Op 19 februari 1966 komt Nancy Sinatra binnen in de Veronica Top Veertig met ‘These Boots Are Made for Walkin’’. Al een maand later staat ze bovenaan in Nederland! Daarmee verslaat ze haar beroemde vader, Frank Sinatra, want die wist in Nederland nooit de toppositie te bereiken met een single in deze hitlijst. Haar vader bezong zijn dochter al in 1945 op de single ‘Nancy with the laughing face’. Nancy maakte haar debuut in 1959 in een TV show, waar ook haar vader én Elvis Presley optraden. Dat Frank en Elvis samen in één ruimte waren was al een klein wonder. Want Sinatra had eerder rock `n roll nog ‘muziek voor idioten’ genoemd.
Nancy`s eerste single ‘Cufflinks and a tie clip’ werd een flop. Daarna deed ze nog enkele mislukte pogingen, totdat ze in 1962 in Nederland een hitje scoorde met ‘Like I do’. De meeste liedjes van Nancy werden geschreven door haar toenmalige echtgenoot. In 1965 gooide Nancy echter het roer om. Niet alleen besloot ze te scheiden, maar zoetsappige liefdesliedjes wilde ze niet meer maken. Hier stond een zelfverzekerde volwassen vrouw!
‘These Boots are made for walkin’ ( 5 weken nummer 1) werd geschreven door Lee Hazlewood, met wie Nancy later opnieuw een top tien hit scoort: ‘Jackson’. Ook het nummer ‘Summerwine’ met Lee was zo`n succesvolle samenwerking. In 1967 stond Nancy samen met haar vader in de Veronica Top Veertig met het duet ‘Something stupid; (in 2002 opnieuw uitgebracht door Robbie Williams en Nicole Kidman). In datzelfde jaar zong ze ook nog eens de titelsong voor de James Bondfilm You Only Live Twice. Nancy speelde later in een aantal films waaronder The Wild Angels van Roger Corman met Peter Fonda en Bruce Dern, en Speedway (1968) met Elvis Presley.
In 2003 werd een van haar liedjes, een cover van Cher`s ‘Bang bang’ (My baby shot me down), gebruikt in de film Kill Bill: Vol. One van Quentin Tarantino. In 2005 werd hetzelfde nummer gesampled door de Audio Bullys voor een danceremix: Shot You Down. Nancy Sinatra kreeg haar eigen ster op de Hollywood Walk of Fame op 11 mei 2006.
