In de Kluis van de Flops vinden we vandaag een heel oud singletje. In 1962 schreef Jacques Brel het nummer ‘Bruxelles’, dat zich afspeelde in de Belgische hoofdstad ten tijde van de Belle Epoque periode. Hoewel het lied grotendeels vrolijk en zorgeloos van toon is, klinkt ook de dreiging door van oorlog. De gegoede burgerij geeft zich over aan plezier en levenslust, maar alle tekenen wijzen er op, dat de Eerste Wereldoorlog op het punt van uitbreken staat. Het lied van Brel stond op de LP ‘Les Bourgeois’.
Er is een heel bekende cover van gemaakt en daar was Liesbeth List verantwoordelijk voor. Het liedje ‘Brussel’ stond op haar befaamde LP ‘Liesbeth List zingt Jacques Brel’. Op deze plaat stonden een aantal van de belangrijkste chansons van Brel, vertaald door Ernst van Altena. Liestbeth List werd voor de LP bekroond met een Edison en er gingen ruim 70.000 exemplaren over de toonbank. De gouden plaat werd in 1971 door Brel persoonlijk aan Liesbeth overhandigd. Hij was daarvoor speciaal naar Kasteel Groeneveld in Baarn gekomen. Dat was bijzonder, want de grootste artiesten der aarde hadden inmiddels werk van Brel op hun repertoire. De meester vond echter dat Liesbeth naast hemzelf de beste vertolkster van zijn repertoire was. Liesbeth bracht ‘Brussel’ uit als single in 1970.
De frivoliteit komt ook in de versie van ‘Brussel’ tot bloei in passages als Brussel was oh la la en olijk; sleepjurken, knevels, dansend festijn, dus wie verwacht er ernst van mij. De tekst bevat ook de impliciete boodschap dat het met de genoemde onderofficier weldra zal zijn afgelopen. Aan het eind lijkt het lied helemaal “stil te vallen”. De eindklank van vrolijk wordt een paar keer achter elkaar herhaald, zodat het woord lijk ontstaat. Beide versies vind je terug in de Kluis van de Flops.
