ze in 1978 het album ‘I Wanna Make It on My Own’. Een jaar later kwam haar tweede LP ‘Have al little faith in me’ uit. Daarna bleef het een aantal jaren stil rond de zangeres.
Maar dan wordt het 1984. Ian Levine en de Ierse Fiachra Trench schrijven en produceren een nummer dat Evelyn wereldfaam brengt: ‘High energy’. Het was de eerste singel afkomstig van het gelijknamige studioalbum en wordt wereldwijd een knaller in de dance clubs. De track behaald de 1e plaats in de Amerikaanse Billboard Hot Dance/ Disco chart. In Duitsland en Spanje stijgt de singel ook naar nummer 1. In de Nederlandse Top 40 behaalde Thomas de 3e plaats. Niet veel later in datzelfde jaar haalt de opvolger ‘Masquarade’ de britse en Duitse chart. In 1985 had ze nog een klein succes in de Billboard Dance Chart met haar coverversie van The Supremes -klassieker ‘Reflections’. Evelyn Thomas was al geruime tijd ziek, Zij werd 70 jaar.
Jerry Fuller is overleden. De voormalige zanger, songwriter en producer overleed op 18 juli aan longkanker. Fuller begon zijn muzikale carrière samen met zijn broer Bill. Ze noemden zich daarbij The Fuller Bros. Nadat hij zijn schoolperiode had afgesloten, waagde hij zich voor het eerst aan het schrijven van zijn eerst nummer: ‘I found a new love’. Een jaar later volgde zijn eerste album ‘Teenage love’. Een jaar later besloot Jerry te verhuizen naar Los Angeles. In datzelfde jaar behaalde hij met ‘Betty my angel’ voor het eerst de Amerikaanse Billboard chart.
Het was Bill Fury, die tijdens een tour met The Champs (bekend van o.a. ‘Tequila’) in een nachtclub het talent ontdekte van Glen Campbell. Jerry overtuigde hem te verhuizen naar Los Angeles en bracht hem in contact met zijn eigen showbizz-contacten. Glen zou Jerry helpen aan zijn vrouw. Glen stelde Jerry voor aan Annette Smerigan, een vriendin van Glen. Jerry en Annette raakten verliefd en trouwden, met Glen Campbell als getuige!
Glen hielp Jerry bij het maken van de demo van het nummer ‘Travellin’ man’. Jerry schreef deze singel voor Sam Cooke, maar de demo werd dom genoeg afgekeurd door de producer van Cooke. Op één of andere manier belandde de demo in de handen van Ricky Nelson. Hij zou er een nummer 1 hit mee scoren in Amerika! Ricky Nelson nam maar liefst 19 songs op van Jerry Fuller, zoals Young World, It’s Up To You, A Wonder Like You en Congratulations, die stuk voor stuk heel succesvol waren. Zijn carrière werd tijdelijk onderbroken omdat hij in militaire dienst moest. Daarna pakte hij de draad weer op en was de ontdekker van The Knickerbockers, die in Amerika een grote hit scoorden met de singel ‘Lies’ (#11 in de Billboard Hot 100).
In 1967 werd Fuller aangetrokken als producer voor het platenlabel Columbia Records, Hij ontdekte Gary Pucket & Union Gap, voor wie hij o.a. ‘Young girl’ en ‘Lady Willpower’ schreef. ‘Young girl’ behaalde in Engeland de 1e plaats en in Nederland de 2e plaats in de Veronica Top 40. In 1968 werden Gary Pucker & Union Gap in Amerika even succesvol als The Beatles.
Jerry werkte in zijn carrière o.a. ook samen met Mark Lindsay en O.C. Smith. Voor die laatste was hij de producer van de hit ‘The son of Hickory Holler’s tramp’. Ook werkte Fuller veel samen met Johnny Mathis. Voor hem schreef/ produceerde hij vele succesvolle songs, zoals ‘Make it easy on yourself’. In totaal schreef Jerry Fuller niet minder dan 1100 songs die door vele artiesten op de plaat werden gezet. Een kleine greep: Gene Vincent, Bobby Vee, Sam Cooke, Billy J. Kramer, Lou Rawls, Cher, Ray Charles, Don McLean, Roger Whittaker, Engelbert Humperdink, Lulu en Percy Sledge.
Enkele malen per week staan we stil bij de Alarmschijf. Op chronologische volgorde bespreken we bij Hitzound de keuzes. We zijn aanbeland bij 15 januari, maar dan in 1982! Op deze dag ging de Alarmschijf van de Nederlandse Top 40 naar Foreigner met ‘Waiting for a Girl Like You’. Het nummer werd geschreven door twee van de bandleden: Lou Gramm en Mick Jones. De ballad was te vinden op de LP ‘4’. Bijzonder detail is dat op het nummer de dan nog relatief onbekende Thomas Dolby te horen is op synthesizer. Hij zou later dat jaar doorbreken met zijn eigen singel ‘She blinded me with science’.
Mick Jones zei achteraf over het schrijfproces: “It left such a deep impression on me. It’s the kind of song that the pen does the writing, and you don’t even know where it came from. But I feel that it’s stuff that’s floating around at times, and you have to grasp it. It’s kind of flying around in the air, and you just have to be open enough to let that flow through you”. Het nummer werd een enorm success in Amerika. Daar verbleef ‘Waiting for a girl like you’ maar liefst tien weken op nummer 2 in de Billboard Hot 100. Foreigner kreeg in Amerika dan ook een platina plaat uitgereikt. In de Nederlandse Top 40 kwam het nummer echter niet verder dan de 16e plaats.
Terug naar 20 juli, maar dan in 1985! Op deze dag kwam Five Star binnen in de Nederlandse Top 40 met ‘All fall down’. Het nummer werd geschreven door Barry Blue en Robin Smith. In Nederland was Barry Blue zeker geen onbekende, want in de seventies wist hij onder deze naam zelf hits te scoren, zoals met ‘Dancing on a Saturday night’ (1973). Nadien schreef hij bijvoorbeeld voor grote namen als Andrea Bocelli, Diana Ross, Celine Dion, The Saturdays, The Wanted en Pixie Lott. ‘All fall down’ betekende de doorbraak voor de Britse band in Engeland. Ook de B-kant is vermeldingswaardig: het instrumentale ‘First avenue’. Dit nummer werd genomineerd voor een Grammy Award Best R&B Instrumental Performance in 1986.
Five Star bestond uit vijf familieleden van de familie Pearson: Doris, Stedman, Delroy, Lorraine en Denise. De singel was afkomstig van hun LP ‘Luxury of life’. Deze werd in Engeland bekroond met een platina plaat. De singel piekte op nummer 6 in de Amerikaanse Billboard Dance Chart. In de Nederlandse Top 40 scoorde ‘All fall down’ op een verdienstelijke 7e plaats.
