Credits : Philips
We halen een muzikale herinnering op! We gaan terug naar 10 maart, maar dan in 1974. Op deze dag stond de radio-uitzending ‘Muziek – Mozaïek’ van Willem Duys volledig in het teken van het onverwachte overlijden van Wim Sonneveld, twee dagen eerder op 8 maart. “Ik kon die zaterdagnacht niet in slaap komen. Vrijdagmorgen 8 maart 1974 had het bericht van zijn dood U en mij diep geschokt. Dus toch. Hij had de strijd met zijn verzwakte hart toch verloren. En juist die ochtend had ik gelezen dat hij snel vooruitging en zelfs alweer plannen maakte voor een show en een plaat en wat al niet meer, “ aldus Willem Duys. Tijdens die korte opleven dacht Wim nog aan een nieuwe plaat, memoires en een jubileumprogramma voor zijn 40-jarige podiumbestaan. Hij besloot zelfs nooit meer een toupet te dragen.
Het mocht niet zo zijn. “Toen een journalist mij belde en vroeg hoeveel platen van Sonneveld ik zondag 10 maart dacht te gaan draaien, besloot ik meteen mijn gehele uurtje aan hem te wijden”. Deze bijzondere uitzending van Willem Duys trok heel veel luisteraars en werd op veler verzoek op LP uitgebracht. In april 1974 stond deze LP met het herdenkingsprogramma van Willem Duys vier weken lang op de eerste plaats in de Nederlandse LP Top 50.
Sonneveld, geliefd cabaretier, zanger en acteur, vormde samen met Toon Hermans en Wim Kan de “Grote Drie” van het Nederlandse cabaret na de oorlog. Zijn carrière begon met het cabaretprogramma ‘Alleen Voor Dames’ in het Leidsepleintheater, dat lovende recensies kreeg. Met trouwe gezichten als Joop Doderer, Hetty Blok en Conny Stuart, en schrijvers als Hella S. Haasse en Annie M.G. Schmidt, groeide Sonneveld uit tot een icoon.
Hij brak definitief door bij de VARA radio met de avonturen van de Amsterdamse orgeldraaier Willem Parel. Ook speelde Sonneveld in de Nederlandse versie van de musical My Fair Lady. In deze periode scoorde Sonneveld ook als zanger. Met ‘Frater Venantius’, ‘Tearoom Tango’, ‘In Een Rijtuigie’ en ‘De Kate Van Ome Willem’ scoort hij grote Top 40 hits. Ook vierde Wim Sonneveld veel succes als acteur, zoals in Ja Zuster, Nee Zuster. Zijn grootste succes werd ‘Het Dorp’, een vertaling van ‘La montagne’ van Jean Ferrat. De tekst van het dorp werd geschreven in 1965 door Friso Wiegersma, de partner van Wim, op de muziek van ‘La montagne’ van Jean Ferrat. Maar Friso schreef het onder het pseudoniem Hugo Verhage. Het nostalgische lied, dat zo sterk het gevoel “vroeger was het beter” onder woorden bracht, werd onsterfelijk.
Wim heeft het succes voor ‘Het dorp’ nooit mogen beleven. Het was op 8 maart, de dag dat zijn interview met Henk van der Meijden verscheen, dat hij overleed aan een tweede hartaanval, slechts 56 jaar oud.
Copyright © 2025, Hitzound, All rights reserved
