Op 4 februari 1978 komt The Sweet binnen in de Nederlandse Top Veertig met ‘Love is like oxygen’. Met het nummer, dat hier hun allerlaatste hit bleek te zijn, scoorde de groep hun vierde Alarmschijf. Toch vreemd dat er daarna niet meer hits kwamen, aangezien The Sweet net in 1977 afscheid had genomen van het platenlabel RCA en een nieuw contract waren aangegaan met Polydor. Bij dit label verscheen de LP ‘Level Headed’, waarbij de band experimenteerde met rock en het klassieke geluid van de klavecimbel.
Het nummer werd geschreven door bandlid Andy Scott en Trevor Griffin. The Sweet bestond Naast Andy (gitaar/ zang) uit frontman en zanger Brian Connolly, Steve Priest (bas, zang) en Mick Tucker (drums/zang). Hoewel de groep het liefst ruige rockmuziek maakte, was dat niet te merken aan hun eerste hits. Dat was te danken (of te wijten) aan het producers duo Chinn en Chapman, die vanaf 1970 met de groep ging samenwerken. In die periode kwamen vele hits tot stand, zoals ‘Funny funny’, ‘Co co, ‘Poppa joe’ en ‘The Ballroomblitz’.
Maar in 1972 laat frontman Brian Connelly aan de pers laat weten, dat hij een muzikale koerswijziging wil voor de band. Dat gebeurt! Met ‘Block Buster’ ging het roer om. Het werd in Nederland in 1973 de 3e nummer 1 hit voor The Sweet en het jaar van hun doorbraak in Amerika. Na de grote hit ‘Fox On The Run’ blijkt de nieuwe sound toch minder goed aan te slaan. Met “Action’ en “Love Is Like Oxygen’ weet The Sweet de weg naar de Nederlandse Top Veertig gelukkig nog goed te vinden. Dit nummer bereikt de 16e plaats in de hitlijst.
