Op 19 januari, maar dan in 1980, komt Don McLean binnen in de Nederlandse Top Veertig met ‘Crying’. Zoals vast wel bekend, is het een cover van Roy Orbison uit1961. De Amerikaanse zanger is vooral bekend van zijn hits ‘American Pie’ en ‘Vincent’, twee klassiekers. Maar uitgerekend ‘Crying’ wordt in Nederland zijn grootste hit. McLean was al vroeg idolaat van zijn gitaar, maar ook van Buddy Holly. Don`s ‘American pie’ (1971) verwijst naar de dood van Buddy Holly, Ritchie Valens en J.P. The Big Bopper. (‘The day the music died’) Zij stortten op 3 februari 1959 neer met hun vliegtuigje en kwamen daarbij om het leven. (1959)
In 1968 won McLean een belangrijke talentenjacht, dat hem in contact bracht met producer Jerry Corbett. Samen namen ze Don`s debuut ‘Tapestry’ op, dat door niet minder dan 34 platenlabels werd geweigerd. Uiteindelijk lukte dat bij de kleine platenmaatschappij Mediarts Records. Zijn tweede album ‘American pie’ veranderde alles. De titelsong werd een internationaal succes en bereikte de eerste plaats in Amerika. Ook in o.a. Nederland een grote hit. ‘Vincent’, de ode aan Vincent van Gogh, stond ook op deze plaat. Wederom een groot internationaal succes, zoals in Engeland, waar het een nummer 1 hit was. Na ‘Dreidel’ (1973) was het in de Nederlandse hitlijsten een tijd rustig rond de zanger.
‘Crying’ nam Don op in 1979 voor het album ‘Prime time’ . Hij was geïnspireerd om het op single te zetten, nadat hij het had uitgemaakt met zijn vriendin. Aanvankelijk deed het album en de single commercieel niet zo veel, totdat McLean voor optredens naar Nederland en Duitsland kwam en daar zijn versie van ‘Crying’ zong. Eind februari 1980 stond hij met het nummer al op #1 en werd het album ‘Prime time’ opnieuw uitgebracht. Daarna duurde het nog een jaar voordat ook Amerika om was. Daar bereikte ‘Crying’ in februari 1981 de top vijf.
