• Twitter
  • Facebook
Credits: Hans van Dijk, Anefo, Wikipedia

Vandaag openen we wederom de Kluis van de Flops. Je vindt er plaatjes, die op single zijn uitgebracht, maar nooit de Veronica- of Nederlandse Top Veertig hebben gehaald. Maar ze hebben de tand des tijds doorstaan en in veel gevallen zelfs uitgegroeid tot classics. De kluis openen we in alfabetische volgorde van de titel van de plaat uit de periode 1964 – 2022.

Een beetje gek, dat dit nummer in de Kluis te vinden is, want het nummer is uitgegroeid tot een ware soul classic. We hebben het over ‘Ain’t no mountain high enough’ van Diana Ross uit 1970. Het werd geschreven door de Amerikaanse songschrijvers Nickolas Ashford en Valerie Simpson. De songwriters lieten het nummer eerst horen aan Dusty Springfield, die het graag wilde opnemen. Zij was een enorme fan van de Motown sound. Ashford en Simpson gaven het nummer uiteindelijk niet aan Dusty, in de hoop dat het label Motown lucht kreeg van het nummer en het zou willen uitbrengen.

De truc lukte.  ‘Ain’t No Mountain High Enough’ werd uiteindelijk opgenomen door Marvin Gaye en Tammi Terrell. Het was hun eerste duet, nadat Gayes vorige zangpartner Kim Weston, met wie hij onder meer It Takes Two had opgenomen, Motown had verlaten na ruzie over haar contract. .  Deze versie werd een bescheiden hit in o.a. Amerika en Engeland, maar niet in Nederland.

In 1968 nam Diana Ross het op met The Supremes én The Temptations. Deze uitvoering ging ook aan Nederland voorbij. De solo uitvoering van Diana Ross in 1970 bleek echter internationaal veel succesvoller dan die van Marvin & Tammi uit 1967. Het was geproduceerd door Ashford en Simpson, die een nieuw, langzaam arrangement hadden gemaakt. Ross behaalde o.a. in Amerika de eerste plaats en een top tien notering in Engeland. Maar ook deze versie van Diana Ross werd geen hit in Nederland. Het stond 3 weken in de Tipparade.

 
Translate »
Share This