Op 28 april 1979 ging de Alarmschijf van de Stichting Nederlandse Top Veertig naar ‘Bright eyes’ van Art Garfunkel. Het nummer werd geschreven door Mike Batt, die in datzelfde jaar zelf veel succes zou scoren met zijn LP ‘Tarot suite’ en de single ‘Lady of the dawn’ zong het nummer voor de animatiefilm Watership Down en deze film werd mede daardoor een grote hit eind jaren zeventig. Het thema van het nummer is de dood en het grootste mysterie: wat gebeurt er nadat we doodgaan?
“Het idee achter de song is: als iemand sterft, verdwijnt de glans uit z’n ogen”, legt Mike Batt uit over Bright Eyes. “Dat zag ik pas echt toen mijn vader jaren later overleed.” Je hoort het terug in ‘Bright eyes’, als Art zingt: “How can the light that burned so brightly, suddenly burn so pale?” “Dat gaat over doodgaan”.
Het beroemde duo Simon en Garfunkel waren in 1970 uit elkaar gegaan na onderlinge onenigheid. Nadat hij een aantal jaren had geacteerd begon Garfunkel in 1973 met een solocarrière als liedjesschrijver en zanger. Dat leverde hem in 1975 een nummer 1 hit op in Engeland met het liedje ‘I only have eyes for you’, dat in Nederland overigens niets deed. Drie jaar later werd Garfunkel gevraagd om een nummer op te nemen dat geschreven was voor de Britse tekenfilm Watership down.
Aanvankelijk wilde Art het nummer niet op single laten uitbrengen, totdat zijn platenmaatschappij hem krantenartikelen onder de neus drukte, waarin het grote succes van de film werd beschreven. Garfunkel ging alsnog akkoord. De single kwam uit en vloog naar de eerste plaats in vele landen, zoals in Engeland. Daar werd het de meest verkochte single van 1979. Zo ook hier: een nummer 1 notering in de Nederlandse Top Veertig én de bestverkochte single van het jaar 1979. Het stond op zijn nummer 1 album ‘Fate for breakfast’.
