Credits : EMI
Op 29 oktober, maar dan in 1977, maakte Queen zijn opwachting in de Nederlandse Top 40 met We Are The Champions, een week eerder al uitgeroepen tot Alarmschijf. De single verscheen als dubbele A-kant met We Will Rock You — twee songs die samen het ultieme stadiongevoel introduceerden. Beide songs waren te vinden op het album News of the World, waarmee Queen zich losmaakte van de bombast van eerdere platen en zich richtte op directe, meeslepende anthems.
Freddie Mercury schreef het nummer al in 1975, maar vond het toen nog te groots voor opname. Pas twee jaar later kwam het tot leven, gedragen door zijn krachtige pianospel, Roger Taylor’s trefzekere drums, John Deacon’s sobere baslijn en Brian May’s subtiele, maar steeds intenser wordende gitaarwerk. De complexe akkoordstructuur — vol jazzinvloeden — contrasteert met de eenvoudige, universele boodschap: triomf na tegenslag.
Freddie refereerde ook aan voetbal toen hij vertelde hoe We Are The Champions ontstond: “Ik dacht aan voetbal toen ik het schreef. Ik wilde een meezingsong maken, iets waar fans zich aan konden vastklampen. Natuurlijk heb ik het wat meer theatrale subtiliteit gegeven dan een gewone voetbalchant. Je zou het ook kunnen zien als mijn versie van I Did It My Way. We hebben het gemaakt, en dat was zeker niet gemakkelijk. Geen bedje van rozen, zoals het lied zegt. En het is nog steeds niet gemakkelijk.”
Mercury verklaarde later dat het “we” in de titel bedoeld was om iedereen te betrekken die ooit iets heeft overwonnen. We Are The Champions groeide uit tot een wereldwijd succes: #2 in Nederland, #2 in Engeland, #4 in Amerika. Sindsdien klinkt het bij elk sporttoernooi als de ultieme overwinningshymne — een onsterfelijk monument van muzikale grandeur en menselijke trots. De originele uitvoering werd opnieuw uitgebracht ter gelegenheid van het WK voetbal in 1994.
Copyright © 2025, Hitzound, All rights reserved
