Vandaag viert Joe Walsh zijn 74e verjaardag. Gefeliciteerd! Bij het grote publiek bekend als gitarist bij The Eagles. Walsh zat in verschillende bands tijdens zijn studententijd. Als 22-jarige leadgitarist van de band James Gang kreeg Joe wat grotere bekendheid. In 1971 verliet hij de band om een solocarrière te starten. Niet zonder succes, want met het album ‘So what’ bereikte hij in 1974 de Nederlandse album chart.
Na nog een studio- en een livealbum werd Walsh in 1976 uitgenodigd om tot de groep Eagles toe te treden, waar hij de vertrekkende gitarist Bernie Leadon verving. Walsh voerde bij de Eagles een hardere sound in en was sterk medebepalend voor de stijl van het zeer succesvolle album ‘Hotel California’. Naast de titelsong groeiden ook nummers als ‘Life in the fast lane’, ‘New kid in town’ en ‘The last resort’ uit tot classics. Toen de Eagles enkele jaren later ten einde leek te lopen, begon Walsh weer soloprojecten te starten.
Zijn elpees ‘But Seriously Folks’ (1978) verkocht goed. Hij nam tijdens de jaren tachtig nog enkele albums op, maar muzikale trends gingen aan hem voorbij. Tot aan de hereniging van de Eagles en hun gemeenschappelijke tournee in de late jaren negentig zag en hoorde men weinig van hem. Zijn interesse in geestverruimende hulpmiddelen is daar mede debet aan geweest.
Door zijn veelzijdigheid op zowel de akoestische als de elektrische gitaar, was Joe Walsh als ondersteunende of sologitarist ook bij optredens van andere artiesten een graag geziene gast. Hij werkte bij live-optredens en studio-opnamen onder andere voor Dan Fogelberg en Steve Winwood. Daarnaast verscheen hij kort in de film The Blues Brothers. Zijn laatste album maakte Joe Walsh in 2012: ‘Analog man’. Maar de muzikant is nog op veel samenwerkingen te horen, zoals op ‘Threads’ met Sheryl Crow (2020).
