Samen met een Cast of Idiots lanceerde Rick Dees in 1976 zijn single ‘Disco duck’. Dees was een DJ uit het Amerikaanse Memphis en zijn zelfgeschreven gimmick song was geïnspireerd op ‘The duck’ van Jackie Lee (1965). Er gingen hardnekkige geruchten, dat de stem van de eend in ‘Disco duck’ afkomstig was van Clarence Nash. Hij leverde de originele stem in vele Walt Disney cartoons. Het klopte niet; de stem van de eend werd vertolkt door Ken Pruitt. ‘Disco duck’ was in Amerika een ware sensatie: het nummer bereikte daar de eerste plaats.
Ondanks al zijn succes kreeg ‘Disco Duck’ heel weinig airplay in Memphis, ook niet bij WMPS, het station waar Dees destijds voor werkte. Het werd Dees zelfs verboden door het management van het radio station om de plaat in zijn eigen show af te spelen. Rivaliserende stations daar weigerden het ook te spelen uit angst om de concurrentie te promoten. Toen Dees op een ochtend alleen het nummer in zijn show noemde, ontsloeg het management van WMPS hem vanwege belangenverstrengeling. Niet lang daarna werd Rick Dees aangenomen bij het concurrerende WHBQ, die hem toestemming gaf om zijn ‘Disco duck’ te draaien in zijn show.
Ondanks al zijn succes kreeg ‘Disco Duck’ heel weinig airplay in Memphis, ook niet bij WMPS, het station waar Dees destijds voor werkte. Het werd Dees zelfs verboden door het management van het radio station om de plaat in zijn eigen show af te spelen. Rivaliserende stations daar weigerden het ook te spelen uit angst om de concurrentie te promoten. Toen Dees op een ochtend alleen het nummer in zijn show noemde, ontsloeg het management van WMPS hem vanwege belangenverstrengeling. Niet lang daarna werd Rick Dees aangenomen bij het concurrerende WHBQ, die hem toestemming gaf om zijn ‘Disco duck’ te draaien in zijn show.
