Credits: Jack de Nijs, Anefo
Vandaag gaan we terug naar 4 juli, maar dan in 1941. Dat was de geboortedag van John van Leeuwarden. Hij werd bekend als Nederlands zanger en acteur Johnny Lion. Hij begon zijn carrière echter als zanger van The Jumping Jewels. In 1959, hij is dan 18, formeerde hij met een aantal schoolvrienden de band Johnny & His Jewels, later omgedoopt in The Jumping Jewels. Deze groep, geformeerd naar het voorbeeld van Cliff Richard en The Shadows, scoorde in 1961 een nummer 1-hit met ‘Wheels’ en was tot 1965 succesvol in Nederland.
In 1965 besloot hij solo verder te gaan en kwam zijn doorbraak met ‘Sophietje’. De muziek van het nummer was van de Zweedse zanger Thore Skogman en het nummer heette ‘Froken fräken’. In Zweden werd dit een nummer 1-hit voor de groep Sven Ingvars. Het was Gerrit den Braber die er een Nederlandse tekst bij schreef. Maar eigenlijk had Den Braber een heel andere titel in gedachten, wist DJ Frits Spits zich te herinneren. Het liedje zou eigenlijk als titel ‘Ik ben blij met Bolle Bertha’ krijgen . Maar dat viel niet goed bij Johnny: “Je denkt toch niet dat ik dat ga zingen hè?” Toen vroeg Den Braber hoe de vriendin eigenlijk heette waar Lion mee omging, en dat was modeontwerpster en fotomodel Sophie van Kleef. Johnny runde samen met zijn vriendin een winkel in Amsterdam.
Zo werd ‘Bolle Bertha’ veranderd in ‘Sophietje’. Wel een brave versie, want in het nummer dronk zij ranja met een rietje. Maar vriendin Sophie van Kleef dronk geen ranja; zij zoop!
Sophie van Kleef was in het begin helemaal niet ingenomen met de titel van het liedje. “Ze vond het in eerste instantie verschrikkelijk, dat ze in een liedje was opgesloten. Maar toen ze zag dat het in de top 10 terechtkwam vond ze het toch wel leuk en heeft ze nog een plaatje gemaakt als antwoord en dat heette Johnny. Maar dat is geflopt,” aldus Frits Spits.
De Nederlandse versie ‘Sophietje’ van de Haagse zanger behaalde een 5e plaats was ook bepaald geen slecht resultaat. Het leverde Lion een gouden plaat op, die hem uitgereikt werd door ………..Sophie van Kleef.
Daarna was het lange tijd stil rond Lion, maar in 1983 was hij zomaar terug met de Nederlandstalige singel ‘Alleen in Dallas’. Het was een cover van ‘Getting So Exciting’ uit 1981 van de Engelse zanger Lee Kosmin. Bonnie Tyler nam het ook in 1983 op als ‘Getting So Excited’. De tekst, die Johnny zelf aanpaste, ging over een tafereel in een café, waarbij de hoofdpersoon een meisje ontmoet, maar uiteindelijk wordt weggejaagd door een andere man. De hoofdpersoon vindt de gebeurtenissen zo bijzonder dat hij denkt dat het niet waar kan zijn. Hij denkt dat zoiets alleen in de populaire Amerikaanse televisieserie Dallas kan voorkomen.
Het nummer haalde weliswaar de Nederlandse Top Veertig niet, maar wel de Tipparade en kreeg veel airplay op de radio. Later zou hij ook als acteur zijn debuut maken. Hij speelde in 1998 in de speelfilm Siberia en in 2003 had hij een rol in de film Van God Los.
Na zijn carrière in de spotlights werd hij journalist, voor het AD en Panorama. Ook was hij woordvoerder van het Russische staatscircus. Daarna was hij bestuurder bij SENA, de organisatie die rechten en vergoedingen van muziek regelt. Johnny Lion stierf in 2019 op 77-jarige leeftijd. Hij was al geruime tijd ziek.
DJ René van Elst van Radio Lelystad besteedt vandaag ook aandacht aan Johnny Lion.
