1 oktober 1947 was de geboortedag van Mariska Veres. Zij werd bekend, nee. . . zeg maar beroemd als zangeres van Shocking Blue. Muziek werd Veres thuis met de paplepel ingegoten.Haar vader was een bekende Hongaarse violist en orkestleider. Mariska leerde piano spelen en zat enkele jaren op zangles. Als vijftienjarig meisje reageerde Veres in oktober 1962 op een advertentie in de Haagsche Courant, waarin de groep Les Mystères een zangeres zocht.
Een jaar later werd er een vierdaagse talentenjacht georganiseerd door het muziekblad Tuney Tunes in samenwerking met platenmaatschappij Bovema. Herman Stok was de presentator. Met begeleiding van Les Mystères zong zij twee nummers (waaronder ‘Summertime’) en won daarmee de eerste prijs. Veres mocht in 1964 een Nederlandstalig plaatje maken. Dat werd een cover van de hit van Conny Froboess: ‘Diese Nacht Hat Viele Lichter’.
Les Mystères ging in 1965, na enkele personeelswisselingen, door als The Bumble Bees. Enige tijd met Mariska, maar niet voor lang. In 1966 en 1967 wisselde de zangeres geregeld van bandjes totdat in 1968 Mariska gevraagd werd voor Shocking Blue. Deze band werd een jaar eerder geformeerd door Robbie van Leeuwen. Hij rekruteerde uit de Haagse beat scene een aantal musici. Zanger is dan Fred de Wilde (ex-Hu & The Hilltops). ‘Love Is In The Air’ is de eerste single. De Wilde werd na de tweede single ‘Lucy Brown Is Back In Town’ en de debuut LP ‘Shocking Blue’ vervangen door Mariska Veres. Ze is voor het voor het eerst te horen op de hit ‘Send Me A Postcard’.
In 1969 komt de single uit, die Shocking Blue wereldfaam brengt: ‘Venus’, geïnspireerd door The Banjo Song van The Big Three uit 1963. Het nummer bereikte in 1970 zelfs de 1e plaats in de Billboard Top 100 als eerste Nederlandse act. Gek genoeg behaalde deze single niet in Nederland de eerste plaats, maar werd wel tweemaal kort achter elkaar een top 3 hit. Nummer 1 hits kwamen er wel voor Shocking Blue. De eerste was “Mighty Joe”, de single die na ‘Venus’ kwam. In 1970 bereikte ook ‘Never Marry A Railroad Man’ de 1e plaats van de Veronica Top Veertig. O.a. ook ‘Out of sight, out of mind’ en ‘Inkpot’ werden grote hits. In 1974 viel de groep uit elkaar.
Mariska Veres gaat vervolgens solo verder. ‘Take me high’ (1975) en ‘Lovin’ you’ (1976) bereiken de Nederlandse Top Veertig. In 1978 zingt Mariska met Marjan Schattelijn de single ‘Neon city’ in voor Mistral. In 1979 en 1985 volgen er reünies van Shocking Blue. Later, in 1993, is Mariska de jazz zangeres van The Shocking Jazz Quintet. Het is 1994 als Shocking Blue opnieuw opleeft, met alleen Mariska als originele bandlid. Robbie van Leeuwen produceert hun single ‘Body and soul’. Een aantal jaren is de groep te zien op sixties festivals. In 2005 trekt Shocking Blue met Mariska samen met The Fortunes langs acht Nederlandse theaters. Een jaar later, 2006, overlijdt Mariska Veres op 2 december aan kanker. Ze werd maar 59 jaar.
