Vandaag viert Ralph McTell zijn 76e verjaardag. We kennen de Brit vooral van die ene hit ‘Streets of London’, dat een hit werd in 1972. Zijn echte naam is Ralph May en hij was al op jonge leeftijd geïnteresseerd in muziek. Op school begon May zich meer bezig te houden met muziek: hij was gefascineerd door skiffle en de Amerikaanse rock-‘n-roll. Hij kon een oude ukelele te pakken krijgen en leerde het instrument te bespelen. Over de eerste keer dat hij speelde zegt McTell: “Ik was verbijsterd – het was zo magisch!” (I was thunderstruck – it was like magic!). In zijn tweede jaar op John Ruskin richtte May een skiffleband op.
Toen hij 15 was, wilde May koste wat het kost weg van school en hoe regel ik dat goed? Door zich in te schrijven voor het leger! (1959) Dat viel hem helemaal niet mee en na amper zes maanden slaagde hij er in weg te komen. Zonder slag of stoot ging dat niet: hij kocht zichzelf uit. Hierna ging hij verder met zijn opleiding aan een technisch college, waar hij verschillende goede resultaten haalde, onder andere in kunst.
In het college raakte May geïnteresseerd in de beatnikcultuur. Daarnaast ontdekte hij de Afro-Amerikaanse muziek. Geïnspireerd door artiesten als Ramblin’ Jack Elliott, Robert Johnson en Muddy Waters, kocht hij een gitaar en begon te oefenen. Hij ging spelen in de bluegrassband The Hickory Nuts en trok met hen heel Engeland door.
Daarna volgden reizen door Europa, waar hij samen met een vriend zijn geld verdiende door als straatmuzikant bij de rij wachtenden voor de bioscoop te gaan spelen. Zo ontmoette hij de Noorse Nanna Stein. Al snel werden ze onafscheidelijk. Toen ze terug in Engeland waren, woonden ze in een caravan in Cornwall. Samen met Wizz Jones, die hij had ontmoet op zijn reizen door Engeland, trad hij regelmatig op in Cornwall. Het was ook Jones die de naam “McTell” voorstelde, naar de artiest Blind Willie McTell.
In 1967 sloot McTell een deal met Transatlantic Records en tegen het einde van het jaar was zijn eerste album klaar. ‘Eight Frames a Second’ werd uitgegeven begin 1968. Op zijn tweede album ‘Spiral Staircase’ uit einde 1968 stond de eerste versie van ‘Streets of London’. Het nummer is geïnspireerd op de dakloze mensen die hij -al liftend door Europa- in Parijs tegenkomt. Dan realiseert hij zich dat er al een nummer bestaat dat ‘Poor People Of Paris’ heet, dus verschuift hij de verhalen naar . . . Londen! Het nummer bereikt in 1972 de Veronica Top Veertig en behaalde de 9e plaats. Daarna haalde het nummer ‘Dreams of you’ in 1976 nog de Tipparade. Daarna stond zijn carrière zeker niet stil: hij heeft intussen 49 albums uitgebracht. Daarnaast maakte hij muziek voor populaire Britse kinderseries.
