Credits; Geoffers007
De Britse gitarist Vic Flick, bekend van de wereldberoemd geworden gitaarriff in de soundtrack voor de eerste Bondfilm: Dr. No. Zijn zoon maakte op social media het nieuws zo bekend: “Met groot verdriet melden we dat mijn vader, Vic Flick, vorige week donderdag (14 november, red.) is overleden. Daarmee is een einde gekomen aan zijn strijd tegen Alzheimer”, aldus Kevin.
Hij begon zijn muzikale carrière bij de bekende filmmuzikant John Barry en zijn band, The John Barry Seven. Barry won later nog 5 Oscars voor zijn filmmuziek. Flick speelde de welbekende riff voor het eerst op een gitaar uit 1939, aangesloten op een versterker. Hij kreeg voor de Dr.No opname een eenmalige vergoeding voor van . . . . . 6 Britse pond!
“It had an edge to it, een soort dynamisch geluid”, legde Flick jaren later uit. Hij speelde iets voor op de maat en uiteindelijk klonk het deuntje “spannend”, zei Flick, “bijna ‘aanvallend’, wat paste bij het James Bond-imago”. Ondanks die magere 6 Britse ponden bleek hij zo zijn naam te hebben gemaakt. Flick bleef bijdragen aan de James Bond-soundtracks van de jaren zestig tot eind jaren tachtig.
Als gitarist werkte hij later samen met veel grote namen uit de popmuziek. Op vele golden sixties hits was hij te horen. Begin jaren zeventig maakte hij deel uit van het studioproject Apollo 100 van Tom Parker. Tweemaal bereikte Apollo 100 met Vick Flick de Veronica Top 40: ‘Joy’ (1972) en ‘Besame mucho’ (1973). Vic leed aan de ziekte van Alzheimer. Hij werd 87 jaar. 🕯
Copyright © 2024, Hitzound, All rights reserved
