Op 9 maart 1974 komt ‘Tigerfeet’ van Mud binnen in de Veronica Top Veertig. Drie weken later prijkt het nummer al bovenaan in de Nederlandse lijst. Het is de tweede nummer 1 hit van de groep. Het was min of meer te danken aan de broer van hun labelbaas Micky Most: Dave. Die wipte op een goeie dag aan bij Mike Chapman, producer van Mud, die flink aan de gang was met behangen en schilderen. Tussen de bedrijven door bewonderde Mike zijn eigen werk en mompelde meerde malen ‘That`s neat, that`s neat, that’s neat’. Eureka! In Dave`s brein waren de lyrics geboren voor wat de opvolger werd van ‘Dynamite’.
Dat de titel ‘Tigerfeet’ werd, was ook niet toevallig. Bij het verlaten van Mike`s huis, bleek Dave verfspetters aan zijn voetzolen te hebben en zo liet hij een verfspoor van voetprints achter zich. In eerste instantie waren Les Gray en zijn mannen niet zo onder de indruk van ‘Tigerfeet’: was het niet te simpel? Spijt kreeg de groep niet van de release, want het werd hun tweede monster hit in korte tijd.
Mud kwam voort uit The Mourners. Aanvankelijk zonder succes, tot ze begin jaren zeventig deelnamen aan de Britse TV talentenjacht Opportunity Knocks. Ze wonnen niet, maar Micky Most van het label RAK Records wilde hen tekenen. De eerste poging, ‘Crazy’ strandde in Nederland maar in Engeland deed dat het al aardig. De volgende single ‘Hypnosis’ kreeg bij ons op de radio de nodige airplay, maar dat was het dan ook. Alles veranderde met de derde single ‘Dynamite’.
Eigenlijk was ‘Dynamite’ bedoeld voor The Sweet, maar (wat een blunder!), die keurden het nummer af. Les Gray en zijn mannen wilden dat afdankertje wel en scoorden er hun eerste nummer 1 hit mee in de Daverende Dertig. Op dat moment stond in Engeland de opvolger ‘Tigerfeet’ al op nummer 1.
