Op 9 april, maar dan in 1966, komt Boudewijn de Groot binnen in de Veronica Top Veertig met ‘Welterusten, meneer de president’. Griezelig hoe actueel zo’n oud nummer (destijds gericht tegen de Amerikaanse president) ook nu nog kan zijn, als je kijkt naar de huidige wrede oorlog, die de Russische president Putin ruim een jaar geleden begon tegen Oekraïne. Door manipulatie van de geschiedenis, het muilkorven van de (internationale) pers en het inzetten van duizenden soldaten probeert Putin land te veroveren.
‘Welterusten meneer de president’ was in de sixties echter een aanval op de toenmalige politiek van Lyndon B. Johnson, president van Amerika. Hij was de man achter de bloederige Vietnam oorlog. Het was Boudewijn, die Lenneart Nijgh vroeg om een liedje over dit onderwerp: “Je moet iets doen met de oorlog in Vietnam”. De Groot was opvallend vroeg met zijn maatschappij kritische visie, want grootschalige protesten van zowel artiesten als burgers kwam pas eind jaren zestig op gang.
O.a. door dit nummer kreeg Boudewijn al snel het predicaat ‘protestzanger’ opgeplakt. Daar was hij niet echt blij mee. Hij zag zichzelf niet als zanger van protestliedjes. Toch is deze beeldvorming niet geheel vreemd, want Boudewijn bracht ook kritische liedjes als ‘De eeuwige soldaat’, ‘Er komen andere tijden’ (cover van Bob Dylan) en ‘Apocalyps’ uit. Het nummer ‘Welterusten Meneer de President’ stond op zijn debuut ‘Boudewijn de Groot’. Op dit album staat o.a. ook de hitsingle ‘Meisje van 16’ en ‘Het geluid van stilte’(cover van ‘The Sound of silence’, Simon & Garfunkel) en ‘Een respectabel man’ (cover van The Kinks, herschreven door Boudewijn en Hans van Hemert). Volgens Het Parool was het album “een sensatie. De single ‘Welterusten meneer de president’ bereikte in de Veronica Top Veertig de 9e plaats.
