Deze One Hit Wonder werd een hit in het jaar 1988, maar verscheen al in 1955 op single: ‘Mannish boy’ van Muddy Waters. De song schreef Waters met Mel London en Bo Diddley. ‘Mannish boy’ is als het ware een reactie op “I’m a Man” van Bo Diddley, die op zijn beurt weer geïnspireerd was door “Hoochie Coochie Man” van Willie Dixon. In het zuiden van Ameika werden donker getinte mannen heel vaak laagdunkend aangemerkt als “boys”. Bo Diddley en Muddy waren beide collega muzikanten, aangesloten bij Chess Records, net als o.a. Chuck Berry. Daarmee stond Muddy Waters, net als bijvoorbeeld Elvis Presley (Sun Records), aan het begin van rock ’n roll in 1955.
Muddy Waters nam Mannish boy op in de fifties met mondharmonicaspeler Junior Wells, die later ook met Rolling Stones werkte. Oorspronkelijk werd het nummer uitgebracht als ‘Manish boy’, dus met één “n”. Normaal werkte Waters met de legendarische Little_Walter. Deze was op dat moment juist op tournee ter promotie van zijn nummer 1-hit ‘My Babe’. Muddy Waters nam meerdere studioversies op van ‘Mannish boy’. (1955, 1968 en 1977) Na zijn dood in 1983 is het nummer in 1986 opgenomen in Blues Hall of Fame. Mogelijk was dit de reden dit nummer te gebruiken bij een spijkerbroek commercial in 1988. Zo belandde ‘Mannish boy’ (in de versie van 1977) in de Nederlandse Top Veertig. Het nummer bereikte de 8e plaats in de Nederlandse Top Veertig.
‘Mannish Boy’ werd gecoverd door The Rolling Stones tijdens hun concerten. In 1977 verscheen een liveversie van het nummer, opgenomen tijdens een concert in Toronto, uitgebracht op het album Love You Live.
