Vandaag viert Jeffrey “Jeff” Lynne zijn 72e verjaardag. Jeff is de Britse singer-songwriter, componist, arrangeur, zanger, multi-instrumentalist en producer die vooral bekend werd als voorman van Electric Light Orchestra en als bandlid van Traveling Wilburys. Lynne experimenteerde al op jonge leeftijd met muziek met behulp van een akoestische gitaar die zijn vader voor hem kocht. Toen hij zestien was vormde hij met enkele vrienden in zijn woonplaats Birmingham een groep die eerst The Rockin’ Hellcats heette.
Samen met Roy Wood en Bev Bevan richtte Lynne in oktober 1970 de band Electric Light Orchestra op met als doel symfonische popmuziek te spelen met onder meer klassieke instrumenten als hobo, hoorn, cello en viool. Op het eerste album was Wood, naast Lynne, nog een van de voormannen van de band. Wood verliet de band kort na het verschijnen van het debuutalbum in 1971. Hierna werd Lynne de onbetwiste leider van de groep.
Van 1973 tot 1985 had Jeff Lynne veel succes met het Electric Light Orchestra. Hits zoals “Showdown” (1973), “Can’t Get It Out of My Head” (1974), “Evil Woman” (1975), “Livin’ Thing” (1976), “Turn to Stone” (1977), “Sweet Talkin’ Woman”, “Mr. Blue Sky” (1978), “Don’t Bring Me Down” (1979), “Xanadu” (met Olivia Newton-John, 1980), “Hold On Tight (1981)” en “Rock ‘n’ Roll Is King (1983)” zijn nog steeds regelmatig op de radio te horen.
In 1982 werd in de Wisseloord Studio’s in Hilversum het ELO-dubbelalbum ‘Secret messages’ opgenomen. De opnamen verliepen gespannen: ruzie met bassist Kelly Groucutt over financiën en het artistiek monopolie van Lynne vormden het begin van het einde van ELO. In 1985 nam Lynne met Richard Tandy en Bev Bevan het laatste ELO-album op ‘Balance of Power’ om van zijn contractuele verplichtingen af te zijn. John Lennon noemde de ELO de “Sons of the Beatles”. Ringo Starr en George Harrison werkten op enkele ELO albums mee. Behalve Jeff Lynne, maakte ook George Harrison na de ELO deel uit van de Travelin’ Wilburys.
