Credits: Philips
✍️ Hitzound Review : Ramses Shaffy – Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder
Sommige liedjes overstijgen hun tijd, hun maker én hun betekenis. ‘Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder, de klassieker’ van Ramses Shaffy uit 1971, is zo’n nummer. Het is een oproep, een hartstochtelijke hartenkreet om niet te verzanden in cynisme, maar voluit te leven – samen, niet zonder ons. Het zelfgeschreven lied kwam uit in een periode waarin Nederland zoekende was: de jaren zeventig, met hun maatschappelijke onrust en spirituele heroriëntatie, vormden de perfecte voedingsbodem voor deze muzikale manifest.
Met zijn warme bariton en onnavolgbare timing richt Shaffy zich direct tot de luisteraar. Elke zin draagt het gewicht van een leven vol ervaringen, mislukkingen én triomfen. De melodie, gedragen door een zachte piano en strijkersarrangement, blijft tijdloos. Shaffy’s boodschap is simpel, maar krachtig: “Alleen kun je niet, alleen kun je niet, je hebt anderen nodig.” Die regel klinkt anno 2025 nog altijd even urgent.
In de Veronica Top 40 (de huidige Nederlandse Top 40) bereikte het in 1971 een piekpositie van nummer 21. Geen megahit, maar wel een track die zich langzaam maar zeker in het collectieve geheugen nestelde. Door de jaren heen groeide het lied uit tot een onmisbare evergreen. Het werd door talloze artiesten gecoverd, van Paul de Leeuw tot Trijntje Oosterhuis, en keert steevast terug in stemrondes als de Top 2000, waar het sinds 1999 jaarlijks hoog genoteerd staat.
Onlangs kwam Ramses opnieuw in het nieuws – dit keer niet vanwege zijn muziek, maar zijn beeld. Letterlijk. Zijn wassen beeltenis in Madame Tussauds Amsterdam is verwijderd en omgesmolten. Een pijnlijk moment voor fans, maar wellicht ook symbolisch: Ramses was nooit iemand om in was gegoten te worden. Zijn leven was vloeibaar, grillig en intens – precies zoals zijn muziek. Zoals hij zelf ooit zei: “Ik wil niet als een standbeeld eindigen.” En zo geschiedde.
Copyright © 2025, Hitzound, All rights reserved
